Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1910)

259

'Αποβατικδν άνάγλυφον έκ τον Άμφιαρείον νπό Ν. Παππαδάκη.

260

γει προς συνεννόησίν τινα τους δυο άναβάτας (χα- διετέλεσεν, οτι καί ίδρυσε μάλιστα κατά τήν παρά-

ρακτηριστικόν μυχιαίτερόν πως, άν και οχι φύσει δοσιν τά Νέμεα και τήν πρώτην νίκην έν αύτοΐς

άλλότριον τοΟ Ε' αιώνος βεβαίως) τέλος δε μόνον κατήγαγεν ϊπποίς (βεβαίως, δηλ. τεθρίππω και οχι

έκ των τριών έχει ήδη και τάς άπο τοΟ Δ' αιώνος ί'ππω, ώς παραδίδει εϊκαίως δ Απολλοδ. III, 6, 4)

κανονικάς κατά τά πλάγια παραστάδας. Το ήμέ- δ'τι μάλιστα και εις 'Αδου « αύτοΐς τεθρίπποις» κα-

τερον τουναντίον είναι μεν μάλλον του 1ου άνεξάρ' τέβη, δ'τε κατά τήν ρωμαντικήν ίδια περιγραφήν

τητον τοΟ Παρθενώνος (ιδ. λόξωσις άρματος, κε- του Στατίου (Τ1ιβΙ>. VII, 819)
φαλή ήνιάνου κλπ.), άλλ' ήρεμώτερον του 2ου και

' /ν- λ _ πιβΓ^ιΙ βηυοβ; ηοη &γγπ& ιη&ηιι, ηοη ιγθπ& γθ-

πιστότερον εις τδ πνεΟμα τοΟ & αιώνος: τεχνικώς . .

δέ ύπερέγει πολΰ της έπιπολαίας πως (ϊδ. έν τω . , . . _, -, ,

1 Λ 1 , \ 81<31ΐί ΘΓ&ί, Γβθίθ8 άθίθΓί 1Π ΎΆνΪΆΐΆ ΟΗΓΠ18 κλπ.1,

ήδικημένω, μάλλον προστύπω, άλλα και άμελώς

είργασμένω ήνιόχω) τοΟ 1°", δέν ύστερεΐ δέ εί μή 'Αλλ' αν ή σχέσις πιθανωτάτη, περί της όμοιύτη-

διά τήν διαφοράν της διατηρήσεως, το Ο 2ου, ο δ τος τών προκειμένων ανάγλυφων μόνον βέβαιον δ'τι

μόνον ειναί πως έπιπεδωτέρα (ίΙαοΙιί^βΓ) ή ήμε- είναι άπλώς τδ γενικον τών συγχρόνων ομοιότρο-

τέρα έργασία. πον με τήν είρημένην διαφοράν, εις ην προσθετέον

Όμοίως δέ έπιπεδωτέρα πως, γενικωτέρα και τδ συνεχώς παράλληλον τών διπλών πλαγίων άντύ-

ήττον λεπτουργοΟσα τάς στρογγυλώσεις παριστά- γων τοΰ αθηναϊκού — και τήν ευλόγως ύπερτέραν

ται αύτη και έν παραβολή πρΌς τον γνωστόν τύπον λεπτότητα του ιματισμού της Βασίλης,
του ανάγλυφου Έχέλου άπάγοντος έφ'άρματος τήν Τουναντίον σαφώς άρχαιοτέραν έντυπωσιν έμ-

Βασίλην (Έθν. μουσ. άρ. 1783,'Αρχ. Έφημ. 1893 ποιεί το ήμέτερον έργον παραβαλλόμενον πρδς τάς

πίν.9) καί τάς έκ Ρόδου καί Χίου παραλλαγάς αύτοΟ έπί λυκιακών μνημείων άφθονούσας, ώς γνωστόν,

(περί ών ϊδέ Κβ&υΐθ έν 65ν ΒθγΙ. \νϊηο1ίΘΐπιβηη8- άρματείους καϊ δή ((άποβατών » λεγομένων παρα-

ρΐΌ£ΐ\)' προς συσχέτισιν δέν άγει μόνη ή όμοια της στάσεις, ών γνωστή επίσης είναι ή τεχνική εξ 'Α-

παραστάσεως ίππων και αρμάτων βαΟμίς, άλλά και θηνών έξάρτησις, άποτέλεσμα της πολιτικής. Έν

ή πιθανότης έπιδράσεως τών εις τδν προστάτην τοΟ βλέμμα εις τον άναβαίνοντα της σαρκοφάγου Ρά-

άθηναϊκοΟ ιπποδρόμου άναθημάτων έπι τά του 'Αμ- ]'&να (ΒθηηάοΓί-ΝϊθΐΉ&ηη, Βθϊδβη ίπι 8\ν. ΚΙθίη-

Φίαρείου' διότι έν Εχελιδών, ώς γνωστόν, παρά τδ &8Ϊβη, I, 107· νον ΒΓ. Μΐ18. ΒΟΙίΙρΙ. 950) άρκεΐ

Νέον Φάληρον (δ'που και ευρέθη τό άνάγλυφον πρδς διάγνωσιν της έν γένει σφοδροτέρας και ταρα-

έκεϊνο) έτελοΟντο ανέκαθεν έν τω μεγίστω τών έλ- χωδεστέρας κινήσεως χρόνων νεωτέρων (τάσσεται

ληνικών ιπποδρόμων πάντοτε αί άθηναϊκαί ίππο- περί τδ 360 π.Χρ.), δμοίως δέ νεωτέραν πως βα-

δρομίαι1, δ δέ "Εχελος αυτός, είτε άλλος τυγχάνει θμίδα της πλαγιοθεσίας άρματος και μορφών (πρβ.

«Νηλεΰς» και τοΟ κλυτοπώλου Πλούτωνος πα- κόμην ήττον λιτήν, έπιδεικτικωτέραν έν τω προ-

ραλλαγή (Κθΐίυΐθ έ. ά. σελ. 11 έξ.), είτε έτεράς σθίω άρματι, ετι δέ τρυφερώτερα σώματα) βλέπο-

τις «Ζεύξιππος» ήρως (και δή θησεύς, ώς θέλει μεν και έν τη λυκία σαρκοφάγω της Σιδώνος (Νβ-

δ κ. Σβορώνος ε. ά. σελ. 128), βέβαιον δ'τι δ'μοια ΟΓορ. Γθγ. πίν. 14 και 16)· τά αύτά δύνανται νά

φιλίππω θεψ αρμόδια έδέχετο άναθήματα έν θεο- λεχθώσι και περί του λεγομένου « Βελλεροφώντος »

φανείαις έφ' άρματος άπάγων «πως ούχ έκουσαν της σαρκοφάγου της Χίμαιρας ή ΜβΓβΙιίοΒγ. Μαβ'

έκοΰσαν » τήν Βασίλην του, οία και δ χθόνιος έπίσης 8ου1ρΐ. 951 πίν. 13) καί τοΟ Δερείμιος και Αίσχύ-

καί φίλιππος προστάτης τών ιππικών άγώνων τοδ λου (Ββηηάοι·ί, Ηθγοοπ ν. Οίόΐο&δοηϊ άπέναντι

ΏρωποΟ" ουδέ χρειάζεται νά ύπομνησθή διά πλειό- σ. 226) καϊ τέλος και περί αυτών τών άναγλύφων

νουν, ότι ήρως άρματηλάτης καί δ 'Αμφ. έν τω βίω τοΟ ηρώου τών Τρύσων (ίδια τοΟ άληθώς άποβαί-

νοντος Α1 της νοτιάς πλευράς έξωθεν' πρβ. Ηθγοοπ,

1 Πρβ Μ. Έτυμ., Ίίσύ/. καί Φώτ. έν λ. εν ' Εχελιδών «τόπος
Άθήνησι σταδίων οκτώ, έν ώ αί ίπποδρομίαι» καί Στεφ. Βυζ. λ. 1 Διό καί παράστασις της καταβάσεως ταύτης ένομίζετο πρό τοϋ

Έχελίδαι. Περί της θέσεως ίδέ προ πάντων Σδορώνον Έ&ν. Μου- ορθώς έρμηνεύσαντος ΚοΓίβ έν ΑΜ XII, 148 έξ. τό βερολίνειον

σεϊον 125. άνάγλυφον.