DOI Artikel:
Kuruniōtēs, Kōnstantinos: To en Bassais archaeioteron ieron tou Apollōnos
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.13159#0175
329 Το εν Βάσσαις άρχαιότερον ιερόν τοϋ Απόλλωνος· υπό Κ. Κουρουνιώτου. 330
χοντο διά τοΟ ένός μόνον φύλλου. Μήκ. φύλλων ναοΟ. Άλλ' ώς προς [/.εν την οΐκοδομήν του ναοΟ
0Ό35, πλ. ΟΌΊ5' μήκ. ήλων 0.022. είδομεν ήδη ανωτέρω δτί δ Καββαδίας άπαταται
Έκ κλείθρου κιβωτιδίου ίσως προέρχεται το έν έκλαμβάνων το όπίσθιον δωμάτιον του σηκοΐί ώς
είκ. 53, 2 παριστώμενον όρθογωνικον έλασμα (πλ. τον άρχαϊον ναον ώς και έν ταΐς λοιπαΐς σκέψεσιν
0Ό25, μήκ. 0Ό6)' εχει πλησίον έκατέρου άκρου αύτοΟ περί τούτου, άφ' έτέρου δέ και πάντα τά
ορΟογωνικήν οπήν και έν τω μέσω ύπόλειμμα κρι- περί τον ναΌν γενόμενα ευρήματα εινε άρχαιά-
κοειδους έξοχης. τερα των χρόνων, εις ούί αναφέρεται ή μαρτυρία
Φνλλον δάφνης εκ λεπτού έλάσματος, πλ.0Ό3'Λ τοΟ Παυσανίου, ώστε δεν δυνάμεθα να μεταχ.ειρι-
μήκ. 0Ό93 είκ. 54. Και κατά την πρώτην παρά σΟώμεν ταύτα προκειμένου νά χαρακτηρισθή δ
τον ναον άνασκα- έν ΰστερωτέροις χρόνοις λατρευόμενος θεός, άφοΟ
φήν ευρέθη ομοιον μάλιστα έν τούτοις είνε δυνατόν κατά πρώτον νά
έπίχρυσον φύλλον έπεδείχθη ή προφυλακτική άπό τών νόσων ίδιότης
(8ΐ&ο1ίβ11)βΓ§ έ'.ά.). αύτοΟ. Ό Απόλλων ήτο άπ' άρχαιοτάτων χρόνων
Φύλλα άποσπα- προς τοις άλλοις και θεός πολεμικός, ώστε ούδόλως
ΕΙκών 54. Χαίχοϋν φύλλον δάφνης. οβέντα έξ άναθη- είνε άπίθανον και έν Φιγαλεία ώς τοιούτος νά έλα-
ματικών στεφάνων τρεύετο έν άρχή' ήτοομως δ Απόλλων θεός της νεό-
εύρέθησαν και έν Όλυμπία (IV, ΕΧΎΊ, 1171), τητος και δ κατ'έξοχων ύπο τών νέων λατρευόμενος
έν Δελφοΐς (ΡΌυΐΠβδ άβ ΌβΙρ]ιβ8 V, σ. 122, είκ. θεός, ώς ή αδελφή αύτοΰ' "Αρτεμις ύπό τών παρθέ·
454), έν Δωδώνη (ΟείΓβρβηοδ ϋοά πίν. ΧΓ,ΙΧ) νων' ήτο λοιπόν πολύ φυσικόν νά άφιερώνται εις
και άλλαχοϋ. τούτον έκεΐνα προ πάντων τά πράγματα, έφ' οΐς ιδι-
Ομοίωμα άτέχνου αναθηματικής βλεφαρίδας έκ αιτέρως. εχαιρον οί νέοι, τά όπλα και τά είδη της
χαλκού έλάσματος πλ. 0"025 είκ. 55. Βλεφαρίδες παλαίστρας, διά τοΟτο δέ βλέπομεν προς τοΐςοπλοις
έξ έλάσματος εύρέθησαν έν και το πλήθος τών έκ παντοίας υλης αφιερωμένων
Δωδώνη Κ&Γ&ρ&ηοβ Όο- τω θεώ παλαιστρικών άρυβάλλων. Και ή εύρεσις
άοηβ πίν. 1ΛΎ έν Όλυμ- δέ τών κοσμημάτων διά τον αύτον λόγον εξηγείται,
πια (IV, V) και άλλαχοΟ. Περί τοΟ τόπου της πιθανής προελεύσεως τών
Ευρέθη και έν ομοίωμα πήλινων αγγείων είπομεν ήδη ανωτέρω.Τά άπλού-
μικρου άτέχνου τριποδί- στερα και προχειρότερα τών χαλκών φαίνεται ότι
σκου (πρβ. 01γηιρί& IV κατεσκευάσθησαν επί τόπου παρ' αύτον τόν ναάν,
σελ. 72 έξ. και ΑΕ 1904 μαρτυρεΐται δέ τοΟτο έκ της ευρέσεως παρ' αύτον
ΕΙκών 55. Χαλκτ, βλεφαρίς. σελ· είκ. 4 έκ του αρκετών αποκομμάτων έκ τών τεμαχίων έλασμά-
Λυκαίου) αποτελουμένου των (είκ. 56), έξ ών έκόπτοντο ταύτα. Ή εύρεσις
έξ έλάσματος κεκοιλωμένου ολίγον κατά τό κεν-
τρικον μέρος και έχοντος τά άκρα κεκαμμένα οπως
σχηματισθώσιν οί πόδες. Πλ. 0Ό5 περίπου.
Ό Καββαδίας [Οοη$νβ8 Ιηίβνη. Ι σελ. 178-
179) στηριζόμενος εις τήν εύρεσιν τών ό'πλων παρά
τόν ναον δέχεται ότι δ Απόλλων έλατρεύετο έν-
ταΰθα ώς θεός πολεμικός, έξηγεΐ δ' έκ τούτου και
τήν ονομασίαν αύτου ώς Έπικουρίου, ήν εϊχεν έκεϊ
ανέκαθεν κατ'αύτον δ Απόλλων, έπϊκουρήσας τοις
ΦιγαλεΟσιν έν πολέυιω και ούχι δι' ήν αίτίαν ανα-
φέρει δ Παυσανίας (Ζ' 41, 8) και προσπαθεί διά
τούτου νά έξηγήση και τήν έν τή άκαταλλήλω
ταύτη κατά τήν γνώμην του θέσεί Οίκοδομήν τοΟ Είκών 56. Αποκόμματα χαλκών ελασμάτων.
χοντο διά τοΟ ένός μόνον φύλλου. Μήκ. φύλλων ναοΟ. Άλλ' ώς προς [/.εν την οΐκοδομήν του ναοΟ
0Ό35, πλ. ΟΌΊ5' μήκ. ήλων 0.022. είδομεν ήδη ανωτέρω δτί δ Καββαδίας άπαταται
Έκ κλείθρου κιβωτιδίου ίσως προέρχεται το έν έκλαμβάνων το όπίσθιον δωμάτιον του σηκοΐί ώς
είκ. 53, 2 παριστώμενον όρθογωνικον έλασμα (πλ. τον άρχαϊον ναον ώς και έν ταΐς λοιπαΐς σκέψεσιν
0Ό25, μήκ. 0Ό6)' εχει πλησίον έκατέρου άκρου αύτοΟ περί τούτου, άφ' έτέρου δέ και πάντα τά
ορΟογωνικήν οπήν και έν τω μέσω ύπόλειμμα κρι- περί τον ναΌν γενόμενα ευρήματα εινε άρχαιά-
κοειδους έξοχης. τερα των χρόνων, εις ούί αναφέρεται ή μαρτυρία
Φνλλον δάφνης εκ λεπτού έλάσματος, πλ.0Ό3'Λ τοΟ Παυσανίου, ώστε δεν δυνάμεθα να μεταχ.ειρι-
μήκ. 0Ό93 είκ. 54. Και κατά την πρώτην παρά σΟώμεν ταύτα προκειμένου νά χαρακτηρισθή δ
τον ναον άνασκα- έν ΰστερωτέροις χρόνοις λατρευόμενος θεός, άφοΟ
φήν ευρέθη ομοιον μάλιστα έν τούτοις είνε δυνατόν κατά πρώτον νά
έπίχρυσον φύλλον έπεδείχθη ή προφυλακτική άπό τών νόσων ίδιότης
(8ΐ&ο1ίβ11)βΓ§ έ'.ά.). αύτοΟ. Ό Απόλλων ήτο άπ' άρχαιοτάτων χρόνων
Φύλλα άποσπα- προς τοις άλλοις και θεός πολεμικός, ώστε ούδόλως
ΕΙκών 54. Χαίχοϋν φύλλον δάφνης. οβέντα έξ άναθη- είνε άπίθανον και έν Φιγαλεία ώς τοιούτος νά έλα-
ματικών στεφάνων τρεύετο έν άρχή' ήτοομως δ Απόλλων θεός της νεό-
εύρέθησαν και έν Όλυμπία (IV, ΕΧΎΊ, 1171), τητος και δ κατ'έξοχων ύπο τών νέων λατρευόμενος
έν Δελφοΐς (ΡΌυΐΠβδ άβ ΌβΙρ]ιβ8 V, σ. 122, είκ. θεός, ώς ή αδελφή αύτοΰ' "Αρτεμις ύπό τών παρθέ·
454), έν Δωδώνη (ΟείΓβρβηοδ ϋοά πίν. ΧΓ,ΙΧ) νων' ήτο λοιπόν πολύ φυσικόν νά άφιερώνται εις
και άλλαχοϋ. τούτον έκεΐνα προ πάντων τά πράγματα, έφ' οΐς ιδι-
Ομοίωμα άτέχνου αναθηματικής βλεφαρίδας έκ αιτέρως. εχαιρον οί νέοι, τά όπλα και τά είδη της
χαλκού έλάσματος πλ. 0"025 είκ. 55. Βλεφαρίδες παλαίστρας, διά τοΟτο δέ βλέπομεν προς τοΐςοπλοις
έξ έλάσματος εύρέθησαν έν και το πλήθος τών έκ παντοίας υλης αφιερωμένων
Δωδώνη Κ&Γ&ρ&ηοβ Όο- τω θεώ παλαιστρικών άρυβάλλων. Και ή εύρεσις
άοηβ πίν. 1ΛΎ έν Όλυμ- δέ τών κοσμημάτων διά τον αύτον λόγον εξηγείται,
πια (IV, V) και άλλαχοΟ. Περί τοΟ τόπου της πιθανής προελεύσεως τών
Ευρέθη και έν ομοίωμα πήλινων αγγείων είπομεν ήδη ανωτέρω.Τά άπλού-
μικρου άτέχνου τριποδί- στερα και προχειρότερα τών χαλκών φαίνεται ότι
σκου (πρβ. 01γηιρί& IV κατεσκευάσθησαν επί τόπου παρ' αύτον τόν ναάν,
σελ. 72 έξ. και ΑΕ 1904 μαρτυρεΐται δέ τοΟτο έκ της ευρέσεως παρ' αύτον
ΕΙκών 55. Χαλκτ, βλεφαρίς. σελ· είκ. 4 έκ του αρκετών αποκομμάτων έκ τών τεμαχίων έλασμά-
Λυκαίου) αποτελουμένου των (είκ. 56), έξ ών έκόπτοντο ταύτα. Ή εύρεσις
έξ έλάσματος κεκοιλωμένου ολίγον κατά τό κεν-
τρικον μέρος και έχοντος τά άκρα κεκαμμένα οπως
σχηματισθώσιν οί πόδες. Πλ. 0Ό5 περίπου.
Ό Καββαδίας [Οοη$νβ8 Ιηίβνη. Ι σελ. 178-
179) στηριζόμενος εις τήν εύρεσιν τών ό'πλων παρά
τόν ναον δέχεται ότι δ Απόλλων έλατρεύετο έν-
ταΰθα ώς θεός πολεμικός, έξηγεΐ δ' έκ τούτου και
τήν ονομασίαν αύτου ώς Έπικουρίου, ήν εϊχεν έκεϊ
ανέκαθεν κατ'αύτον δ Απόλλων, έπϊκουρήσας τοις
ΦιγαλεΟσιν έν πολέυιω και ούχι δι' ήν αίτίαν ανα-
φέρει δ Παυσανίας (Ζ' 41, 8) και προσπαθεί διά
τούτου νά έξηγήση και τήν έν τή άκαταλλήλω
ταύτη κατά τήν γνώμην του θέσεί Οίκοδομήν τοΟ Είκών 56. Αποκόμματα χαλκών ελασμάτων.