DOI article:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.13159#0181
Θεσσαλικαϊ επιγραψαί' υπό Ά. Σ. Αρβανιτοποΰλλου.
342
περίφημος επιγραφή των Αθηνών (ΌίΙΙβηύβν^βν,
8γί1.2 108 = 16 11 591)), ενθα αναγράφεται ή
συμμαχία τών Αθηναίων προς τό κυινόν τό Θετ-
ταλών (στ. 17. 26. 33-35), ή γενομένη τω 361/0
π. Χρ·, έτι δε ό Αριστοτέλης, γράψας Θεσσαλών
πολιτείαν, ήτοι τούτου του κοινού το πολίτευμα,
ώς ρητώς αναφέρει ό Άρποκρατίων (καΐ ό Φώτιος
καϊ ό Σουίδας) έν λ. τετραρχία: «και Αριστοτέλης
οέ έν τη κοινή Θετταλών πολιτεία κτλ ».
Τάς λεπτομέρειας της πολιτείας τοΟ παλαιού
τούτου κοινού τών Θεσσαλών, ούχί γνωστάς και
λίαν ελλιπείς, δεν δυνάμεθα να άναγράψωμεν έν-
ταΟθα, ώς κειμένας εξω τοΟ ύπό έξέτασιν θέματος"
έν τω παρόντι παραπέμπομεν μόνον εις τον άριστα
και ακριβέστατα περί τούτων γράψαντα Εάηατά
Μβ^βν, Τΐίθοροιχιρδ Ηβ11βηί1ί&, 1909 σελ. 218,
227 κέ. μάλιστα.
2
Τμήμα στήλης μαρμάρου ύπομέλανος έκ τών
πλευρών μόνον άκεραίας και άπεσχισμένης άνω
και κάτω" ή πλαζ εχει έξεργασθή και όπισθεν λεία,
διότι ίσως κα'ι εκείθεν ήτο έμφανής' είναι πλή-
ρης άσβεστου έκ νεωτερικής έντοιχίσεως.—νΓψος
0-146, πλάτ. 0-242, πάχ. 0Ό75.
Ευρέθη έν Λαρίση, άγνωστον ποΟ 'άκριβώς 1-
ήμεϊς ευρομεν αύτήν έν τω τότε Διδασκαλείω τω
1906, περισυλλεγεΐσαν ύπό τοϋ' καθηγητοΟ κ. Αν-
τωνίου Καντακίδου, εις δν πολλάς χάριτας οφείλει
ή επιστήμη και ή ύπηρεσία, διότι πλείστας αρχαι-
ότητας διέσωσε καί συνέλεξεν έν Λαρίση ( βλ. κα-
τωτέρω άρ. 25\ μετεκομίσαμεν δ'αύτήν τω 1910
εις τό μουσεΐον Βόλου (άρ. Εύρετ. Τ 513).
Ή έπιγραφή έχαράχθη άβαθώς καϊ λίαν επιμε-
λώς" πολλά όμως τών γραμμάτων εχουσι βυσθή
ύπό τίνος σκληράς, κηρώδους καί λίαν δυσεξαλεί-
πτου ύλης- ΰψος αυτών 0 007-0-013, οιαστιχον
0-003-0-008. (Εΐκών 2):
Στίχ. 1.— Δέν συνεπληρώσαμεν Θεσσαλώ]ν τό
κοινόν, μάλιστα μεν ένεκα του στ. 6, ενθα άναφέ-
ρεται ή πόλις, τό δε διότι τό σχήμα τών γραμ-
μάτων δεικνύει ό'τι τό ψήφισμα άνήκει εϊς την Γ'
1 Ό καθηγητής χ. Ά'/ιλλεύς Τζάρτζανος μεριμνήσας πολλάκις
πρός διάσιοσιν τών άνά την Λάρισαν τιιν_όν ιίιρισκομένων αρχαίων
μνημείο.ιν, εΤπεν ήμΐν οτι έδημοσιεύθη ή έπιγραφή αϋτη έν τη Σάλ-
πιγγι έφημερίδι της Λαρίσης τω 1905 ή 1906" ημείς ζητήσαντες δέν
ευρομεν τό φυλλον έκεϊνο έν Λαρίση (πρβ. άριθ. 16).
5
ΕΙκών 2 (εκ της δπισΰίον όψεως εκτνπον).
Ψήφιομα τον κοινού, ητοι τον δήμον τών Λαρισαίων.
'Αγαθοί τύχ] ■/]·.·
Λχρι.σα:ίω]ν τό κοινόν
έ']δωκεν 'Αγασικλεϊ
Μέντορος Μακεδόνι
5 έγ Δίου, εύεργέτηι γεν[ο-
ρ,ένω'. της πόλε[ω]ς ύπό
τ]ην σι[τοδείαν, προξενι-
ών κατά τόν νόμον κτλ.]
τουλάχιστον π. Χ. εκατονταετηρίδα (πρβ. τό σχή-
μα της άσφαλώς χρονολογουμένης έπιγραφής 16
IX2 517 καί κατωτέρω τους άριθ. 22. 23)' εξ
άλλου κοινόν τών Θεσσαλών υπήρχε μέν καί ώνο-
μάζετο πολύ προ του 197 π. Χρ , ως ειπομεν
άνωτέρω, άλλ' ύπό την Μακεδονικήν κυριαρχίαν,
καθ' ήν έγράφη τό ψήφισμα τούτο, καί ή ύπαρξις
αύτοΟ δέν είναι σαφώς γνωστή καί ή δικαιοδοσία
άγνωστος. "Ετερον δέ τι κοινόν ό'μοιον, ούτως έπί-
σημον εχον χαρακτήρα, ώστε νά έκδίδη ψηφί-
σματα, δέν ευρομεν υπάρχον προ τοΟ έτους εκεί-
νου" διότι το κοινόν\ Σωριαστών (16 IX2 589)
καί Σονϊδάονν τό κοινόν (580) φαίνεται ότι ήσαν
είδη τινά δήμων, γενών ή άπλών θιάσων, ώς συμ-
περαίνομεν έκ τοΟ άναθηματικοΰ χαρακτήρος τών
έπιγραφών, έν αΐς άναφέρονται.
Άλλά καί αν συμπληρώσωμεν έν 589 2 τό κοι
νόν Ά]ζωριαστών καί θεωρήσωμεν τό άνάθημα ον
της Περραιβικής πόλεως Άζώρου, ό'περ πιθανώ-
τατον καθ' ήμας, θά εχωμεν παράδειγμα υπέρ της
άνω συμπληρώσεως ήμών «Λαρισαίω]ν τό κοι-
νόν». Άλλ' εχομεν ήδη βέβαιον παράδειγμα τοΰ
δτι τό κοινόν κείται άντί τοΟ ή πόλις ή ό δήμος, έν
έπιγραφή της Δωδώνης (Όίίίβηοβν^βν, 8γ11.2793),
ένθα φέρεται Μον δ αιατάν τό κοινόν, της θεσσα-
λικής πόλεως Μονδαίας' ούτω καί έν 612 συμπλη-
ροΟμεν: . . . Καίσαρι τό κ[οινόν | Λα]ρεισαίω[ν.
Κοινόν Λαρισαίων άρα είναι ό δήμος ή ή πόλις
342
περίφημος επιγραφή των Αθηνών (ΌίΙΙβηύβν^βν,
8γί1.2 108 = 16 11 591)), ενθα αναγράφεται ή
συμμαχία τών Αθηναίων προς τό κυινόν τό Θετ-
ταλών (στ. 17. 26. 33-35), ή γενομένη τω 361/0
π. Χρ·, έτι δε ό Αριστοτέλης, γράψας Θεσσαλών
πολιτείαν, ήτοι τούτου του κοινού το πολίτευμα,
ώς ρητώς αναφέρει ό Άρποκρατίων (καΐ ό Φώτιος
καϊ ό Σουίδας) έν λ. τετραρχία: «και Αριστοτέλης
οέ έν τη κοινή Θετταλών πολιτεία κτλ ».
Τάς λεπτομέρειας της πολιτείας τοΟ παλαιού
τούτου κοινού τών Θεσσαλών, ούχί γνωστάς και
λίαν ελλιπείς, δεν δυνάμεθα να άναγράψωμεν έν-
ταΟθα, ώς κειμένας εξω τοΟ ύπό έξέτασιν θέματος"
έν τω παρόντι παραπέμπομεν μόνον εις τον άριστα
και ακριβέστατα περί τούτων γράψαντα Εάηατά
Μβ^βν, Τΐίθοροιχιρδ Ηβ11βηί1ί&, 1909 σελ. 218,
227 κέ. μάλιστα.
2
Τμήμα στήλης μαρμάρου ύπομέλανος έκ τών
πλευρών μόνον άκεραίας και άπεσχισμένης άνω
και κάτω" ή πλαζ εχει έξεργασθή και όπισθεν λεία,
διότι ίσως κα'ι εκείθεν ήτο έμφανής' είναι πλή-
ρης άσβεστου έκ νεωτερικής έντοιχίσεως.—νΓψος
0-146, πλάτ. 0-242, πάχ. 0Ό75.
Ευρέθη έν Λαρίση, άγνωστον ποΟ 'άκριβώς 1-
ήμεϊς ευρομεν αύτήν έν τω τότε Διδασκαλείω τω
1906, περισυλλεγεΐσαν ύπό τοϋ' καθηγητοΟ κ. Αν-
τωνίου Καντακίδου, εις δν πολλάς χάριτας οφείλει
ή επιστήμη και ή ύπηρεσία, διότι πλείστας αρχαι-
ότητας διέσωσε καί συνέλεξεν έν Λαρίση ( βλ. κα-
τωτέρω άρ. 25\ μετεκομίσαμεν δ'αύτήν τω 1910
εις τό μουσεΐον Βόλου (άρ. Εύρετ. Τ 513).
Ή έπιγραφή έχαράχθη άβαθώς καϊ λίαν επιμε-
λώς" πολλά όμως τών γραμμάτων εχουσι βυσθή
ύπό τίνος σκληράς, κηρώδους καί λίαν δυσεξαλεί-
πτου ύλης- ΰψος αυτών 0 007-0-013, οιαστιχον
0-003-0-008. (Εΐκών 2):
Στίχ. 1.— Δέν συνεπληρώσαμεν Θεσσαλώ]ν τό
κοινόν, μάλιστα μεν ένεκα του στ. 6, ενθα άναφέ-
ρεται ή πόλις, τό δε διότι τό σχήμα τών γραμ-
μάτων δεικνύει ό'τι τό ψήφισμα άνήκει εϊς την Γ'
1 Ό καθηγητής χ. Ά'/ιλλεύς Τζάρτζανος μεριμνήσας πολλάκις
πρός διάσιοσιν τών άνά την Λάρισαν τιιν_όν ιίιρισκομένων αρχαίων
μνημείο.ιν, εΤπεν ήμΐν οτι έδημοσιεύθη ή έπιγραφή αϋτη έν τη Σάλ-
πιγγι έφημερίδι της Λαρίσης τω 1905 ή 1906" ημείς ζητήσαντες δέν
ευρομεν τό φυλλον έκεϊνο έν Λαρίση (πρβ. άριθ. 16).
5
ΕΙκών 2 (εκ της δπισΰίον όψεως εκτνπον).
Ψήφιομα τον κοινού, ητοι τον δήμον τών Λαρισαίων.
'Αγαθοί τύχ] ■/]·.·
Λχρι.σα:ίω]ν τό κοινόν
έ']δωκεν 'Αγασικλεϊ
Μέντορος Μακεδόνι
5 έγ Δίου, εύεργέτηι γεν[ο-
ρ,ένω'. της πόλε[ω]ς ύπό
τ]ην σι[τοδείαν, προξενι-
ών κατά τόν νόμον κτλ.]
τουλάχιστον π. Χ. εκατονταετηρίδα (πρβ. τό σχή-
μα της άσφαλώς χρονολογουμένης έπιγραφής 16
IX2 517 καί κατωτέρω τους άριθ. 22. 23)' εξ
άλλου κοινόν τών Θεσσαλών υπήρχε μέν καί ώνο-
μάζετο πολύ προ του 197 π. Χρ , ως ειπομεν
άνωτέρω, άλλ' ύπό την Μακεδονικήν κυριαρχίαν,
καθ' ήν έγράφη τό ψήφισμα τούτο, καί ή ύπαρξις
αύτοΟ δέν είναι σαφώς γνωστή καί ή δικαιοδοσία
άγνωστος. "Ετερον δέ τι κοινόν ό'μοιον, ούτως έπί-
σημον εχον χαρακτήρα, ώστε νά έκδίδη ψηφί-
σματα, δέν ευρομεν υπάρχον προ τοΟ έτους εκεί-
νου" διότι το κοινόν\ Σωριαστών (16 IX2 589)
καί Σονϊδάονν τό κοινόν (580) φαίνεται ότι ήσαν
είδη τινά δήμων, γενών ή άπλών θιάσων, ώς συμ-
περαίνομεν έκ τοΟ άναθηματικοΰ χαρακτήρος τών
έπιγραφών, έν αΐς άναφέρονται.
Άλλά καί αν συμπληρώσωμεν έν 589 2 τό κοι
νόν Ά]ζωριαστών καί θεωρήσωμεν τό άνάθημα ον
της Περραιβικής πόλεως Άζώρου, ό'περ πιθανώ-
τατον καθ' ήμας, θά εχωμεν παράδειγμα υπέρ της
άνω συμπληρώσεως ήμών «Λαρισαίω]ν τό κοι-
νόν». Άλλ' εχομεν ήδη βέβαιον παράδειγμα τοΰ
δτι τό κοινόν κείται άντί τοΟ ή πόλις ή ό δήμος, έν
έπιγραφή της Δωδώνης (Όίίίβηοβν^βν, 8γ11.2793),
ένθα φέρεται Μον δ αιατάν τό κοινόν, της θεσσα-
λικής πόλεως Μονδαίας' ούτω καί έν 612 συμπλη-
ροΟμεν: . . . Καίσαρι τό κ[οινόν | Λα]ρεισαίω[ν.
Κοινόν Λαρισαίων άρα είναι ό δήμος ή ή πόλις