DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.13159#0182
343
Θεσσαλικαί έπιγραψαί ύπό Ά. Σ. Αρβανιτοπονλλον.
344
Λαρισαίων, ής έχομεν ένδεκα περίπου ψηφίσματα
[ΙΟ IX2 (504). 505. 506. (510). 511-517]· άλ-
λ' έν αύτοΐς ονομάζεται Ό δήμος, μόνον δ.'έν 506 27
υπάρχει . . το κοινον τονν Θεσσαλονν (άλλα και
τούτου άληθεύοντος πρέπει νά γραφή τονν Πετ-
'&αλονν διαλεκτικώς), της συμπληρώσεως ούσης
λίαν άμφιβόλου, εκ τούτου δέ και τού καθορισμοΟ
του ψηφίσματος ούτως1. Άλλ'ύπάρχει έν ψηφί-
σμασι των Κραννωνίων (460 3. 461 4 και 23) τό
κοινον τάς πόλιος και ό τύπος εδοξε τον κοινον τάς
πόλιος, έξ ου ευλόγως δυνάμεθα νά είκάσωμεν οτι
το κοινον κείται άντι τοΟ δήμος ή πόλις.
Πάντως ή συμπλήρωσις Θεσσαλώ ν το κοινον
θά άπήλλασσε μεν ημάς πολλών πραγμάτων, άλ-
λ' ή επιγραφή δεν δύναται νά άνήκη τοις μετά τό
197 π. Χρ. χρόνοις, ή δέ ύπόθεσις περί υπάρξεως
κοινοΟ Θεσσαλών ευθύς προ τών χρόνων τούτων
κατά τά τελευταία έτη της Μακεδόνικης κυριαρ-
χίας, δεν άπαντα εις τάς πηγάς. Διά τους λόγους
τούτους άνάγομεν και την κατωτέρω ύπ'αριθ. 22
έπιγραφήν εις τους ολίγον μετά το 197 π. Χρ.
χρόνους.
Ότι δ' αί πόλεις έξέδιδον ψηφίσματα και μετά
την ίδρυσιν της θεσσαλικής ομοσπονδίας, είπομεν
εν τοις ανω σελ. 340.
Περίεργος είναι ή έν κοινή γλώσση έκΦορά τοΟ
ψηφίσματος έν τοιούτοις χρόνοις' ίσως συνέβη
τοΟτο, όπως και έν ταϊς έπιστολαΐς του βασιλέως
Φιλίππου (517), διότι ήτο συνήθεια παρά τοις έπι-
σήμοις τών Μακεδόνων νά μεταχειρίζωνται τήν
γνωριμωτέραν τοις Πανέλλησιν Άττικήν διάλε-
κτον. Ο δ έν γένει τύπος είναι τών συντόυ,ων ψη-
φισμάτων διά πολλούς όμοΟ εύεργέτας, ώς συμ-
βαίνει και έν ψηφίσμασι τών Αΐνιάνων, Λαμιέων,
θαυμακών, Φαϋττίων κτλ. (ΙΟ IX2 3. 4. 6. 8-
11. 66. 216. 217. 490 κλ.).
Στίχ. 3-5. — Τών όνομάτων τό Μέντωρ νυν
έμφανίζεται έν ταϊς θεσσαλικαΐς έπιγραφαΐς' τό
έγ Δίον άντι εκ Δίον αποτελεί σχεδόν κανόνα έν
τη τότε προφορά (πρβ. εγδικοι, εγδοσις, έγδημή
κττ. έν 301. 1109 κλ. και τά κοινά νυν γδένω —
έκδύω, γδέρνω = έκδέρω κττ.).
Στίχ. 7. — Ή συμπλήρωσις είναι πιθανωτάτη,
1 Θά ήρμοττε κάλλιον ή συμπλη'ρωσις «το κοινον {τάς πόλιος τάς
Λαρι\οαίο[νν κτλ.».
ή δ' έκδοχή της φράσεως χρονική" ομοίως έτιμήθη
και ό στρατηγός Σώπατρος ύπό τοΟ κοινοΰ τών Μα-
γνήτων (ΙΟ IX2 1104 12) ώς έπικουρήσας σειτο-
δήας ένεστώσης. Ότι συνέβη σιτοδεία έν Λαρίση
περι τό 225-220 π.Χρ. είναι πιθανόν έκ της έπι-
γραφής 517, καθ' ην έχερσενετο ή χο')ρα αίσχρώς'
και έκ της κατωτέρω ύπ' άριθ. 3 επιγραφής συμ-
περαίνομεν ότι κατά τούς Μακεδόνικους πολέμους,
ένεκα της μή άρόσεως τών άγρών και τοΰ πολυε-
τούς πολέμου, συχνάκις φυσικώ τω λόγω προέκυ-
πτον σιτοδεΐαι.
3
Στήλη λευκοΟ μαρμάρου, δεξιά μόνον άκεραία
και άπεσχισμένη αριστερά, όπου ολίγον ελλείπει
ένιαχοΟ έκ τοΟ όλου πλάτους (πρβ. στίχ. 3-4)'
ή έπιφάνεια αυτής έμπροσθεν είναι λίαν έφθαρ-
μένη, πανταχού δ' ή στήλη ύπομέλαινα, διότι
μετεχειρίζοντο αυτήν προς πίεσιν στεμφύλων επί.
μακρόν χρόνον" έκ τούτου ένεπλήσθησαν τά γράμ-
ματα ύλης τινός σκληροτάτης.—Ύψ. 0'32, π ~Λ.
0-34, πάχ. 0 12.
Έδώρησεν αύτήν τω 1910 ό έκ της Αρκαδικής
Ίριπόλεως Ίω· Μαυραειδής οίνοπώλης, εύρων, ώς
είπεν ήμΐν, έν τοις ύπογείοις του παρά τήν νΟν
πλατεΐαν θέμιδος έργαστηρίου τοΟ Χρ. Κατσαούνη
(βλ. κατωτέρω άρ. 12 και 23), εγγύς δήλον ότι
τής αρχαία; αγοράς. Έκομίσαμεν δ' αύτήν ευθύς
τότε εις τό Μουσεϊον Βόλου (άριθ. Εύρ. Γ 599).
Ή έπιγραφή έχ_αράχ_θη βαθέως και σχεδόν έπι-
μελώς επί οριζοντίων χαραγών, ήγμένων διά τοΰ
κανόνος και έξαΦανισθεισών τά πολλά' τά γράμ-
ματα τοσοΟτον άπετρίβησαν, ώστε έλάχιστα φαί-
νονται έτι, μόλις δέ τή βοήθεια πολλών έκτύπων
και έπιμόνου άντιβολής προς τον λίθον κατωρθώ-
σαμεν, είκάζοντες τά πολλά, νά μεταγράψωμεν τά
κατωτέρω, συνηγμένα έξ ιχνών (Είκών 3):
Έκ τών άσφαλών ιχνών του στ. 17 ή/άσαμεν
τό πρώτον ότι τό παρόν είναι ψήφισμα προξενιάς,
έκδοθέν ούχι ύπό τοΟ κοινοΟ τών Θεσσαλών, άλ-
λ' ύπό τής πόλεως τών Λαρισαίων (στ. 4.12.15),
ώς το προηγούμενον, προς τιμήν του Ρωμαίου
Κο'ίνκτου υί·οΟ του Τίτου (στίχ. 13-14), ώς και
ύπ'άλλων θεσσαλικών πόλεων ύπάρχουσι γνωστά
τέσσαρα ψηφίσματα,έκδοθέντα προς τιμήν'Ρωμαίων
(ΙΟ IX2 1.258. 1105. 1292).
Θεσσαλικαί έπιγραψαί ύπό Ά. Σ. Αρβανιτοπονλλον.
344
Λαρισαίων, ής έχομεν ένδεκα περίπου ψηφίσματα
[ΙΟ IX2 (504). 505. 506. (510). 511-517]· άλ-
λ' έν αύτοΐς ονομάζεται Ό δήμος, μόνον δ.'έν 506 27
υπάρχει . . το κοινον τονν Θεσσαλονν (άλλα και
τούτου άληθεύοντος πρέπει νά γραφή τονν Πετ-
'&αλονν διαλεκτικώς), της συμπληρώσεως ούσης
λίαν άμφιβόλου, εκ τούτου δέ και τού καθορισμοΟ
του ψηφίσματος ούτως1. Άλλ'ύπάρχει έν ψηφί-
σμασι των Κραννωνίων (460 3. 461 4 και 23) τό
κοινον τάς πόλιος και ό τύπος εδοξε τον κοινον τάς
πόλιος, έξ ου ευλόγως δυνάμεθα νά είκάσωμεν οτι
το κοινον κείται άντι τοΟ δήμος ή πόλις.
Πάντως ή συμπλήρωσις Θεσσαλώ ν το κοινον
θά άπήλλασσε μεν ημάς πολλών πραγμάτων, άλ-
λ' ή επιγραφή δεν δύναται νά άνήκη τοις μετά τό
197 π. Χρ. χρόνοις, ή δέ ύπόθεσις περί υπάρξεως
κοινοΟ Θεσσαλών ευθύς προ τών χρόνων τούτων
κατά τά τελευταία έτη της Μακεδόνικης κυριαρ-
χίας, δεν άπαντα εις τάς πηγάς. Διά τους λόγους
τούτους άνάγομεν και την κατωτέρω ύπ'αριθ. 22
έπιγραφήν εις τους ολίγον μετά το 197 π. Χρ.
χρόνους.
Ότι δ' αί πόλεις έξέδιδον ψηφίσματα και μετά
την ίδρυσιν της θεσσαλικής ομοσπονδίας, είπομεν
εν τοις ανω σελ. 340.
Περίεργος είναι ή έν κοινή γλώσση έκΦορά τοΟ
ψηφίσματος έν τοιούτοις χρόνοις' ίσως συνέβη
τοΟτο, όπως και έν ταϊς έπιστολαΐς του βασιλέως
Φιλίππου (517), διότι ήτο συνήθεια παρά τοις έπι-
σήμοις τών Μακεδόνων νά μεταχειρίζωνται τήν
γνωριμωτέραν τοις Πανέλλησιν Άττικήν διάλε-
κτον. Ο δ έν γένει τύπος είναι τών συντόυ,ων ψη-
φισμάτων διά πολλούς όμοΟ εύεργέτας, ώς συμ-
βαίνει και έν ψηφίσμασι τών Αΐνιάνων, Λαμιέων,
θαυμακών, Φαϋττίων κτλ. (ΙΟ IX2 3. 4. 6. 8-
11. 66. 216. 217. 490 κλ.).
Στίχ. 3-5. — Τών όνομάτων τό Μέντωρ νυν
έμφανίζεται έν ταϊς θεσσαλικαΐς έπιγραφαΐς' τό
έγ Δίον άντι εκ Δίον αποτελεί σχεδόν κανόνα έν
τη τότε προφορά (πρβ. εγδικοι, εγδοσις, έγδημή
κττ. έν 301. 1109 κλ. και τά κοινά νυν γδένω —
έκδύω, γδέρνω = έκδέρω κττ.).
Στίχ. 7. — Ή συμπλήρωσις είναι πιθανωτάτη,
1 Θά ήρμοττε κάλλιον ή συμπλη'ρωσις «το κοινον {τάς πόλιος τάς
Λαρι\οαίο[νν κτλ.».
ή δ' έκδοχή της φράσεως χρονική" ομοίως έτιμήθη
και ό στρατηγός Σώπατρος ύπό τοΟ κοινοΰ τών Μα-
γνήτων (ΙΟ IX2 1104 12) ώς έπικουρήσας σειτο-
δήας ένεστώσης. Ότι συνέβη σιτοδεία έν Λαρίση
περι τό 225-220 π.Χρ. είναι πιθανόν έκ της έπι-
γραφής 517, καθ' ην έχερσενετο ή χο')ρα αίσχρώς'
και έκ της κατωτέρω ύπ' άριθ. 3 επιγραφής συμ-
περαίνομεν ότι κατά τούς Μακεδόνικους πολέμους,
ένεκα της μή άρόσεως τών άγρών και τοΰ πολυε-
τούς πολέμου, συχνάκις φυσικώ τω λόγω προέκυ-
πτον σιτοδεΐαι.
3
Στήλη λευκοΟ μαρμάρου, δεξιά μόνον άκεραία
και άπεσχισμένη αριστερά, όπου ολίγον ελλείπει
ένιαχοΟ έκ τοΟ όλου πλάτους (πρβ. στίχ. 3-4)'
ή έπιφάνεια αυτής έμπροσθεν είναι λίαν έφθαρ-
μένη, πανταχού δ' ή στήλη ύπομέλαινα, διότι
μετεχειρίζοντο αυτήν προς πίεσιν στεμφύλων επί.
μακρόν χρόνον" έκ τούτου ένεπλήσθησαν τά γράμ-
ματα ύλης τινός σκληροτάτης.—Ύψ. 0'32, π ~Λ.
0-34, πάχ. 0 12.
Έδώρησεν αύτήν τω 1910 ό έκ της Αρκαδικής
Ίριπόλεως Ίω· Μαυραειδής οίνοπώλης, εύρων, ώς
είπεν ήμΐν, έν τοις ύπογείοις του παρά τήν νΟν
πλατεΐαν θέμιδος έργαστηρίου τοΟ Χρ. Κατσαούνη
(βλ. κατωτέρω άρ. 12 και 23), εγγύς δήλον ότι
τής αρχαία; αγοράς. Έκομίσαμεν δ' αύτήν ευθύς
τότε εις τό Μουσεϊον Βόλου (άριθ. Εύρ. Γ 599).
Ή έπιγραφή έχ_αράχ_θη βαθέως και σχεδόν έπι-
μελώς επί οριζοντίων χαραγών, ήγμένων διά τοΰ
κανόνος και έξαΦανισθεισών τά πολλά' τά γράμ-
ματα τοσοΟτον άπετρίβησαν, ώστε έλάχιστα φαί-
νονται έτι, μόλις δέ τή βοήθεια πολλών έκτύπων
και έπιμόνου άντιβολής προς τον λίθον κατωρθώ-
σαμεν, είκάζοντες τά πολλά, νά μεταγράψωμεν τά
κατωτέρω, συνηγμένα έξ ιχνών (Είκών 3):
Έκ τών άσφαλών ιχνών του στ. 17 ή/άσαμεν
τό πρώτον ότι τό παρόν είναι ψήφισμα προξενιάς,
έκδοθέν ούχι ύπό τοΟ κοινοΟ τών Θεσσαλών, άλ-
λ' ύπό τής πόλεως τών Λαρισαίων (στ. 4.12.15),
ώς το προηγούμενον, προς τιμήν του Ρωμαίου
Κο'ίνκτου υί·οΟ του Τίτου (στίχ. 13-14), ώς και
ύπ'άλλων θεσσαλικών πόλεων ύπάρχουσι γνωστά
τέσσαρα ψηφίσματα,έκδοθέντα προς τιμήν'Ρωμαίων
(ΙΟ IX2 1.258. 1105. 1292).