DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.13159#0186
Θεσσαλικοί έπιγραψαί νπδ Ά. Σ. 'Αρβανιτοπονλλου.
352
νων πολυάριθμα μνημεία. Ό Πλάτων (Κριτία: 120)
λέγει οτι τότε έθηρεύετο 'ό ταΰρος ζύλοις και βρό-
χοις άνευ σιδήρου. Φαίνεται λοιπόν ό'τι άπέλυον
ταΟρόν τινα και ήγωνίζοντο οί νέοι και άνδρες νά
συλλάβωσιν αυτόν' οί συλλαμβάνοντες έλογίζοντο
νικηταί και άνεγράφοντο επί στήλης. Θά έτελεϊτο
δε κατ' ετος τό άγώνισμα προς τιμήν θεοΟ (τοΟ
Διός;), διοικούντος τον αγώνα του ιερέως μάλιστα
(λειτορεύων), ίκλεγομένου κατά τετραετηρίδα 1.
Και έν Σπάρτη διετηρεϊτο το άγώνισμα τούτο
μέχρι πολύ μεταγενεστέρων χρόνων, μάλιστα δ' ά-
νεγράφοντο και τότε διαλεκτικώς επίσης οϊ νική-
σαντες κα'&'&ηρατόριον ή κασσηρατόριον ήτοι ταυ-
ροθηρίαν (ή μουσικόν τινα άγώνα; Μ. Ν. Τοά, Αίΐι.
Μίΐί. XXIX 1904, 54 κέ.).
Ότι δέ πρόκειται περί άρχαϊζούσης έπιτηδεύ-
σεως διαλεκτικών τύπων, άποδεικνύει ή αμφιβολία
και άβεβαιότης του χαράκτου, δ:ορθώνοντος έν στ.
13 και 18 τό Η εις ΕΙ, έν ω έν στ.15 λησμονήσας
άφήκεν Η' επίσης έλησμόνησεν ό χαράκτης, ή μάλ-
λον δ τό άρχέτυπον αύτώ δούς, ό'τι έν τη θεσσα-
λική διαλέκτω έπρεπε νά διπλασιασθη τό 5! προ
τοΟ Τ επομένου φωνήεντος έν στ. 4. (9). 10. 13.
15. Δεν άποκλείομεν βεβαίως την υπόθεσιν του ό'τι
κατά την β' π. Χρ. εκατονταετηρίδα ήρξαντο νά
ύποχωρώσιν οί τέως έν χρήσει διαλεκτικοί τύποι
εις τοϋς της Κοινής' άλλ'έπιτήδευσιν μάλλον θεω-
ροΟμεν ήμεϊς πιθανωτάτην ένταΰθα.
Στίχ. 1 · — Έπίνικος υίός τοΟ Παυσανίου φέρε-
ται ώς ττολίαρχος έν Φαλάννοις (ΙΟ IX2 1233 '
νικητής Έπίνικος έν 532 3<ϊ)· δ δ' ένταΰθα θά ήτο
ίσως εγγονός έκείνου, της έπιγραφής τών Φαλάν-
νων ούσης έμφανώς άρχαιοτέρας.
Στίχ- 3. —- Αλέξανδρος υίός τοΟ Κλέωνος
άπαντα ώς νικητής σκοπώ πεζών έν 53 1 40· ίσως
είναι δ αύτός τούτω, διότι άμφοτέρων τών έπιγρα-
φών οί χρόνοι δλίγον άπέχουσιν αλλήλων.
Στίχ. 6. — Ό Έρμόδουρος ένίκησε δίς, καί έν
στ. 11' ή συμπλήρωσις τοΟ ονόματος τοΟ πατρός
αύτοΟ είναι πιθανωτάτη' τό Σίμων ευρηται συ-
χνάκις' δεν ήτο Σϊμος, διότι τό πατρωνυμικόν
αύτοΟ θά ήτο Σίμειος.
1 ΕΓχ^εν γράψει τά ανωτέρω, όποτε ευρομεν εν Λαρίσ7] επιγρα-
φών, έν ή αναφέρεται γυνή λειτορενααναα τάν πετροετηρίδα ή'τοι τε-
τραετηρίδα- ταυτην δημο^ιεύομεν έν τί) Κβνΐΐθ άβ Ρ1ΐϊ1θ1θ§ίθ 1911
άριβ. 26.
Στίχ. 7.— Ό λειτορεύσας'-Ρά&ος φαίνεται συγ-
γενής του έν στίχ. 12 λειτορεύσαντος Πανδόκου,
ίσως πατήρ.
Στίχ. 8. — Ό Κράτιππος έ'χει δύο έτι άδελφοΰς
νικητάς, τον Αριστοκράτη, στίχ. 13 ή 15 κα'ι 18,
καί τον Πυρραΐον, στ. 16. Ομοίως έν 531-533
αναγράφονται πολλάκις αδελφοί νικηταί έν διαφό-
ροις άγωνίσμασι.
Στίχ. 10. — Συνεπληρώσαμεν Άστοκλέαιος,
διότι τό μέν όνομα τοΟτο άπαντα καί έν άλλη έπι-
γραφη της Λαρίσης (506δ), ουδέν δ'εύαρμοστό-
τερον προς τα σωζόμενα γράμματα υπάρχει.
Στίχ. 12. — Ύπό τά αυτά ονόματα φέρεται έν
526 23 νικητής άρματι πωλικώ Πάνδοκος δ 'Ρα-
δίειος' άλλ' έπειδή ή έπιγραφή φαίνεται ίκανώς άρ-
χαιοτέρα της έν λόγω, δ ένταΰθα λειτορεύων θά
ήτο ίσως εγγονός τοΟ τότε νικητοΟ.
Στίχ. 15. — Ό Άστοκράτης ούτος είναι άβέ-
βαιον, αν ήτο Δαμοφίλειος, ήτοι δ αύτός τω έν στ.
13· αν ήτο δ αύτός, πρέπει νά υποθέσωμεν δτι εις
ένίκα ταυροθηρίαν καί δτι αύτη έτελεϊτο κατ'έ'τος,
δ δέ λειτορεύων ήρχεν έπί τετραετηρίδα.Τό τελευ-
ταΐον τοΟτο θεωροΟμεν πιθανόν διότι ευρομεν έπι-
γραφήν άναγράφουσαν γυναίκα λειτορεύσασαν τε-
τραετηρίδα (βλ. άνω σημ. 1). Συχνότατα δ'άπαν-
τώσιν έν ταϊς θεσσαλικαΐς έπιγραφαΐς, μάλιστα
της Λαρίσης, λειτορεύοντες καί λειτορεύουσαι, ήτοι
λειτουργοί τοΟ ΘεοΟ, ίερεΤς δήλον δτι (16 IX2 397.
591. 599 1035.1228. 1229).
Τό πρώτον έν ταΐς θεσσαλικαΐς έπιγραφαΐς έμ-
φανίζονται τά ονόματα ' Αντιγενείδας, Άσταρχος,
Έρμόδουρος, Πυρραΐος, Φρννίονν.
Οί χρόνοι της έν λόγω έπιγραφής φαίνονται κεί-
μενοι περί τό 100 π.Χρ. ένεκα τοΟ σχήματος τών
γραμμάτων έν ταΐς άγωνιστικαΐς άναγραφαΐς εΐχεν
ήδη άπό τοθ195 π. Χρ. καθορισθή ή Κοινή.
5
Στήλη μαρμάρου λευκοφαίου συμπαγοΟς, παν-
ταχόθεν άποκεκομμένη μόνον δεξιά φαίνεται άκέ-
ραιος, άλλά τοΟτο προέρχεται μάλλον έκ νεωτερι-
κής κατεργασίας ή άρχηθεν' όπισθεν είναι λειο-
τάτη.— Τψ. 0-16, πλ. 0-17, πάχ. 0-125.
Ευρομεν αύτήν έν τη πάλαια άρχαιολογική Συλ-
λογή της Λαρίσης, έν τη αύλη τοΟ πρώην Διδα-
Έτυπ 24.2.11
352
νων πολυάριθμα μνημεία. Ό Πλάτων (Κριτία: 120)
λέγει οτι τότε έθηρεύετο 'ό ταΰρος ζύλοις και βρό-
χοις άνευ σιδήρου. Φαίνεται λοιπόν ό'τι άπέλυον
ταΟρόν τινα και ήγωνίζοντο οί νέοι και άνδρες νά
συλλάβωσιν αυτόν' οί συλλαμβάνοντες έλογίζοντο
νικηταί και άνεγράφοντο επί στήλης. Θά έτελεϊτο
δε κατ' ετος τό άγώνισμα προς τιμήν θεοΟ (τοΟ
Διός;), διοικούντος τον αγώνα του ιερέως μάλιστα
(λειτορεύων), ίκλεγομένου κατά τετραετηρίδα 1.
Και έν Σπάρτη διετηρεϊτο το άγώνισμα τούτο
μέχρι πολύ μεταγενεστέρων χρόνων, μάλιστα δ' ά-
νεγράφοντο και τότε διαλεκτικώς επίσης οϊ νική-
σαντες κα'&'&ηρατόριον ή κασσηρατόριον ήτοι ταυ-
ροθηρίαν (ή μουσικόν τινα άγώνα; Μ. Ν. Τοά, Αίΐι.
Μίΐί. XXIX 1904, 54 κέ.).
Ότι δέ πρόκειται περί άρχαϊζούσης έπιτηδεύ-
σεως διαλεκτικών τύπων, άποδεικνύει ή αμφιβολία
και άβεβαιότης του χαράκτου, δ:ορθώνοντος έν στ.
13 και 18 τό Η εις ΕΙ, έν ω έν στ.15 λησμονήσας
άφήκεν Η' επίσης έλησμόνησεν ό χαράκτης, ή μάλ-
λον δ τό άρχέτυπον αύτώ δούς, ό'τι έν τη θεσσα-
λική διαλέκτω έπρεπε νά διπλασιασθη τό 5! προ
τοΟ Τ επομένου φωνήεντος έν στ. 4. (9). 10. 13.
15. Δεν άποκλείομεν βεβαίως την υπόθεσιν του ό'τι
κατά την β' π. Χρ. εκατονταετηρίδα ήρξαντο νά
ύποχωρώσιν οί τέως έν χρήσει διαλεκτικοί τύποι
εις τοϋς της Κοινής' άλλ'έπιτήδευσιν μάλλον θεω-
ροΟμεν ήμεϊς πιθανωτάτην ένταΰθα.
Στίχ. 1 · — Έπίνικος υίός τοΟ Παυσανίου φέρε-
ται ώς ττολίαρχος έν Φαλάννοις (ΙΟ IX2 1233 '
νικητής Έπίνικος έν 532 3<ϊ)· δ δ' ένταΰθα θά ήτο
ίσως εγγονός έκείνου, της έπιγραφής τών Φαλάν-
νων ούσης έμφανώς άρχαιοτέρας.
Στίχ- 3. —- Αλέξανδρος υίός τοΟ Κλέωνος
άπαντα ώς νικητής σκοπώ πεζών έν 53 1 40· ίσως
είναι δ αύτός τούτω, διότι άμφοτέρων τών έπιγρα-
φών οί χρόνοι δλίγον άπέχουσιν αλλήλων.
Στίχ. 6. — Ό Έρμόδουρος ένίκησε δίς, καί έν
στ. 11' ή συμπλήρωσις τοΟ ονόματος τοΟ πατρός
αύτοΟ είναι πιθανωτάτη' τό Σίμων ευρηται συ-
χνάκις' δεν ήτο Σϊμος, διότι τό πατρωνυμικόν
αύτοΟ θά ήτο Σίμειος.
1 ΕΓχ^εν γράψει τά ανωτέρω, όποτε ευρομεν εν Λαρίσ7] επιγρα-
φών, έν ή αναφέρεται γυνή λειτορενααναα τάν πετροετηρίδα ή'τοι τε-
τραετηρίδα- ταυτην δημο^ιεύομεν έν τί) Κβνΐΐθ άβ Ρ1ΐϊ1θ1θ§ίθ 1911
άριβ. 26.
Στίχ. 7.— Ό λειτορεύσας'-Ρά&ος φαίνεται συγ-
γενής του έν στίχ. 12 λειτορεύσαντος Πανδόκου,
ίσως πατήρ.
Στίχ. 8. — Ό Κράτιππος έ'χει δύο έτι άδελφοΰς
νικητάς, τον Αριστοκράτη, στίχ. 13 ή 15 κα'ι 18,
καί τον Πυρραΐον, στ. 16. Ομοίως έν 531-533
αναγράφονται πολλάκις αδελφοί νικηταί έν διαφό-
ροις άγωνίσμασι.
Στίχ. 10. — Συνεπληρώσαμεν Άστοκλέαιος,
διότι τό μέν όνομα τοΟτο άπαντα καί έν άλλη έπι-
γραφη της Λαρίσης (506δ), ουδέν δ'εύαρμοστό-
τερον προς τα σωζόμενα γράμματα υπάρχει.
Στίχ. 12. — Ύπό τά αυτά ονόματα φέρεται έν
526 23 νικητής άρματι πωλικώ Πάνδοκος δ 'Ρα-
δίειος' άλλ' έπειδή ή έπιγραφή φαίνεται ίκανώς άρ-
χαιοτέρα της έν λόγω, δ ένταΰθα λειτορεύων θά
ήτο ίσως εγγονός τοΟ τότε νικητοΟ.
Στίχ. 15. — Ό Άστοκράτης ούτος είναι άβέ-
βαιον, αν ήτο Δαμοφίλειος, ήτοι δ αύτός τω έν στ.
13· αν ήτο δ αύτός, πρέπει νά υποθέσωμεν δτι εις
ένίκα ταυροθηρίαν καί δτι αύτη έτελεϊτο κατ'έ'τος,
δ δέ λειτορεύων ήρχεν έπί τετραετηρίδα.Τό τελευ-
ταΐον τοΟτο θεωροΟμεν πιθανόν διότι ευρομεν έπι-
γραφήν άναγράφουσαν γυναίκα λειτορεύσασαν τε-
τραετηρίδα (βλ. άνω σημ. 1). Συχνότατα δ'άπαν-
τώσιν έν ταϊς θεσσαλικαΐς έπιγραφαΐς, μάλιστα
της Λαρίσης, λειτορεύοντες καί λειτορεύουσαι, ήτοι
λειτουργοί τοΟ ΘεοΟ, ίερεΤς δήλον δτι (16 IX2 397.
591. 599 1035.1228. 1229).
Τό πρώτον έν ταΐς θεσσαλικαΐς έπιγραφαΐς έμ-
φανίζονται τά ονόματα ' Αντιγενείδας, Άσταρχος,
Έρμόδουρος, Πυρραΐος, Φρννίονν.
Οί χρόνοι της έν λόγω έπιγραφής φαίνονται κεί-
μενοι περί τό 100 π.Χρ. ένεκα τοΟ σχήματος τών
γραμμάτων έν ταΐς άγωνιστικαΐς άναγραφαΐς εΐχεν
ήδη άπό τοθ195 π. Χρ. καθορισθή ή Κοινή.
5
Στήλη μαρμάρου λευκοφαίου συμπαγοΟς, παν-
ταχόθεν άποκεκομμένη μόνον δεξιά φαίνεται άκέ-
ραιος, άλλά τοΟτο προέρχεται μάλλον έκ νεωτερι-
κής κατεργασίας ή άρχηθεν' όπισθεν είναι λειο-
τάτη.— Τψ. 0-16, πλ. 0-17, πάχ. 0-125.
Ευρομεν αύτήν έν τη πάλαια άρχαιολογική Συλ-
λογή της Λαρίσης, έν τη αύλη τοΟ πρώην Διδα-
Έτυπ 24.2.11