Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1910)

369

Θεσσαλικοί έπιγραφαί' υπό ^Α. Σ. Άρβανιτοπονλλον.

370

τεινα

• · ·]ί είναι όνομα νυν το πρώτον απαντών έν. ταΐς θεσ-

ΚΑΙΑΡΕΕΚΟΥΕΛ χαί Άρέσκουσα σαλικαΐς έπιγραφαϊς.

Π^εΧΝι. ο> Σώσ*ν[δρ]ο[ν 0ί χράνο[ ^ς έπιγ?αφή-ς χεϊνται εντ<0, τ^ς ρ·

ΤοΝΥοΝΗΡίΙΙΕΧΑ χόν 6όν ί?ω; χ«[ϊ- ^ χρ. έκατονταετη?ίδος.

- ^ Ή προσφώνησίς (τω) λαώ χαίρειν είναι λίαν συ-

ΎπΌ τήν έπιγραφήν υπάρχει βάθυσμα όρθογώ- χνή έν Λαρίση' θεωρείται δέ τοΟτο συνήθεια τών

νιον, έφ' οδ παρίσταται βαναύσως άναγεγλυμμένος Ιουδαίων πρβ. Όίίίβη1)βν()βν, 8γ11.2 897 2.

ίππεύς προς δεξιά, ού ενώπιον ύπάρχει βωμός και

παρ' αύτον δένδρον, κατά τον συνηθέστατον τύπον

τών μεταγενεστέρων έπιτυμβίων στηλών. ΤπΌ τήν Ομοια στήλη τη προηγουμένη, πανταχόθεν

παράστασιν υπάρχει εγχάρακτος έρμης ΈρμοΟ άποκεκομμένη. — "Χψ. 0-30, πλάτ. 0"28, πάχ.

Χθονίου.Αμφότερα τά ονόματα άπαντώσιν έν θεσ- 0 06.

σαλικαϊς έπιγραφαίς. Εύρέθη μετά της ύπ' αριθ. 9 και έκομίσθη εις

Οί χρόνοι αύτής φαίνονται νεώτεροι της Α' μ. το φρούριον Λαρίσης (άριθ. Εύρετ. 110).

Χρ. έκατονταετηρίδος. Ή επιγραφή έχαράχθη λίαν βαθέως κα'ι επιμε-

15

14

Όμοία στήλη λευκού μαρμάρου, έκ τών πλευ-

λώς έπι οριζοντίων χαραγών ήγμένων διά τοΰ κα-
νόνος· υψ. γραμμ. 0Ό18-0Ό33, διάστ. 0Ό12.

.... \ΝΝΟΝ"ΐ ο .ο . . .

οων μόνον ακέραιος ανω Φαίνεται οτι εληγεν εις λ

αέτωμα. -Ύψ. <>74, πλ. 0-44, πάχ. 015. ; | ο'. '

Εύρέθη εν τινι κατεδαφιζομένω κλιβάνω ύπό τον

"Αγιον Αχίλλειον τώ 1909 καϊ μετεκομίσθη εις 6 (*) Μνα *]ννον τ[6ν έ«υτοΰ(·«)

το ??ούοιον Ααρίσης'(άριθ. Εύρετ. 243). ^ν *ά[?ιν;

Ή έπιγραφή έχαράχθη βαθέως μεν καϊ άμελέ- ν)?]ωί χρ»σ[τε χαίρε.

στατα ή τών τριών πρώτων στίχων (βψ. γραμμ. Το όνομα είναι όωμαϊ/.όν πιθανώτατα. Τήν συμ-

0-02-0 04), επιμελέστερον δέ ύπ'άλλης χειρός πλήρωσιν ΰόν άντι σύμβιον, άνδραν κττ. θεωρεί

έτη τινά κατόπιν, ώς έν άριθ. 12, ή τών λοιπών πιθανωτέραν ό Λεονάρδος, διότι και άπό της αρχής

(ύψ. γρμ. 0Ό3-0Ό38, διάστ. 0 01). το0 3α" στίχου δύο ή τρία έλλείπουσι γράμματα.

ΜΑ5ΐΜθι_ Μάξιμος Προ του τελευταίου γράμματος τοΟ τρίτου στί-

ΜΑαΙΜΟΥΛΑΐλ) Μχξίμου λαω χου ύπάρχει άβαθώς κεχαραγμένη κατενώπιον κε-

ΧΑΙΡΙΝ χαίριν. Φαλή, νεανικοΟ έομού ΈρμοΟ Χθονίου πιθανώς,

ΕΥΚΡΑΤΕΑΕΥΚ Εύ-Λοατέχ Εύκ- μετά κόμης πλουσιωτάτης, δηλωθείσης διά χαρα-

5 ΡΑΤΟΥΕΜΑ2Ι 5 ράτους, Μαξί- γών βαναύσως ούτως, ώστε νά προσδίδη τι το

ΧΙοΥΕΓΡΝΗΑΥΤΟΥ (χου<;> γυνη· (ή) αύτοΟ »γρίον £;ς τήν φυσιογνωμίαν;

ΓΥΝΑΙΚΑΤυυΑΛ γυναίκα τώ \χ- Ά· - ~ · ~ : Τ ·

ι ι ιν^ιι-λα , χρόνοι της επιγραφής είναι οι της προηγου-

0) ω ,-.-.·■

μενης.

ΧΑΙΡΙΝ χ(χ)φιν, ^

Πολλαχου ύπάρχουσι διορθώσεις τών γραμμά- Ομοια στήλη κάτω μόνον ούχι πολύ άποκεκομ-

των ύπό του χαράκτου, δ'στις έν στ. 6 είναι άδη- μένη και εις τάς άκμάς της έπιφανείας άποτετριμ-

λον τί ήθέλησε νά γράψη' διότι και τήν, συν τΫ\ μένη' άνω λήγει κυκλοτερώς ώς εις άνθέμιον,

και γννή ή δε γυνή δύναται νά είκασθη. Φαίνε- έφ' οδ του μέσου ύπάρχει ανάγλυφος ρόδας" πρόσ-

ται δτι τό έν στ.7 γυναίκα είναι ονομαστικής πτώ- τύπος.—"Χψ. 0'91, πλ. 0-42, πάχ 0 335.

σεως κατά τον νυν παρά τώ λαώ έν χρήσει τύπον. Εύρέθη παρά τον "Αγιον Αχίλλειον έν τώ ύπο-

ϊό όνομα Ενκρατέα (Εΰκράτεια' πρβ. βαρέα= γείω της οικίας Πανάγου, έ'νθα και νυν εύρίσκε-

βαρεΐα κ.τ.τ. του μεταγενεστέρου Ελληνισμού) ται, διότι έκ της μεγάλης βαρύτητος του λίθου

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΕ 1910

24