DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.13159#0197
373 Θεσααλικαι έπιγραφαί' ύπό
Άγαθοβούλα
Σωτα τω ίδί-
ω άνδρί· μνεία;
χάριν ιπρως ν/-
ρηστέ χαίρε.
Το Άγαϋοβούλα νΰν το πρώτον άπαντα έν ταΐς
θεσσαλικαΐς έπιγραφαΐς.
Οί χρόνοι αύτής είναι οί της προηγουμένης.
Τμήμα έκ βάθρου άναθήματός τίνος πιθανώς,
λευκοΰ μαρμάρου, πανταχόθεν άποκεκομμένον και
άπεσχισμένον' έπι της έμπροσθεν επιφανείας φέρει
γεισοειδή έξόγκωσιν άπεσχισμένην τά πολλά, έπϊ
δε της άνω είναι άδρότερον είργασμένον δια της
σφύρας.Έτο πλήρες άσβεστοκονιάματος έκ νεωτε-
ρικής χρήσεως.—Τψ. 0Ό55, πλ. 0'28, πάχ. 0"23.
Εύρέθη ύπό τοΟ φύλακος τών αρχαιοτήτων έν
τώ τζαμίω Όμέρ, ώς λέγει, ό'που αί άνω ύπ' άρ.
1. 4. 7, καθ' δν χρόνον ήμεϊς άπουσιάζομεν άπό
της Λαρίσης τώ 1906, έκομίσθη δέ τω 1910 εις
το Μουσεΐον Βόλου (άριθ. Εύρετ. Υ 526).
Φέρει υπό τήν γεισο'ειδή έξόγκωσιν έπιγραφήν
βαθέως και έπιμελώς κεχαραγμένην ΰψ. γραμμ.
0·015-0·02· τά ύπέρ τήν έπιγραφήν εμφασιν
γραμμάτων έχοντα χαράγματα είναι τυχαία- αρχή
άρα της έπιγραφής είναι τά κατωτέρω, άν ύπήρ-
^ον και άλλοι στίχοι:
.. 'ΤΕΙΣΠΑΡΜοΝίί. . . . .
. . . *ρά]τεις Παρμονί[δαιος.
ΠερΊ τοΰ διαλεκτικού τύπου -τεις βλ. άνω άρ. 4,
σελ. 351. Τοΰ αύτοΰ έπωνύμου και τών αύτών
περίπου χρόνων, ήτοι τών τελευταίων δεκαετηρί-
δων της Γ' π. Χρ. έκατονταετηρίδος, εύρέθησαν
κα' άλλων τά αύτά όνάματα έν έπιγραφαΐς της
Λαρίσης (10 IX2 51786. 5622. 688).
21
Μικρόν βάθρον λευκού μαρμάρου, εύρισκόμενον
τώ 1906 έπι τοΟ πεζοδρομίου της παρά τήν άκρό-
πολιν Λαρίσης όδοΟ Φιλελλήνων, ό'που τά σιδη-
ρουργεϊα" δεν είδομεν αύτό έκ πασών τών πλευ-
ρών".—Τψ. 0-23, πλ. 0-45.
Λ. Σ. ' Αρβανιτοπονλλον. 374
Η έπιγραφή εχαράχθη μετρίως βαθέως και επι-
μελώς- ΰψ, γραμμ. 0Ό4:
ΑΡΜΟΔΙΟΣ Ά^αόδίος
Περίεργος είναι ή γραφή ούτωί άπλώς τοΟ δνό-
ματος, εξ οδ δηλοΰται ότι το έπ'αύτοΰ τεθειμένον,
άνδριάς ίσως, ήτο τοις πάσι γνωστόν ύπό τήν
άπλήν ταύτην προσαγόρευσιν.
Οί χρόνοι της επιγραφής κείνται έντός της Δ'
π. Χρ. έκατονταετηρίδος.
Το μνημεΐον τούτο άνέλαβε να διάσωση ή Αστυ-
νομία1 μέχρι τοΰ 1910 δεν έπανεύρομεν, ζητήσαν-
τες πολλάκις αύτό, και φαίνεται ό'τι άπώλετο.
22
Βάθρον τετράγωνον λευκοΟ μαρμάρου άκέραιον,
πολλαχοΰ έξειργασμένον ύπό τών νεωτέρων.—Τψ.
0"15, πλ. 0-85, πάχ. 0-74.
Εΰρομεν αύτό τώ 1906 έντός τοΰ ναοΰ τοΟ'Αγ.
Άχιλλείου ώς ύπόβαθρον κίονος τοΰ άμβωνος τεθέν
άντεστραμμένον.
Ή επιγραφή εχαράχθη βαθέως και λίαν έπιμε-
λώς' ΰψ. γραμμ. 0Ό2:
ΤΟΚΟΙΝΟΝ ΘΕΣΣΑΛΩΝ
ΜΑΛΡΚΟΝΚΑΙΚΕΛΙοΝΛΕΥΚΙΟΥΜΕΤΕΛΛΟΝ
Τό κοινον Θεσσαλών
Μάαρκον Καικέλιον Λευκίου Μέτελλον.
ΈπΙ του βάθρου ήτο βεβαίως ιδρυμένος (χαλ-
κούς) άνδριάς τοΰ Μ. Οββοίΐϊυδ I.,. ί. (Ιι. η.) Μβ-
ίβΐΐηβ της μεγάλης οικογενείας τών Μετέλλων, ής
καΐ τον Κόϊντον Καικέλιον Κοΐντου υίόν Μέτελλον
έτίμησε δι' άνδριάντος έπίσης τό κοινόν τών Αίνι-
άνων έν "Υπάτη (ΙΟ IX2 37). Υπό τά ονόματα
τοΰ Μά ρκου είναι πολλοί Μέτελλοι γνωστοί, περί
ών ό'μως ίκαναί άβεβαιότητες ύιτάρχουσιν 1. Έκ
τοΰ σχ_ήματος τών γραμμάτων οδηγούμενοι, πρέ-
πει να άναζητήσωμεν τον τιμώμενον τοΰτον περί
τά πρώτα ετη της ιδρύσεως τοΰ νέου κοινοΰ τών
Θεσσαλών (197 π. Χρ. κέ.).
Ούτω νομίζομεν ότι πρόκειται περί τοΰ Μάρκου
Καικιλίου Μετέλλου, υίοΰ τοΰ μεγάλου Ι,υοϊιΐδ
08θ0Ϊ1ϊυ8 Ι». £. Ο η. Μβίβΐΐυδ- ό Μάρκος ούτος
έγένετο άγορανόμος τώ 208 π. Χρ., στρατηγός
1 ΡαιιΙν-ΨίΒβοινα. Κβαΐ-Εηο^ίορ. III 1205 άριθ. 76.
Άγαθοβούλα
Σωτα τω ίδί-
ω άνδρί· μνεία;
χάριν ιπρως ν/-
ρηστέ χαίρε.
Το Άγαϋοβούλα νΰν το πρώτον άπαντα έν ταΐς
θεσσαλικαΐς έπιγραφαΐς.
Οί χρόνοι αύτής είναι οί της προηγουμένης.
Τμήμα έκ βάθρου άναθήματός τίνος πιθανώς,
λευκοΰ μαρμάρου, πανταχόθεν άποκεκομμένον και
άπεσχισμένον' έπι της έμπροσθεν επιφανείας φέρει
γεισοειδή έξόγκωσιν άπεσχισμένην τά πολλά, έπϊ
δε της άνω είναι άδρότερον είργασμένον δια της
σφύρας.Έτο πλήρες άσβεστοκονιάματος έκ νεωτε-
ρικής χρήσεως.—Τψ. 0Ό55, πλ. 0'28, πάχ. 0"23.
Εύρέθη ύπό τοΟ φύλακος τών αρχαιοτήτων έν
τώ τζαμίω Όμέρ, ώς λέγει, ό'που αί άνω ύπ' άρ.
1. 4. 7, καθ' δν χρόνον ήμεϊς άπουσιάζομεν άπό
της Λαρίσης τώ 1906, έκομίσθη δέ τω 1910 εις
το Μουσεΐον Βόλου (άριθ. Εύρετ. Υ 526).
Φέρει υπό τήν γεισο'ειδή έξόγκωσιν έπιγραφήν
βαθέως και έπιμελώς κεχαραγμένην ΰψ. γραμμ.
0·015-0·02· τά ύπέρ τήν έπιγραφήν εμφασιν
γραμμάτων έχοντα χαράγματα είναι τυχαία- αρχή
άρα της έπιγραφής είναι τά κατωτέρω, άν ύπήρ-
^ον και άλλοι στίχοι:
.. 'ΤΕΙΣΠΑΡΜοΝίί. . . . .
. . . *ρά]τεις Παρμονί[δαιος.
ΠερΊ τοΰ διαλεκτικού τύπου -τεις βλ. άνω άρ. 4,
σελ. 351. Τοΰ αύτοΰ έπωνύμου και τών αύτών
περίπου χρόνων, ήτοι τών τελευταίων δεκαετηρί-
δων της Γ' π. Χρ. έκατονταετηρίδος, εύρέθησαν
κα' άλλων τά αύτά όνάματα έν έπιγραφαΐς της
Λαρίσης (10 IX2 51786. 5622. 688).
21
Μικρόν βάθρον λευκού μαρμάρου, εύρισκόμενον
τώ 1906 έπι τοΟ πεζοδρομίου της παρά τήν άκρό-
πολιν Λαρίσης όδοΟ Φιλελλήνων, ό'που τά σιδη-
ρουργεϊα" δεν είδομεν αύτό έκ πασών τών πλευ-
ρών".—Τψ. 0-23, πλ. 0-45.
Λ. Σ. ' Αρβανιτοπονλλον. 374
Η έπιγραφή εχαράχθη μετρίως βαθέως και επι-
μελώς- ΰψ, γραμμ. 0Ό4:
ΑΡΜΟΔΙΟΣ Ά^αόδίος
Περίεργος είναι ή γραφή ούτωί άπλώς τοΟ δνό-
ματος, εξ οδ δηλοΰται ότι το έπ'αύτοΰ τεθειμένον,
άνδριάς ίσως, ήτο τοις πάσι γνωστόν ύπό τήν
άπλήν ταύτην προσαγόρευσιν.
Οί χρόνοι της επιγραφής κείνται έντός της Δ'
π. Χρ. έκατονταετηρίδος.
Το μνημεΐον τούτο άνέλαβε να διάσωση ή Αστυ-
νομία1 μέχρι τοΰ 1910 δεν έπανεύρομεν, ζητήσαν-
τες πολλάκις αύτό, και φαίνεται ό'τι άπώλετο.
22
Βάθρον τετράγωνον λευκοΟ μαρμάρου άκέραιον,
πολλαχοΰ έξειργασμένον ύπό τών νεωτέρων.—Τψ.
0"15, πλ. 0-85, πάχ. 0-74.
Εΰρομεν αύτό τώ 1906 έντός τοΰ ναοΰ τοΟ'Αγ.
Άχιλλείου ώς ύπόβαθρον κίονος τοΰ άμβωνος τεθέν
άντεστραμμένον.
Ή επιγραφή εχαράχθη βαθέως και λίαν έπιμε-
λώς' ΰψ. γραμμ. 0Ό2:
ΤΟΚΟΙΝΟΝ ΘΕΣΣΑΛΩΝ
ΜΑΛΡΚΟΝΚΑΙΚΕΛΙοΝΛΕΥΚΙΟΥΜΕΤΕΛΛΟΝ
Τό κοινον Θεσσαλών
Μάαρκον Καικέλιον Λευκίου Μέτελλον.
ΈπΙ του βάθρου ήτο βεβαίως ιδρυμένος (χαλ-
κούς) άνδριάς τοΰ Μ. Οββοίΐϊυδ I.,. ί. (Ιι. η.) Μβ-
ίβΐΐηβ της μεγάλης οικογενείας τών Μετέλλων, ής
καΐ τον Κόϊντον Καικέλιον Κοΐντου υίόν Μέτελλον
έτίμησε δι' άνδριάντος έπίσης τό κοινόν τών Αίνι-
άνων έν "Υπάτη (ΙΟ IX2 37). Υπό τά ονόματα
τοΰ Μά ρκου είναι πολλοί Μέτελλοι γνωστοί, περί
ών ό'μως ίκαναί άβεβαιότητες ύιτάρχουσιν 1. Έκ
τοΰ σχ_ήματος τών γραμμάτων οδηγούμενοι, πρέ-
πει να άναζητήσωμεν τον τιμώμενον τοΰτον περί
τά πρώτα ετη της ιδρύσεως τοΰ νέου κοινοΰ τών
Θεσσαλών (197 π. Χρ. κέ.).
Ούτω νομίζομεν ότι πρόκειται περί τοΰ Μάρκου
Καικιλίου Μετέλλου, υίοΰ τοΰ μεγάλου Ι,υοϊιΐδ
08θ0Ϊ1ϊυ8 Ι». £. Ο η. Μβίβΐΐυδ- ό Μάρκος ούτος
έγένετο άγορανόμος τώ 208 π. Χρ., στρατηγός
1 ΡαιιΙν-ΨίΒβοινα. Κβαΐ-Εηο^ίορ. III 1205 άριθ. 76.