DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.13159#0198
37ο ΘεσσαλικαΙ έπιγραψαί' υπό
κατά πόλιν τω 206 π. Χρ. και μετ' άλλων πρε-
σβευτής προς τον βασιλέα της Περγάμου Άτταλον
τφ 205 π'. Χρ. \
Ή σχέσις αύτοΰ προς τους Θεσσαλούς ερμη-
νεύεται ή έκ τοίί τελευταίου ύπουργήματος του
Μάρκου, διότι μετά του Αττάλου συνεζητήθη ή
εναντίον Φιλίππου τοΰ' Ε' της Μακεδονίας συμμα-
χία, εις ήν μέγα διαφέρον εΐχον οί Θεσσαλοί, ή εκ
τίνος άγνωστου συμβάντος, καΟ' δ ό Μάρκος εύηρ-
γέτησε το κοινόν αυτών. *Αν συνέβη το πρώτον,
ό άνδριάς θά άνετέθη εύθύς μετά το 205 π. Χρ.*
άλλά τότε φαίνεται δτι δεν ύπήρ·/ε κοινόν τών
Θεσσαλών, ώς είδομεν έν τη άνω ύπ' άρ. 2 σελ.
342 επιγραφή. Τούτου άρα δντος δυσχερούς προς
παραδο/ήν, νομίζομεν δτι ή πρόκειται περί άλλου
τινδς έργου τοΟ Μάρκου, γενομένου περι το 197
π. Χρ., άγνωστου δε έκ της ιστορίας, καθ' δ εύηρ-
γετήθησαν οί Θεσσαλοί, ή δτι δ άνδριάς αύτοΰ άνε-
τέθη οκτώ και πλείονα ετη μετά το 205 π. Χρ..
Την μακρότητα τοΟ α τοΟ Μβιόιιβ δηλοΟσι και
άλλαι έπιγραφαί ελληνιστί και μία ίκανώς πα-
λαιά ρωμαϊκή Μ&ηγοοβ 0&ίοί1ΐιΐ8 ΟΙϋ. I 1006 ή
γραφή δέ Καικέλιος δεικνύει τήν άνοικτήν προ-
φοράν τού' ί, γνωστήν και έκ πολλών άλλίυν όνο-
μάτων (παραδείγματα εν 10 VII σελ. 781, Όίί-
Ιβηύβνρβν, 8γ11.'2 III σελ. 61).
23
Μέγα κυβικον βάθρον κυανίζοντος ύπομέλανος
μαρμάρου άκέραιον' πολλαχοΰ έπί της άνω επι-
φανείας φέρει τόρμους μετ ιχνών μολύβδου προς
άρμογήν χαλκοί» πιθανώς, μεγάλου άναθήματος"
ή πρόσθια εδρα μετά της επιγραφής έ'χει λειανθή
έπιμελώς, έν ω αί λοιπαί ούχί. —"Υψ. 0'42, πλ.
0-70, πάχ. 0-455.
Ευρέ που αύτδ ή άστυνομία Λαρίσης τω 1906,
ίσως έν αύτώ τω οίκήματι, δπου εύρέθησαν αί άνω
ύπ' άριθ. 5 και 12 στήλαι' είδομεν δέ και άντε-
γράψαμεν αύτδ κατά το έ'τος εκείνο' κατόπιν με-
τακομισθείσης της αστυνομίας εις έτέραν οίκίαν έκ
τοΟ οικήματος Χρ. Κατσαούνη, και άφεθέντος έκεϊ
ερήμου τοΰ βάθρου έν άγνοια ήμών, οί παροικοΟν-
τες σκυτοτόμοι και ναλκεΐς ήκόνιζον τά εργαλεία
1 Σίν. 27, 36. 28, 10. 29, 11. Τω 205 τ.. Χρ. έγένετο 5) ειρήνη
προς Φίλιππον λίαν αυαφέρουαα τοϊς Θϊσσαλοϊς: Σίν. 29, 12.
Α. Σ. 'Αρβανιτοπόύλλού. 376
αύτών έπί της έπιφανείας (πρβ. άριθ. 25) ούτως,
ώστε τω 1910 ουδέν σχεδόν ίχνος τών γραμμά-
των είχε πλέον ύπολειφθή, δτε έπανείδομεν αύ-
τήν και μετεκομίσαμεν εϊς τήν Συλλογήν Λαρί-
σης (άριθ. Εύρετηρ. 23α). Ευτυχώς είχομεν κρα-
τήσει τω 1906 πρόνειρον άπεικάνισιν της πρόσθιας
πλευράς.
Ή έπιγραφή έχαράχθη μετρίως βαθέως καί λίαν
έπιμελώς' υψ. γραμμ. 0Ό25- ή θέσις της έπι-
γραφής εκείτο άνω δεξιά, ώς περίπου παρίσταται έν
τω κάτωθι σχήματι'
κλβιροιξ
ευνομος:
ρολυκλε'τειοξ
Καβίροις
Εΰνομος
Πολυκλείτειος (υπονοείται άνέθηκεν).
Ή λατρεία τών Καβίρων έν Θεσσαλία νυν το
πρώτον καθίσταται γνωστή (Κοββ/ιβτ, ΕθΧ. Μγί1ι.
II 2535 κέ.). θά εϊσήνθη δέ ύπο τών Μακεδόνιον
μάλλον ή τών Βοιωτών διότι ή Θεσσαλία κατά
τήν Δ' καί Γ' π. Χρ. έκατονταετηρίδα ήτο αύτδ
τοΟτο Μακεδονία [Πολύβ. 4,76)' γνωστόν δέ ύπάρ-
χει δτι τά βασιλικά μάλιστα γένη τών Μακεδόνων
έλάτρευον τους Καβίρους, ιδίως τους έν Σαμο-
θράκη.— Ή διά τοΟ ί γραφή φαίνεται όρθοτέρα της
δια του ει.
Εννομος υίδς τοΟ Πολυκλείτου είναί τις τών
περιφήμων στρατηγών τών πρώτων ετών της θεσ-
σαλικής δμοσπονδίας, στρατηγήσας τρις, ήτοι τώ
193/192 (έπί τέσσαρας μήνας μόνον πρβ. Κνοοί/,
Όβ Τ1ιθ88&1οιόιώ ρΓαβίΟΓίβιΐΒ σελ. 9 κέ.), τω
192/191 καί τω 189/188 π. Χρ., Λαρισαίος τήν
πατρίδα- άναφέρεται δέ ύπδ του Εύσεβίου (Ε^ηι.
ΗΪ8ί. Ογ&θο. [Ώϊάοί] III σ. 703) καί του Λιβίου
[ί,ϊν. 35, 39) καί νΟν τδ πρώτον καθίσταται γνω-
στός έξ επιγραφών.
Ώς φαίνεται, δ Εύ'νομος θέλων νά μιμηθή τους
ηγεμόνας έκ τών Διαδόχων του Αλεξάνδρου, με-
γάλας τιμάς άπονέμοντας εις τους Καβίρους, άνέ-
Οηκε το ανάθημα τοΰτο είτε εις ιδρυθέν τότε έν
κατά πόλιν τω 206 π. Χρ. και μετ' άλλων πρε-
σβευτής προς τον βασιλέα της Περγάμου Άτταλον
τφ 205 π'. Χρ. \
Ή σχέσις αύτοΰ προς τους Θεσσαλούς ερμη-
νεύεται ή έκ τοίί τελευταίου ύπουργήματος του
Μάρκου, διότι μετά του Αττάλου συνεζητήθη ή
εναντίον Φιλίππου τοΰ' Ε' της Μακεδονίας συμμα-
χία, εις ήν μέγα διαφέρον εΐχον οί Θεσσαλοί, ή εκ
τίνος άγνωστου συμβάντος, καΟ' δ ό Μάρκος εύηρ-
γέτησε το κοινόν αυτών. *Αν συνέβη το πρώτον,
ό άνδριάς θά άνετέθη εύθύς μετά το 205 π. Χρ.*
άλλά τότε φαίνεται δτι δεν ύπήρ·/ε κοινόν τών
Θεσσαλών, ώς είδομεν έν τη άνω ύπ' άρ. 2 σελ.
342 επιγραφή. Τούτου άρα δντος δυσχερούς προς
παραδο/ήν, νομίζομεν δτι ή πρόκειται περί άλλου
τινδς έργου τοΟ Μάρκου, γενομένου περι το 197
π. Χρ., άγνωστου δε έκ της ιστορίας, καθ' δ εύηρ-
γετήθησαν οί Θεσσαλοί, ή δτι δ άνδριάς αύτοΰ άνε-
τέθη οκτώ και πλείονα ετη μετά το 205 π. Χρ..
Την μακρότητα τοΟ α τοΟ Μβιόιιβ δηλοΟσι και
άλλαι έπιγραφαί ελληνιστί και μία ίκανώς πα-
λαιά ρωμαϊκή Μ&ηγοοβ 0&ίοί1ΐιΐ8 ΟΙϋ. I 1006 ή
γραφή δέ Καικέλιος δεικνύει τήν άνοικτήν προ-
φοράν τού' ί, γνωστήν και έκ πολλών άλλίυν όνο-
μάτων (παραδείγματα εν 10 VII σελ. 781, Όίί-
Ιβηύβνρβν, 8γ11.'2 III σελ. 61).
23
Μέγα κυβικον βάθρον κυανίζοντος ύπομέλανος
μαρμάρου άκέραιον' πολλαχοΰ έπί της άνω επι-
φανείας φέρει τόρμους μετ ιχνών μολύβδου προς
άρμογήν χαλκοί» πιθανώς, μεγάλου άναθήματος"
ή πρόσθια εδρα μετά της επιγραφής έ'χει λειανθή
έπιμελώς, έν ω αί λοιπαί ούχί. —"Υψ. 0'42, πλ.
0-70, πάχ. 0-455.
Ευρέ που αύτδ ή άστυνομία Λαρίσης τω 1906,
ίσως έν αύτώ τω οίκήματι, δπου εύρέθησαν αί άνω
ύπ' άριθ. 5 και 12 στήλαι' είδομεν δέ και άντε-
γράψαμεν αύτδ κατά το έ'τος εκείνο' κατόπιν με-
τακομισθείσης της αστυνομίας εις έτέραν οίκίαν έκ
τοΟ οικήματος Χρ. Κατσαούνη, και άφεθέντος έκεϊ
ερήμου τοΰ βάθρου έν άγνοια ήμών, οί παροικοΟν-
τες σκυτοτόμοι και ναλκεΐς ήκόνιζον τά εργαλεία
1 Σίν. 27, 36. 28, 10. 29, 11. Τω 205 τ.. Χρ. έγένετο 5) ειρήνη
προς Φίλιππον λίαν αυαφέρουαα τοϊς Θϊσσαλοϊς: Σίν. 29, 12.
Α. Σ. 'Αρβανιτοπόύλλού. 376
αύτών έπί της έπιφανείας (πρβ. άριθ. 25) ούτως,
ώστε τω 1910 ουδέν σχεδόν ίχνος τών γραμμά-
των είχε πλέον ύπολειφθή, δτε έπανείδομεν αύ-
τήν και μετεκομίσαμεν εϊς τήν Συλλογήν Λαρί-
σης (άριθ. Εύρετηρ. 23α). Ευτυχώς είχομεν κρα-
τήσει τω 1906 πρόνειρον άπεικάνισιν της πρόσθιας
πλευράς.
Ή έπιγραφή έχαράχθη μετρίως βαθέως καί λίαν
έπιμελώς' υψ. γραμμ. 0Ό25- ή θέσις της έπι-
γραφής εκείτο άνω δεξιά, ώς περίπου παρίσταται έν
τω κάτωθι σχήματι'
κλβιροιξ
ευνομος:
ρολυκλε'τειοξ
Καβίροις
Εΰνομος
Πολυκλείτειος (υπονοείται άνέθηκεν).
Ή λατρεία τών Καβίρων έν Θεσσαλία νυν το
πρώτον καθίσταται γνωστή (Κοββ/ιβτ, ΕθΧ. Μγί1ι.
II 2535 κέ.). θά εϊσήνθη δέ ύπο τών Μακεδόνιον
μάλλον ή τών Βοιωτών διότι ή Θεσσαλία κατά
τήν Δ' καί Γ' π. Χρ. έκατονταετηρίδα ήτο αύτδ
τοΟτο Μακεδονία [Πολύβ. 4,76)' γνωστόν δέ ύπάρ-
χει δτι τά βασιλικά μάλιστα γένη τών Μακεδόνων
έλάτρευον τους Καβίρους, ιδίως τους έν Σαμο-
θράκη.— Ή διά τοΟ ί γραφή φαίνεται όρθοτέρα της
δια του ει.
Εννομος υίδς τοΟ Πολυκλείτου είναί τις τών
περιφήμων στρατηγών τών πρώτων ετών της θεσ-
σαλικής δμοσπονδίας, στρατηγήσας τρις, ήτοι τώ
193/192 (έπί τέσσαρας μήνας μόνον πρβ. Κνοοί/,
Όβ Τ1ιθ88&1οιόιώ ρΓαβίΟΓίβιΐΒ σελ. 9 κέ.), τω
192/191 καί τω 189/188 π. Χρ., Λαρισαίος τήν
πατρίδα- άναφέρεται δέ ύπδ του Εύσεβίου (Ε^ηι.
ΗΪ8ί. Ογ&θο. [Ώϊάοί] III σ. 703) καί του Λιβίου
[ί,ϊν. 35, 39) καί νΟν τδ πρώτον καθίσταται γνω-
στός έξ επιγραφών.
Ώς φαίνεται, δ Εύ'νομος θέλων νά μιμηθή τους
ηγεμόνας έκ τών Διαδόχων του Αλεξάνδρου, με-
γάλας τιμάς άπονέμοντας εις τους Καβίρους, άνέ-
Οηκε το ανάθημα τοΰτο είτε εις ιδρυθέν τότε έν