DOI Artikel:
Beloch, Karl Julius: Psyttaleia
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.13159#0204
387
Ψυττάλεια- υπο Κανί ^Ιίηβ ΒβΙοβΗ-
388
παραλίας των Σιληνιών (Διεθνής Έφημ. 1909/10
σ. 184 έξ.) ουδόλως απεδείχθη, ουδέ έγένετο καν
πιθανή" περί τοΟ σωροΟ των λίθων, δν εύρεν ούτος
εκεί και άπεικόνισεν έν σελ. 133 της πραγματείας
του, ομολογεί ό ίδιος ότι το ά&ροισμα τών λί'&ων
εκείνων δυνατόν να άνήκτ] και εις νεωτέρους ίσως
μάλιστα και εις νεωτάτους χρόνους, εις ταύτα δ' έγώ
προσθέτω ότι ακριβώς, έπειδή εύρ'έθη επί της θέ-
σεως εκείνης μόνον εις άμορφος σωρός λίθων, εινε
αρκούσα άπόδειξις, 6'τι τό τρόπαιον δέν ύπήρχεν
έκεΐ, άλλως τε δ' έν Ψυτταλεία ίδρύθη και έτερον
τροπαιον (Πλουτ.'Αριστ. 9). Έν εκα πάντων τού-
των και ή έ'νστασις αΰτη του κ. 'Ρεδιάδου καταπί-
πτει άφ'έαυτης.
6) «Επειδή περί τήν Ψυττάλειαν διεξήχθη μετά
της μέγιστης σφοοροτητος ο αγων, οι ο Αιγινήται,
οίτινες ήρι'στευσαν έν τή μάχη και έβραβεύθησαν
έπ' άνδραγαθία κατεΐχον τό δεξιόν της παρατάξεως
(Διόδ. ΙΑ' 13), άρα και ή Ψυττάλεια πρέπει νά
ζητηθή εις τό δεξιόν της Ελληνικής παρατάξεως*
άλλ' έκεΐ εΰρηται ή Λειψοκουτάλα ούχ'ι δ' ό "Αγ.
Γεώργιος». Αϊ ειδήσεις ημών περί της Ψυτταλείας
ώς κυρίου σημείου της μάχης προέρχονται εκ τών
Αθηναίων, κα'ι αναφέρονται κατά πρώτον λόγον
εις τήν δράσιν τούτων έν τώ άγώνι, οί δ' Αθηναίοι
ίσταντο έπί του αριστερού κέρατος δηλαδή ακριβώς
παρά τΐν Άγιον Γεώργιον, άν ή ναυμαχία έγένετο
έντός του στενού.
7) « Ή Ψυττάλεια κατελείφθη προ τοΰ μεσονυ-
κτίου ύπο τών Περσών». Άλλ' ό "Ηρόδοτος (Η'
76) λέγει μόνον ότι οί Πέρσαι είσέπλευσαν περί
μέσας νύκτας εις τό στενάν, είνε δέ φανεράν, ό'τι ή
κατάληψις της νήσου δεν ήδύνατο νά γίνη πρότε-
ρον, ό δ' Ηρόδοτος προτάσσει ταύτην μόνον διά
τήν προσφορωτέραν σύνθεσιν τοΟ λόγου του. Ή
σύνδεσις τών δύο μερών της προτάσεως διά τοΟ
«τοΟτο μεν . . . τοΟτο δέ» σαφώς δεικνύει ότι ό
είσπλους εις τό στενον και ή κατάληψις της Ψυτ-
ταλείας εγειναν ταυτοχρόνως.
8) «Ό Ηρόδοτος ε.ά. αφηγείται ότι τά Περσικά
πλοία εξεκίνησαν εκ τε της Κέω και έκ της Κυνο-
σούρας, τοΟτο δέ θά ήτο πλεονασμός, άν ή Κέως
ήτο ή έγγύτατα προς τήν Κυνόσουραν κειμένη Λυ-
ψοκουτάλα». Έγώ νομίζω ότι τό σχετικόν χωρίον
του Ηροδότου είνε τούναντίον μία άπόδειξις ύπέρ
της γνώμης μου, διότι ό "Ηρόδοτος ομιλεί ένταΰθα
περί της κινήσεως του άριστεροΟ κέρατος τών Περ-
σών, άν δέ τοΰτο εύρίσκετο παρά τήν Κέων και
τήν Κυνόσουραν, τά δύο ταϋ'τα σημεία θά ήσαν
πολύ πλησίον αλλήλων θά ήρκει βεβαίως νά ώνό-
μαζε μόνον τήν Κυνόσουραν, άλλ' ούδείς θά ξενι-
σθη ότι δ άρεσκάμενος τόσον εις τήν μακράν άφή-
γησιν"Ηρόδοτος ώνάμασε συγχρόνως και τήν Κέων.
Τό καθ' ήμας μόνον εύγνωμοσύνην πρέπει νά οφεί-
λωμεν διά τοΟτο εις αύτόν, διότι άλλως ούδέν θά
έγνωρίζομεν περί ταύτης της Κέω.
9; « Ή Ψυττάλεια εκείτο πρόσΦε Σαλαμίνος τό-
πων (Αίσχ. 445) άρα μεταξύ Πειραιώς και Σαλα-
μίνος, περιέβαλλον δ'αυτήν ενάλιοι πόροι (Αίσχ.
451)». 'Αλλά πρόσϋε Σαλαμίνος τόπων ήδύνατο
νά άναφέρηται και εις τον έρχόμενον έκ της ξηράς
διά του Περάματος εις τήν Σαλαμίνα, δπερ θά
έγίνετο τότε συχνότατα, μή ύπαρχούσης τακτικής
συγκοινωνίας μετά τοΟ Πειραιώς, τότε δέ ό ορι-
σμός του Αισχύλου θά ήρμοζε μάλλον εις τόνΆγ.
Γεώργιον ένάλιοι δέ πόροι ύπάρχουσι περί πάσας
τάς νήσους είτε κείνται έν άνοικτώ πελάγει είτε
έν στενή θαλάσση. "Ωστε και ή άπόδειξις αύτη ού-
δεμίαν έχει ϊσχύν.
10) «"Ο Αισχύλος άναφέρει δτι ύπήρχέ τις πόν-
τια άκτή περί τήν Ψυττάλειαν, αλλά περί τόνΆγ.
Γεώργιον ούδαμοΟ ύπάρχει ποντία άκτή, άλλ'ούδέ
φαίνεται ό πόντος». Νομίζω δτι τό δνομα "Ελ-
λήσποντος άρκεΐ, όπως καταρριφθή ή έ'νστασις
αύτη.
ΓΙ) «Ή Ψυττάλεια κατά τον Αίσχύλον (446)
ήτο δύσορμος ναυσίν, ένώ ό "Αγ. Γεώργιος είνε τού-
ναντίον εύ'ορμος, ώς έκ τούτου δ' έχρησίμευσε και
ώς σταθμός προς κατεργασίαν της πορφύρας εϊς
τους Φοίνικας». 'Αλλά περί τών Φοινίκων προτι-
μάτερον είνε νά μή γίνηται λόγος, διότι ούδεμίαν
εχομεν μαρτυρίαν περί σταθμεύσεως αύτών εϊς τόν
"Αγιον Γεώργιον ή έν γένει εις άλλην τινά θέσιν
τών πέριξ τοΟ Αιγαίου πελάγους κειμένων (Κίΐθίη.
Μιιβ. 49,1894, σ. 111 έξ.). Ή ευρεσις άνεωγμέ-
νων πορφυρών έν τή νήσω άποδεικνύει μόνον δτι
ήσκεΐτο ένταΰθα ή κατεργασία της πορφύρας, άλ-
λ' άγνωστον είνε πότε και ύπό τίνος" καλόν δ' άγ-
κυροβόλιον παρέχει ή περί τήν νήσον θάλασσα εις
τά σημερινά πλοία ήμών. Οί δέ άρχαΐοι τούναν-
Ψυττάλεια- υπο Κανί ^Ιίηβ ΒβΙοβΗ-
388
παραλίας των Σιληνιών (Διεθνής Έφημ. 1909/10
σ. 184 έξ.) ουδόλως απεδείχθη, ουδέ έγένετο καν
πιθανή" περί τοΟ σωροΟ των λίθων, δν εύρεν ούτος
εκεί και άπεικόνισεν έν σελ. 133 της πραγματείας
του, ομολογεί ό ίδιος ότι το ά&ροισμα τών λί'&ων
εκείνων δυνατόν να άνήκτ] και εις νεωτέρους ίσως
μάλιστα και εις νεωτάτους χρόνους, εις ταύτα δ' έγώ
προσθέτω ότι ακριβώς, έπειδή εύρ'έθη επί της θέ-
σεως εκείνης μόνον εις άμορφος σωρός λίθων, εινε
αρκούσα άπόδειξις, 6'τι τό τρόπαιον δέν ύπήρχεν
έκεΐ, άλλως τε δ' έν Ψυτταλεία ίδρύθη και έτερον
τροπαιον (Πλουτ.'Αριστ. 9). Έν εκα πάντων τού-
των και ή έ'νστασις αΰτη του κ. 'Ρεδιάδου καταπί-
πτει άφ'έαυτης.
6) «Επειδή περί τήν Ψυττάλειαν διεξήχθη μετά
της μέγιστης σφοοροτητος ο αγων, οι ο Αιγινήται,
οίτινες ήρι'στευσαν έν τή μάχη και έβραβεύθησαν
έπ' άνδραγαθία κατεΐχον τό δεξιόν της παρατάξεως
(Διόδ. ΙΑ' 13), άρα και ή Ψυττάλεια πρέπει νά
ζητηθή εις τό δεξιόν της Ελληνικής παρατάξεως*
άλλ' έκεΐ εΰρηται ή Λειψοκουτάλα ούχ'ι δ' ό "Αγ.
Γεώργιος». Αϊ ειδήσεις ημών περί της Ψυτταλείας
ώς κυρίου σημείου της μάχης προέρχονται εκ τών
Αθηναίων, κα'ι αναφέρονται κατά πρώτον λόγον
εις τήν δράσιν τούτων έν τώ άγώνι, οί δ' Αθηναίοι
ίσταντο έπί του αριστερού κέρατος δηλαδή ακριβώς
παρά τΐν Άγιον Γεώργιον, άν ή ναυμαχία έγένετο
έντός του στενού.
7) « Ή Ψυττάλεια κατελείφθη προ τοΰ μεσονυ-
κτίου ύπο τών Περσών». Άλλ' ό "Ηρόδοτος (Η'
76) λέγει μόνον ότι οί Πέρσαι είσέπλευσαν περί
μέσας νύκτας εις τό στενάν, είνε δέ φανεράν, ό'τι ή
κατάληψις της νήσου δεν ήδύνατο νά γίνη πρότε-
ρον, ό δ' Ηρόδοτος προτάσσει ταύτην μόνον διά
τήν προσφορωτέραν σύνθεσιν τοΟ λόγου του. Ή
σύνδεσις τών δύο μερών της προτάσεως διά τοΟ
«τοΟτο μεν . . . τοΟτο δέ» σαφώς δεικνύει ότι ό
είσπλους εις τό στενον και ή κατάληψις της Ψυτ-
ταλείας εγειναν ταυτοχρόνως.
8) «Ό Ηρόδοτος ε.ά. αφηγείται ότι τά Περσικά
πλοία εξεκίνησαν εκ τε της Κέω και έκ της Κυνο-
σούρας, τοΟτο δέ θά ήτο πλεονασμός, άν ή Κέως
ήτο ή έγγύτατα προς τήν Κυνόσουραν κειμένη Λυ-
ψοκουτάλα». Έγώ νομίζω ότι τό σχετικόν χωρίον
του Ηροδότου είνε τούναντίον μία άπόδειξις ύπέρ
της γνώμης μου, διότι ό "Ηρόδοτος ομιλεί ένταΰθα
περί της κινήσεως του άριστεροΟ κέρατος τών Περ-
σών, άν δέ τοΰτο εύρίσκετο παρά τήν Κέων και
τήν Κυνόσουραν, τά δύο ταϋ'τα σημεία θά ήσαν
πολύ πλησίον αλλήλων θά ήρκει βεβαίως νά ώνό-
μαζε μόνον τήν Κυνόσουραν, άλλ' ούδείς θά ξενι-
σθη ότι δ άρεσκάμενος τόσον εις τήν μακράν άφή-
γησιν"Ηρόδοτος ώνάμασε συγχρόνως και τήν Κέων.
Τό καθ' ήμας μόνον εύγνωμοσύνην πρέπει νά οφεί-
λωμεν διά τοΟτο εις αύτόν, διότι άλλως ούδέν θά
έγνωρίζομεν περί ταύτης της Κέω.
9; « Ή Ψυττάλεια εκείτο πρόσΦε Σαλαμίνος τό-
πων (Αίσχ. 445) άρα μεταξύ Πειραιώς και Σαλα-
μίνος, περιέβαλλον δ'αυτήν ενάλιοι πόροι (Αίσχ.
451)». 'Αλλά πρόσϋε Σαλαμίνος τόπων ήδύνατο
νά άναφέρηται και εις τον έρχόμενον έκ της ξηράς
διά του Περάματος εις τήν Σαλαμίνα, δπερ θά
έγίνετο τότε συχνότατα, μή ύπαρχούσης τακτικής
συγκοινωνίας μετά τοΟ Πειραιώς, τότε δέ ό ορι-
σμός του Αισχύλου θά ήρμοζε μάλλον εις τόνΆγ.
Γεώργιον ένάλιοι δέ πόροι ύπάρχουσι περί πάσας
τάς νήσους είτε κείνται έν άνοικτώ πελάγει είτε
έν στενή θαλάσση. "Ωστε και ή άπόδειξις αύτη ού-
δεμίαν έχει ϊσχύν.
10) «"Ο Αισχύλος άναφέρει δτι ύπήρχέ τις πόν-
τια άκτή περί τήν Ψυττάλειαν, αλλά περί τόνΆγ.
Γεώργιον ούδαμοΟ ύπάρχει ποντία άκτή, άλλ'ούδέ
φαίνεται ό πόντος». Νομίζω δτι τό δνομα "Ελ-
λήσποντος άρκεΐ, όπως καταρριφθή ή έ'νστασις
αύτη.
ΓΙ) «Ή Ψυττάλεια κατά τον Αίσχύλον (446)
ήτο δύσορμος ναυσίν, ένώ ό "Αγ. Γεώργιος είνε τού-
ναντίον εύ'ορμος, ώς έκ τούτου δ' έχρησίμευσε και
ώς σταθμός προς κατεργασίαν της πορφύρας εϊς
τους Φοίνικας». 'Αλλά περί τών Φοινίκων προτι-
μάτερον είνε νά μή γίνηται λόγος, διότι ούδεμίαν
εχομεν μαρτυρίαν περί σταθμεύσεως αύτών εϊς τόν
"Αγιον Γεώργιον ή έν γένει εις άλλην τινά θέσιν
τών πέριξ τοΟ Αιγαίου πελάγους κειμένων (Κίΐθίη.
Μιιβ. 49,1894, σ. 111 έξ.). Ή ευρεσις άνεωγμέ-
νων πορφυρών έν τή νήσω άποδεικνύει μόνον δτι
ήσκεΐτο ένταΰθα ή κατεργασία της πορφύρας, άλ-
λ' άγνωστον είνε πότε και ύπό τίνος" καλόν δ' άγ-
κυροβόλιον παρέχει ή περί τήν νήσον θάλασσα εις
τά σημερινά πλοία ήμών. Οί δέ άρχαΐοι τούναν-