DOI Artikel:
Beloch, Karl Julius: Psyttaleia
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.13159#0207
393 Επιγραφή Λνκοοονρας'
βεβαίως μικρότερος — μόνον κατά μήκος τοΟ στε-
νού της Σαλαμίνος ήδύναντο νά άναπτυχθώσι.
Ταΰτα εϊνε τά καίρια σημεία και μόνον έπί τοΟ
έδάφους τούτου δύναται νά λυθή ή ερις περί της
υπό Φριδερίκου Χίλλερ. 394
θέσεως της Ψυτταλείας.Τά λοιπά εϊνε πάντα σκια-
μαχ ία.
ΙίανΙ ^'ι^ι^ιι8 ΒβΙοοΊι.
' Εξηλλήνίσεν εκ τον γερμ. Κ. Κονρ.
ΕΠΙΓΡΑΦΗ ΑΥΚΟΣΟΥΡΑΣ
ΓΠΟ
ΦΡΙΔΕΡΙΚΟΥ ΧΙΛΛΕΡ
Έν τη βάσει της Λυκοσούρας, ήν εύρεν αυτός
και έξέδωκεν έν τη Αρχαιολογική Έφημερίδι 1896
σελ. 263 αριθμ. 1, δ 8θ8ρίί&ίθΓ ΕγοοβίΐΓ&θ Βα-
σίλειος Λεονάρδος κατά τον πρώτον στίχον άνέγνω'
'/////§ \Ι£Κ . . . .1. >ί , συνεπλήρωσε δέ' [ά πό]λις
Κ.[λιτορ]ί[ω]ν' δ δε ϋϊίΙβηΙιβι-^θΓ έπιδιώρθωσε
Κ[λητορ]ί[ω]ν (8γ11.2 230). Έξ ο δ έξάγεται δτι
οί Κλητόριοι έτίμησαν τον γνωστόν πρώην μεν τύ-
ραννον τών Μεγαλοπολιτών, έπειτα δε στρατηγόν
τών Αχαιών και ώς άντιπροσωπεύοντα το άρκα-
δικον έν τώ κοινώ στοιχεΐον πρόδρομον τοΟ Φιλο-
ποίμενος Λυδιάδαν, τον τελευτήσαντα εύκλεώς
κατά το 226 π. Χρ. έν τη προς Κλεομένην μάχη.
Διότι ή πρότκσις τοΟ ϋϊοΐαηβ (Αηη. Βι-ίί. δοΐιοοΐ
XII 1905/6, 130), δτι πρόκειται περι υστέρου τί-
νος Λυδιάδου και αύτοϋ Μεγαλοπολίτου, κατά δέ
το 179 πρεσβεύσαντος προς τους Τωμαίους, άπο-
κρούεται τώ χαρακτήρι τών γραμμάτων, όστις
αναμφιβόλως άνήκει εις τον τρίτον π. Χρ. αιώνα.
Άλλά καϊ τό κείμενον της επιγραφής ένδέχεται
μικράν τινα διόρθωσιν. Τό γάρ έ'κτυπόν μου κατά
Μάϊον 1910 ποιηθέν εχει .Ι'.ΛΙίΚ____Γ. Ν ήτοι
[ά] π[ά]λις Κ[αφυα]τ[ά]ν. ΤοΟτο δέ καϊ άκριβε-
στέραν και καλλίω Γσως παρέχει χρονολογίαν και
έξήγησιν. Οί γάρ Καφυάται κατά τον Κλεομένειον
πόλεμον πρώτον μεν Κλεομένους ήσαν σύμμαχοι,
τω δέ 228 ήλ Άράτου (Πλουτ. Κλεομ.4).
Τότε ούν μέλος έγένοντο τοΰ ΆχαϊκοΟ κοινού μέ-
χρι του Λυδιάδου θανάτου και προσωτέροΓ έπειτα
πάλιν δι' δλίγα ετη κατέσχεν δ Κλεομένης (Πολύβ.
II 52). Ή δέ βάσις έστάθη κατά τδ φαινόμενον
προ τοΟ θανάτου, τουτέστι τοις έτεσι 228-226
π. Χρ.
Άλλά διατί εξέλεξαν οί Καφυαται την Λυκόσου-
ραν προς ί'δρυσιν της εικόνος; "Ισως έπιτρέπεται ή
εικασία δτι δ Λυδιάδας Μεγαλοπολίτης ών κατή-
γετο έκ της Λυκοσούρας, ήτις τότε άνήκεν εις την
περιφέρειαν της Μεγάλης πόλεως. Τουλάχιστον
φίλος του Λυδιάδου ήτο δ Λεωκύδης—τδ γάρ
« δμοϋ Λυδιάδη στρατηγήσαντος » λάθος είναι, διότι
εις μόνος ύπήρχε τών Αχαιών στρατηγός — όστις
κατά τον Παυσανίαν (VIII 10, 10) άνέφερε παρά-
δοσίν τινα περι τοΟ ένάτου προγόνου αύτου άφο-
ρώσαν εις την ίεράν ελαφον της Δεσποίνης. Ούτος
οδν έξ αρχαίας ιερατικής, πρότερον δ' Γσως βασι-
λικής, ήτο οικογενείας, και ώς τοιούτος μετέσχε
τής ανανεώσεως τής περί την Δέσποιναν θρησκείας.
Άλλ' ήμΐν άρκείσθω, δτι δ Λεωκύδης και δ Λυδι-
άδης είνε σύγχρονοι, οί δέ δύο σημαίνουσι την
έ'ναρξιν τοΟ γνωστόν ήμϊν καϊ άσφαλώς μεμαρτυ-
ρημένου μέρους τής τών έν Λυκοσούρα θεών θρη-
σκείας" δτι δέ τά πλείστα παρά Παυσανία μυθικά
κατά τον αληθή λόγον τούτων νεώτερα ύπάρχουσι,
ουκ άδηλον τοις περι τά Αρκαδικά έσπουδακάσιν.
Φ. Χίλλερ.
βεβαίως μικρότερος — μόνον κατά μήκος τοΟ στε-
νού της Σαλαμίνος ήδύναντο νά άναπτυχθώσι.
Ταΰτα εϊνε τά καίρια σημεία και μόνον έπί τοΟ
έδάφους τούτου δύναται νά λυθή ή ερις περί της
υπό Φριδερίκου Χίλλερ. 394
θέσεως της Ψυτταλείας.Τά λοιπά εϊνε πάντα σκια-
μαχ ία.
ΙίανΙ ^'ι^ι^ιι8 ΒβΙοοΊι.
' Εξηλλήνίσεν εκ τον γερμ. Κ. Κονρ.
ΕΠΙΓΡΑΦΗ ΑΥΚΟΣΟΥΡΑΣ
ΓΠΟ
ΦΡΙΔΕΡΙΚΟΥ ΧΙΛΛΕΡ
Έν τη βάσει της Λυκοσούρας, ήν εύρεν αυτός
και έξέδωκεν έν τη Αρχαιολογική Έφημερίδι 1896
σελ. 263 αριθμ. 1, δ 8θ8ρίί&ίθΓ ΕγοοβίΐΓ&θ Βα-
σίλειος Λεονάρδος κατά τον πρώτον στίχον άνέγνω'
'/////§ \Ι£Κ . . . .1. >ί , συνεπλήρωσε δέ' [ά πό]λις
Κ.[λιτορ]ί[ω]ν' δ δε ϋϊίΙβηΙιβι-^θΓ έπιδιώρθωσε
Κ[λητορ]ί[ω]ν (8γ11.2 230). Έξ ο δ έξάγεται δτι
οί Κλητόριοι έτίμησαν τον γνωστόν πρώην μεν τύ-
ραννον τών Μεγαλοπολιτών, έπειτα δε στρατηγόν
τών Αχαιών και ώς άντιπροσωπεύοντα το άρκα-
δικον έν τώ κοινώ στοιχεΐον πρόδρομον τοΟ Φιλο-
ποίμενος Λυδιάδαν, τον τελευτήσαντα εύκλεώς
κατά το 226 π. Χρ. έν τη προς Κλεομένην μάχη.
Διότι ή πρότκσις τοΟ ϋϊοΐαηβ (Αηη. Βι-ίί. δοΐιοοΐ
XII 1905/6, 130), δτι πρόκειται περι υστέρου τί-
νος Λυδιάδου και αύτοϋ Μεγαλοπολίτου, κατά δέ
το 179 πρεσβεύσαντος προς τους Τωμαίους, άπο-
κρούεται τώ χαρακτήρι τών γραμμάτων, όστις
αναμφιβόλως άνήκει εις τον τρίτον π. Χρ. αιώνα.
Άλλά καϊ τό κείμενον της επιγραφής ένδέχεται
μικράν τινα διόρθωσιν. Τό γάρ έ'κτυπόν μου κατά
Μάϊον 1910 ποιηθέν εχει .Ι'.ΛΙίΚ____Γ. Ν ήτοι
[ά] π[ά]λις Κ[αφυα]τ[ά]ν. ΤοΟτο δέ καϊ άκριβε-
στέραν και καλλίω Γσως παρέχει χρονολογίαν και
έξήγησιν. Οί γάρ Καφυάται κατά τον Κλεομένειον
πόλεμον πρώτον μεν Κλεομένους ήσαν σύμμαχοι,
τω δέ 228 ήλ Άράτου (Πλουτ. Κλεομ.4).
Τότε ούν μέλος έγένοντο τοΰ ΆχαϊκοΟ κοινού μέ-
χρι του Λυδιάδου θανάτου και προσωτέροΓ έπειτα
πάλιν δι' δλίγα ετη κατέσχεν δ Κλεομένης (Πολύβ.
II 52). Ή δέ βάσις έστάθη κατά τδ φαινόμενον
προ τοΟ θανάτου, τουτέστι τοις έτεσι 228-226
π. Χρ.
Άλλά διατί εξέλεξαν οί Καφυαται την Λυκόσου-
ραν προς ί'δρυσιν της εικόνος; "Ισως έπιτρέπεται ή
εικασία δτι δ Λυδιάδας Μεγαλοπολίτης ών κατή-
γετο έκ της Λυκοσούρας, ήτις τότε άνήκεν εις την
περιφέρειαν της Μεγάλης πόλεως. Τουλάχιστον
φίλος του Λυδιάδου ήτο δ Λεωκύδης—τδ γάρ
« δμοϋ Λυδιάδη στρατηγήσαντος » λάθος είναι, διότι
εις μόνος ύπήρχε τών Αχαιών στρατηγός — όστις
κατά τον Παυσανίαν (VIII 10, 10) άνέφερε παρά-
δοσίν τινα περι τοΟ ένάτου προγόνου αύτου άφο-
ρώσαν εις την ίεράν ελαφον της Δεσποίνης. Ούτος
οδν έξ αρχαίας ιερατικής, πρότερον δ' Γσως βασι-
λικής, ήτο οικογενείας, και ώς τοιούτος μετέσχε
τής ανανεώσεως τής περί την Δέσποιναν θρησκείας.
Άλλ' ήμΐν άρκείσθω, δτι δ Λεωκύδης και δ Λυδι-
άδης είνε σύγχρονοι, οί δέ δύο σημαίνουσι την
έ'ναρξιν τοΟ γνωστόν ήμϊν καϊ άσφαλώς μεμαρτυ-
ρημένου μέρους τής τών έν Λυκοσούρα θεών θρη-
σκείας" δτι δέ τά πλείστα παρά Παυσανία μυθικά
κατά τον αληθή λόγον τούτων νεώτερα ύπάρχουσι,
ουκ άδηλον τοις περι τά Αρκαδικά έσπουδακάσιν.
Φ. Χίλλερ.