DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.13159#0208
395
396
ΑΛΛΗ ΒΑΣΙΣ ΞΕΝΟΦΙΛΟΥ ΕΚ ΛΥΚΟΣΟΥΡΑΣ
ΓΠΟ
ΦΡΙΔΕΡΙΚΟΤ ΧΙΛΛΕΡ
Έκ των 6πΌ τοΟ ϋϊοΐίϊηδ (Αηηιιβΐ οί Ιΐιβ Βηί.
δοΐιοοΐ XII 1905/6,132/3) μετά τους προτέρους,
τόν τε Λεονάροον καΐ τον \Υι1Ιιθ1πι καΐ άλλους,
έκδοθεισών επιγραφών
1) Μεσσήνης-
[Ξενό<ρι]λος Δκ[Λο<ρώντ[ος Μεσσά]-
[νιος τό όέ]γαλαα [τ]κς Άγ[ροτέρας]
[Άρτέ[Λΐδ]ι (;;) καΐ ται πόλει [άνέθηκε]
2) Λυκοσούρας'
[ό δείνα καΙ] Ξενόφιλος Δοψ.[ο<ρών]-
[τος Μεσσά]νιοι Νικίππαν Δν)[Λοφων[τος]
[τάν του π]κτρός [Λατέρα άνεθηκαν θε[οϊς]
εξάγεται και ή συνέχεια και συμπλήρωσις τριών
άσημάντων αποσπασμάτων, ήν τοις Άθήνησι συμ-
φιλολογοΟσι προτείνω, ό'πως κρίνωσιν ενώπιον τών
πρωτοτύπων.
Α' και Β' ευρέθησαν έν Λ.υκοσούρα και μετεκο-
μίσβησαν εις το Έπιγραφικόν μουσεΐον Αθηνών.
Α' μήκος 0-103, αψος'0-121, πάχος 0"102 (κα-
τ άντίγραφον του Ιι&ίίΘΐ'ΐτι&ηη). Β' μ. 0-15, υ.
0"10, π. 0Ό8 κατά τόν αυτόν. Γ' έν τω μου-
σείω Μεγαλοπόλεως («Μεγαλοπάλεως 19»), μ.
0Ί17, ΰ. 0-24, π. 0-23 (είδομεν καϊ ό αύτός και
εγώ). Τά γράμματα είναι καλλιτεχνικώς έγγε-
γλυμμένα, υψ. 0Ό4. Τά άλλα δεικνύει τό άντί-
γραφον. Ή πέτρα εινε τιτανόλιθος φαιά και νπέ-
ρν&ρος.
' "Αλλω; διεϊλον τους στίχου; γ] ό ϋϊοΐίίηβ.
Α' Β' Γ'
φΐ/ ΑΕΣ >ΙΙθΣΤ^
[Ξενό]<ρι[λος Δίψ.οφώντος] Μεσ[<τά]νιος το - -
. . . . ονα[ - - - 16 - — '- - Δ]εσποίν[α>. - -
Β' τό πρώτον γράμμα ήτο Μ, ουχί Δ, καθώς
μαρτυρεί και Ό Ιι&Ιίβπη&ηη. Οΰτω λαμ£άνομεν
μαρτυριον άσφαλέστερον διά τήν Μεσσηνίαν πα-
τρίδα τοΟ ^ενοφίλου κα'ι τήν συγγένείαν τήν με-
ταξύ αϋτοΟ και τοΟ γνωστού έκ Μεσσήνης τεχνίτου
ύπάρχουσαν, δν ό Παυσανίας τόσον έθαυμασε και
προυτίμησεν, ό'σον ό Πλίνιος τούς δημιουργήσαν-
τας τόν Λαοκόωντα 'Ροδίους. Περί τής έποχής ό
ϋϊοΐαηβ δέν φαίνεται ότι απέχει πολύ τής άλη-
θείας, κρίνας τάς πρώτας τοΰ δευτέρου αιώνος δε-
κάδας ώς καταλληλοτάτας' ίσως και ολίγω μετα-
γενέστεροι αν είεν. Άλλά περί τούτων τών ζητη-
μάτων, επειδή δέν λύονται ώς έν παράδω, εύ'στομα
ήμϊν κείσθω.
Ό τι δ' άνέθηκεν Ό £ενόφιλος, πότερον θείον
άγαλμα ή, καθώς έν τη προειρημένη βάσει, συγ-
γενή τινα, άμφίβολον μένει" τό δε μέγεθος το λο-
γιζόμενον έκ τών άποθραυσμάτων και ή μεγαλο-
πρέπεια τών γραμμάτων θεών μάλλον φαίνονται
άξια ή άνθρώπων.
Ββι·Ηη-\νβ8ίβικ1, 30/17 ίαν. 1911.
Φ. Χίλλερ.
396
ΑΛΛΗ ΒΑΣΙΣ ΞΕΝΟΦΙΛΟΥ ΕΚ ΛΥΚΟΣΟΥΡΑΣ
ΓΠΟ
ΦΡΙΔΕΡΙΚΟΤ ΧΙΛΛΕΡ
Έκ των 6πΌ τοΟ ϋϊοΐίϊηδ (Αηηιιβΐ οί Ιΐιβ Βηί.
δοΐιοοΐ XII 1905/6,132/3) μετά τους προτέρους,
τόν τε Λεονάροον καΐ τον \Υι1Ιιθ1πι καΐ άλλους,
έκδοθεισών επιγραφών
1) Μεσσήνης-
[Ξενό<ρι]λος Δκ[Λο<ρώντ[ος Μεσσά]-
[νιος τό όέ]γαλαα [τ]κς Άγ[ροτέρας]
[Άρτέ[Λΐδ]ι (;;) καΐ ται πόλει [άνέθηκε]
2) Λυκοσούρας'
[ό δείνα καΙ] Ξενόφιλος Δοψ.[ο<ρών]-
[τος Μεσσά]νιοι Νικίππαν Δν)[Λοφων[τος]
[τάν του π]κτρός [Λατέρα άνεθηκαν θε[οϊς]
εξάγεται και ή συνέχεια και συμπλήρωσις τριών
άσημάντων αποσπασμάτων, ήν τοις Άθήνησι συμ-
φιλολογοΟσι προτείνω, ό'πως κρίνωσιν ενώπιον τών
πρωτοτύπων.
Α' και Β' ευρέθησαν έν Λ.υκοσούρα και μετεκο-
μίσβησαν εις το Έπιγραφικόν μουσεΐον Αθηνών.
Α' μήκος 0-103, αψος'0-121, πάχος 0"102 (κα-
τ άντίγραφον του Ιι&ίίΘΐ'ΐτι&ηη). Β' μ. 0-15, υ.
0"10, π. 0Ό8 κατά τόν αυτόν. Γ' έν τω μου-
σείω Μεγαλοπόλεως («Μεγαλοπάλεως 19»), μ.
0Ί17, ΰ. 0-24, π. 0-23 (είδομεν καϊ ό αύτός και
εγώ). Τά γράμματα είναι καλλιτεχνικώς έγγε-
γλυμμένα, υψ. 0Ό4. Τά άλλα δεικνύει τό άντί-
γραφον. Ή πέτρα εινε τιτανόλιθος φαιά και νπέ-
ρν&ρος.
' "Αλλω; διεϊλον τους στίχου; γ] ό ϋϊοΐίίηβ.
Α' Β' Γ'
φΐ/ ΑΕΣ >ΙΙθΣΤ^
[Ξενό]<ρι[λος Δίψ.οφώντος] Μεσ[<τά]νιος το - -
. . . . ονα[ - - - 16 - — '- - Δ]εσποίν[α>. - -
Β' τό πρώτον γράμμα ήτο Μ, ουχί Δ, καθώς
μαρτυρεί και Ό Ιι&Ιίβπη&ηη. Οΰτω λαμ£άνομεν
μαρτυριον άσφαλέστερον διά τήν Μεσσηνίαν πα-
τρίδα τοΟ ^ενοφίλου κα'ι τήν συγγένείαν τήν με-
ταξύ αϋτοΟ και τοΟ γνωστού έκ Μεσσήνης τεχνίτου
ύπάρχουσαν, δν ό Παυσανίας τόσον έθαυμασε και
προυτίμησεν, ό'σον ό Πλίνιος τούς δημιουργήσαν-
τας τόν Λαοκόωντα 'Ροδίους. Περί τής έποχής ό
ϋϊοΐαηβ δέν φαίνεται ότι απέχει πολύ τής άλη-
θείας, κρίνας τάς πρώτας τοΰ δευτέρου αιώνος δε-
κάδας ώς καταλληλοτάτας' ίσως και ολίγω μετα-
γενέστεροι αν είεν. Άλλά περί τούτων τών ζητη-
μάτων, επειδή δέν λύονται ώς έν παράδω, εύ'στομα
ήμϊν κείσθω.
Ό τι δ' άνέθηκεν Ό £ενόφιλος, πότερον θείον
άγαλμα ή, καθώς έν τη προειρημένη βάσει, συγ-
γενή τινα, άμφίβολον μένει" τό δε μέγεθος το λο-
γιζόμενον έκ τών άποθραυσμάτων και ή μεγαλο-
πρέπεια τών γραμμάτων θεών μάλλον φαίνονται
άξια ή άνθρώπων.
Ββι·Ηη-\νβ8ίβικ1, 30/17 ίαν. 1911.
Φ. Χίλλερ.