DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.13159#0214
407 Σημειώσεις εις Θεσσαλικά άρχαΐα' υπό Α. Άρβανιτοπονλλον. 408
Εν στ. 38ν ή επιγραφή κυροΐ έν τη δρθογραφία αναφερομένων προσώπων ό Χαρίσιος Θεοφίλου Ει.
της λ. στρατηγών τήν χειρόγραφον παράδοσιν, ρεσίδης, αύτός άλλως άμαρτύρητος, είναι υιός του
ήτις πανταχού παρέχει τον δια του ι τύπον έν έ'τει 335/4 γενομένου βουλευτοΟ Θεοφίλου Χα-
Τελευτών παρατηρώ δτι έκ τών έν τη επιγραφή ρισίου Είρεσίδου (8αηά\ν8.11 ΝΉοΙαίταβ^Θ ζλιγ Ργο-
• Ούδεμία δρα ανάγκη νά άμφ.σδητηθί μετά τοϋ Οοϋβί ΜΪ80. δθρθ§Γ3ρΜί1 Αίίίθ& σ. 97), δ δέ Λίκνων Μάϊον-
0ΓΪΙΪ03 209, τό χυρος της χειρογρ. παραδόσειος και νά διορθωθη ή λ. ΤΟς Λφίδνάϊος νέος" (Μέδων = ΚΪΓβΙΐΙΙΘΓ 9710;).
εις οτρατηγεΐον, ώς δέχεται χαί ό λν3θ1ΐ8ΐηΐΐί1ΐ 8ΐ3(ϊί Αίΐΐβη II,1.
356. Άνάλογον πρδς τό οτρατήγιον το Φεσμοθέσιον. Περί της θέ-
σεως πρβ. ,ΤικίΘίοΙι Τορο£ΐ·. νοη Αίΐιβη 309. Γεώργιος Π. Οικονόμος.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΕΙΣ ΘΕΣΣΑΛΙΚΑ ΑΡΧΑΙΑ
ΓΠΟ
Α. Σ. ΑΡΒΑΝ1Τ0110ΤΛΛΟΥ
Α'.
Εϊς Αρχ. Εφ. 1910 σημειωτέον τάδε:
Εις πίν. 2 άριθ. 2 (σελ. 87) προσθετέον δτι το
όπισθεν της θεραπαίνης άγγεΐον ομοιάζει τοις νυν
έν χρήσει υπό χωρικών και ναυτίλων κενοΐς τα έν-
δον μεγάλοις καρποΐς κολοκύντης.
Εις τον αύτδν πίνακα (2) άρ. 3 (σελ. 89-90)
προσθετέον δτι ό τρισκελής άρμός δύναται νά είναι
σκέπαρνον, τδ δέ περαιτέρω ώς πηδάλιον έρμηνευ-
όμενον δύναται νά είναι πρίων εις τήν τοιαύτην
τούτων έρμηνείαν επέστησε τήν ήμετέραν προσο-
χήν δ ζωγράφος Στέφ. Ξενόπουλλος, δστις κα'ι τδ
όπισθεν του "Οδυσσέως ώς ίκριον έρμηνευόμενον
ύφ'ήμών εικάζει δντα πιθανώς φανόν τοΟτο ήμεΤς
θεωροΟμεν άμφίβολον.
Έν σελ. 94 (πίν. 2 αριθ. 14) λ εκτεον και οτι
το ©Α. . . δύναται νά άναγνωσθή ΘάΙνατος; και ή
παράστασις νά σχετισθή πρδς τήν "Αλκηστιν.
Β'.
Έν Ηβτηιββ Χΐνΐ (1911) σελ. 154 δ ΗΠΙθγ
δημοσιεύων έπιγραφήν έκ τών έγγυς της Φαρσάλου
περί τοΰ Δώς Θαυλίου λέγει δτι τδ έπίθετον τοΟτο
δεν είναι μεμαρτυρημένον έκ Θεσσαλίας ούδέ έκ
της λοιπής Ελλάδος. Αλλ ήδη έδημοσιεύσαμεν
ήμεΤς έν τοις Πρακτικοϊς 1907 σελ. 152 δύο έπι-
γραφάς του Διδς Θαυλίου και βέβαιον ναδν αύτοΟ
σπουδαΐον έν Φαρσάλω άναφέρομεν δτι εύρομεν
και έν Αρχ. Έφ. 1908 σελ. 36 δημοσιεύομεν εκ
νέου τήν έκ Φερών έπιγραφήν Διϊ Θαυλίου.—Ση-
μειωτέον πρδς τούτοις δτι τήν άνω έν Ηθγπιθβ έπι-
γραφήν έγίνωσκεν δ Α. δ- Β. \ν30β τω 1909, ώς
άνεκοίνωσεν ήμΐν, και δτι δ Στέφ. Δραγούμης λα-
βών άφορμήν έκ τών δύο ημετέρων έπιγραοών
ήρεύνησε τά κατά τδ έπίθετον Θανλιος, άλλ'εισέτι
δεν έδημοσίευσε τήν περι αύτοΟ μελέτην.
Γ.
Έν ΒβΗ. ρΜΙ. ΨοοΗ. 191 1 άριθ. 2 σελ. 62
δημοσιεύεται επίγραμμα έκ Φαρσάλου καί περίλη-
ψις πραγματείας, άτινα άπεστείλαμεν τω ΗϊΙΙθγ
έλληνιστ'ι γεγραμμένα' καϊ αύτώ μεν τω ΗϊΙΙθγ
άνήκουσιν έκ τών έκεΐ δημοσιευθέντων μόνον οί
στίχοι 30-41, τά δέ λοιπά άνήκουσιν ήμΐ'ν. Τήν
παρατήρησιν ταύτην θεωροΟμεν άναγκαίαν, τδ μεν
διότι οέν καταφαίνεται έν τω άνω δημοσιεύματι
δτι ήμεϊς άπεστείλαμεν τήν πραγματείαν πρδς δη-
μοσίευσιν διά τοΟ ονόματος ημών, τδ δέ διότι δέν
πρέπει νά εύθύνηται δ ΗϊΙΙθγ διά τάς ημετέρας
τοπογραφικάς σημειώσεις καί εικασίας.
Δ'.
Έν τοις άνω (ΑΕ 1910) σελ. 358 σημ. 1 ουχί
ακριβώς λέγομεν δτι δ κ. Βάσης ήκασε γεών είπεν
ήμΐν δτι θά είχε νουν ή φράσις, άν εκείτο φροντι-
στής : γ ,εω'· ργί]ας τοΰ Σεβασ\τοϋ=βιιναίον (η ρΐ'ο-
οογηϊογ) ρναβάϊοτιιιη Αης/ηΒΐί.
Έν Αθήναις, τη 6ί μαρτίου 1911.
Απόστολος Σ. ' Αρβανιτόπονλλος.
Εν στ. 38ν ή επιγραφή κυροΐ έν τη δρθογραφία αναφερομένων προσώπων ό Χαρίσιος Θεοφίλου Ει.
της λ. στρατηγών τήν χειρόγραφον παράδοσιν, ρεσίδης, αύτός άλλως άμαρτύρητος, είναι υιός του
ήτις πανταχού παρέχει τον δια του ι τύπον έν έ'τει 335/4 γενομένου βουλευτοΟ Θεοφίλου Χα-
Τελευτών παρατηρώ δτι έκ τών έν τη επιγραφή ρισίου Είρεσίδου (8αηά\ν8.11 ΝΉοΙαίταβ^Θ ζλιγ Ργο-
• Ούδεμία δρα ανάγκη νά άμφ.σδητηθί μετά τοϋ Οοϋβί ΜΪ80. δθρθ§Γ3ρΜί1 Αίίίθ& σ. 97), δ δέ Λίκνων Μάϊον-
0ΓΪΙΪ03 209, τό χυρος της χειρογρ. παραδόσειος και νά διορθωθη ή λ. ΤΟς Λφίδνάϊος νέος" (Μέδων = ΚΪΓβΙΐΙΙΘΓ 9710;).
εις οτρατηγεΐον, ώς δέχεται χαί ό λν3θ1ΐ8ΐηΐΐί1ΐ 8ΐ3(ϊί Αίΐΐβη II,1.
356. Άνάλογον πρδς τό οτρατήγιον το Φεσμοθέσιον. Περί της θέ-
σεως πρβ. ,ΤικίΘίοΙι Τορο£ΐ·. νοη Αίΐιβη 309. Γεώργιος Π. Οικονόμος.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΕΙΣ ΘΕΣΣΑΛΙΚΑ ΑΡΧΑΙΑ
ΓΠΟ
Α. Σ. ΑΡΒΑΝ1Τ0110ΤΛΛΟΥ
Α'.
Εϊς Αρχ. Εφ. 1910 σημειωτέον τάδε:
Εις πίν. 2 άριθ. 2 (σελ. 87) προσθετέον δτι το
όπισθεν της θεραπαίνης άγγεΐον ομοιάζει τοις νυν
έν χρήσει υπό χωρικών και ναυτίλων κενοΐς τα έν-
δον μεγάλοις καρποΐς κολοκύντης.
Εις τον αύτδν πίνακα (2) άρ. 3 (σελ. 89-90)
προσθετέον δτι ό τρισκελής άρμός δύναται νά είναι
σκέπαρνον, τδ δέ περαιτέρω ώς πηδάλιον έρμηνευ-
όμενον δύναται νά είναι πρίων εις τήν τοιαύτην
τούτων έρμηνείαν επέστησε τήν ήμετέραν προσο-
χήν δ ζωγράφος Στέφ. Ξενόπουλλος, δστις κα'ι τδ
όπισθεν του "Οδυσσέως ώς ίκριον έρμηνευόμενον
ύφ'ήμών εικάζει δντα πιθανώς φανόν τοΟτο ήμεΤς
θεωροΟμεν άμφίβολον.
Έν σελ. 94 (πίν. 2 αριθ. 14) λ εκτεον και οτι
το ©Α. . . δύναται νά άναγνωσθή ΘάΙνατος; και ή
παράστασις νά σχετισθή πρδς τήν "Αλκηστιν.
Β'.
Έν Ηβτηιββ Χΐνΐ (1911) σελ. 154 δ ΗΠΙθγ
δημοσιεύων έπιγραφήν έκ τών έγγυς της Φαρσάλου
περί τοΰ Δώς Θαυλίου λέγει δτι τδ έπίθετον τοΟτο
δεν είναι μεμαρτυρημένον έκ Θεσσαλίας ούδέ έκ
της λοιπής Ελλάδος. Αλλ ήδη έδημοσιεύσαμεν
ήμεΤς έν τοις Πρακτικοϊς 1907 σελ. 152 δύο έπι-
γραφάς του Διδς Θαυλίου και βέβαιον ναδν αύτοΟ
σπουδαΐον έν Φαρσάλω άναφέρομεν δτι εύρομεν
και έν Αρχ. Έφ. 1908 σελ. 36 δημοσιεύομεν εκ
νέου τήν έκ Φερών έπιγραφήν Διϊ Θαυλίου.—Ση-
μειωτέον πρδς τούτοις δτι τήν άνω έν Ηθγπιθβ έπι-
γραφήν έγίνωσκεν δ Α. δ- Β. \ν30β τω 1909, ώς
άνεκοίνωσεν ήμΐν, και δτι δ Στέφ. Δραγούμης λα-
βών άφορμήν έκ τών δύο ημετέρων έπιγραοών
ήρεύνησε τά κατά τδ έπίθετον Θανλιος, άλλ'εισέτι
δεν έδημοσίευσε τήν περι αύτοΟ μελέτην.
Γ.
Έν ΒβΗ. ρΜΙ. ΨοοΗ. 191 1 άριθ. 2 σελ. 62
δημοσιεύεται επίγραμμα έκ Φαρσάλου καί περίλη-
ψις πραγματείας, άτινα άπεστείλαμεν τω ΗϊΙΙθγ
έλληνιστ'ι γεγραμμένα' καϊ αύτώ μεν τω ΗϊΙΙθγ
άνήκουσιν έκ τών έκεΐ δημοσιευθέντων μόνον οί
στίχοι 30-41, τά δέ λοιπά άνήκουσιν ήμΐ'ν. Τήν
παρατήρησιν ταύτην θεωροΟμεν άναγκαίαν, τδ μεν
διότι οέν καταφαίνεται έν τω άνω δημοσιεύματι
δτι ήμεϊς άπεστείλαμεν τήν πραγματείαν πρδς δη-
μοσίευσιν διά τοΟ ονόματος ημών, τδ δέ διότι δέν
πρέπει νά εύθύνηται δ ΗϊΙΙθγ διά τάς ημετέρας
τοπογραφικάς σημειώσεις καί εικασίας.
Δ'.
Έν τοις άνω (ΑΕ 1910) σελ. 358 σημ. 1 ουχί
ακριβώς λέγομεν δτι δ κ. Βάσης ήκασε γεών είπεν
ήμΐν δτι θά είχε νουν ή φράσις, άν εκείτο φροντι-
στής : γ ,εω'· ργί]ας τοΰ Σεβασ\τοϋ=βιιναίον (η ρΐ'ο-
οογηϊογ) ρναβάϊοτιιιη Αης/ηΒΐί.
Έν Αθήναις, τη 6ί μαρτίου 1911.
Απόστολος Σ. ' Αρβανιτόπονλλος.