DOI Artikel:
Kuruniōtēs, Kōnstantinos: Eretrikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.13160#0014
"ΕρετρικαΙ επιγραφαί' υπό Κ. Κονροννιώτου.
ρίπου της ΒΑ πλευράς. Ή έπιφάνεια του μαρμάρου
εϊνε λίαν έφθαρμένη" πολλά γράμματα έ'χουσί τε-
λείως άποτριβή, άλλαχοΰ δε πάλιν ταύτα έχουσι
παραμορφωθή έκ διαβρώσεως της έπιφανείας" προς
τούτοις οέ και πολλαΐ μικραι γραμμαί προελθοϋ'σαι
ομοίως έκ διαβρώσεως του μαρμάρου παρέχουσι,
προ πάντων δταν Ό φωτισμός δεν εϊνε τελείως ευ-
νοϊκός, μεγίστην σύγχυσιν και δυσχεραίνουσι λίαν
την άναγνώρισιν των γραμμάτων.
Εις το άντίγραβόν μου περιέλαβον δ τι ένόμιζον
δτι άνεγνωρίζετο μετά βεβαιότητος έκ της έπιγρα-
φής' εν τούτοις λαμβανομένης ύπ' οψιν της κατα-
στάσεως της έπιφανείας τοΟ λίθου ομολογώ δτι δεν
εινε άδύνατον νά ήπατήθην ώς πρός τινα γράμματα.
Δέν εϊνε ουστυχώς δυνατόν ένεκα της κακής δια-
τηρήσεως νά άποκατασταθή πλήρης και έν ταϊς
λεπτομερείαις ή έπιγραφή. "Ορίζονται έν αύτη τά
κατά την τέλεσιν των μουσικών και δραματικών
αγώνων τών Διονυσίων κα'ι Δημητριείων, οίτινες
έγίνοντο εν διαφόροις έποχαΐς του έτους έν Ώρεω,
Χαλκίδι, Έρετρία και Καρύστω κατά κοινήν άπό-
φασιν τών τεσσάρων τούτων κυριωτέρων και μό-
νων καθ' δλα τά φαινόμενα αύτοδιοικήτων κατά
τους χρόνους της επιγραφής Ευβοϊκών πόλεων, και
διαγράφεται ιδίως έν αύτη ό τρόπος της δι' έργο-
λαβίας προσλήψεως τών τεχνιτών τών μελλόντων
νά άγωνισΟώσιν, άναφέρονται αί προς τούτους δι-
δόμεναι παροχαί και ορίζονται αί ζημίαι δσων έκ
τούτων δεν ήθελον τυχόν συμμορφωΟή πρός τάς
διατάξεις της έργολαβίας.
Έξ Ερέτριας εχομεν ήδη και έτέραν άνάλογον
προς την προκειμένην έπιγραφήν, τήν έν ΑΕ 1902
σελ. 96 κέ. ύπό Παπαβασιλείου δημοσιευθεΐσαν
και έκ τών χρόνοον περί το 340 π. Χρ. προερχο-
μένην (ΑΕ 1904 σελ. 96 λΥΐΙΙΐΘΐηι), έν η καθορί-
ζονται τά της τελετής τών 'Αρτεμιρίων. Παλαιό-
τερον δέ ήδη γνωστή όμοιας φύσεως επιγραφή ήτο
ή έκ Κερκύρας (ΟοΙΗΙζ, ΌίαΙ. Ιηββίιν. 3206), έν ή
ορίζονται μετ αρκετής έπίσης λεπτομέρειας τά
κατά τήν τέλεσιν μουσικών αγώνων έν τοις Διο-
νυσίοις έν Κερκύρα.
Ή επιγραφή ημών εινε διηρημένη εις κεφάλαια,
εις τινα δ' έκ τούτων προτάσσεται και περιληπτι-
κώς ή ύπάθεσις, περί ής πραγματεύεται το κεφά-
λαιον, διά της νπερ μετά γενικής.
Δέν εϊνε απολύτως βέβαιον πώς ήτο ή άρχή
(στ. 1-4) τής επιγραφής" έκ τών σωζομέν(ον λει-
ψάνων του δευτέρου και τρίτου στίχου φαίνεται δτι
έν αύτοΤς άνεφέροντο ονόματα" λοιπόν ίσως ώνομά-
ζοντο οί κατά τό έτος τής άναγραιής τής στήλης
αίρεθέντες άνδρες, δπο;ς μεταβώσιν εις Χαλκίδα
διά τήν εκδοσιν τών εργοον, καθ' ον τρόπον δηλοΟ-
ται κατωτέρω έν στ. ο7-ο8 τής έπιγραφής, συμ-
φώνως δέ πρός τήν ύπόθεσιν ταύτην συνεπλήρωσα
έν στ. ο τό όνομα τοΟ μηνός Άπατονριώνος 1.
Έκ τών άντιστοίχων πρός τον Χαλκιδικόν Απα-
τουρίωνα μηνών τών άλλων πόλεων σώζεται δυσ-
τυχώς μόνον του Ίστιαιϊκου μηνός Αρείου τό
όνομα. Ούτος ήτο ήδη γνωστός έκ τής ύπό \νϋ-
ΙιθΙπι έν ΑΕΜειΟ, XV σελ. 116 δημοσιευθείσης
έπιγραφής έζ Ιστιαίας.
Άπό τοΰ στίχ. 6-12 άνεγράιετο Ό δ'ρκος, όν
ώ^ειλον νά όμόσωσιν έν τή άποστειλάση αύτούς
πάλει και έν Χαλκίδι οί αίρεθέντες. Δυστυχώς δέν
σώζεται πλήρης ό τύπος αύτοΰ, φαίνεται δμως δτι
ώοκίζοντο ούτοι δτι θά δώσωσιν άπροσωπολήπτως
τά έργα εις τους έργολάβους (;) ή τους τεχνίτας,
οίτινες θά παρεϊχον τους άριστους τεχνίτας εις
τους άγώνας. Ό επίσημος 'Ερετρικός δρκος γνω-
στός έκ τής συνθήκης του Χαιρεφάνους έγίνετο εϊς
τό δνομα τοΟ Απόλλωνος και τής ΑητοΟς και τής
Αρτέμιδος" έν τώ ό'ρκω τής έπιγραφής ημών, όσ-
τις, ώς φαίνεται, έδίδετο ομοίως και ύπό τών άλ-
λων Εύβοϊκών πόλεων χάριν τής ειδικής περιπτώ-
σε(ος, ώς προκειμένου περί τών αγώνων τών Διο-
νυσίων και Δημητριείων, γίνεται έπίκλησις μετά
τον Απόλλωνα, κατ' έξοχήν λατρευόμενον έν Εύ-
βοια θεόν, και τής Δήμητρος 2, ήτις συνεοέετο μετά
του Δημητρίου του ΠολιορκητοΟ 3, εις τιμήν τοΟ
όποιου ήγοντο τά Δημητρίεια, και τοΰ Διονύσου
του προστάτου τών τεχνιτών και τών δραματικών
και μουσικών τελετών.
Άπό του 12 μέχρι του 25 στίχου γίνεται ή πε-
1 Μόνον διά Διοννοια έν στίχ. 57-58
2 Τό όνομα της θεάς δεν σώζεται καλώς Ιπί τοΰ λίθου, έκ τών σα-
φών δμως ιχνών τών γραμμάτων νομίζω δτι δύναται νά άναγνωσθή
τούτο μετά βεβαιότητος. "II Δημήτηρ έλατρεύετο ώς Θεσμοφόρος
μετά της Κόρης, ώς συνήθως, έν Έρετρία Πλουτ. Έλλην. Ζητ.
298 Β). Τό ιερόν αϋτών άνευρέθη εσχάτως ΰπ' έμοϋ έν ΙΟρετρία.
Πρβ. και τήν κατωτέρω δημοσιευομε'νην άναθηματικήν τή Κόρεί
έπιγραφήν.
3 Ρ&ιι1γ-\νΐ350\νΕΐ 2788.
ρίπου της ΒΑ πλευράς. Ή έπιφάνεια του μαρμάρου
εϊνε λίαν έφθαρμένη" πολλά γράμματα έ'χουσί τε-
λείως άποτριβή, άλλαχοΰ δε πάλιν ταύτα έχουσι
παραμορφωθή έκ διαβρώσεως της έπιφανείας" προς
τούτοις οέ και πολλαΐ μικραι γραμμαί προελθοϋ'σαι
ομοίως έκ διαβρώσεως του μαρμάρου παρέχουσι,
προ πάντων δταν Ό φωτισμός δεν εϊνε τελείως ευ-
νοϊκός, μεγίστην σύγχυσιν και δυσχεραίνουσι λίαν
την άναγνώρισιν των γραμμάτων.
Εις το άντίγραβόν μου περιέλαβον δ τι ένόμιζον
δτι άνεγνωρίζετο μετά βεβαιότητος έκ της έπιγρα-
φής' εν τούτοις λαμβανομένης ύπ' οψιν της κατα-
στάσεως της έπιφανείας τοΟ λίθου ομολογώ δτι δεν
εινε άδύνατον νά ήπατήθην ώς πρός τινα γράμματα.
Δέν εϊνε ουστυχώς δυνατόν ένεκα της κακής δια-
τηρήσεως νά άποκατασταθή πλήρης και έν ταϊς
λεπτομερείαις ή έπιγραφή. "Ορίζονται έν αύτη τά
κατά την τέλεσιν των μουσικών και δραματικών
αγώνων τών Διονυσίων κα'ι Δημητριείων, οίτινες
έγίνοντο εν διαφόροις έποχαΐς του έτους έν Ώρεω,
Χαλκίδι, Έρετρία και Καρύστω κατά κοινήν άπό-
φασιν τών τεσσάρων τούτων κυριωτέρων και μό-
νων καθ' δλα τά φαινόμενα αύτοδιοικήτων κατά
τους χρόνους της επιγραφής Ευβοϊκών πόλεων, και
διαγράφεται ιδίως έν αύτη ό τρόπος της δι' έργο-
λαβίας προσλήψεως τών τεχνιτών τών μελλόντων
νά άγωνισΟώσιν, άναφέρονται αί προς τούτους δι-
δόμεναι παροχαί και ορίζονται αί ζημίαι δσων έκ
τούτων δεν ήθελον τυχόν συμμορφωΟή πρός τάς
διατάξεις της έργολαβίας.
Έξ Ερέτριας εχομεν ήδη και έτέραν άνάλογον
προς την προκειμένην έπιγραφήν, τήν έν ΑΕ 1902
σελ. 96 κέ. ύπό Παπαβασιλείου δημοσιευθεΐσαν
και έκ τών χρόνοον περί το 340 π. Χρ. προερχο-
μένην (ΑΕ 1904 σελ. 96 λΥΐΙΙΐΘΐηι), έν η καθορί-
ζονται τά της τελετής τών 'Αρτεμιρίων. Παλαιό-
τερον δέ ήδη γνωστή όμοιας φύσεως επιγραφή ήτο
ή έκ Κερκύρας (ΟοΙΗΙζ, ΌίαΙ. Ιηββίιν. 3206), έν ή
ορίζονται μετ αρκετής έπίσης λεπτομέρειας τά
κατά τήν τέλεσιν μουσικών αγώνων έν τοις Διο-
νυσίοις έν Κερκύρα.
Ή επιγραφή ημών εινε διηρημένη εις κεφάλαια,
εις τινα δ' έκ τούτων προτάσσεται και περιληπτι-
κώς ή ύπάθεσις, περί ής πραγματεύεται το κεφά-
λαιον, διά της νπερ μετά γενικής.
Δέν εϊνε απολύτως βέβαιον πώς ήτο ή άρχή
(στ. 1-4) τής επιγραφής" έκ τών σωζομέν(ον λει-
ψάνων του δευτέρου και τρίτου στίχου φαίνεται δτι
έν αύτοΤς άνεφέροντο ονόματα" λοιπόν ίσως ώνομά-
ζοντο οί κατά τό έτος τής άναγραιής τής στήλης
αίρεθέντες άνδρες, δπο;ς μεταβώσιν εις Χαλκίδα
διά τήν εκδοσιν τών εργοον, καθ' ον τρόπον δηλοΟ-
ται κατωτέρω έν στ. ο7-ο8 τής έπιγραφής, συμ-
φώνως δέ πρός τήν ύπόθεσιν ταύτην συνεπλήρωσα
έν στ. ο τό όνομα τοΟ μηνός Άπατονριώνος 1.
Έκ τών άντιστοίχων πρός τον Χαλκιδικόν Απα-
τουρίωνα μηνών τών άλλων πόλεων σώζεται δυσ-
τυχώς μόνον του Ίστιαιϊκου μηνός Αρείου τό
όνομα. Ούτος ήτο ήδη γνωστός έκ τής ύπό \νϋ-
ΙιθΙπι έν ΑΕΜειΟ, XV σελ. 116 δημοσιευθείσης
έπιγραφής έζ Ιστιαίας.
Άπό τοΰ στίχ. 6-12 άνεγράιετο Ό δ'ρκος, όν
ώ^ειλον νά όμόσωσιν έν τή άποστειλάση αύτούς
πάλει και έν Χαλκίδι οί αίρεθέντες. Δυστυχώς δέν
σώζεται πλήρης ό τύπος αύτοΰ, φαίνεται δμως δτι
ώοκίζοντο ούτοι δτι θά δώσωσιν άπροσωπολήπτως
τά έργα εις τους έργολάβους (;) ή τους τεχνίτας,
οίτινες θά παρεϊχον τους άριστους τεχνίτας εις
τους άγώνας. Ό επίσημος 'Ερετρικός δρκος γνω-
στός έκ τής συνθήκης του Χαιρεφάνους έγίνετο εϊς
τό δνομα τοΟ Απόλλωνος και τής ΑητοΟς και τής
Αρτέμιδος" έν τώ ό'ρκω τής έπιγραφής ημών, όσ-
τις, ώς φαίνεται, έδίδετο ομοίως και ύπό τών άλ-
λων Εύβοϊκών πόλεων χάριν τής ειδικής περιπτώ-
σε(ος, ώς προκειμένου περί τών αγώνων τών Διο-
νυσίων και Δημητριείων, γίνεται έπίκλησις μετά
τον Απόλλωνα, κατ' έξοχήν λατρευόμενον έν Εύ-
βοια θεόν, και τής Δήμητρος 2, ήτις συνεοέετο μετά
του Δημητρίου του ΠολιορκητοΟ 3, εις τιμήν τοΟ
όποιου ήγοντο τά Δημητρίεια, και τοΰ Διονύσου
του προστάτου τών τεχνιτών και τών δραματικών
και μουσικών τελετών.
Άπό του 12 μέχρι του 25 στίχου γίνεται ή πε-
1 Μόνον διά Διοννοια έν στίχ. 57-58
2 Τό όνομα της θεάς δεν σώζεται καλώς Ιπί τοΰ λίθου, έκ τών σα-
φών δμως ιχνών τών γραμμάτων νομίζω δτι δύναται νά άναγνωσθή
τούτο μετά βεβαιότητος. "II Δημήτηρ έλατρεύετο ώς Θεσμοφόρος
μετά της Κόρης, ώς συνήθως, έν Έρετρία Πλουτ. Έλλην. Ζητ.
298 Β). Τό ιερόν αϋτών άνευρέθη εσχάτως ΰπ' έμοϋ έν ΙΟρετρία.
Πρβ. και τήν κατωτέρω δημοσιευομε'νην άναθηματικήν τή Κόρεί
έπιγραφήν.
3 Ρ&ιι1γ-\νΐ350\νΕΐ 2788.