DOI Artikel:
Kuruniōtēs, Kōnstantinos: Eretrikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.13160#0015
Έρετρικαι επιγραφαί' υπό Κ. Κουροννιώτου.
ριγραφή του τρόπου της εργολαβίας και αναγρά-
φονται αί σχετικαί προς ταύτην ειδήσεις. Ώς εξά-
γεται έκ τοΟ 4 και τοΟ 58 στίχου ή εργολαβία
γίνεται έν Χαλκίδι προκηρυσσομένη άπό της είκά-
δος του Άπατουριώνος μηνός ύπο των άπεσταλ-
μένων των τεσσάρων πόλεων, οίτινες ώφειλον νά
εύρίσκωνται έν Χαλκίδι προ τοΟ χρόνου τούτου
(στίχ. 58)' έγίνετο δε ή πρόσκλησις των τεχνιτών
όπως προσέλθωσι και μετάσχωσι της έργολαβίας
δι απεσταλμένου τών στρατηγών και προβούλων
τών Χαλκιδέων (στίχ. 59).
Συνεπλήρωσα έν στίχω 14 τοϋ " Απατουριώνος
μηνός ώς και έν στίχ. 5 συμφώνως προς τον 58
στίχον.Έν τούτοις έπειδή έκεΐ πρόκειται περί τών
Διονυσίων ή συμπλήρωσίς μου δεν είνε βεβαία,
μολονότι οχι κα'ι άπίθανος, καθόσον, ώς φαίνεται,
αί περί εργολαβίας διατάξεις τών στίχ. 12-25 εινε
γενικαϊ και δια τάς δυο έορτάς.
θά έγίνετο δε ή έργολαβία, ώς έκ τοΟ σωζόμε-
νου μέρους τών στ. 14 και 15 φαίνεται, δια τρεις
αύλητάς, τρεις τραγωδούς, τρεις χορούς παίδων,
τρεις χορούς άνδρών και δια τά απαιτούμενα προς
καταρτισμόν τοΟ χοροΟ σκεύη και λοιπά. Πλην
τούτων ό'μως δυνάμεθα έκ τοΟ 15 στίχου νά συμ-
περάνωμεν ό'τι και δια κωμωδούς, πιθανώτατα
ομοίως τρεις1, έγίνετο έργολαβία ώς και δι'άλ-
λους τέτταρας τε·/νίτας, οΐτινες δεν δύνανται νά
όρισθώσι μετά βεβαιότητος. Οί αύτοϊ τεχνϊται θά
ώνομάζοντο καϊ έν άρχή τοΟ διατηρηθέντος μέρους
του 22 στίχου, άλλά δυστυχώς και έκεΐ ή συμ-
πλήρωσις της λέξεως έκ τών διατηρηθέντων γραμ-
μάτων δεν εινε εύκολος 2.
Εις την Κάρυστον έλαμβάνοντο μόνον δύο τρα-
γωδοί, ίσως δέ τοΟτο έγίνετο διότι οί Καρύστιοι
έχρώντο τοις τεχνίταις, ώς έξάγεται πιθανώτατα
έκ τοΟ 41 στίχου, και έν ιδιαιτέρα της πόλεως
αύτών εορτή, τοΤς Άριστονικείοις.
Ή δυνατή γενομένη συμπλήρωσις του 1 / στί-
1 "Ισος αριθμός τραγωδών και κωμω δών ορίζεται νά μισθωθη χα»
έν τη ή'οη μνηαονευθίίση επιγραφή Κερκύρας.
2 ΊΙδύνατο' τις νά συμπλήρωση [?ιροσ]θ(5[ία|οί<5οΓί], άλλ'ή λέξις
δεν άπαντα άλλαχου, μολονότι δεν εινε αδύνατος. "Οτι και ε:ς τους
αγώνας περ'ι ων ή επιγραφή ημών πραγματεύεται, θά ήδοντο προοο-
<5ια, ώς χαί έν τοΐ: 'Λρτεμιρίοις (ΑΕ 1902 σ. 96) εινε βεβαίως
αναμφισβήτητον προσοδίων ποιηταί άναιε-ονται έν τοις αγώσι των
Δελφικών Σωτηρίων (Οοΐΐίΐζ ΌίαΙ. ΙΐΙΒϋΚν. 2565).
5
χου εινε βεβαία. Έγγνος άπαντα και κατωτέρω
έν 43 στίχω. Μόνον ή άνάγνωσις του τέλους τοΟ
στίχου δεν είνε απολύτως ασφαλής· Φαίνεται ό'τι
άνεγράφετο έκεΐ πλην μη Ενβοέων, δηλαδή δ'τι
παρά τών έξ Εύβοιας τεχνιτών δεν έζητοΰντο εγ-
γνοι.
'Εν τέλει τοΟ 18 στίχ. σώζονται τά γράμματα
#6, συνεπλήρωσα δέ έν άρχη τοΟ 19 στίχου τΌ
ύπόλοιπον της λέξεως θεωρούς. Τήν συμπλήρωσιν
ταύτην νομίζω πιθανωτάτην ώρίζετο δηλαδή ό'τι
έκάστη πόλις θά έξέλεγε θεωρούς, οΐτινες λαμβά-
νοντες καλλιστεΐον αργύρων παρά της ιδίας πόλεως
θα μετέβαινον εις τους άγώνας τών Διονυσίων και
Δημητριείων τελουμένους εις τάς άλλας πόλεις,
ένθα ώφειλον νά μετέχωσι της πομπής και πασών
τών λοιπών τελετών κατά τον Εύβοϊκόν νόμον.
Οί στίχοι 21 και 22 περιεΐχον τάς άμοΐβάς,
άνθ' ών θά έμισθουντο οί τεχνϊται. Ό αυλητής
λαμβάνει έξακοσίας δραχμάς.Έν τή επιγραφή δέν
ορίζεται άν πλήν του μισθοΟ θά έλάμβανον οί
άριστεύσαντες τεχνϊται καϊ βραβεϊόν τι, τοΰτο
όμως είνε πιθανώτατον.
Μετά τών τεχνιτών αναφέρεται (στίχ. 22) και
ό ιμάτιο μίσΰης, όστις κατά Πολυδεύκην (Ζ',78)
άπεμίσθου τοις χορηγοΐς τάς έσθήτας. Οί ίματιο-
μίσθαι άναφέρονται ομοίως μετά τών λοιπών νικη-
τών έν τέλει τών έπιγραφών τών Δελφικών Σωτη-
ρίων (ΟοΙΙΐΙζ-ΒΕΐιιηειοΙί ΌίαΙ. Ιη8β}ιν. 2, 25Β3 6).
Έν τω έξ Αιγύπτου ψηφίσματι (ΒΟΗ 1885,132)
τών περι τον Διάνυσον κα'ι τούς θεούς άδελφούς
τεχνιτών τών χρόνων Πτολεμαίου του Φιλαδέλφου
μετά τών λοιπών τεχνιτών άναφέρονται κα'ι οί
σκευοποιοί, λοιπόν φαίνεται, ώς ορθώς παρατηρεί
ό έκδοτης του" ψηφίσματος Ε. ΜϊΙΙθγ, ότι πάντες
οί οπωσδήποτε, άκόμη κα'ι οί διά βοηθητικών ερ-
γασιών μετέχοντες τών μουσικών άγώνων, κατε-
τάσσοντο καϊ αύτοϊ εις τούς τεχνίτας *.
Στίχ. 20. νομίσματος Δημητριείου. Έν ψηφί-
σματι του 200 π. Χο. τών Γόννων εύρεθέντι έν
Μαγνησία (ΙηθοΙίΓΪίίβη νοη Μ3§ηβ8Ϊ& άρ.33 στ.
20) ύπάρχει δραχμάς Δημητριείους. Όπως καϊ
έκεΐ, πρόκειται βεβαίως καϊ έν τή ήμετέρα έπι-
1 Πλάτ. Πολιτ. 373 5. η Πολλοί δέ οί περί μουσικη'ν, ποιηταί τε
κα'ι τούτων ίιπη&εται, ραψωδοί όποκριταί, χορευταί, εργολάβοι, οκενών
τε παντοδαπών δημιουργοί.
ριγραφή του τρόπου της εργολαβίας και αναγρά-
φονται αί σχετικαί προς ταύτην ειδήσεις. Ώς εξά-
γεται έκ τοΟ 4 και τοΟ 58 στίχου ή εργολαβία
γίνεται έν Χαλκίδι προκηρυσσομένη άπό της είκά-
δος του Άπατουριώνος μηνός ύπο των άπεσταλ-
μένων των τεσσάρων πόλεων, οίτινες ώφειλον νά
εύρίσκωνται έν Χαλκίδι προ τοΟ χρόνου τούτου
(στίχ. 58)' έγίνετο δε ή πρόσκλησις των τεχνιτών
όπως προσέλθωσι και μετάσχωσι της έργολαβίας
δι απεσταλμένου τών στρατηγών και προβούλων
τών Χαλκιδέων (στίχ. 59).
Συνεπλήρωσα έν στίχω 14 τοϋ " Απατουριώνος
μηνός ώς και έν στίχ. 5 συμφώνως προς τον 58
στίχον.Έν τούτοις έπειδή έκεΐ πρόκειται περί τών
Διονυσίων ή συμπλήρωσίς μου δεν είνε βεβαία,
μολονότι οχι κα'ι άπίθανος, καθόσον, ώς φαίνεται,
αί περί εργολαβίας διατάξεις τών στίχ. 12-25 εινε
γενικαϊ και δια τάς δυο έορτάς.
θά έγίνετο δε ή έργολαβία, ώς έκ τοΟ σωζόμε-
νου μέρους τών στ. 14 και 15 φαίνεται, δια τρεις
αύλητάς, τρεις τραγωδούς, τρεις χορούς παίδων,
τρεις χορούς άνδρών και δια τά απαιτούμενα προς
καταρτισμόν τοΟ χοροΟ σκεύη και λοιπά. Πλην
τούτων ό'μως δυνάμεθα έκ τοΟ 15 στίχου νά συμ-
περάνωμεν ό'τι και δια κωμωδούς, πιθανώτατα
ομοίως τρεις1, έγίνετο έργολαβία ώς και δι'άλ-
λους τέτταρας τε·/νίτας, οΐτινες δεν δύνανται νά
όρισθώσι μετά βεβαιότητος. Οί αύτοϊ τεχνϊται θά
ώνομάζοντο καϊ έν άρχή τοΟ διατηρηθέντος μέρους
του 22 στίχου, άλλά δυστυχώς και έκεΐ ή συμ-
πλήρωσις της λέξεως έκ τών διατηρηθέντων γραμ-
μάτων δεν εινε εύκολος 2.
Εις την Κάρυστον έλαμβάνοντο μόνον δύο τρα-
γωδοί, ίσως δέ τοΟτο έγίνετο διότι οί Καρύστιοι
έχρώντο τοις τεχνίταις, ώς έξάγεται πιθανώτατα
έκ τοΟ 41 στίχου, και έν ιδιαιτέρα της πόλεως
αύτών εορτή, τοΤς Άριστονικείοις.
Ή δυνατή γενομένη συμπλήρωσις του 1 / στί-
1 "Ισος αριθμός τραγωδών και κωμω δών ορίζεται νά μισθωθη χα»
έν τη ή'οη μνηαονευθίίση επιγραφή Κερκύρας.
2 ΊΙδύνατο' τις νά συμπλήρωση [?ιροσ]θ(5[ία|οί<5οΓί], άλλ'ή λέξις
δεν άπαντα άλλαχου, μολονότι δεν εινε αδύνατος. "Οτι και ε:ς τους
αγώνας περ'ι ων ή επιγραφή ημών πραγματεύεται, θά ήδοντο προοο-
<5ια, ώς χαί έν τοΐ: 'Λρτεμιρίοις (ΑΕ 1902 σ. 96) εινε βεβαίως
αναμφισβήτητον προσοδίων ποιηταί άναιε-ονται έν τοις αγώσι των
Δελφικών Σωτηρίων (Οοΐΐίΐζ ΌίαΙ. ΙΐΙΒϋΚν. 2565).
5
χου εινε βεβαία. Έγγνος άπαντα και κατωτέρω
έν 43 στίχω. Μόνον ή άνάγνωσις του τέλους τοΟ
στίχου δεν είνε απολύτως ασφαλής· Φαίνεται ό'τι
άνεγράφετο έκεΐ πλην μη Ενβοέων, δηλαδή δ'τι
παρά τών έξ Εύβοιας τεχνιτών δεν έζητοΰντο εγ-
γνοι.
'Εν τέλει τοΟ 18 στίχ. σώζονται τά γράμματα
#6, συνεπλήρωσα δέ έν άρχη τοΟ 19 στίχου τΌ
ύπόλοιπον της λέξεως θεωρούς. Τήν συμπλήρωσιν
ταύτην νομίζω πιθανωτάτην ώρίζετο δηλαδή ό'τι
έκάστη πόλις θά έξέλεγε θεωρούς, οΐτινες λαμβά-
νοντες καλλιστεΐον αργύρων παρά της ιδίας πόλεως
θα μετέβαινον εις τους άγώνας τών Διονυσίων και
Δημητριείων τελουμένους εις τάς άλλας πόλεις,
ένθα ώφειλον νά μετέχωσι της πομπής και πασών
τών λοιπών τελετών κατά τον Εύβοϊκόν νόμον.
Οί στίχοι 21 και 22 περιεΐχον τάς άμοΐβάς,
άνθ' ών θά έμισθουντο οί τεχνϊται. Ό αυλητής
λαμβάνει έξακοσίας δραχμάς.Έν τή επιγραφή δέν
ορίζεται άν πλήν του μισθοΟ θά έλάμβανον οί
άριστεύσαντες τεχνϊται καϊ βραβεϊόν τι, τοΰτο
όμως είνε πιθανώτατον.
Μετά τών τεχνιτών αναφέρεται (στίχ. 22) και
ό ιμάτιο μίσΰης, όστις κατά Πολυδεύκην (Ζ',78)
άπεμίσθου τοις χορηγοΐς τάς έσθήτας. Οί ίματιο-
μίσθαι άναφέρονται ομοίως μετά τών λοιπών νικη-
τών έν τέλει τών έπιγραφών τών Δελφικών Σωτη-
ρίων (ΟοΙΙΐΙζ-ΒΕΐιιηειοΙί ΌίαΙ. Ιη8β}ιν. 2, 25Β3 6).
Έν τω έξ Αιγύπτου ψηφίσματι (ΒΟΗ 1885,132)
τών περι τον Διάνυσον κα'ι τούς θεούς άδελφούς
τεχνιτών τών χρόνων Πτολεμαίου του Φιλαδέλφου
μετά τών λοιπών τεχνιτών άναφέρονται κα'ι οί
σκευοποιοί, λοιπόν φαίνεται, ώς ορθώς παρατηρεί
ό έκδοτης του" ψηφίσματος Ε. ΜϊΙΙθγ, ότι πάντες
οί οπωσδήποτε, άκόμη κα'ι οί διά βοηθητικών ερ-
γασιών μετέχοντες τών μουσικών άγώνων, κατε-
τάσσοντο καϊ αύτοϊ εις τούς τεχνίτας *.
Στίχ. 20. νομίσματος Δημητριείου. Έν ψηφί-
σματι του 200 π. Χο. τών Γόννων εύρεθέντι έν
Μαγνησία (ΙηθοΙίΓΪίίβη νοη Μ3§ηβ8Ϊ& άρ.33 στ.
20) ύπάρχει δραχμάς Δημητριείους. Όπως καϊ
έκεΐ, πρόκειται βεβαίως καϊ έν τή ήμετέρα έπι-
1 Πλάτ. Πολιτ. 373 5. η Πολλοί δέ οί περί μουσικη'ν, ποιηταί τε
κα'ι τούτων ίιπη&εται, ραψωδοί όποκριταί, χορευταί, εργολάβοι, οκενών
τε παντοδαπών δημιουργοί.