Ερετρικαϊ έπιγραψαί'
ται δεν προσέλθωσιν εις τους αγώνας, Οά καταδιώ-
κηται ό τεχνίτης, 6 εργολάβος καί δ εγγυητής, και
κατωτέρω δε επιβάλλεται ή αύτη ποινή δι'εργολά-
βους ή τεχνίτας παρανομούντας ή αποφεύγοντας την
έργολαβίαν. Λοιπόν φαίνεται οτι οί εργολάβοι ήσαν
ή μόνον μεσΐται, υπεύθυνοι πάντοτε, προμηθεύον-
τες τους τεχνίτας, και αύτούς υπευθύνους άμέσως
προς τους έργοδότας, ή παρίσταντο μόνοι ώς αν-
τιπρόσωποι τών τεχνιτών άναλαμβάνοντες τήν έρ-
γολαβίαν έν όνάματι τοΟ σώματος τών τεχνιτών,
ους άντεπροσώπευον. Όμοιόν τι φαίνεται ότι εξά-
γεται και εκ της Κερκυραϊκής επιγραφής (Οοΐΐϊίζ,
ΌίαΙ. ΙηββΙιν-ε.ά.) στ. 30 κέ., ει δε δυνατοί έόντες
και μη έπικωλΰοντος μηΰ·ενδς μη άποστείληι ά πό-
λις έπι τούς τεχνίτας κατά τάν περίοδον έκάσταν η
παραγενομένων τών εργολάβων μη μισΦώσαιτο
τους τεχνίτας δηλαδή κα'ι ενταύθα ή πάλις προ-
βαίνει άπ'εύθείας εϊς τήν μίσθωσιν τών τεχνιτών,
οί δ'εργολάβοι παρίστανται μόνον ώς αντιπρόσω-
ποι τούτων. Αλλως τε δέ και οί εργολάβοι κατε-
λέγοντο καί αύτοί εις τους διονυσιακούς τεχνίτας
[Πλάτων I. ά.).
Έν στίχ. 32-35 περιεγράφετο ό τρόπος, καθ'όν
έγίνετο ή κρίσις εις τους αγώνας" οποία ήτο ή
χρήσις τοΟ γραμματείου (στίχ. 34) εις τάς κρίσεις
τών δραματικών άγώνων γνωρίζομεν έκ τών αττι-
κών Διονυσίων.
Ισως έν οτίχ. 34-35 περιεγράφετο ό τρόπος
της κληρώσεως τών κριτών έκ τών χορηγών.
Στίχ. 41. γέγραπται Καρυστίους κεχρήσϋ'αι τοις
τεχνίταις εις τά Άριστονίκεια' μολονότι ή έννοια
δεν δύναται νά συμπληρωθή τελείως, φαίνεται
οτι ύπήρχε διάταξις έπιτρέπουσα εις τους Καρυ-
στίους νά χρησιμοποιήσωσι τούς τεχνίτας εις τά
Άριστονίκεια, τοπικήν, αγνωστον άλλοθεν, έορ-
τήν τών Καρυστίων, άγομένην πιθανώτατα προς
τιμήν τοΟ συμπολίτου αύτών φίλου καί συσφαιρι-
στοΟ τοΟ μεγάλου Αλεξάνδρου Άριστονίκου τού
Καρυστίου.
Στίχ. 37. ΤοΟ Αημητριώ[νος] μηνός. Προς τι-
μήν Δημητρίου τού ΠολιορκητοΟ (Ρ3ΐι1γΛνί88θ\να
Ι>βιηβΙΗοη).Έ\> Αθήναις άντικατέστησεν έπί τινα
χρόνον τον Μουνιχιώνα.
Εν στίχ. 42-49 άνεγράφοντο ποιναί διά τούς
τεχνίτας, οίτινες μισθωθέντες δεν θά προσήρχοντο
ύπδ Κ. Κουρουνιώτου. 7
εις τούς άγώνας' δυστυχώς ή κακή διατήρησις της
επιγραφής εμποδίζει καί ενταύθα τήν τελείαν κα-
τανόησιν τών διατάξεων.
Έν πρώτοις φαίνεται οτι (στίν. 42-44), άν τί-
νες έκ τών μισθωθέντων τε/νιτών έγκατέλειπόν τι
έκ τών έργων, άτινα είχον αναλάβει, κατεδικάζοντο
να πληρώσωσι το διπλάσιον, πιθανώτατα τού συμ-
πεφωνημένου μισθού, προς είσπραξιν δέ τούτου
έξεβιάζοντο ό τε τεχνίτης καί ό έργολάβος καί ό
έγγυητής διά προσωπικής κρατήσεως καί διά κα-
τασχέσεως πάντων τών πραγμάτων, ό'σα ήθελον
έχει μεθ' εαυτών.
Έν οτίχ. 47-48 ώρίζετο ποινή καί δι'όν τινα
ήθελεν ύποβάλει ή ήθελεν εγκρίνει πράτασιν περί
χαρισμού της ποινής τών καταλειπάντων τά εργα'
έν τούτοις όμως έπετρέπετο, ώς φαίνεται, νά κά-
μνωσιν εκκλησιν κατά της τοιαύτης αποφάσεως
προς τον βασιλέα (στίχ. 48" της Μακεδονίας πάν-
τως), όστις άπεφάσιζε τότε πλέον οριστικώς περί
αύτών.
Έν στίχ. 51-52 εΐνε πιθανόν, μολονότι εινε
πολύ ούσκολον νά συμπληρωθή έν τώ συνόλω ή
έννοια, ό'τι περιείχετο ευνοϊκή τις διάταξις, διά τε-
χνίτας κωλυθέντας ένεκα χειμώνος νά προσέλθωσιν
εις τά εργα καί παρουσιαζομένους βραδύτερον, κα-
θ' όμοιόν τινα τρόπον προς τήν ές ΊασοΟ έπιγρα-
φήν (Γ„θΒ38, Α8ίβ Μίηβυ,νβ 281 στίχ. 20 κέ. εάν
μη τις δι άσ&ένειαν η διά χειμώνα αδύνατος γέ-
νηταί).
Γί περιελάμβαναν οϊ στίχοι 53-84 δεν δύναμαι
νά έννοήσω.
Έκ τοΟ 54 στίχου έξάγεται ό'τι ή στήλη ήμών
ήτο ιδρυμένη έν τώ θεάτρω άπέχοντι περί τά 300
μέτρα τοΟ ναού τοΟ Δαφνηφόρου Απόλλωνος, έκεϊ-
θεν δέ ληφθείσα έχρησιμοποιήθη ώς κάλυμμα τού
τάα>ου.
ι
Άπό τού 57 μέχρι τού 60 στίχου περιεγρά-
φοντο τά κατα τον χρόνον καί τήν προπαρασκευήν
της έργολαβίας τών Διονυσίων έν Χαλκίδι τον
Άπατουριώνα μήνα.
Στίχ. 60-61. Καί ή διάταξις περί τών πρότε-
ρον έζημιωμένων δεν έξηγεΐται δυστυχώς τελείως
έκ τών σωζομένων' φαίνεται όμως ότι έπετρέπετο
καί εις τούς ζημιωϋέντας, έν προηγουμένω τινί
άγώνι πάντως, νά μετάσνωσι της έργολαβίας,
ται δεν προσέλθωσιν εις τους αγώνας, Οά καταδιώ-
κηται ό τεχνίτης, 6 εργολάβος καί δ εγγυητής, και
κατωτέρω δε επιβάλλεται ή αύτη ποινή δι'εργολά-
βους ή τεχνίτας παρανομούντας ή αποφεύγοντας την
έργολαβίαν. Λοιπόν φαίνεται οτι οί εργολάβοι ήσαν
ή μόνον μεσΐται, υπεύθυνοι πάντοτε, προμηθεύον-
τες τους τεχνίτας, και αύτούς υπευθύνους άμέσως
προς τους έργοδότας, ή παρίσταντο μόνοι ώς αν-
τιπρόσωποι τών τεχνιτών άναλαμβάνοντες τήν έρ-
γολαβίαν έν όνάματι τοΟ σώματος τών τεχνιτών,
ους άντεπροσώπευον. Όμοιόν τι φαίνεται ότι εξά-
γεται και εκ της Κερκυραϊκής επιγραφής (Οοΐΐϊίζ,
ΌίαΙ. ΙηββΙιν-ε.ά.) στ. 30 κέ., ει δε δυνατοί έόντες
και μη έπικωλΰοντος μηΰ·ενδς μη άποστείληι ά πό-
λις έπι τούς τεχνίτας κατά τάν περίοδον έκάσταν η
παραγενομένων τών εργολάβων μη μισΦώσαιτο
τους τεχνίτας δηλαδή κα'ι ενταύθα ή πάλις προ-
βαίνει άπ'εύθείας εϊς τήν μίσθωσιν τών τεχνιτών,
οί δ'εργολάβοι παρίστανται μόνον ώς αντιπρόσω-
ποι τούτων. Αλλως τε δέ και οί εργολάβοι κατε-
λέγοντο καί αύτοί εις τους διονυσιακούς τεχνίτας
[Πλάτων I. ά.).
Έν στίχ. 32-35 περιεγράφετο ό τρόπος, καθ'όν
έγίνετο ή κρίσις εις τους αγώνας" οποία ήτο ή
χρήσις τοΟ γραμματείου (στίχ. 34) εις τάς κρίσεις
τών δραματικών άγώνων γνωρίζομεν έκ τών αττι-
κών Διονυσίων.
Ισως έν οτίχ. 34-35 περιεγράφετο ό τρόπος
της κληρώσεως τών κριτών έκ τών χορηγών.
Στίχ. 41. γέγραπται Καρυστίους κεχρήσϋ'αι τοις
τεχνίταις εις τά Άριστονίκεια' μολονότι ή έννοια
δεν δύναται νά συμπληρωθή τελείως, φαίνεται
οτι ύπήρχε διάταξις έπιτρέπουσα εις τους Καρυ-
στίους νά χρησιμοποιήσωσι τούς τεχνίτας εις τά
Άριστονίκεια, τοπικήν, αγνωστον άλλοθεν, έορ-
τήν τών Καρυστίων, άγομένην πιθανώτατα προς
τιμήν τοΟ συμπολίτου αύτών φίλου καί συσφαιρι-
στοΟ τοΟ μεγάλου Αλεξάνδρου Άριστονίκου τού
Καρυστίου.
Στίχ. 37. ΤοΟ Αημητριώ[νος] μηνός. Προς τι-
μήν Δημητρίου τού ΠολιορκητοΟ (Ρ3ΐι1γΛνί88θ\να
Ι>βιηβΙΗοη).Έ\> Αθήναις άντικατέστησεν έπί τινα
χρόνον τον Μουνιχιώνα.
Εν στίχ. 42-49 άνεγράφοντο ποιναί διά τούς
τεχνίτας, οίτινες μισθωθέντες δεν θά προσήρχοντο
ύπδ Κ. Κουρουνιώτου. 7
εις τούς άγώνας' δυστυχώς ή κακή διατήρησις της
επιγραφής εμποδίζει καί ενταύθα τήν τελείαν κα-
τανόησιν τών διατάξεων.
Έν πρώτοις φαίνεται οτι (στίν. 42-44), άν τί-
νες έκ τών μισθωθέντων τε/νιτών έγκατέλειπόν τι
έκ τών έργων, άτινα είχον αναλάβει, κατεδικάζοντο
να πληρώσωσι το διπλάσιον, πιθανώτατα τού συμ-
πεφωνημένου μισθού, προς είσπραξιν δέ τούτου
έξεβιάζοντο ό τε τεχνίτης καί ό έργολάβος καί ό
έγγυητής διά προσωπικής κρατήσεως καί διά κα-
τασχέσεως πάντων τών πραγμάτων, ό'σα ήθελον
έχει μεθ' εαυτών.
Έν οτίχ. 47-48 ώρίζετο ποινή καί δι'όν τινα
ήθελεν ύποβάλει ή ήθελεν εγκρίνει πράτασιν περί
χαρισμού της ποινής τών καταλειπάντων τά εργα'
έν τούτοις όμως έπετρέπετο, ώς φαίνεται, νά κά-
μνωσιν εκκλησιν κατά της τοιαύτης αποφάσεως
προς τον βασιλέα (στίχ. 48" της Μακεδονίας πάν-
τως), όστις άπεφάσιζε τότε πλέον οριστικώς περί
αύτών.
Έν στίχ. 51-52 εΐνε πιθανόν, μολονότι εινε
πολύ ούσκολον νά συμπληρωθή έν τώ συνόλω ή
έννοια, ό'τι περιείχετο ευνοϊκή τις διάταξις, διά τε-
χνίτας κωλυθέντας ένεκα χειμώνος νά προσέλθωσιν
εις τά εργα καί παρουσιαζομένους βραδύτερον, κα-
θ' όμοιόν τινα τρόπον προς τήν ές ΊασοΟ έπιγρα-
φήν (Γ„θΒ38, Α8ίβ Μίηβυ,νβ 281 στίχ. 20 κέ. εάν
μη τις δι άσ&ένειαν η διά χειμώνα αδύνατος γέ-
νηταί).
Γί περιελάμβαναν οϊ στίχοι 53-84 δεν δύναμαι
νά έννοήσω.
Έκ τοΟ 54 στίχου έξάγεται ό'τι ή στήλη ήμών
ήτο ιδρυμένη έν τώ θεάτρω άπέχοντι περί τά 300
μέτρα τοΟ ναού τοΟ Δαφνηφόρου Απόλλωνος, έκεϊ-
θεν δέ ληφθείσα έχρησιμοποιήθη ώς κάλυμμα τού
τάα>ου.
ι
Άπό τού 57 μέχρι τού 60 στίχου περιεγρά-
φοντο τά κατα τον χρόνον καί τήν προπαρασκευήν
της έργολαβίας τών Διονυσίων έν Χαλκίδι τον
Άπατουριώνα μήνα.
Στίχ. 60-61. Καί ή διάταξις περί τών πρότε-
ρον έζημιωμένων δεν έξηγεΐται δυστυχώς τελείως
έκ τών σωζομένων' φαίνεται όμως ότι έπετρέπετο
καί εις τούς ζημιωϋέντας, έν προηγουμένω τινί
άγώνι πάντως, νά μετάσνωσι της έργολαβίας,