ΈρετρικαΙ επιγραψαί υπό Κ. Κονρουηώτου.
38
Στίχ. 1. Ό δείνα . . .]πλη-
ϋ·εν Φιλόξενου εϊπεν ή επι-
γραφή ημών είνε ή τετάρτη
Έρετρική επιγραφή, έν ή Ό
εισηγητής του ψηφίσματος
χαρακτηρίζεται προς τω ονό-
ματι τοΟ πατρός και δια τοΟ
ονόματος του δήμου εις ον
άνήκει (πρβ. άνω σελ. 2()
άριΟ. 8). Έκ των γνωστών
Έρετρικών δήμων ουδείς δύ-
ναται να άποκατασταθη δια
τοΟ περισωθέντος υπολοίπου
τοΟ ονόματος .. πληΦεν. Προ
του π φαίνεται δτι ήτο α.
Άρ'ιΰ>. 20 (εΐκ. 22). Τε-
μάχιον της κορυφής μαρμά-
ρινης στήλης μετ' άετωμα-
Είκών 21 (επιγρ, άριϋ·. 19). Ψήφισμα. τ.Ου, ύψ. 0 26, πλ. 0 28,
πάχ. 0Ό6."Γψ. γραμμάτων
Ό δείνα . . . . ]πληθεν Φιλόξενου εΐπεν επειδή ή βουλή επεμψεν μαντείαν 0-007 Εύρέθη έν-ό-άο αία'
. . . ον τον θεόν Έοετοιέων υπέρ των εψηφισμένων τοι. . . * *. „ , Λ , ' . ■*■ ·
,«,·.„ , όεςαμενης επινωσϋίίσης εν
. . .ς εχρησεν καλώς εχειν και σ. . . _
,., ■ „- ιν η όωμαΐκοΐς νρονοις και κειμέ-
την τα]χιστην εδο[ξε]ν ' 1 ,
νης παρά τό άνατολικόν σκέ-
. λ , , , λ / «. ν λος του τείγους έπ'ι της Άκοοπόλεως της Έοε-
ήοη μνημονευθείσης ανωτέρω συνθήκης του Λαι- Λ ' ' 11
ρεφάνους ύπήρχεν άνάγλυφον, έφ'ού κατά τά ύπο- τριας.
λειφθέντα λείψανα των μορφών εικονίζεται Ό Απόλ-
λων και ή Άρτεμις. Πρβ. καΐ τό Έρετρικόν εκ
Βάθειας άνάγλυφον έν ΑΕ 1900 πίν. 2 ώς και
δσα έςέθηκα έκεΐ έν σελ. 11.
Της έπιγραφής, ήτις άναφερομένη εις μαντείαν
τινά δοθεΐσαν πιθανώτατα τοις Έρ ετριευσιν υιιο
του εν Δελφοΐς χρηστηρίου (πρβ. και τήν Έρε-
τρικήν έπιγραφήν ΙπβοΙιγ. ν. Μη§·Π68. 48, ένθα
ομοίως γίνεται λόγος περι μαντείας δοθείσης τοις
Έρετριεΰ'σιν έκ Δελφών) θά ήτο σπουδαιοτάτη,
σώζεται μόνον ή άρχή και αύτη λίαν έλλιπώς. Μ'·£-ϊ% ';.'· &$Χ\ Ρΐ^' > ^''° ^'.
• Εύρέθη ΝΑ τοΟ ναοΟ τοϋ' Δάφνη φόρου 'Απόλ- ^ϊ$ί&\~})?ί\Α<< £,? 1 ·-·· ·'
λωνος και κείται νΟν έν τω μουσείω Χαλκίδος ·\ί{'ϊ'$β$.Ψ^)&βψΑ
(άριθ. Εύρετ. 27). V ->$ν}:ά&Ψ
Ώς έκ του σχήματος των γραμμάτων προκύ-
πτει, ή επιγραφή δύναται νά προέρχηται έκ τών
περι τά μεσάτης 3^ έκατονταετηρίδος χρόνων. ΕΙκών 22 (Ιπιγρ. άρι&. 20). Προξϊνία Αημονίχον.
Δυστυχώς περι τοΟ περιεχομένου αυτής ούδέν δυ-
νάμεθα νά εΐκάσωμεν.
αρχαιολογικη εφημεριε 1911 ρ»
38
Στίχ. 1. Ό δείνα . . .]πλη-
ϋ·εν Φιλόξενου εϊπεν ή επι-
γραφή ημών είνε ή τετάρτη
Έρετρική επιγραφή, έν ή Ό
εισηγητής του ψηφίσματος
χαρακτηρίζεται προς τω ονό-
ματι τοΟ πατρός και δια τοΟ
ονόματος του δήμου εις ον
άνήκει (πρβ. άνω σελ. 2()
άριΟ. 8). Έκ των γνωστών
Έρετρικών δήμων ουδείς δύ-
ναται να άποκατασταθη δια
τοΟ περισωθέντος υπολοίπου
τοΟ ονόματος .. πληΦεν. Προ
του π φαίνεται δτι ήτο α.
Άρ'ιΰ>. 20 (εΐκ. 22). Τε-
μάχιον της κορυφής μαρμά-
ρινης στήλης μετ' άετωμα-
Είκών 21 (επιγρ, άριϋ·. 19). Ψήφισμα. τ.Ου, ύψ. 0 26, πλ. 0 28,
πάχ. 0Ό6."Γψ. γραμμάτων
Ό δείνα . . . . ]πληθεν Φιλόξενου εΐπεν επειδή ή βουλή επεμψεν μαντείαν 0-007 Εύρέθη έν-ό-άο αία'
. . . ον τον θεόν Έοετοιέων υπέρ των εψηφισμένων τοι. . . * *. „ , Λ , ' . ■*■ ·
,«,·.„ , όεςαμενης επινωσϋίίσης εν
. . .ς εχρησεν καλώς εχειν και σ. . . _
,., ■ „- ιν η όωμαΐκοΐς νρονοις και κειμέ-
την τα]χιστην εδο[ξε]ν ' 1 ,
νης παρά τό άνατολικόν σκέ-
. λ , , , λ / «. ν λος του τείγους έπ'ι της Άκοοπόλεως της Έοε-
ήοη μνημονευθείσης ανωτέρω συνθήκης του Λαι- Λ ' ' 11
ρεφάνους ύπήρχεν άνάγλυφον, έφ'ού κατά τά ύπο- τριας.
λειφθέντα λείψανα των μορφών εικονίζεται Ό Απόλ-
λων και ή Άρτεμις. Πρβ. καΐ τό Έρετρικόν εκ
Βάθειας άνάγλυφον έν ΑΕ 1900 πίν. 2 ώς και
δσα έςέθηκα έκεΐ έν σελ. 11.
Της έπιγραφής, ήτις άναφερομένη εις μαντείαν
τινά δοθεΐσαν πιθανώτατα τοις Έρ ετριευσιν υιιο
του εν Δελφοΐς χρηστηρίου (πρβ. και τήν Έρε-
τρικήν έπιγραφήν ΙπβοΙιγ. ν. Μη§·Π68. 48, ένθα
ομοίως γίνεται λόγος περι μαντείας δοθείσης τοις
Έρετριεΰ'σιν έκ Δελφών) θά ήτο σπουδαιοτάτη,
σώζεται μόνον ή άρχή και αύτη λίαν έλλιπώς. Μ'·£-ϊ% ';.'· &$Χ\ Ρΐ^' > ^''° ^'.
• Εύρέθη ΝΑ τοΟ ναοΟ τοϋ' Δάφνη φόρου 'Απόλ- ^ϊ$ί&\~})?ί\Α<< £,? 1 ·-·· ·'
λωνος και κείται νΟν έν τω μουσείω Χαλκίδος ·\ί{'ϊ'$β$.Ψ^)&βψΑ
(άριθ. Εύρετ. 27). V ->$ν}:ά&Ψ
Ώς έκ του σχήματος των γραμμάτων προκύ-
πτει, ή επιγραφή δύναται νά προέρχηται έκ τών
περι τά μεσάτης 3^ έκατονταετηρίδος χρόνων. ΕΙκών 22 (Ιπιγρ. άρι&. 20). Προξϊνία Αημονίχον.
Δυστυχώς περι τοΟ περιεχομένου αυτής ούδέν δυ-
νάμεθα νά εΐκάσωμεν.
αρχαιολογικη εφημεριε 1911 ρ»