DOI Artikel:
Sborōnos, Iōannēs N.: Praxitelous: Dēmētēr, Korē kai Iakchos ek Athēnais
DOI Artikel:Chabiaras, Nikētas; Chabiaras, Mikaēl: Epigraphai Peraias tōn Rhodiōn
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.13160#0062
52 ΕπιγραφαΙ Περαίας τών Ροδίων
κατέληγεν ή έξ Αθηνών μεγαλοπρεπής και περι-
βόητος πομπή τοΰ Ιάκχου.
Έν πάση περιπτώσει ή ώς προτομής εξεργασία
αύτής, ην κάλλιστα νυν εξηγείται το ένδυμα ολο-
κλήρου του άγάλματος, δεν αντιτίθεται προς τάς
συνήθειας της /.ατά τμήματα πολλάκις έςέργαζο-
μένης τά άγάλματα Πραξιτελείου σχολής — άπό'-
δειξις το συγγενέστατον τή έρεύνη ημών Πραξι-
τέλειον άγαλμα της Κνιδίας Δήμητρος καϊ ή Πρα-
ύπδ Μιχαήλ και Νικήτα Χαβιαρά.
ξιτέλειος έξ Άντίου Κόρη—. Αύτη δε ή κεφαλή
αποπνέει δλην τήν ΐσχύν και όλην τήν καλλονήν
της χειρός του δαιμονίου Πραξιτέλους, έφ' ώ κα'ι
δικαίως ένεθουσίασε σύμπαντα τον άρχαιολογικόν
και καλλιτεχνικον κόσμον.
"Εγραφον έν Αθήναις 15τΐ Ιανουαρίου 1911.
Ιωάννης Ν. Σβορώνος.
Έπιγραφαι Περαίας των "Ροδίων
(Συνέχεια" δρα ΑΕ 1907, 209-218· πρβ. ΑΕ 1908, 317/8)
Μιχαήλ καϊ Νικήτα Δ. Χαβιαρά.
Α'). Αωρνμων.
Έν ΑΕ 1907, 209-218 έδημοσιεύσαμεν 16
ανέκδοτους έπιγραφάς προερχομένας έκ της Πε-
ραίας τών Ροδίων. Νυν δημοσιευομεν κα'ι άλλας
έκ τοΰ αύτοΰ μέρους προερχομένας άρχόμενοι άπό
τών εύρεθεισών έν Λωρύμοις, ένθα και Ό πατήρ
ήμών άνευρε τέσσαρας, άς και έδημοσίευσεν εν τώ
όμωνύμω περιοδικώ τοΟ συλλόγου Παρνασοΰ (τ.
Δ', 1880, σ. 834-835). Αϊ έπιγραφαι αύται είσιν
αί πρώται δημοσιευθεΐσαι έκ της Περαίας, ώστε Ό
κ. ΌϋΓΓΐ)Εΐο1ι καϊ ό κ. Κ&άθΙ δεν είναι οί πρώτοι
οημοσιεΰσαντες έπιγραφάς έκ του μέρους τούτου,
ώς έσημείωσαν έν ΒΟΗ 1886 (σ. 246), ένθα κατε
χώρισαν έπιγραφάς έκ της Περαίας τών Ροδίων
(σελ. 245 κέ.'). '
Τά Αώρυμα, σήμερον κοινώς «Άπλοθήκα» κα-
λούμενα, εχουσι λιμένα εύρύν και εισχωροΰντα
βαθέως εις τήν ξηράν. Αί άκταί αύτοΰ διακόπτον-
ται πρώτον ύπό παραλίας άλιτενούς άλλά πετρώ-
δους, κατόπιν ύπό δύο αιγιαλών άμμωδών, τοΰ
« Αούμπουκκι ο καϊ τοΰ « Γρύπι λιμάνι», κα'ι πε-
οαιτέοω ύπό δύο έτι αιγιαλών, τοΰ «Χαλικεροΰ»
καϊ της «Γιάλας», ένθα καϊ έρείπια εκκλησίας τών
βυζαντιακών χρόνων, άρχαίων κτιρίων κα'ι άκρο-
πόλεως, ήτις «Μέσα κάστρο» κοινώς καλείται έν
άντιθέσει προς το «Όξω κάστρο», το εύρισκόμενον
έπϊ τοΰ αριστερά τώ είσπλέοντι βραχίονος τοΟ λι-
μένος.
Πλήν τοΰ πρώτου αϊγιαλοΰ τών άλλων τά έδάφη
προχωροΰσιν άπό της άκτής προς τήν ξηράν ομαλά
κατά τό μάλλον καϊ ήττον έπϊ άρκετής άλλά ποι-
κιλλούσης εις σχηματισμούς έκτάσεως μεταξύ τών
εκατέρωθεν προεκτάσεων τών ύπερκειμένων ορέων,
αί'τινες κατωφερεΐς φθάνουσι μέχρι αύτής της θα-
λάσσης και διαχωρίζουσι τούς αιγιαλούς κα'ι τά
ομαλά εδάφη αύτών καϊ καταντώσιν απόκρημνοι
ύπέρ τήν θάλασσαν καθιστα.σαι αδύνατον τήν οιά
της άκτής συγκοινωνίαν τών μεταξύ αιγιαλών.
Άριϋ: 17. Έν ταΐς προεκδοθείσαις έπιγραφαΐς
κατεχωρίσαμεν ύπ' άριθ. 1 τήν έπιγραφήν « Ιερός |
ο τόπος» περιγράψαντες συντόμως καϊ τήν θέσιν
αύτής. Κατ' αύ'γουστον δε τοΰ παρελθόντος έτους
άνεκαλύψαμεν εις άπόστασιν άπό της έπιγραφής
ταύτης πέντε περίπου μέτρων τάς κάτωθι δύο.
Αύται έχαράχθησαν απέναντι άλλήλίον, ώστε μι-
κρά μόνον άπάστασις έν είδει άτέχνου πλαισίου δια-
χωρίζει άλλήλας, έπϊ της δυσμικής πλευράς της
βάσεως τοΰ βωμοΰ (τοΟ έν αύταϊς αναφερομένου),
ήτις έσχηματίσθη τετράγωνος άποχωρισθεΐσα άπό
κατέληγεν ή έξ Αθηνών μεγαλοπρεπής και περι-
βόητος πομπή τοΰ Ιάκχου.
Έν πάση περιπτώσει ή ώς προτομής εξεργασία
αύτής, ην κάλλιστα νυν εξηγείται το ένδυμα ολο-
κλήρου του άγάλματος, δεν αντιτίθεται προς τάς
συνήθειας της /.ατά τμήματα πολλάκις έςέργαζο-
μένης τά άγάλματα Πραξιτελείου σχολής — άπό'-
δειξις το συγγενέστατον τή έρεύνη ημών Πραξι-
τέλειον άγαλμα της Κνιδίας Δήμητρος καϊ ή Πρα-
ύπδ Μιχαήλ και Νικήτα Χαβιαρά.
ξιτέλειος έξ Άντίου Κόρη—. Αύτη δε ή κεφαλή
αποπνέει δλην τήν ΐσχύν και όλην τήν καλλονήν
της χειρός του δαιμονίου Πραξιτέλους, έφ' ώ κα'ι
δικαίως ένεθουσίασε σύμπαντα τον άρχαιολογικόν
και καλλιτεχνικον κόσμον.
"Εγραφον έν Αθήναις 15τΐ Ιανουαρίου 1911.
Ιωάννης Ν. Σβορώνος.
Έπιγραφαι Περαίας των "Ροδίων
(Συνέχεια" δρα ΑΕ 1907, 209-218· πρβ. ΑΕ 1908, 317/8)
Μιχαήλ καϊ Νικήτα Δ. Χαβιαρά.
Α'). Αωρνμων.
Έν ΑΕ 1907, 209-218 έδημοσιεύσαμεν 16
ανέκδοτους έπιγραφάς προερχομένας έκ της Πε-
ραίας τών Ροδίων. Νυν δημοσιευομεν κα'ι άλλας
έκ τοΰ αύτοΰ μέρους προερχομένας άρχόμενοι άπό
τών εύρεθεισών έν Λωρύμοις, ένθα και Ό πατήρ
ήμών άνευρε τέσσαρας, άς και έδημοσίευσεν εν τώ
όμωνύμω περιοδικώ τοΟ συλλόγου Παρνασοΰ (τ.
Δ', 1880, σ. 834-835). Αϊ έπιγραφαι αύται είσιν
αί πρώται δημοσιευθεΐσαι έκ της Περαίας, ώστε Ό
κ. ΌϋΓΓΐ)Εΐο1ι καϊ ό κ. Κ&άθΙ δεν είναι οί πρώτοι
οημοσιεΰσαντες έπιγραφάς έκ του μέρους τούτου,
ώς έσημείωσαν έν ΒΟΗ 1886 (σ. 246), ένθα κατε
χώρισαν έπιγραφάς έκ της Περαίας τών Ροδίων
(σελ. 245 κέ.'). '
Τά Αώρυμα, σήμερον κοινώς «Άπλοθήκα» κα-
λούμενα, εχουσι λιμένα εύρύν και εισχωροΰντα
βαθέως εις τήν ξηράν. Αί άκταί αύτοΰ διακόπτον-
ται πρώτον ύπό παραλίας άλιτενούς άλλά πετρώ-
δους, κατόπιν ύπό δύο αιγιαλών άμμωδών, τοΰ
« Αούμπουκκι ο καϊ τοΰ « Γρύπι λιμάνι», κα'ι πε-
οαιτέοω ύπό δύο έτι αιγιαλών, τοΰ «Χαλικεροΰ»
καϊ της «Γιάλας», ένθα καϊ έρείπια εκκλησίας τών
βυζαντιακών χρόνων, άρχαίων κτιρίων κα'ι άκρο-
πόλεως, ήτις «Μέσα κάστρο» κοινώς καλείται έν
άντιθέσει προς το «Όξω κάστρο», το εύρισκόμενον
έπϊ τοΰ αριστερά τώ είσπλέοντι βραχίονος τοΟ λι-
μένος.
Πλήν τοΰ πρώτου αϊγιαλοΰ τών άλλων τά έδάφη
προχωροΰσιν άπό της άκτής προς τήν ξηράν ομαλά
κατά τό μάλλον καϊ ήττον έπϊ άρκετής άλλά ποι-
κιλλούσης εις σχηματισμούς έκτάσεως μεταξύ τών
εκατέρωθεν προεκτάσεων τών ύπερκειμένων ορέων,
αί'τινες κατωφερεΐς φθάνουσι μέχρι αύτής της θα-
λάσσης και διαχωρίζουσι τούς αιγιαλούς κα'ι τά
ομαλά εδάφη αύτών καϊ καταντώσιν απόκρημνοι
ύπέρ τήν θάλασσαν καθιστα.σαι αδύνατον τήν οιά
της άκτής συγκοινωνίαν τών μεταξύ αιγιαλών.
Άριϋ: 17. Έν ταΐς προεκδοθείσαις έπιγραφαΐς
κατεχωρίσαμεν ύπ' άριθ. 1 τήν έπιγραφήν « Ιερός |
ο τόπος» περιγράψαντες συντόμως καϊ τήν θέσιν
αύτής. Κατ' αύ'γουστον δε τοΰ παρελθόντος έτους
άνεκαλύψαμεν εις άπόστασιν άπό της έπιγραφής
ταύτης πέντε περίπου μέτρων τάς κάτωθι δύο.
Αύται έχαράχθησαν απέναντι άλλήλίον, ώστε μι-
κρά μόνον άπάστασις έν είδει άτέχνου πλαισίου δια-
χωρίζει άλλήλας, έπϊ της δυσμικής πλευράς της
βάσεως τοΰ βωμοΰ (τοΟ έν αύταϊς αναφερομένου),
ήτις έσχηματίσθη τετράγωνος άποχωρισθεΐσα άπό