DOI Artikel:
Chabiaras, Nikētas; Chabiaras, Mikaēl: Epigraphai Peraias tōn Rhodiōn
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.13160#0076
66
Έπιγραφαι Περαίας της ' Ροδίων νπο Μιχαήλ και Νικήτα Χαβιαρά.
Ώ ξένε, βάησαι παριών ίδέ τόνδε δράκοντα,
ανδρός επί κρατερο[ϋ] σάματι φαινόμενον
δς ποκα ναυσί θοαΐς πάτρας ύπεράλκιμον ήτορ
δεικνΰμενος, πολλούς ώλεσε δυσμενέων.
5 Πολλά δ' δ γ' έν χέρσωι κατενήρατο φοίνια δοΰρα
ανδρών αντιπάλων σάρκας ερειδόμενος.
Νϋν δε θανών γηραιός, επ' αύτώι τόνδε δράκοντα
εΐσατο τοϋδε τάφου θυρών εμεν φύλακα,
ον καΐ έπ' άσπίδος εΐχεν, δτ' "Αρεος εργα έπονεϊτο,
10 πολλά επί δυσμενέσιν πήματα μαιόμενος.
Τοΰνομα δ'εΐ κ'έθέληις αύτοϋ και πατρός άκοΰσαι,
ειδήσεις έτΰμως τά κατώτατα γράμματ'άναγνοΰς.
Άπολλώ[νι]ος [......]ωνος.
Γράμματα έπιμεμελημένα κοσμουμενα κατά τά
άκρα μίκραϊς κεραίαις' άνήκουσιν εις το πρώτον
ήμισυ του Β' π.Χρ. αιώνος και εχουσίν ύψος 0Ό1-
0 018, τά δε τοΟ ονόματος μείζονα των άλλων,
0-018-0-028.
Στίχ. 8- μεταξύ ΤΑφοΥ και ΘΥΡΩΝ διάστημα
κενόν.
Στίχ. ΙΟ' έν λέξει ΜΑΙΟΜΕΝΟΣ ό χαράκτης
άντί τοΟ πρώτου Μ εχάραξε Ρ, ό'περ έπειτα διωρ-
θώσατο.
Στίχ. 12' έν τη τελευταία συλλαβή της τε-
λευταίας λέξεως ό χαράκτης έχάραξε πρώτον Ω,
εφ ο δ έπειτα ΟΥ" ένεκα τούτου τά γράμματα ταΟ-
τα, άτε καταλαβόντα χώρον ένος μόνου γράμμα-
τος, συνεπυκνώθησαν.
Στίχ. 8' ό πρώτος πους του δευτέρου πεντααέ-
τρου έχει ούτω ^ - ^.
Στίχ. 12 άντί καταληκτικοΟ έποιήθη άκατάλη-
κτος.
Έν στίχ. 3 δ κ. Λεονάρδος προτίμα τήν άνά-
γνοισιν πάτρας ϋπερ αλκιμον.
Πατρίς τοΟ Απολλώνιου είναι τό Βόσπορον,
ό'περ κατά τΌν χρόνον, έν ώ τάττομεν τό επίγραμ-
μα, ύπήγετο, ώς και άπασα ή Περαία, εις τήν
Ροδιακήν Συμπολιτείαν. Έπολέμησε δέ ό Απολ-
λώνιος και ώς οπλίτης Οπό στρατηγόν Ρόδιον και
επί τών νεών της πατρίδος αύτοΟ, άς αύτη παρέ-
σχεν εις τήν Ρόδον. Ουδόλως δέ πρέπει νά ύποθέ-
σωμεν ότι άφ εαυτού τό Βόσπορον ανέλαβε πάλε-
μον κατ άλλου, όπερ όλως άπίστευτον. Έκ του
χρόνου δέ, έν ή τάττομεν τό έπίγραμμα, άγόμεθα
νά συμπεράνωμεν ό'τι Ό Απολλώνιος έπολέμησε
έν τοις κατά τά τέλη της Γ και τάς άρχάς της
Β' έκατονταετηρίδος πολέμοις τών Ροδίων προς
τον βασιλέα της Μακεδονίας Φίλιππον τον Ε'.
Παρά τήν θέσιν, έν ή άνευρέθη τό έπίγραμμα,
παρατηρούνται ώραΐα λείψανα μικρού μαυσωλείου,
όπερ ίσως ήτο ό τάφος του Απολλώνιου. ΈπΊ τών
ΰνρών (περί της λέξεως πρβ. ΑΕ 1907, 211,
αριθ. 5) του τάφου τούτου ύπηρχεν έν άναγλύφω
ό δράκων, 6ν ό Απολλώνιος ν.γεν ώς έμβλημα επί
της άσπίδος αύτοΟ.
Άριϋ*. 64. Πλάξ λίθου ύπομέλανος υψ. 0-48,
πλ. 0-98, πάχ. 0·49."Υψ. γραμμ. 0 013-0 021.
ΕΥφΑΝΙΣΚοΣΠΕΙΣΑΓοΡΑ
Εύφανίσκος Πεισαγόρα.
ΆριΌ1. 65. Βάσις λίθου ύπομέλανος, κειμένη
έν τη παραπλεύρως του ΤουρκικοΟ σχολείου όδώ.
"Υψος αύτης 0'28, πλ. 0'78, πά/. ίσον τω πλά-
τει. Τψ. γραμμ. 0"026-0-029.
ΣΚΟΠΑΣ Σκόπας
ΠΙΣΙΔΑΣ Πισίδας.
Άρΐ'&'. 66. θραύσμα έξ ασβεστόλιθου έντε-
τειχισμένον έν τω προς τήν θάλασσαν τοίχω τοΟ
τουρκικοΟ σχολείου. Ή έπιγραΐή είναι τεθραυ-
σμένη τά πλάγια. Έχει ΰ^ος 0-15, πλάτ. μέγ.
0-48. Ύψος γραμμάτων 0-018-0 03.
Είκών 14 (ϊπιγρ. άριΦ. 66). Αναθηματική.
[. . . ο]ς Πα[τ]αρεύς [σ]τεφανωθε1[ς ΰπό τοϋ κοινοϋ]
[τοΰ Άφροδε]ισιαστάν Σωτηριαστάν [. . . . στάν]
[θαλλίνωι (;) στε]φάνωι και [χ]ρυσέωι [και τιμαθείς
εύεργεσίαι και]
άτελείαι πάντ]ων, Ά[πόλλω]νι Δαλίωι.
Έπιγραφαι Περαίας της ' Ροδίων νπο Μιχαήλ και Νικήτα Χαβιαρά.
Ώ ξένε, βάησαι παριών ίδέ τόνδε δράκοντα,
ανδρός επί κρατερο[ϋ] σάματι φαινόμενον
δς ποκα ναυσί θοαΐς πάτρας ύπεράλκιμον ήτορ
δεικνΰμενος, πολλούς ώλεσε δυσμενέων.
5 Πολλά δ' δ γ' έν χέρσωι κατενήρατο φοίνια δοΰρα
ανδρών αντιπάλων σάρκας ερειδόμενος.
Νϋν δε θανών γηραιός, επ' αύτώι τόνδε δράκοντα
εΐσατο τοϋδε τάφου θυρών εμεν φύλακα,
ον καΐ έπ' άσπίδος εΐχεν, δτ' "Αρεος εργα έπονεϊτο,
10 πολλά επί δυσμενέσιν πήματα μαιόμενος.
Τοΰνομα δ'εΐ κ'έθέληις αύτοϋ και πατρός άκοΰσαι,
ειδήσεις έτΰμως τά κατώτατα γράμματ'άναγνοΰς.
Άπολλώ[νι]ος [......]ωνος.
Γράμματα έπιμεμελημένα κοσμουμενα κατά τά
άκρα μίκραϊς κεραίαις' άνήκουσιν εις το πρώτον
ήμισυ του Β' π.Χρ. αιώνος και εχουσίν ύψος 0Ό1-
0 018, τά δε τοΟ ονόματος μείζονα των άλλων,
0-018-0-028.
Στίχ. 8- μεταξύ ΤΑφοΥ και ΘΥΡΩΝ διάστημα
κενόν.
Στίχ. ΙΟ' έν λέξει ΜΑΙΟΜΕΝΟΣ ό χαράκτης
άντί τοΟ πρώτου Μ εχάραξε Ρ, ό'περ έπειτα διωρ-
θώσατο.
Στίχ. 12' έν τη τελευταία συλλαβή της τε-
λευταίας λέξεως ό χαράκτης έχάραξε πρώτον Ω,
εφ ο δ έπειτα ΟΥ" ένεκα τούτου τά γράμματα ταΟ-
τα, άτε καταλαβόντα χώρον ένος μόνου γράμμα-
τος, συνεπυκνώθησαν.
Στίχ. 8' ό πρώτος πους του δευτέρου πεντααέ-
τρου έχει ούτω ^ - ^.
Στίχ. 12 άντί καταληκτικοΟ έποιήθη άκατάλη-
κτος.
Έν στίχ. 3 δ κ. Λεονάρδος προτίμα τήν άνά-
γνοισιν πάτρας ϋπερ αλκιμον.
Πατρίς τοΟ Απολλώνιου είναι τό Βόσπορον,
ό'περ κατά τΌν χρόνον, έν ώ τάττομεν τό επίγραμ-
μα, ύπήγετο, ώς και άπασα ή Περαία, εις τήν
Ροδιακήν Συμπολιτείαν. Έπολέμησε δέ ό Απολ-
λώνιος και ώς οπλίτης Οπό στρατηγόν Ρόδιον και
επί τών νεών της πατρίδος αύτοΟ, άς αύτη παρέ-
σχεν εις τήν Ρόδον. Ουδόλως δέ πρέπει νά ύποθέ-
σωμεν ότι άφ εαυτού τό Βόσπορον ανέλαβε πάλε-
μον κατ άλλου, όπερ όλως άπίστευτον. Έκ του
χρόνου δέ, έν ή τάττομεν τό έπίγραμμα, άγόμεθα
νά συμπεράνωμεν ό'τι Ό Απολλώνιος έπολέμησε
έν τοις κατά τά τέλη της Γ και τάς άρχάς της
Β' έκατονταετηρίδος πολέμοις τών Ροδίων προς
τον βασιλέα της Μακεδονίας Φίλιππον τον Ε'.
Παρά τήν θέσιν, έν ή άνευρέθη τό έπίγραμμα,
παρατηρούνται ώραΐα λείψανα μικρού μαυσωλείου,
όπερ ίσως ήτο ό τάφος του Απολλώνιου. ΈπΊ τών
ΰνρών (περί της λέξεως πρβ. ΑΕ 1907, 211,
αριθ. 5) του τάφου τούτου ύπηρχεν έν άναγλύφω
ό δράκων, 6ν ό Απολλώνιος ν.γεν ώς έμβλημα επί
της άσπίδος αύτοΟ.
Άριϋ*. 64. Πλάξ λίθου ύπομέλανος υψ. 0-48,
πλ. 0-98, πάχ. 0·49."Υψ. γραμμ. 0 013-0 021.
ΕΥφΑΝΙΣΚοΣΠΕΙΣΑΓοΡΑ
Εύφανίσκος Πεισαγόρα.
ΆριΌ1. 65. Βάσις λίθου ύπομέλανος, κειμένη
έν τη παραπλεύρως του ΤουρκικοΟ σχολείου όδώ.
"Υψος αύτης 0'28, πλ. 0'78, πά/. ίσον τω πλά-
τει. Τψ. γραμμ. 0"026-0-029.
ΣΚΟΠΑΣ Σκόπας
ΠΙΣΙΔΑΣ Πισίδας.
Άρΐ'&'. 66. θραύσμα έξ ασβεστόλιθου έντε-
τειχισμένον έν τω προς τήν θάλασσαν τοίχω τοΟ
τουρκικοΟ σχολείου. Ή έπιγραΐή είναι τεθραυ-
σμένη τά πλάγια. Έχει ΰ^ος 0-15, πλάτ. μέγ.
0-48. Ύψος γραμμάτων 0-018-0 03.
Είκών 14 (ϊπιγρ. άριΦ. 66). Αναθηματική.
[. . . ο]ς Πα[τ]αρεύς [σ]τεφανωθε1[ς ΰπό τοϋ κοινοϋ]
[τοΰ Άφροδε]ισιαστάν Σωτηριαστάν [. . . . στάν]
[θαλλίνωι (;) στε]φάνωι και [χ]ρυσέωι [και τιμαθείς
εύεργεσίαι και]
άτελείαι πάντ]ων, Ά[πόλλω]νι Δαλίωι.