Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1911)

Γ Ο Ρ Γ Ω Γόργω[νος]
ΤΥΜΙ Τΰμ[νιος].

68 Έπιγραφαϊ Περσίας της 'Ροδίων νπό Μιχαήλ και Νικήτα Χαβιαρά.

καΓϊγασσευς», διότι ούτε έν τη Αόστα και τη βΤΑΜΙβ [Άρ]τάμι[π]

περιχώρω αύτης, ούτε έν τη ύπο του ΚίβρβΓ* »ΑΓ€ ΛΛΟΔΩ» [6 &εϊν«] Άπ[ο]λλοδώ[ρου].

όριζομένη δια την Τγασσον θέσε-, ούδέν πεδίον εστω στοιχεία του στίχ. 1 είσί μείζονα χαΐ αραιό-

και μικρόν υπάρχει. Πρέπει λοιπόν νά ζητήσωμεν τ£?Κ τών το0 στ^_ 2. Ή αναθηματική αυτή έπι-

τήν Τγασσον έν τη Περαία πλησίον «πεδίου »· δια γρκφη έσυνεχίζετο προ; τάριστερά έπϊ άλλης πλα-

τουτο δέ φρονοΟμεν οτι ή Ύγάσσος εκείτο παρά τον κό?) παραπλεύρως τη άνω ιδρυμένης,

μυχόν τοΟ Δωρικού κόλπου, ένθα και πεδίον ευρύ ^4ρί#. 70. Όγκώδες βάθρον όρθογώνιον λίθου

εκτείνεται, οπου ή νΟν Ρένα. ^ ύπομέλανος, εύρισκόμενον πλησίον της παλαιάς

Έν δέ τη Αόστα εκείτο ή αρχαία πόλις ϊύμνος. οίκία, Μουλλά Μεεμέτ άνεστραμμένον καϊ έχον

Κατά τονγεωγράφον Μέλαν (I, 84) πρέπει νά ζη- |π> αύ_0,~ άχλεπάλληλα έτερα βάθρα, ίσως και

τήσωμεν τρεις κατά σειράν λιμένας μετά τόν της τα0τα ένεπίγρα?α· £νεκα τοι;του αποβαίνει άδυνα-

θ υσσανουντος, ών ό πρώτος είναι ό Τυμνίας. Το τος ^ κατα[Λέτρησΐς το0 βάθρου κα'ι ή άπόκτησις

αυτό περίπου διδάσκει ήμας καϊ ό Πλίνιος (Ν&ί· έκτυπου κα> ή άνάγνωσις ολοκλήρου της έπιγρα-

Ιιϊδί. V, 104). Άλλ' έκ της εξακριβώσεως της θέ- φ~, 'Απ> εύθείας ^ τοΰ λίθου άνέγνωμεν:
σεοος της πόλεως θυσσανουντος (ΑΕ 1907,212,

ΒΟΗ 1886, 263, άοιθ. 8) όοισθέντος ήδη άκρι- Α Τ Ρ I Κ Α I [Δαμ]ατρΐ *αί [Κόροκ]

Ρ„ . , , ' , , „ ΠΕΙΣΙΑΝΑΪΑ Πεισιάναξ ΆΓπολλοδώρου]

οως τοΟ λιμενος αυτής, ως και κατα πασαν πι- 1

λ ' _ ρ , /ΔΤ7 *α(\η 97<Π ΚΑΘΥΟΘ καθ υοθ[εσιαν δε]

θανοτητα του του Βοσπόρου (ΑΕ 1907271), γοργό ΓΑ»«γ™,ι

υπολείπονται κατά τον Μέλαν οί έπΐ τών πα-
ραλίων τοΟ Δωρικού κόλπου κείμενοι Ιγθβ θχ ογ-

άΐηθ 8ΐηιΐ8, ήτοι ό της Αόστας, Τυμνίας, ό έν Επειδή τά γράμματα εΐσιν όμοια τοις έν τη

τω μυχω του Δωρικού κόλπου Σχοϊνος και ό έπι επομένη επιγραφή, δια τούτο συνεπληρώσαμεν έκα-

τών βορείων παραλίων του αύτου κόλπου Βουβά- ^Ραν βοηθούμενοι έκ της ετέρας, καθότι προφανώς

σιος. Εις το αύτό συμπέρασμα καταλήγομεν, άν '° αύτΌς Πεισιάναξ Απολλοδώρου καθ' ύοθεσίαν δέ

αναδρομικώς, άπό του Βουβασίου λιμένος άρχό- Γάργωνος Τύμνιος άνέθηκέ τι ανάθημα κατά μέν

μενοι, άπεπειρώμεθα νά όρίσωμεν την θέσιν τοΟ "Ψ άνω έπιγρα-ρήν Αάματρι και Κόραι, κατά δέ

Σ/οίνου και του Τυμνίου. τήν έπομένην Διι πατρώιωι.

Έκτος τών άνω έχομεν και τάς εξής κατα- ΆριΦ. 71. θραύσμα βάθρου ορ^ωνίου έκ λί-

χωριζομένας έπιγραφάς , έξ ών μανθάνομεν τά ^υ ύπομέλανος, κείμενον παρά τήν άνω έπιγρα-

όνόματα τριών Τυμνίων, τοΟ Πεισιάνακτος Άπολ- ΨΨ· Τψος Ρ 05, πλάτ. Ρ 03, πάχ. 0.71. Τψ.

λοδώρου καθ' ύοθεσίαν δέ Γόργωνος (άριθ. 70 κα'ι γραμμ. 0'35-0'0θ.

71), του θρασυδάμου Δαματρίου (άριθ. 72) και ^ | [Διί πτρώι]ωι

τοΟ δεινός Δαμώνακτος (άριθ. 77). Αλλά γνωρί- ΓΤΟΛΛΟΔ [Πεισιάναξ Ά]πολλο[δώρου]

ζομεν έτι και άλλας έπιγραφάς έν Αόστα άναγρα- ΘΕΣΙΑΝΔΕ [καθ' ύο]θεσίαν δέ

©ούσας Τυμνίους, άς δέν έκδίδομεν έν τω παράντι ΓΩΝοΣ [Γόρ]γωνος

δ'ι'έλλειψιν έκτύπων. ΥΜΝΙΟΣ [Τ]ύμνιος.

Ούτω ήμεϊς τούλάχιστον νομίζομεν πιθανόν οτι Άριΰ. 72. Βάθρον λίθου μελανίζοντος, κεί-

έν Αόστα έκειτο ή άρχαία πόλις Τύμνος, ήτις ήτο μενον δχίγον άνω0, τη-ς οίκίας το0 Μουλλα Μεεμέτ.

ή πρωτεύουσα πόλις τοΟ ομωνύμου αύτη δάμου "γ,ι ^ΰ(χαη 0Ό18-0Ό29
Ιυυ,νιων, όστις υπο το όνομα τούτο αντεποοσω-.

πε'ύετο έν τη Ροδιακή συμπολιτεία. Θ'ΑΣΥΔΑΜοΥ Θ[ρ]ασυδάμου

Άρι#. 69. Βάθρον όρθογώνιον λίθου ύπομέ- ^ *™°Υ Δαματρίου

λανος κείμενον πλησίον της παλαιάς οικίας Μουλλά

ΤΥΜΝΙΟΥ Τυμνίου.

Μεεμέτ' έχει ύψος 0 59, πλάτ. Ι'ΟΟ, πάχ. 0"78. 'Αριΰ:73. Μαρμάρινον θραΟσμα κείμενον παρά

Ιψ. γραμμ. 0'037-0'θ6. τήν θέσιν Τσάι κουγιοϋ καϊ κοσμούμενον άνωθι τρο-