DOI Artikel:
Bogiatzidēs, Iōannēs K.: Epigraphai ex Androu
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.13160#0087
Έπιγραφάί έξ "Ανδρου- νπδ Ί. Βογιατζίδου.
77
Άριϋ*. 31. Της ία XII5 780 έντ.ετειχισμένης
επιγραφής είχε σημειωθή ΰψος 0'3ο ορθώς, μετά
τον έκτειχισμδν δέ αύτής προσθετέον υψος ΟΊΟ,
ή'τοί το όλον υψος ανέρχεται ήδη εις 0'45. Άνέ-
γνων δ' έπΐ τοΟ άποκαλυφθέντος νυν τμήματος του
λίθου έτερους τρεις στίχους, τελειότερον οέ νυν
άνεγνώσθη ό 10ς καΐ δ 70? στίχος, δι' ο καΐ ό'λην
επανεκδίδω ενταύθα την επιγραφήν.
Δ
ΟΛΥΜ
Ο
ΣΔ
Μ
ΓΑΘ
ΛΑ
ΑΓ
ΓΥΝ
ΟΛΥΜ
ΑΓΑΘΟΚΛΗΣΟ
ΤΕΛΛΑΚΩΡ
ΕΜΟΓΕΝΟΥΓ
'ΣΤΗΚΡΙΤ
10 ΙΤΩΝΑΓΑΘ
Δ[ωροκλής] Ολυμ[πιάδοι>]
Ό[λυμπιάδη ]ς Δ[ωροκλέους]
Μ[ΐ]τικλης] [Ά]γαθ[οκλέους]
Λα[μίσκα] Άγ[αθοκλέους]
5 γυν[ή δέ] Όλυμ[πιάδου]
Αγαθοκλής Ό[λυμπιάδου]
[- -]τέλλα Κωπ----- -
[Πολ]εμογένου γ[υνή]
[Άρί]στη Κρίτ[ωνος]
10 [Κρί]των Άγα·9[οκλέους].
Σημειωτέον περί του ύψους των γραμμάτων δτι
τών μεν μέ/ρι τοΟ 7ου στίχου είναι 0Ό25, των
δ' υπολοίπων μέχρι τέλους 0Ό2 καΐ δτι την εύαρ-
μοστοΰσαν εν τω 8^ στίχω συμπλήρωσιν τοΟ ονό-
ματος Πολεμογένον προέτεινέ μοι Ό κ. Λεονάρδος.
ΆριΦ. 32. Την έν 10 XII5 76·^ επιγραφήν
έπανορθωτέον έν τω 2" στίχω' διότι έπϊ του λίθου
κείται ΜΕΛΑΝΘΩΙ δπερ είναι Μελάν&ωι έξ δνόμ.
Μέλανϋος, ουχί δέ ΜΕΛΑΝΘΩ, οηλ. όνομα γυναι-
κός Μελαν&ώ- κατά ταΟ'τα ή Άριστοδίκη (στίχ.1)
άφιεροϊ τω Μελάνθω. Σημειωτέον δτι ήδη ορθώς
αύτη ή επιγραφή εί^εν άναγνωσθή και έκδοθή ύπδ
Μηλιαράκη εν "Ανδρος-Κέως (1880) σελ. 126 αρ.
10 και τούτου έτι προγενεστέρως ορθώς έπίσης ύπδ
τοϋ" διδασκάλου τοΟ γένους Θεοφίλου Κα'ίρη, ώς εκ
τών έν τω άρχείω αυτού* (πρβ. Ί. Κ. Βογιατζίδου
Νεοελληνικά Ανέκδοτα, έν Δελτίω της Ίστοοικής
και Εθνολογικής Εταιρείας τόμ. Ζ' σελ. 3) άνευ-
ρεθέντων σημειωμάτων φαίνεται.
Άριϋ: 33. Της έν 10 XII5 769 επιγραφής έν
τω 2°.' στίχω κείται τω δντι ΟΝΗΣΙΦθΡΟΥ -
'Ονησιφόρον (γενικ.), εΐ καΐ δ ΗίΙΙβΓ έπάγεται
« ροβίαΙ&ίιΐΓ 'Ονησίφορος &υί -ον».
ΆριΌ1. 34 (είκ. 13). Άνάγλυφον λευκοΟ
μαρμάρου αριστερά έλλιπές, ΰ'ψ. 0'75, πλ. 0'5δ,
πάχ. Ο "11, έν σχήματι παραλληλογράμμου" έ'φε-
ρεν εκατέρωθεν παραστάδας, ών μόνον ή δεξιά σφ-
ζεται, ευρέθη δ' έν Παλαιοπόλει, έν τω άγρώ Νικ.
Ά. Κασιδόνη πρώην Άνδρ. Μουστάκα (κατά Δ.
Πασχάλην έν έφημ. Ή Φωνή της "Ανδρου 1906
άριθ. 33ϊ>)' έπ'αύτοΰ παρίστανται δύο γυναικεΐαι
Είκών 13.
--η Χαρίων.
μορφαί, έν μέσω δέ τούτων ίσταται και τρίτη αν-
δρική μορφή' αί δύο προς τά δεξιά λίαν άποκεκρου-
μέναΐ' έπ'ι τοΟ αύτοΰ έδάφους, έφ'ού αί άνάγλυ-
πτοι μορφαί, ή έπιγραφή ρωμαϊκών χρόνων, αρι-
στερά δ' έλλιπής" (ίψ. γοαμμ. 0Ό1.
77
Άριϋ*. 31. Της ία XII5 780 έντ.ετειχισμένης
επιγραφής είχε σημειωθή ΰψος 0'3ο ορθώς, μετά
τον έκτειχισμδν δέ αύτής προσθετέον υψος ΟΊΟ,
ή'τοί το όλον υψος ανέρχεται ήδη εις 0'45. Άνέ-
γνων δ' έπΐ τοΟ άποκαλυφθέντος νυν τμήματος του
λίθου έτερους τρεις στίχους, τελειότερον οέ νυν
άνεγνώσθη ό 10ς καΐ δ 70? στίχος, δι' ο καΐ ό'λην
επανεκδίδω ενταύθα την επιγραφήν.
Δ
ΟΛΥΜ
Ο
ΣΔ
Μ
ΓΑΘ
ΛΑ
ΑΓ
ΓΥΝ
ΟΛΥΜ
ΑΓΑΘΟΚΛΗΣΟ
ΤΕΛΛΑΚΩΡ
ΕΜΟΓΕΝΟΥΓ
'ΣΤΗΚΡΙΤ
10 ΙΤΩΝΑΓΑΘ
Δ[ωροκλής] Ολυμ[πιάδοι>]
Ό[λυμπιάδη ]ς Δ[ωροκλέους]
Μ[ΐ]τικλης] [Ά]γαθ[οκλέους]
Λα[μίσκα] Άγ[αθοκλέους]
5 γυν[ή δέ] Όλυμ[πιάδου]
Αγαθοκλής Ό[λυμπιάδου]
[- -]τέλλα Κωπ----- -
[Πολ]εμογένου γ[υνή]
[Άρί]στη Κρίτ[ωνος]
10 [Κρί]των Άγα·9[οκλέους].
Σημειωτέον περί του ύψους των γραμμάτων δτι
τών μεν μέ/ρι τοΟ 7ου στίχου είναι 0Ό25, των
δ' υπολοίπων μέχρι τέλους 0Ό2 καΐ δτι την εύαρ-
μοστοΰσαν εν τω 8^ στίχω συμπλήρωσιν τοΟ ονό-
ματος Πολεμογένον προέτεινέ μοι Ό κ. Λεονάρδος.
ΆριΦ. 32. Την έν 10 XII5 76·^ επιγραφήν
έπανορθωτέον έν τω 2" στίχω' διότι έπϊ του λίθου
κείται ΜΕΛΑΝΘΩΙ δπερ είναι Μελάν&ωι έξ δνόμ.
Μέλανϋος, ουχί δέ ΜΕΛΑΝΘΩ, οηλ. όνομα γυναι-
κός Μελαν&ώ- κατά ταΟ'τα ή Άριστοδίκη (στίχ.1)
άφιεροϊ τω Μελάνθω. Σημειωτέον δτι ήδη ορθώς
αύτη ή επιγραφή εί^εν άναγνωσθή και έκδοθή ύπδ
Μηλιαράκη εν "Ανδρος-Κέως (1880) σελ. 126 αρ.
10 και τούτου έτι προγενεστέρως ορθώς έπίσης ύπδ
τοϋ" διδασκάλου τοΟ γένους Θεοφίλου Κα'ίρη, ώς εκ
τών έν τω άρχείω αυτού* (πρβ. Ί. Κ. Βογιατζίδου
Νεοελληνικά Ανέκδοτα, έν Δελτίω της Ίστοοικής
και Εθνολογικής Εταιρείας τόμ. Ζ' σελ. 3) άνευ-
ρεθέντων σημειωμάτων φαίνεται.
Άριϋ: 33. Της έν 10 XII5 769 επιγραφής έν
τω 2°.' στίχω κείται τω δντι ΟΝΗΣΙΦθΡΟΥ -
'Ονησιφόρον (γενικ.), εΐ καΐ δ ΗίΙΙβΓ έπάγεται
« ροβίαΙ&ίιΐΓ 'Ονησίφορος &υί -ον».
ΆριΌ1. 34 (είκ. 13). Άνάγλυφον λευκοΟ
μαρμάρου αριστερά έλλιπές, ΰ'ψ. 0'75, πλ. 0'5δ,
πάχ. Ο "11, έν σχήματι παραλληλογράμμου" έ'φε-
ρεν εκατέρωθεν παραστάδας, ών μόνον ή δεξιά σφ-
ζεται, ευρέθη δ' έν Παλαιοπόλει, έν τω άγρώ Νικ.
Ά. Κασιδόνη πρώην Άνδρ. Μουστάκα (κατά Δ.
Πασχάλην έν έφημ. Ή Φωνή της "Ανδρου 1906
άριθ. 33ϊ>)' έπ'αύτοΰ παρίστανται δύο γυναικεΐαι
Είκών 13.
--η Χαρίων.
μορφαί, έν μέσω δέ τούτων ίσταται και τρίτη αν-
δρική μορφή' αί δύο προς τά δεξιά λίαν άποκεκρου-
μέναΐ' έπ'ι τοΟ αύτοΰ έδάφους, έφ'ού αί άνάγλυ-
πτοι μορφαί, ή έπιγραφή ρωμαϊκών χρόνων, αρι-
στερά δ' έλλιπής" (ίψ. γοαμμ. 0Ό1.