DOI Artikel:
Papabasileios, Georgios A.: Symplērōseis kai paratērēseis eis tas L. Ziehen Leges Graecorum sacras, 1906
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.13160#0094
84
Συμπληρώσεις και παρατηρήσεις
εις τάς
Ε. Ζΐβΐίθη Εθ^βδ βΤΣΙΘΟΟΓΙΙΠΙ 80,ΟΓα8, 1906
υπό
Γεωργίου Ά. Παπαβασιλείου.
Ό εκδότης των παρά τοις άρχαίοις Έλλησιν
ισχυόντων ίερών νόμίυν ού μόνον ώς φιλόπονος μέ-
λισσα συνέλεξε παν δ,τι οί προ αύτοΟ περί εκάστου
αυτών έγραψαν, άλλα και αύτός μετά βαθείας κρί-
σεως πολλαχοϋ και ερμηνεύει ορθώς τά δεάμενα
ερμηνείας και συμπληροϊ τά έν τοις λίθοις κενά.
Εις τήν εμβριθή και έπιστημονικήν ταύτην έργα-
σίαν έκρίναμεν καλόν νά παράσχωμεν και ήμεΐς
ώς έλαχίστην συμβολήν συμπληρώσεις τινάς ή
παρατηρήσεις, άς έν καιρώ σχολής μελετώντες
τοΰς ίεροΰς νόμους έποιησάμεΟα.
Άριϋ'. 1. Στίχ. 3. Συμπληρουμεν τον στίχον
έν άρχη ώδε [οί κεΐσϋαι.
Στίχ. 4-6. Αποδεχόμενοι τήν γνώμην του Ζϊβ-
Ιιθπ, ότι ένταΰθα δεν πρόκειται περί ιερουργίας ύπό
ιερέων τελούμενης άλλ' ιδιωτών, συμπληρουμεν
τούτους τους στίχους ώδε" ας ::: τοις ^υουίσί τά
'ίερά · Ό< ε\στ α\ν Ίε\ρ]οργδντ[ι πνρϊ με] 'φισ-
τάναι χύτραν μεδίε κρέα δπτ\άν μεδε [Ροΐνον ε<;-
φέρεν\ μεδε τδ πυρ : άνάπτεν · εάν (5ε τις \ τ-.
Κατά τήν συμπλήρωσιν ταύτην άπό τοΟ τοις ϋν-
ονσι τά ιερά άρχεται νέα διάταξις, καθ ήν οί θύ-
οντες είτε ίερουργοΟντες δεν έπετρέπετο νά παρα-
σκευάζωσιν εδέσματα εψοντες ή οπτώντες κρέα
μηδέ νά φέρωσιν οϊνον, διότι, ώς Φαίνεται, πολλοί
τών θυόντων παρέμενον μετά τήν θυσίαν και εύω-
χουντο, ώς και νΟν έ'τι παρά τοις χωρικοΐς αί μα-
κχρίαι έκτρέπονται εις ευωχίας."Ινα παύσηται λοι-
πόν το άτοπον τούτο, όπερ, ώς φαίνεται, κατά
τοΰς χρόνους έκείνους ήτο σύνηθες, και ΐνα μή
αί πρός τήν θεάν θυσίαι μετατρέπωνται εις ευω-
χίας, ή πόλις ένομοθέτησε τήν άπαγορευτικήν ταύ-
την διάταξιν.
Στίχ. 8-12. Συμπληρουμεν ··■ τδς Ίεροργδν-
τας \ μ[ε ·&νεν\ μεταχού τδ νεδ και τδ ττρό[σΰ'εν
τοντ\ο βομδ ■ [και] νοτόΰεν τδ νεδ ■ έντδς τδ Κ\ν-
κλοπείο κατ]ά παν \ τδ εκατόμπεδον ■ μεδ' δν&ον
έγβ.λύεν] ■
Κατά τήν συμπλήρωσιν ταύτην απαγορεύεται
τοις ίερουργοΟσι νά θύωσι μεταξύ του ναοΰ, τοΰ
έκατομπέδου δηλονότι, και του βωμοΟ, όστις εκείτο
έμπροσθεν αύτοϋ', και πρός νότον τοΟ ναοΟ έντός
τοΟ Κυκλώπειου καθ'ολην τήν έ'κτασιν τοΟ,έκα-
τομπέδου μηδέ νά έκρίπτωσι τήν έκ τών θυομένων
κόπρον.
Ίδωμεν νΰν, άν ή συμπλήρωσις ημών εϊνε ορθή
και τοπογραφικώς' Ό ναός ή τό έκατόμπεδον οτι
εκείτο πρός βορρα.ν μεταξύ της στοάς τών Καρυά-
τιδων και τοΟ Παρθενώνος εϊνε ήδη γνωστόν. Προ
τοΰ έκατομπέδου εκείτο ο βωμός, πρός νότον δέ
του τε έκατομπέδου και τοΟ πρόσθεν αύτου βοιμου
τό Κυκλώπειον, τό Πελαργικόν δηλονότι άλλως
λεγόμενον τείχος. Καθ' ολην λοιπόν τήν έ'κτασιν
τήν μεταξύ του έκατομπέδου ή τοΟ ναου και τοΟ
Κυκλώπειου ή του ΠελαργικοΟ' δεν έπετρέπετο
πλέον νά θύωσι μηδέ τήν κόπρον τήν έκ τών θυμά-
των νά έκρίπτωσιν. "Οτι τό Πελαργικόν ή Κυκλώ-
πειον εκείτο νοτάθεν τοΟ έκατομπέδου άπέδειξαν αί
άνασκαφαί, καθ'άς ουκ ολίγον μέρος αύτοΟ εύρέθη
όπισθεν του μουσείου της Ακροπόλεως, άλλο πρός
τό νοτιοδυτικόν του Παρθενώνος και άλλο πρός
ανατολάς τοΟ Ερεχθείου. Δεν πρέπει όμως νά άπο-
σιωπήσωμεν, ότι ουδεμία άρχαία μαρτυρία υπάρχει,
καθ'ήν το Πελαργικόν ώνομάζετο και Κυκλώπειον
έπειδή όμως ο Εύριπίδης έν τη Ηλέκτρα (στίχ.
1158) τά τείχη τών Μυκηνών ονομάζει Κυκλώ-
Συμπληρώσεις και παρατηρήσεις
εις τάς
Ε. Ζΐβΐίθη Εθ^βδ βΤΣΙΘΟΟΓΙΙΠΙ 80,ΟΓα8, 1906
υπό
Γεωργίου Ά. Παπαβασιλείου.
Ό εκδότης των παρά τοις άρχαίοις Έλλησιν
ισχυόντων ίερών νόμίυν ού μόνον ώς φιλόπονος μέ-
λισσα συνέλεξε παν δ,τι οί προ αύτοΟ περί εκάστου
αυτών έγραψαν, άλλα και αύτός μετά βαθείας κρί-
σεως πολλαχοϋ και ερμηνεύει ορθώς τά δεάμενα
ερμηνείας και συμπληροϊ τά έν τοις λίθοις κενά.
Εις τήν εμβριθή και έπιστημονικήν ταύτην έργα-
σίαν έκρίναμεν καλόν νά παράσχωμεν και ήμεΐς
ώς έλαχίστην συμβολήν συμπληρώσεις τινάς ή
παρατηρήσεις, άς έν καιρώ σχολής μελετώντες
τοΰς ίεροΰς νόμους έποιησάμεΟα.
Άριϋ'. 1. Στίχ. 3. Συμπληρουμεν τον στίχον
έν άρχη ώδε [οί κεΐσϋαι.
Στίχ. 4-6. Αποδεχόμενοι τήν γνώμην του Ζϊβ-
Ιιθπ, ότι ένταΰθα δεν πρόκειται περί ιερουργίας ύπό
ιερέων τελούμενης άλλ' ιδιωτών, συμπληρουμεν
τούτους τους στίχους ώδε" ας ::: τοις ^υουίσί τά
'ίερά · Ό< ε\στ α\ν Ίε\ρ]οργδντ[ι πνρϊ με] 'φισ-
τάναι χύτραν μεδίε κρέα δπτ\άν μεδε [Ροΐνον ε<;-
φέρεν\ μεδε τδ πυρ : άνάπτεν · εάν (5ε τις \ τ-.
Κατά τήν συμπλήρωσιν ταύτην άπό τοΟ τοις ϋν-
ονσι τά ιερά άρχεται νέα διάταξις, καθ ήν οί θύ-
οντες είτε ίερουργοΟντες δεν έπετρέπετο νά παρα-
σκευάζωσιν εδέσματα εψοντες ή οπτώντες κρέα
μηδέ νά φέρωσιν οϊνον, διότι, ώς Φαίνεται, πολλοί
τών θυόντων παρέμενον μετά τήν θυσίαν και εύω-
χουντο, ώς και νΟν έ'τι παρά τοις χωρικοΐς αί μα-
κχρίαι έκτρέπονται εις ευωχίας."Ινα παύσηται λοι-
πόν το άτοπον τούτο, όπερ, ώς φαίνεται, κατά
τοΰς χρόνους έκείνους ήτο σύνηθες, και ΐνα μή
αί πρός τήν θεάν θυσίαι μετατρέπωνται εις ευω-
χίας, ή πόλις ένομοθέτησε τήν άπαγορευτικήν ταύ-
την διάταξιν.
Στίχ. 8-12. Συμπληρουμεν ··■ τδς Ίεροργδν-
τας \ μ[ε ·&νεν\ μεταχού τδ νεδ και τδ ττρό[σΰ'εν
τοντ\ο βομδ ■ [και] νοτόΰεν τδ νεδ ■ έντδς τδ Κ\ν-
κλοπείο κατ]ά παν \ τδ εκατόμπεδον ■ μεδ' δν&ον
έγβ.λύεν] ■
Κατά τήν συμπλήρωσιν ταύτην απαγορεύεται
τοις ίερουργοΟσι νά θύωσι μεταξύ του ναοΰ, τοΰ
έκατομπέδου δηλονότι, και του βωμοΟ, όστις εκείτο
έμπροσθεν αύτοϋ', και πρός νότον τοΟ ναοΟ έντός
τοΟ Κυκλώπειου καθ'ολην τήν έ'κτασιν τοΟ,έκα-
τομπέδου μηδέ νά έκρίπτωσι τήν έκ τών θυομένων
κόπρον.
Ίδωμεν νΰν, άν ή συμπλήρωσις ημών εϊνε ορθή
και τοπογραφικώς' Ό ναός ή τό έκατόμπεδον οτι
εκείτο πρός βορρα.ν μεταξύ της στοάς τών Καρυά-
τιδων και τοΟ Παρθενώνος εϊνε ήδη γνωστόν. Προ
τοΰ έκατομπέδου εκείτο ο βωμός, πρός νότον δέ
του τε έκατομπέδου και τοΟ πρόσθεν αύτου βοιμου
τό Κυκλώπειον, τό Πελαργικόν δηλονότι άλλως
λεγόμενον τείχος. Καθ' ολην λοιπόν τήν έ'κτασιν
τήν μεταξύ του έκατομπέδου ή τοΟ ναου και τοΟ
Κυκλώπειου ή του ΠελαργικοΟ' δεν έπετρέπετο
πλέον νά θύωσι μηδέ τήν κόπρον τήν έκ τών θυμά-
των νά έκρίπτωσιν. "Οτι τό Πελαργικόν ή Κυκλώ-
πειον εκείτο νοτάθεν τοΟ έκατομπέδου άπέδειξαν αί
άνασκαφαί, καθ'άς ουκ ολίγον μέρος αύτοΟ εύρέθη
όπισθεν του μουσείου της Ακροπόλεως, άλλο πρός
τό νοτιοδυτικόν του Παρθενώνος και άλλο πρός
ανατολάς τοΟ Ερεχθείου. Δεν πρέπει όμως νά άπο-
σιωπήσωμεν, ότι ουδεμία άρχαία μαρτυρία υπάρχει,
καθ'ήν το Πελαργικόν ώνομάζετο και Κυκλώπειον
έπειδή όμως ο Εύριπίδης έν τη Ηλέκτρα (στίχ.
1158) τά τείχη τών Μυκηνών ονομάζει Κυκλώ-