Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1911)

Φαρών τοπογραφικά και έπιγραφικά' νπδ 'Ά. Σκιά.

115

άγουσα προς τι ίερον περαιτέρω που της χαράδρας τό,θι έκκλησιδίου του Άγιου Ιωάννου του θεολό-

ίδρυμένον, ώρισμένη δε εις διάβασιν πεζοπορούν- γου 2. Ταύτην άποσπάσας μετεκόμισα εις το έν

των προσκυνητών. Ούτως είχε κατασκευασθή καϊ Αθήναις Έπιγραυικόν μουσεΐον, καταγραφεϊσαν έν

έν τω θριασίω πεδίω έπι του 'Ρειτου τον προς τοο τω εύρετηριω των εισαγομένων έπιγραφών ύπ άρι-

αστεως γέφυρα στενή, περί ής ή υπό Φίλιου έν Ομόν 187. Τό τμήμα τοΟτο εϊνε το άνώτατον μέρος

ΜϊΙΙβϊΙ. ά. ά. 3Γβ1ι. Ιηδί. Αΐΐιβη XIX (=1894) σ. στήλης έκ λευκοΟ μαρμάρου, άποκοπέν επίτηδες

163 έκδεδομένη ές Έλευσϊνος επιγραφή ορίζει τά και έπεξεργασθέν, ίνα χρησιμεύη ως παραστάς του

ακόλουθα" «π?Μτος δε ποιονντων πεντέποδα, ίνα έν ώ υπήρξε παράθυρου, ώστε ώς έκ τούτου ή έπι-

μη αμαξαι διελαννωνται, άλλα τοις Ιοϋσιν ύ] βαδί- γραφή εινε ελλιπής κάτωθεν και δεξιόθεν, άποκε-

ζειν έπι τά ιερά». Ώς τοιούτον τι νομίζω δτι δύ- κρουσμένη δέ όλίγον τι καϊ προς άριστεράν. Πλά-

ναται μετά τίνος πιθανότητος να ύποτεθή και ή έν τος 0'66, ΰψ. ΟΊΟ, ~άγ. 0*125. Φέρει γράμ-

τή χαράδρα του Νέδοντος λαξευτή όοός, αϊ δ έπι- ματα έπ' αμφοτέρων τών πλευρών ίκανώς έφθαρ-

γραφαί εϊνε ονόματα χαραχθέντα χάριν παιδιδίς ή μένα και δυσανάγνωστα, ιδίως τά της οπίσθιας

προς άνάμνησιν ύπό τών λιθοτάμων. πλευράς, έν ή εϊνε γεγραμμένον μέρος του άθ ρΓθ-

ίϊϊβ ΓθΓαιη νθηδίΐαιη γνωστού διατάγματος του

"Ετεοαι έπινραφαϊ Φαρών. \ λ ■ ~ ή < » '· ~ &< ι

' ^ * Διοκλητιανου. II επιγραφή της πρόσθιας πλευράς

Εις άπόστασιν περίπου ενός τέταρτου της ώρας εϊνε παλαιοτέρα, τά δέ γράμματα αύτής έ'χουσι

βορειάτερον τής μεσαιωνικής άκροπάλεως τών Κα- μέγεθος 0Ό1, έν δέ τή έπικεφαλίδι 0*03,5. Τά

λαμών έπι της άποκρήμνου μέν, αλλ αυτόθι δνι της όπισθίας πλευράς εϊνε έν γένει μικρότερα και

βραχώδους αριστεράς όχθης του Νέδοντος έν θέσει άμελέστερον κεχαραγμένα, ώς έκ τούτου δέ καϊ

λεγομένη Καρβοννι 1 υπήρχε τμήμα αρχαίας ένε- της μεγαλυτέρας φθοράς τής πλευράς ταύτης δεν

πιγράφου πλακός τεθειμένον άντϊ παραστάδος έν τω ήδυνήθην να αναγνώσω ίκανά εξ αυτών, ών σώ-

παραθύρω τής κόγ/ης του άγιου βήματος του αύ- ζονται αμυδρά τινα ίχνη.

Πλευρά Α

ΑΓΑΘΗΙΤΥΧΗΙ
ΕΤΟΥΣΕΞΗΚΟΣΤΟΥΚΑΙΓΡΩΤΟΥΑΠΟΤΗΣΤΟΥΘΕΟΥΣΕΒΑΣΤΟ
Π Ρ Ο Δ Ε Κ Α Ε Ξ Κ Α Λ Α Ν Δ Ω Ν Δ Ε Κ Ε Μ Β Ρ I Ω Ν Η Τ I Σ Ε Σ Τ I Ν Γ Ε Ν Ε Θ Λ ί Ο
:ΤΟΥιιΜΕΡΑΕΠΕΙΔΗΣΤΕφΑΝΙΣΑΓΑΘΙΛΙΤΟΕΚπΡΟΓΟΝΩΝ ΓΓ ~
5 . .Τ. . .τοίΣΓΡΟΤΕ^ΟΙΣΑΙΕΙΤπίΡΟΣΤΙΘ' 'ΣΑΚΑΙΝΟΤΕΡΟΝ-^,ν

Αγαθή ι τύχη ι.

"Ετους εξηκοστού και πρώτου από τής τοϋ θεοΰ Σεβαστο[ϋ Άδριανόϋ επιδημίας]
προ δέκα εξ καλανδών Δεκεμβρίων, ήτίς εστίν γενέθλιο[ς τοϋ θεοΰ "Αδριανού Σεβα-]

[σ]τοΰ [ή]μέρα. Επειδή Στεφανις Άγαθί[α]<^ι)> τό έκ προγόνων----------

5-----τοις προτέ[ρ]οις αιεί τ(ι ίτ)ροστιθ[εΐ]σα καινότερον-----

Σώζονται και λείψανα άδιαγνώστων γραμμάτων γενικής ύπάρχει προσγεγραμμένον I πλημμελώς

τ ο Ο ακολούθου στί/ου. προστεθειμένον. Έν τέλει άμυδράτατον Π, δπερ

Στίχ. 4. Έν άρχή αμφίβολα μικρά ίχνη Σ. Μετά δύναται να άναγνωσθή καϊ ώς Ε, μετ'αύτό δέ λεί-

το ΡΑ υπάρχει μικρόν διάστημα κενόν. Τό όνομα λείψανον οριζοντίου κεραίας.

Στεφανις Άγαΰ·ί(α) άναγινώσκεται άσφαλώς, εί Στίχ. 5. Τά γράμματα ΡΡΟΤΕ εινε σαφή, με-

καϊ τά γράμματα εϊνε έφθαρμένα. Έν τέλει τής τ' αύτά δέ ύπάρχει λείψανον στρογγυλού γράμμα-

1 Τό όνομα τοΰτο πιθανώς οφείλεται εις γαιανθρα/.οφόρα στριόματα 2 Μνημονεύει την έπιγραφήν ταύτην ό Δ. Χ. Δου/.ά/ης έν τω βι-

ύπάρ/οντα αυτόθι. Προ. τά υπ* έμου γεγραμμένα έν τω τοϋ Σ, Λάμ- βλίω Μεσσηνιακά τεϋ^ . Α' σελ. 37 καϊ έν τω του 2. Λάμπρου Ν;

πρου Νέω Έλληνομνη'μονι τόμ. Ζ' σελ. 92 χέ. 'Ελληνομνη'μονι Ζ' σελ. 93.