DOI Artikel:
Kastriōtēs, Panagiōtēs: Epitymbion agalma ek Gytheiou
DOI Artikel:Dragumēs, Stephanos N.: Archaiologika phrontismata
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.13160#0131
Αρχαιολογικά φροντίσματα' νπδ Στ. Δραγούμη.
121
ον μετά θάνατον άφηρώϊσαν οί συμπολϊται αύτοΰ,
ώς εύεργέτην ή χορηγόν, δι εύεργεσίαν ή χορη-
γίαν, ήν παρέσχεν έν τοις τελουμένοις έκεΐ Διονυ-
σίοις ίδρύσαντες το άγαλμα αύτοΰ έπί τοΰ τάφου
1 "Αγαλιια Διονύσου ύπο τοιούτον τύπον νυν το πο<7>τον άπαντα έν
"Ελλάδι, άλλ'εν τη Μεγάλη Ελλάδι και ιδίως έν τη νοίρα των
Ταραντίνων άπαντωσι -/ρυσά φύλλα ενεπίγραφα ίπρβ. Αΐ180ηΪ3 III,
1909 σ. 142 χι.) και ειδώλια ές όπτης γης παριστώντα νεχρο'δειπνα
(Εναπ8 ίοννηΆΐ οί ΗθΙΙ. Βΐιιάϊββ 1886, 2 κέ.).
Και έπί ρο)ρ.αϊκης σαρκοφάγου ό νεκρός παρίσταται υπό μορφήν
Διονύσου, ώς ή έπιγραφή δηλοϊ (ΕοΒΒ ΑγοΙι. ΑυΪΒ&ίζβ 1, 51).
Ό Κβϊβθΐ σημειοϊ έν έπιγραφη 70δ, πρβ. 821.
αύτοΰ /αϊ άποθεώσαντες αύτόν ώς θεον Διόνυσον,
ώς εΐδο.μεν ανωτέρω εν τοις περί τοΰ 'Αντινάου
άναγραφεΐσι («Αιονύσω μάλιστα είκασμέναι» Παυ-
σανίας Η' 9, 8).Έν τοΐ; Αεσβιακοϊς δε νομίσμασιν
άπαντα ο τύπος « Λεσβώναξ ήρως νέος» ύπο μορ-
φήν Διονύσου (Τ1. .Ζ?. Μίοηηβί Οθβοπρίίοη άθδ
πι. 8, 48, 116).
ΆΟη'νησι.
Παναγιώτης Καατριώτης.
Αρχαιολογικά φροντίσματα
υπό
Στεφάνου Ν. Δραγούμη.
Αρχαιολογικής Εφημερίδος 1910:
Α'). Θεσσαλικαϊ έπιγραφαϊ [Α. Σ. Άρβανιτό-
πονλος].
Σελίδες 333-339: Ότι ή ύπ' άρ. 1 έπιγραφή,
ήτις έν τούτοις άκριβώς κατά το χάραγμα άπεδόθη
ύπδ τοΟ έκδοτου εις το μικρογράμματον κείμενον,
περιέχει έν στίχω 24':' οφθαλμοφανή άνωμαλίαν, ευ-
κόλως διαγινώσκει Ό νους τοΰ μετά προσοχής άνα-
γινώσκοντος κατά σειράν τους στ. 10-30ώς έξης"
«[10] Επειδή Αριστοκλής Αριστοκλέους Λα-
ρισαίος και έν άλλοις μεν τάς άφ'αύτοΰ -αρείσχη-
ται χρείας' και . . . σπουδής και φιλοτιμίας ουδέν
ένλέλειπται' [15] και . . . άναστρέφεται έπιεικώς
και συνεκτικώς έν τοις κριτηρίοις, τηρών άμα τήν
έγχειρι'ζομένην αύτω πίστιν' . . . καί μετά ταΰτα
παρακλήσεις [21] ... έπέδωκεν εαυτόν έπί τε τάς
οίκας τάς τεθείσας κατά το σύμβολον το κείμενον
θεσσαλοΐς προς Περραιβούς' και είπόντος κρίσεις
περί των έκ του [25] έθνους μετά των συμπαρα-
κληθέντων μετά πάσης φιλοτιμίας' καί τοΰτο έποί-
ησεν δωρεάν ί'να ουν καί οί Θεσσαλοί φαίνωνται
.... εοοςε κλπ.».
Το έν στίχω 24".' « και είπόντος κρίσεις » έκ τοΟ
έν τη εΐκόνι σαφούς ΚΑΙΕΙΠοΝΤΟΣΚΡΙΣΕΙΣ.
αρχαιολογικη εφημεριε
Αλλ' ή έν γενική-πτώσει μετοχή α είπόντος»
ή έν εύθεία τη σειρά του λόγου επακολουθούσα εις
τάς έν στίχοις 17 καί 19 «τηρών» καί «παρα-
κλήσεις» ταράσσει τήν δλην τοΰ ψηφίσματος ομα-
λότητα καί άποτελεΐ δια τοΰτο έκβλητέαν παρα-
φωνίαν. Πράδηλον δ ο'τι ή ένεγράφη κατ άβλε-
ψίαν τοΰ συντάξαντος ή μάλλον έκ παραναγνώ-
σεως έν τή χ_αράξει τοΰ ύπο τοΰς οφθαλμούς τοΰ
χαράκτου ύποδείγματος, όπερ ούχ_ί άπιΟάνως είκά-
ζομεν ό'τι ειχεν ουτω' ΚΑΙΕΙΓΩΝΤΑΣΚΡΙΣΕΙΣ '.
«Και ειπών τάς κρίσεις»: Τό καλώς έ'χον τής
διορθώσεως στηρίζει καί ή παρατήρησις ό'τι προ
τής λέξεως «κρίσεις» Ό λόγος ύπαγορεύει χρήσιν
άρθρου ' έπί ώρισμένων δικών—« τάς δίκας» —
καΟ'ώρισμένον σύμβολον τεΟεισών — « τάς τεθεί-
σας κατά τδ σύμβολον κλπ.» — έζητοΰντο, ούχί
άορίστως κρίσεις, άλλ' «αί κρίσεις», ή κρίσις, ή
άπάφασις τοΰ Αριστοκλέους μετά των συμπαρα-
κληθέντων.
Σελίδες 341-344: Εις ένίσχυσιν τών λόγων,
δι' ούς ορθή φαίνεται ή ύπο τοΰ εκδότου συμπλή-
ρωσις τοΰ β στίχου τής ύπ' άρ. 2 επιγραφής ούτω'
« Λαρισαίω]ν τδ κοινόν», ίσως δεν είναι άχρηστος
1 Άλλα καί: ΚΑΙΕΙΠΕΝΤΑΣΚΡΙΣΕΙΣ = καί είπεν τάς κυίοεις
ηθελεν Ινει καλώς.
16
121
ον μετά θάνατον άφηρώϊσαν οί συμπολϊται αύτοΰ,
ώς εύεργέτην ή χορηγόν, δι εύεργεσίαν ή χορη-
γίαν, ήν παρέσχεν έν τοις τελουμένοις έκεΐ Διονυ-
σίοις ίδρύσαντες το άγαλμα αύτοΰ έπί τοΰ τάφου
1 "Αγαλιια Διονύσου ύπο τοιούτον τύπον νυν το πο<7>τον άπαντα έν
"Ελλάδι, άλλ'εν τη Μεγάλη Ελλάδι και ιδίως έν τη νοίρα των
Ταραντίνων άπαντωσι -/ρυσά φύλλα ενεπίγραφα ίπρβ. Αΐ180ηΪ3 III,
1909 σ. 142 χι.) και ειδώλια ές όπτης γης παριστώντα νεχρο'δειπνα
(Εναπ8 ίοννηΆΐ οί ΗθΙΙ. Βΐιιάϊββ 1886, 2 κέ.).
Και έπί ρο)ρ.αϊκης σαρκοφάγου ό νεκρός παρίσταται υπό μορφήν
Διονύσου, ώς ή έπιγραφή δηλοϊ (ΕοΒΒ ΑγοΙι. ΑυΪΒ&ίζβ 1, 51).
Ό Κβϊβθΐ σημειοϊ έν έπιγραφη 70δ, πρβ. 821.
αύτοΰ /αϊ άποθεώσαντες αύτόν ώς θεον Διόνυσον,
ώς εΐδο.μεν ανωτέρω εν τοις περί τοΰ 'Αντινάου
άναγραφεΐσι («Αιονύσω μάλιστα είκασμέναι» Παυ-
σανίας Η' 9, 8).Έν τοΐ; Αεσβιακοϊς δε νομίσμασιν
άπαντα ο τύπος « Λεσβώναξ ήρως νέος» ύπο μορ-
φήν Διονύσου (Τ1. .Ζ?. Μίοηηβί Οθβοπρίίοη άθδ
πι. 8, 48, 116).
ΆΟη'νησι.
Παναγιώτης Καατριώτης.
Αρχαιολογικά φροντίσματα
υπό
Στεφάνου Ν. Δραγούμη.
Αρχαιολογικής Εφημερίδος 1910:
Α'). Θεσσαλικαϊ έπιγραφαϊ [Α. Σ. Άρβανιτό-
πονλος].
Σελίδες 333-339: Ότι ή ύπ' άρ. 1 έπιγραφή,
ήτις έν τούτοις άκριβώς κατά το χάραγμα άπεδόθη
ύπδ τοΟ έκδοτου εις το μικρογράμματον κείμενον,
περιέχει έν στίχω 24':' οφθαλμοφανή άνωμαλίαν, ευ-
κόλως διαγινώσκει Ό νους τοΰ μετά προσοχής άνα-
γινώσκοντος κατά σειράν τους στ. 10-30ώς έξης"
«[10] Επειδή Αριστοκλής Αριστοκλέους Λα-
ρισαίος και έν άλλοις μεν τάς άφ'αύτοΰ -αρείσχη-
ται χρείας' και . . . σπουδής και φιλοτιμίας ουδέν
ένλέλειπται' [15] και . . . άναστρέφεται έπιεικώς
και συνεκτικώς έν τοις κριτηρίοις, τηρών άμα τήν
έγχειρι'ζομένην αύτω πίστιν' . . . καί μετά ταΰτα
παρακλήσεις [21] ... έπέδωκεν εαυτόν έπί τε τάς
οίκας τάς τεθείσας κατά το σύμβολον το κείμενον
θεσσαλοΐς προς Περραιβούς' και είπόντος κρίσεις
περί των έκ του [25] έθνους μετά των συμπαρα-
κληθέντων μετά πάσης φιλοτιμίας' καί τοΰτο έποί-
ησεν δωρεάν ί'να ουν καί οί Θεσσαλοί φαίνωνται
.... εοοςε κλπ.».
Το έν στίχω 24".' « και είπόντος κρίσεις » έκ τοΟ
έν τη εΐκόνι σαφούς ΚΑΙΕΙΠοΝΤΟΣΚΡΙΣΕΙΣ.
αρχαιολογικη εφημεριε
Αλλ' ή έν γενική-πτώσει μετοχή α είπόντος»
ή έν εύθεία τη σειρά του λόγου επακολουθούσα εις
τάς έν στίχοις 17 καί 19 «τηρών» καί «παρα-
κλήσεις» ταράσσει τήν δλην τοΰ ψηφίσματος ομα-
λότητα καί άποτελεΐ δια τοΰτο έκβλητέαν παρα-
φωνίαν. Πράδηλον δ ο'τι ή ένεγράφη κατ άβλε-
ψίαν τοΰ συντάξαντος ή μάλλον έκ παραναγνώ-
σεως έν τή χ_αράξει τοΰ ύπο τοΰς οφθαλμούς τοΰ
χαράκτου ύποδείγματος, όπερ ούχ_ί άπιΟάνως είκά-
ζομεν ό'τι ειχεν ουτω' ΚΑΙΕΙΓΩΝΤΑΣΚΡΙΣΕΙΣ '.
«Και ειπών τάς κρίσεις»: Τό καλώς έ'χον τής
διορθώσεως στηρίζει καί ή παρατήρησις ό'τι προ
τής λέξεως «κρίσεις» Ό λόγος ύπαγορεύει χρήσιν
άρθρου ' έπί ώρισμένων δικών—« τάς δίκας» —
καΟ'ώρισμένον σύμβολον τεΟεισών — « τάς τεθεί-
σας κατά τδ σύμβολον κλπ.» — έζητοΰντο, ούχί
άορίστως κρίσεις, άλλ' «αί κρίσεις», ή κρίσις, ή
άπάφασις τοΰ Αριστοκλέους μετά των συμπαρα-
κληθέντων.
Σελίδες 341-344: Εις ένίσχυσιν τών λόγων,
δι' ούς ορθή φαίνεται ή ύπο τοΰ εκδότου συμπλή-
ρωσις τοΰ β στίχου τής ύπ' άρ. 2 επιγραφής ούτω'
« Λαρισαίω]ν τδ κοινόν», ίσως δεν είναι άχρηστος
1 Άλλα καί: ΚΑΙΕΙΠΕΝΤΑΣΚΡΙΣΕΙΣ = καί είπεν τάς κυίοεις
ηθελεν Ινει καλώς.
16