DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.13160#0134
124
Θεσσαλικαί έπιγραφαί' νπό Ά. Άρβανιτοπούλλου.
πλήν κάτω κατά την οεζιάν μάλιστα γωνίαν μι-
κράς άποκοπής' άνω λήγει εις ελαφρώς προέχον
αέτωμα μετ ακρωτηρίων, εϊργασμένων κοίλων
διεδρικώς τά έσω, ών το μέσον μόνον έσώθη' επί
τοΟ μέσου τοΟ τυμπάνου υπάρχει άβαθώς έκτετυ-
πωμένη ανάγλυφος ασπίς κυκλική μετ' άντυγος.
— "Χψ. 1Ί45, πλ. του γείσου 0'278, της στή-
λης κατωτάτω 0'28, πάγ ■ 0'08' (άριϋ. Ενρετ.
122. 122")
Ευθύς ύπό τό γεΐσον έχαρά^θη βαθέως καί κα-
λώς ή πρώτη επιγραφή" υψ. γραμμ. 0'008-0Ό19,
οιαστιχ. 0Ό04. Τπ' αυτήν μετά κενόν διάστημα
0.408 έ/αράχθη ομοίως και ύπΌ της αυτής πιθα-
νώς /ειρΌς τοΟ αύτοΟ υψ. καί διαστίχ. 0Ό07 ετέρα
επιγραφή, ήτις είναι βεβαίως συνέ/εια της πρώτης.
Δεν έχαράχθη δέ αυτη εύθΰς ϋπ6 τήν πρώτην,
ίνα μή συμπέση επί γραπτής παραστάσεως της
στήλης διότι έν τώ μνημονευθέντι κενώ διαστή-
ματι διεκρίναμεν φθοράν, ην άφίνουσιν έξαλειφθεϊ-
σαι ύπΌ τοΰ γρόνου βαφαί, καθ'ά είπομεν εν'Λρχ.
Εφημ. 1908, σ. 53 κέ .. — περί αναθηματικών
γραφών βλ. Άρχ.'ΕφημΛ 908, 30 καί 1910, 378.
Το έν τέλει τοΟ στί^. 4 I είναι ή κάθετος κεραία
του φ του άκολούθου ονόματος, όπερ μεταγνούς Ό
•/αράκτης άφήκεν, άναγράψας τό όλον όνομα έν
στίγ. 5 διά τήν συμμετρίαν.
Στίχ. 1. — Ή θεά ονομάζεται έν τοις κάτωθι
ψηίοίσμασιν άρ. 64 κέ. πάντοτε καί μόνον Αϋ"Υ\νά
ή εν άκροπόλει, σπανίως άπλώς Αθηνά ώς καί έν
αριθ. 52, έν δε άριθ. 57 φαίνεται ό'τι επονομάζεται
ή αυτή ποιητικώτερον οπλοφόρος Παλλάς, δΓ ον
λόγον έκεΐ άναφέρομεν.
Στίχ. 2-5.— Το αύτο άςΊ'ωμα άρχιπρονρείσας
ή άρχιφρουρήσας καί σννπρονροι ή σννφρονροι
άπαντα έν έπιγραφαϊς τοΰ Μοψίου, πόλεως κειμέ-
νης άπέναντι'Ανατολικώς τών Γόννων εις άπόστασιν
αιάς καί ήμισείας περίπου ώρας άπ' αυτών κατά
δρόκοκκον λευκόν ή υπόμελαν λέγεται ότι όλως όμοιον ορύσσεται καί
σήμερον έγγϋς τοΰ '/ωρίου Μπαμπά κατά τήν εί'σοδον τών Τεμπών,
εις άπόστασιν ημισείας περίπου ώρας Βορειοανατολικούς τών Γόννων.
ένθα καί παλαιαΐ λιθοτομίαι μαρμάρου παρατηρούνται, άς όμως ημείς
δεν εί'δομεν έν τοις εγγύς τών πέριξ· τουναντίον έπ'ι τοΰ μεσαίου βου-
νού τών Γόννων, έπί τοΰ λόφου Μπεοικ-Τεπε καί εις τούς έγγυτάτω
πρόποδας τοΰ κάτω 'Ολύμπου εί'δομεν ήδη υπό τών άρχαίων όρυ^θέν
μάρμαοον όμοιον' εΤναι δε καί το νΰν ορυσσόμενον καί το τών άρ-
'/αίων πλακών οΰ^ί καλόν ουδέ διαρκές εις τάς έπηρείας της ατμο-
σφαίρας.
ΕΙκών 1 (εκ της όπιο&ίον όψεως εκτύπου)' επιγρ. άρι&. 51.
1Αναθηματική επιγραφή Γόννων.
Αθηνά Πολιάδΐ'
ό άρχιψρουρός "Ασανδρος
Δημαινέτου και οί σΰνφρουρο[ι
"Ασανδρος Παρμενίωνος <Ί)>
5 Φιλοκράτης Χαρίδημου
Αΐνησίβουλος Δημητρίου
Άπολλωνίδης Φορμίωνος
Κλέων Σίμου
Νικάνωρ Σωσιβίου.
10 Κριτόλαος Κλεομένου
Νίκαιος Νικάνδρου
Αριστοφάνης Κριτολάο[υ
Παρμενίων Μνασέου.
(κενόν 0 29)
τήν δεςΊάν όχθην τοΰ Πηνειοΰ έπί τών υψηλοτέρων
υπωρειών της Όσσης, ής το τμήμα τούτο φαίνεται
ότι έκαλεϊτο όμωνύμως τη πόλει Μόψιον ορος. Αί
έπιγραφαί αύται είναι επίσης άναθηματικαί τή'Αρ-
τέμιδι, τω Λευκάτα, τώ Φαεσφόρω ή Φωσφόρω,
τώ Εί'ρουι Αίνέα καί ίσως τώ Διί Φερφερέτα ή Περ-
φερέτα (Ιβ IX2 1058-1065· πρβ. 1057· Ββνηβ
άβ ΡΜΙ 1911, άριθ. 31. 32).
Θεσσαλικαί έπιγραφαί' νπό Ά. Άρβανιτοπούλλου.
πλήν κάτω κατά την οεζιάν μάλιστα γωνίαν μι-
κράς άποκοπής' άνω λήγει εις ελαφρώς προέχον
αέτωμα μετ ακρωτηρίων, εϊργασμένων κοίλων
διεδρικώς τά έσω, ών το μέσον μόνον έσώθη' επί
τοΟ μέσου τοΟ τυμπάνου υπάρχει άβαθώς έκτετυ-
πωμένη ανάγλυφος ασπίς κυκλική μετ' άντυγος.
— "Χψ. 1Ί45, πλ. του γείσου 0'278, της στή-
λης κατωτάτω 0'28, πάγ ■ 0'08' (άριϋ. Ενρετ.
122. 122")
Ευθύς ύπό τό γεΐσον έχαρά^θη βαθέως καί κα-
λώς ή πρώτη επιγραφή" υψ. γραμμ. 0'008-0Ό19,
οιαστιχ. 0Ό04. Τπ' αυτήν μετά κενόν διάστημα
0.408 έ/αράχθη ομοίως και ύπΌ της αυτής πιθα-
νώς /ειρΌς τοΟ αύτοΟ υψ. καί διαστίχ. 0Ό07 ετέρα
επιγραφή, ήτις είναι βεβαίως συνέ/εια της πρώτης.
Δεν έχαράχθη δέ αυτη εύθΰς ϋπ6 τήν πρώτην,
ίνα μή συμπέση επί γραπτής παραστάσεως της
στήλης διότι έν τώ μνημονευθέντι κενώ διαστή-
ματι διεκρίναμεν φθοράν, ην άφίνουσιν έξαλειφθεϊ-
σαι ύπΌ τοΰ γρόνου βαφαί, καθ'ά είπομεν εν'Λρχ.
Εφημ. 1908, σ. 53 κέ .. — περί αναθηματικών
γραφών βλ. Άρχ.'ΕφημΛ 908, 30 καί 1910, 378.
Το έν τέλει τοΟ στί^. 4 I είναι ή κάθετος κεραία
του φ του άκολούθου ονόματος, όπερ μεταγνούς Ό
•/αράκτης άφήκεν, άναγράψας τό όλον όνομα έν
στίγ. 5 διά τήν συμμετρίαν.
Στίχ. 1. — Ή θεά ονομάζεται έν τοις κάτωθι
ψηίοίσμασιν άρ. 64 κέ. πάντοτε καί μόνον Αϋ"Υ\νά
ή εν άκροπόλει, σπανίως άπλώς Αθηνά ώς καί έν
αριθ. 52, έν δε άριθ. 57 φαίνεται ό'τι επονομάζεται
ή αυτή ποιητικώτερον οπλοφόρος Παλλάς, δΓ ον
λόγον έκεΐ άναφέρομεν.
Στίχ. 2-5.— Το αύτο άςΊ'ωμα άρχιπρονρείσας
ή άρχιφρουρήσας καί σννπρονροι ή σννφρονροι
άπαντα έν έπιγραφαϊς τοΰ Μοψίου, πόλεως κειμέ-
νης άπέναντι'Ανατολικώς τών Γόννων εις άπόστασιν
αιάς καί ήμισείας περίπου ώρας άπ' αυτών κατά
δρόκοκκον λευκόν ή υπόμελαν λέγεται ότι όλως όμοιον ορύσσεται καί
σήμερον έγγϋς τοΰ '/ωρίου Μπαμπά κατά τήν εί'σοδον τών Τεμπών,
εις άπόστασιν ημισείας περίπου ώρας Βορειοανατολικούς τών Γόννων.
ένθα καί παλαιαΐ λιθοτομίαι μαρμάρου παρατηρούνται, άς όμως ημείς
δεν εί'δομεν έν τοις εγγύς τών πέριξ· τουναντίον έπ'ι τοΰ μεσαίου βου-
νού τών Γόννων, έπί τοΰ λόφου Μπεοικ-Τεπε καί εις τούς έγγυτάτω
πρόποδας τοΰ κάτω 'Ολύμπου εί'δομεν ήδη υπό τών άρχαίων όρυ^θέν
μάρμαοον όμοιον' εΤναι δε καί το νΰν ορυσσόμενον καί το τών άρ-
'/αίων πλακών οΰ^ί καλόν ουδέ διαρκές εις τάς έπηρείας της ατμο-
σφαίρας.
ΕΙκών 1 (εκ της όπιο&ίον όψεως εκτύπου)' επιγρ. άρι&. 51.
1Αναθηματική επιγραφή Γόννων.
Αθηνά Πολιάδΐ'
ό άρχιψρουρός "Ασανδρος
Δημαινέτου και οί σΰνφρουρο[ι
"Ασανδρος Παρμενίωνος <Ί)>
5 Φιλοκράτης Χαρίδημου
Αΐνησίβουλος Δημητρίου
Άπολλωνίδης Φορμίωνος
Κλέων Σίμου
Νικάνωρ Σωσιβίου.
10 Κριτόλαος Κλεομένου
Νίκαιος Νικάνδρου
Αριστοφάνης Κριτολάο[υ
Παρμενίων Μνασέου.
(κενόν 0 29)
τήν δεςΊάν όχθην τοΰ Πηνειοΰ έπί τών υψηλοτέρων
υπωρειών της Όσσης, ής το τμήμα τούτο φαίνεται
ότι έκαλεϊτο όμωνύμως τη πόλει Μόψιον ορος. Αί
έπιγραφαί αύται είναι επίσης άναθηματικαί τή'Αρ-
τέμιδι, τω Λευκάτα, τώ Φαεσφόρω ή Φωσφόρω,
τώ Εί'ρουι Αίνέα καί ίσως τώ Διί Φερφερέτα ή Περ-
φερέτα (Ιβ IX2 1058-1065· πρβ. 1057· Ββνηβ
άβ ΡΜΙ 1911, άριθ. 31. 32).