126
Θεσσα?ακαΙ έπιγραφαί' υπό Ά. Άρβανιχοπονλλον.
κεκομμένη' άνω λήγει εις δριζόντιον γεΐσον, ώς άλλοις, άλλ' άν.ήκει αύτοΐς βεβαίως" μόνον δεξιά
περίπου ή προηγουμένη, κάτω δε εις γόμ<ρον ΰψ. και όπισθεν άποκεκομμένον' άνω και κάτω λήγει
0Ό55 προς εμπηξιν έν τόρμω [Βάθρου ή εν τινι έκ πασών των πλευρών εις -ροέγον γεΐσον έπϊ της
των έπ) τών πέριξ του ναοΰ βράχων ευρεθέντων άνω επιφανείας διατηρείται ίχνος του ορθογωνίου
βαθυσμάτων.—Τψ. μετά τοΟ γόμφου 0'345, πλ. άβαθους τόρμου, έφ'οΰ έγομφοΰτο πλίνθος μαρμα-
0-343, πάχ. 0Ό7 (άριΰ. Εύρεχ. 128). οίνου αγαλματίου, ω ίσως άνήκουσιν ευρεθέντα
Έπϊ του γείσου ΰπάρχουσιν ίχνη άβαθώς κε/α- τμήματα.—Ύψ. 0*11, πλ. 0'32 τό όλικον σχε-
ραγμένης έπιγραφής' δόν, πάχ. σωθέν 0Ί75 (άριΰ. Εύρεχ. 34).
,Λα - τ γτγ λ /« Έμποοσθεν αεταξύ τών γείσων έναοάγθη με-
.....Γ..... Αθήναι] ΙΙ[ολιαδι. γ 1 γ ^ 1 λ. .γ λ. ι ι
τρίως βαθέως και επιμελώς ή επιγραφή' υψ. γρ.
Τό λοιπόν λεΐον διάστημα της στήλης θά κα- 0Ό07-0Ό12, διάστιχ. 0 003'
τεΐγεν υπό μεν το γεΐσον έπιγοαφή άποτριβεΐσα
, , ι , λ 5·, . ' ' / . , . ινΟΚΡΑ ι ΟΥΞΡΑ
τέλειων, υπ αυτήν οε γραπτή παρασχασις, ως εν
, , ~η ΝΤΙΜΩΝΑΝΕΘΗΚΕΙ"·
άοιθ. Γ>1. ΐ)2 κττ..
θ€οΓΛοφθΡΩΙΡΑΛ
Άριΰ1. 5θ. Στήλη μαρμάρου λίαν ύπομέλανος ΞΑΜΕΝθ£
ακέραιος- κάτω έν μέσω λήγει εις γάμ'ίον, ώ; ή »Τ -, ,Γ , Γ- , , _
1 ι , ιι - ι ι , ι Νι]κοκρα[τ]ους πα[ις Νικαρχος ανπ τω-
προηγουμένη, άποκοπέντα τά πολλά, άνω δε εις ν χιμών άνέθηκ[εν ων φρουρ. (.^ φρουρός γενόμεν-)
δριζόντιον ελαφρώς προέχον γεΐσον. Τό σχήμα ός όπλοφόρωι Παλ[λάδι ευ-
τοΟτο άκριβώς έ'χουσιν αί έν τω άντρω τών Νυμ- ξάμενος. (τέομα).
φών της Όσσης εΰρεθεΐσαι στήλαι, περι ων βλ.
ΠΑΕ 1910 σελ. 183-184, καίτις νεωστϊ επί της Συνεπληρώσαμεν έν στίχ. 1 ώς άνω, διότι
άκροπόλεω; του Όμολίου.-Ύψ. 0'33, πλ. 0 315, τ^ **τωτέρω άρ. 113 ψηφίσματι άπαντα Νίκαρ-
πά/. 0·0θ (άρώ. Εύρεχ. 50). . Χος Νικοκράχον ώς ταγός, ών πιθανώς ό αυτός τώ
Έπϊ του γείσου έχαράχθη λίαν άβαθώς και ουχί τοΨ% τ°α κατωτέρω άριθ. 73 ψηφίσματος καϊ τώ
επιμελώς ή έπιγραφή, άποτριβεΐσα πολλαχοΰ' υψ. ενταύθα.
γραμμ. 0Ό12, διάστιχ. 0 004· Φαίνεται ότι ό άναθεις τό άγαλμα έλαβε τιμάς
τινας παρά της πόλεως ώς άγαθόν τι ποιήσας και
ΑΘΗΝ νΙ'^ΛΙΑΔΙίι./_11/\<^Σ γενναΐον κατά την θητείαν αύτοΰ' μνήυ.ων τούτου
ΕΥΑ Γ . . ΛοΥΙΕΡΗ ΕΥΣΑΣ άνέθηκε δώρον τη θεά, ην όνομά'ζει όπλοφόρον
Άθην[α] Πολιάδι Εΰ[δημ]ος Παλλάδα πιθανώς, ώς προστάτιν τών φρουρών,
Ευα[γγέ]λου ίερη[τ]εΰσας. 0?τινε? ?αίν"αι οτι έν Άζωρίω έκαλοΰντο οπλοφό-
ροι ώς είπομεν έν τοις άνω άριθ. 1 σημ. εις στί-
Έκ τοΟ τόπου της εύρέσεως φαίνεται οδτος γε- /ους 2-5.
νόμενος ίερεΰς της Άθηνας Πολιάδος' διότι έτέοων
θεών ιερείς άναγράφουσι την θεότητα (βλ. ΙΟ IX2 '^ίΛ 5&· ™α έκ ^άθ?0υ κυλινδρικοα μαρ-
1040- και κατωτέρω άοιθ. 63). ^ά?ου λευκο° /^δροκόκκου άνω καϊ έμπροσθεν
Ύπό την έπιγραφήν' κατά τό λεΐον κενόν διά- άκέραιον, όπισθεν άπεσχισμένον, κάτω άποκεκομ-
στημα της στήλης δΙεκρίναμεν κάτω άριστεοά ίχνη ^ένον' άνω λ'^ΐι είς ^??^ πΡοέ7™ Τ*:
πορφυρα.ς βαφής πεπωρωμένα έκ συγκολλήσεως σον' έπ1 τί)ς *νω Αφάνειας διετηρήθη ίχνος του
μετά πηλοΰ ή κόνεως, υπόλοιπα οντα γραπχής πα- άβαθους τόρμου, έν ω έγομφοΰτο πλίνθος συμφυής
ρααχάσεως, ώς έν 51 κττ . αγαλματίου μαρμάρινου, ώς έν τώ προηγουμένω.
— Τψ. 0-18, πλάτ. 0Ό75, πάχ. 042 (άρι&.
Άριϋ: 57. Βάθρον παραλληλεπίπεδον λευκοΰ Ενρετ. 61).
εύθρύπτου μαρμάρου καλοΰ, έκ τριών τμημάτων Έπϊ του γείσου ύπήρχεν ό πρώτος στί/. ύπ'αύτό
συναρμοσθέν, ών τό εν δεν άρμόττει μέν που τοις δ' οί λοιποί δυο της επιγραφής, βαθέως και οϋ/ϊ
Θεσσα?ακαΙ έπιγραφαί' υπό Ά. Άρβανιχοπονλλον.
κεκομμένη' άνω λήγει εις δριζόντιον γεΐσον, ώς άλλοις, άλλ' άν.ήκει αύτοΐς βεβαίως" μόνον δεξιά
περίπου ή προηγουμένη, κάτω δε εις γόμ<ρον ΰψ. και όπισθεν άποκεκομμένον' άνω και κάτω λήγει
0Ό55 προς εμπηξιν έν τόρμω [Βάθρου ή εν τινι έκ πασών των πλευρών εις -ροέγον γεΐσον έπϊ της
των έπ) τών πέριξ του ναοΰ βράχων ευρεθέντων άνω επιφανείας διατηρείται ίχνος του ορθογωνίου
βαθυσμάτων.—Τψ. μετά τοΟ γόμφου 0'345, πλ. άβαθους τόρμου, έφ'οΰ έγομφοΰτο πλίνθος μαρμα-
0-343, πάχ. 0Ό7 (άριΰ. Εύρεχ. 128). οίνου αγαλματίου, ω ίσως άνήκουσιν ευρεθέντα
Έπϊ του γείσου ΰπάρχουσιν ίχνη άβαθώς κε/α- τμήματα.—Ύψ. 0*11, πλ. 0'32 τό όλικον σχε-
ραγμένης έπιγραφής' δόν, πάχ. σωθέν 0Ί75 (άριΰ. Εύρεχ. 34).
,Λα - τ γτγ λ /« Έμποοσθεν αεταξύ τών γείσων έναοάγθη με-
.....Γ..... Αθήναι] ΙΙ[ολιαδι. γ 1 γ ^ 1 λ. .γ λ. ι ι
τρίως βαθέως και επιμελώς ή επιγραφή' υψ. γρ.
Τό λοιπόν λεΐον διάστημα της στήλης θά κα- 0Ό07-0Ό12, διάστιχ. 0 003'
τεΐγεν υπό μεν το γεΐσον έπιγοαφή άποτριβεΐσα
, , ι , λ 5·, . ' ' / . , . ινΟΚΡΑ ι ΟΥΞΡΑ
τέλειων, υπ αυτήν οε γραπτή παρασχασις, ως εν
, , ~η ΝΤΙΜΩΝΑΝΕΘΗΚΕΙ"·
άοιθ. Γ>1. ΐ)2 κττ..
θ€οΓΛοφθΡΩΙΡΑΛ
Άριΰ1. 5θ. Στήλη μαρμάρου λίαν ύπομέλανος ΞΑΜΕΝθ£
ακέραιος- κάτω έν μέσω λήγει εις γάμ'ίον, ώ; ή »Τ -, ,Γ , Γ- , , _
1 ι , ιι - ι ι , ι Νι]κοκρα[τ]ους πα[ις Νικαρχος ανπ τω-
προηγουμένη, άποκοπέντα τά πολλά, άνω δε εις ν χιμών άνέθηκ[εν ων φρουρ. (.^ φρουρός γενόμεν-)
δριζόντιον ελαφρώς προέχον γεΐσον. Τό σχήμα ός όπλοφόρωι Παλ[λάδι ευ-
τοΟτο άκριβώς έ'χουσιν αί έν τω άντρω τών Νυμ- ξάμενος. (τέομα).
φών της Όσσης εΰρεθεΐσαι στήλαι, περι ων βλ.
ΠΑΕ 1910 σελ. 183-184, καίτις νεωστϊ επί της Συνεπληρώσαμεν έν στίχ. 1 ώς άνω, διότι
άκροπόλεω; του Όμολίου.-Ύψ. 0'33, πλ. 0 315, τ^ **τωτέρω άρ. 113 ψηφίσματι άπαντα Νίκαρ-
πά/. 0·0θ (άρώ. Εύρεχ. 50). . Χος Νικοκράχον ώς ταγός, ών πιθανώς ό αυτός τώ
Έπϊ του γείσου έχαράχθη λίαν άβαθώς και ουχί τοΨ% τ°α κατωτέρω άριθ. 73 ψηφίσματος καϊ τώ
επιμελώς ή έπιγραφή, άποτριβεΐσα πολλαχοΰ' υψ. ενταύθα.
γραμμ. 0Ό12, διάστιχ. 0 004· Φαίνεται ότι ό άναθεις τό άγαλμα έλαβε τιμάς
τινας παρά της πόλεως ώς άγαθόν τι ποιήσας και
ΑΘΗΝ νΙ'^ΛΙΑΔΙίι./_11/\<^Σ γενναΐον κατά την θητείαν αύτοΰ' μνήυ.ων τούτου
ΕΥΑ Γ . . ΛοΥΙΕΡΗ ΕΥΣΑΣ άνέθηκε δώρον τη θεά, ην όνομά'ζει όπλοφόρον
Άθην[α] Πολιάδι Εΰ[δημ]ος Παλλάδα πιθανώς, ώς προστάτιν τών φρουρών,
Ευα[γγέ]λου ίερη[τ]εΰσας. 0?τινε? ?αίν"αι οτι έν Άζωρίω έκαλοΰντο οπλοφό-
ροι ώς είπομεν έν τοις άνω άριθ. 1 σημ. εις στί-
Έκ τοΟ τόπου της εύρέσεως φαίνεται οδτος γε- /ους 2-5.
νόμενος ίερεΰς της Άθηνας Πολιάδος' διότι έτέοων
θεών ιερείς άναγράφουσι την θεότητα (βλ. ΙΟ IX2 '^ίΛ 5&· ™α έκ ^άθ?0υ κυλινδρικοα μαρ-
1040- και κατωτέρω άοιθ. 63). ^ά?ου λευκο° /^δροκόκκου άνω καϊ έμπροσθεν
Ύπό την έπιγραφήν' κατά τό λεΐον κενόν διά- άκέραιον, όπισθεν άπεσχισμένον, κάτω άποκεκομ-
στημα της στήλης δΙεκρίναμεν κάτω άριστεοά ίχνη ^ένον' άνω λ'^ΐι είς ^??^ πΡοέ7™ Τ*:
πορφυρα.ς βαφής πεπωρωμένα έκ συγκολλήσεως σον' έπ1 τί)ς *νω Αφάνειας διετηρήθη ίχνος του
μετά πηλοΰ ή κόνεως, υπόλοιπα οντα γραπχής πα- άβαθους τόρμου, έν ω έγομφοΰτο πλίνθος συμφυής
ρααχάσεως, ώς έν 51 κττ . αγαλματίου μαρμάρινου, ώς έν τώ προηγουμένω.
— Τψ. 0-18, πλάτ. 0Ό75, πάχ. 042 (άρι&.
Άριϋ: 57. Βάθρον παραλληλεπίπεδον λευκοΰ Ενρετ. 61).
εύθρύπτου μαρμάρου καλοΰ, έκ τριών τμημάτων Έπϊ του γείσου ύπήρχεν ό πρώτος στί/. ύπ'αύτό
συναρμοσθέν, ών τό εν δεν άρμόττει μέν που τοις δ' οί λοιποί δυο της επιγραφής, βαθέως και οϋ/ϊ