Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1911)

' Αρκαδικοί έρμαΐ'

βραχειών ειδήσεων των συγγραφέων, περ'ι ών γε-
νήσεται λόγος εύθετώτερον.

Έν στίχ. 13 διεκρίναμεν άμυορά τίνα γράμ-
ματα της πατρίδος τοΟ τιμωμένου· ήτο δ' αυτη ή
περίφημος πόλις των Περραιβών Όλοοσσών, ή νυν
Έλασσώνα" και έν άλλη έπιγραφή των εϋρεΟεισών
κατά τάς άνασκαφάς, κάτω ΰπ' αριθ. 165 δημο-
σιευθησομένη, άναφέρεται μάρτυς τις έξ Ολοσ-
σώνος.

ΤοΟ ετέρου ψηφίσματος ή διατήρησις είναι οικ-
τρά" πάντως θά ήτο άσχετον το Β τοΟτο προς το Α,
είναι το 80 Β ποος το 80 Α, γραφεν οι οικονο-
μίαν επί άφεθέντος κενοΟ χώρου στήλης καλής, ώς
εκεί, ύπο νεωτέρων ταγών.

Έν Β στί/. 1-2 συνεπληρώσαμεν δια του στρα-
τηγοΟ τοΟ κοινού τών Περραιβών και του ιερέως
του Ασκληπιού, περί ου βλ. άνω άριθ. 63, διότι
και έν τω κάτω άριθ. 90 ψηφίσματι ούτοι προη-
γούνται τών ταγών ήττον πιθανή θά ήτο ή συμ-
πλήρωσις διά του ίερομνήμονος, ώς έν άριθ. 64,
αναγραφομένου και ιερέως ευθύς μετ' αύτόν.

Τα άπο τοϋ' στίχ. 3 κέ. ονόματα τών αρχόντων
είναι όλως άδηλα" τό πατρικόν του πρώτου ταγού
ήδύνατο νά είναι Δικαι[ογένης ή και άλλο όμοιον'
ταγοί τοιαΟτα φέοοντες πατρικά είναι ό Ασανδρο;

νπδ Κ. Ρωμαίου. 149

έν άριθ. 64, Ό "Ασανδρος έν άριθ. 65-68, ό Σιμίας
εν άριθ. 120, ό δεΐνα έν άριθ. 140 κλ.. Ό δε Αν-
τίγονος, ό'στις αναγράφεται πατήρ ταγού έν άριθ.
65-68 κά., δύναται νά άναγνωσθή τον Ενβιότον,
οίος φέρεται έν άριθ. 64 κλ..

Και τών ταμιών ήδΰναντο νά συμπληρωθώσι
τά ονόματα, άλλ' είναι τοσούτον όλίγα τά ύπολει-
φθέντα γράμματα και τοσούτον άβέβαια, ώστε
ούδέν θετικόν δύναται τις νά συναγάγη. Μόνον Ό
πιθανός γραμματεύς Ποσείδιππος δύναται νά είναι
ό αύτός τω έν άριθ. 69 ταγώ, υίώ του Μενεκρά-
τονς, ή τώ έν 75 κριτή, υίώ του Άσάνδρον.

'Απο τοΟ στίχ. 9 κέ. ή επιγραφή έχει φθαρή
άπελπιστικώς' αί συμπληρώσεις άρα έγένοντο τά
πολλά παραδείγματος χάριν, ίνα καταδειχθή ότι
τό δεύτερον τοΟτο ψήφισμα προσαρμόζεται προς τό
τυπικόν τών δικαστικών δεν δύναται βεβαίως νά
άποκλεισθή όλως ή ϋπόθεσις του ότι ίσως άνήκεν
εις τι τών κοινών μακρών προξενικών άλλ' ήμεΐς
ίδάντες ότι ύπο κοινον προξενικών, τό 80 Α, άνε-
γράφη έν τώ κενω χώρω δικαστικάν, τό 80 Β, και
ότι τανάπαλιν ούδαμοΰ' άπαντα, ύπεθέσαμεν ότι
και ένταΰθα τό αύτό συνέβη.

Έν Βολω, τί) 14ϊ] ίουλίου 1911.

Απόστολος Σ. Άρβανιτόπουλλος.

Αρκαδικοί έρμαι

υπό

Κωνσταντίνου Ά. Ρωμαίου.

Προ μακρού χρόνου, ήδη τώ 1868, ό Ρ. Ροιι-
οαιΊ; περιέγραψε παράδοξον έρμαϊκήν στήλην μετά
της έπιγραφής ΑΦαναια, προερχομένην έκ Μαντι-
νείας, ήτις άντί κεφαλής έ'φερε πυραμίδα 1. Βρα-
δύτερον άλλοι λόγιοι κατ' άραιά χρονικά διαστή-
ματα περιέγραψαν όμοιους έρμάς έκ Ίεγέας, άλ-
λ' ουδείς παρέθηκεν εικόνα τών περιέργων μνη-
μείων 2. Διά τούτο και επειδή μάλιστα μέχρι προ-

1 Ι,β Β&β-ΕοιιοβγΙ 352<3.

2 Ό ΜΠοΙι&όίβΓ τω 1880 εν ΑΜ IV, 141 (άρ. 38^), ό Κα-
στριοίτης τω 1888 έν τω Δελτίω του έτους σελ. 116, ό ΒβΓ3Γά τω

1893 έν ΒΟΗ XVII, 24, ό Ροιΐ£βΓ63 τω 1896 έν ΒΟΗ XX,

πέρυσιν αί τεγεατικα'ι άρχαιότητες σεσωρευμέναι
έν άκαταλλήλω χώρω ήσαν κατά τό πλείστον άφα-
νεϊς, ό μελετών νυν τήν έν τώ νέω κτιρίω τακτο-
ποιηθεΐσαν συλλογήν και ευρισκόμενος ποό μακράς
σειράς τοιούτων έρμών έκπλήσσεται δικαίως, διότι
τά μνημεία ταύτα, καίπερ πολυάριθμα, Φαίνονται
ώς έντελώς νέα και άγνωστα. ΈντεΟθεν είναι φα-
νερόν ότι ή άπεικόνισις και περιγραφή τών ύπο

149 και Μβηίϊηββ 388 (ίί§. 53) και 539, 6 Μβηάβΐ τω 1901 έν
ΒΟΗ XXV 279 /.αί τελευταΐον ό Άρβανιτόπουλλοί τω 1906 έν ΑΕ
1900, 63 χέ..