Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1911)

Δελφική λατνπη' νπό Α. Κεραμοπονλον.

159

εικόνων τών θεών καί δαιμόνων, και τών σχημά-
των αύτών ίκανά ούτω έδιδάχ_θημεν εκ τη; εξετά-
σεως τών αρκαδικών έρμων. Παρουσιάζουσι νέον
σχήμα, άποτελοΰ'σι τήν πολυμελεστάτην σειράν,
έξ δ'σων εχομεν, και δια το κΟρος τών επιγραφών
είναι τα αύΟεντικώτατα μνημεία τοΰ είδους. "Οτι
τοιαύτα παμπάλαιας άρχής ε δη τών θεών διετη-
ρήθησαν εν τοσαύτη τιμη έν Αρκαδία, ουδαμώς

είναι παράδοξον. Τοσούτω μάλλον, δσω συντηρη-
τικώτεροι τών άλλων Ελλήνων, καθ' άς εχομεν
ειδήσεις, υπήρξαν έν τη λατρεία τών θεών οί 'Αρ-
κάδες. Δικαίως δέ ό Πολύβιος έκ τών άοετών τών
ομοφύλων έςήρε δια μεγάλων τήν εις το θείον εύ-
σέβειαν (Δ' 20).

Έν Σπάρτη, τη 25η φεβρουαρίου 1911.

Κωνσταντίνος Ά. 'Ρωμάΐος.

Δελφική λατύπη

(συνέχεια· δ'ρα ΑΕ 1909, 263 και ΑΕ 1910, 171)

ύπό

Αντωνίου Δ. Κεραμοπούλου.

3. Ή Οτοά τών ΆΦηναίων. στειλαν, τήν τε Ηλείων και Λακεδαιμονίων, Σι-

κυώνάτε και Μέγαρα, καίΠελληνέας Αχαιών, Άμ-

Ό Παυσανίας 1 μνημονεύει του κτίσματος τού- βρακίαν τε και Λευκάδα και αυτήν Κόρινθον' γε-

του δια τών έςής λόγων: «'Ωκοδόμησαν δέ καϊ νέσθαι δέ άπδ τών ναυμαχιών τούτων και θυσίαν

Αθηναίοι στοάν άπδ χρημάτων, ά έν τώ πολέμω τώ θησεΐ και τώ Ποσειδώνι επί τώ όνομαζομένω

σφίσιν έγένετο άπό τε Πελοποννησίων καί δ'σοι Πε- Τίω. Καί μοι φαίνεται το επίγραμμα ές Φορμίωνα

λοποννησίοις ήσαν του Ελληνικού σύμμαχοι.Άνά- τον Άσωπίχου εχειν καί ές του Φορμίωνος τα

κείται δέ καί πλοίων τα άκρα κοσμήματα καί άσπί- έ'ργα».Εϊνε δέ γνωστόν, οτι ή έπί τοΟ στυλοβάτου

δες χαλκαΐ' το δε επίγραμμα το έπ' αντοΐς άριϋ'μέϊ της στοάς κειμένη επιγραφή, άποκαλυφθεΐσα καί

τάς πόλεις, άφ ών οί Αθηναίοι τά άκροθίνια απέ- γνωστή ήδη προ πολλοΟ,

Άθεναΐοι ανέθεσαν τέν στοάν κ[α]ί τά 'όπλ[α] κ]αΐ τάκροτέρια 'ελόντες ΤΟΛ'ΓιΟ[λεμι]0/,/

ού'τε τον πόλεμον δρίζει συμφώνως προς τους λό-
γους τοΟ Παυσανίου, ούτε τάς πόλεις άριθμεΐ,
άφ'ών απέστειλαν οί Αθηναίοι τά άκροθίνια, ού'τε
έπ' αντοϊς κείται, ού'τε κατ' άλλον τινά τρόπον δι-
καιολογεί τήν είκασίαν του Παυσανίου, οτι άναφέ-
ρεται εις τον Φορμίωνα καί τάς νίκας αύτοΟ (429
π. Χρ·) 2. "Οθεν κοινώς έγένετο ήδη δεκτον, δ'τι τά
ύπδ τοΟ Παυσανίου λεγόμενα έξήχθησαν ούχί έκ
της έπιγραφής τοΟ στυλοβάτου της στοάς, άλλ' έξ
άλλων επιγραφών παρακειμένων τοις άναθήμασιν,

' Πανα. Ι' 11, 6.

2 Θονκ. Β' 83 κέ., Δίοδ. ΙΒ' 48.

ίδρυμένοις έν μέρει τουλάχιστον έπί βάθρου ένδον
κατά μήκος της στοάς 3.

8 Εις τό βάθρον τοϋτο '_ένόρ.ισα οτι ήδύναντο να άνα'^Οώσιν οί μέ-
λανες λίθοι οί κείμενοι όπισθεν τοΰ θησαυρού τών Αθηναίων καί νο-
τιώτερον αΰτοΰ μέχρι τοΰ περιβο'λου τοΰ τεμένους. Άλλα καί πλάτος
μείζον τοΰ βάθρου έχουσι χαί άλλως είνε δύσκολον να συντεθώσιν εις
εν επίμηκες ολον. Τούς λίθους τούτους έπίστευσεν ό ΡοίηΙονν (ΒβνΙ.
ΡΗΪΙΛνοοΙί. 1909,190), οτι ήδΰνατο νά άποδώση μετά βεβαιο'τητος
εις τόν χαλκοΰν τράγον των Κλεωναίων (Πανα. I' 11, 5).Άλλα πρώτον
οί λίθοι ούτοι δέν έβάσταζον χαλκοΰν τι ανάθημα, δεύτερον δεν ήσαν
πάλαι εκτεθειμένοι εις τό ύπαιθρον ώς ήτο ό τράγος, τρίτον αί έπ' αυ-
τών οπαί είναι πολλώ πλείονες η οσας θ' άπητει ό τετράπους τράγος,
και άν άκο'μη ή ουρά αύτοΰ καί τι υποστη'ριγμα ήρείδετο έπί τοΰ βά-
θοου.Εντός τών λίθων τούτων δεν ετέθη ποτε μέταλλον, άλλα ξύλον*
δια τοΰτο ηθέλησα να άποδώσω τούς λίθους εις τήν στοάν. Άν ή