DOI Artikel:
Keramopulos, Antōnios D.: Delphikē latypē
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.13160#0171
Δελφική λατνπιγ υπό Ά. Κεραμοπονλου.
101
αύτήν οί Αθηναίοι. Έκτίσθη πιθανώς έκ ν ρημάτων
προερχομένων έκ πολεμικών λάφυρων, άλλα οέν
ελήφθη αύτη αΰτη άπό τών έχθρων, ως θέλει ή
αναθηματική έπιγραφή. "Οθεν νομίζω, δ'τι πρέπει
να άναγνώσωμεν άλλως τήν έπιγραφήν ταύτην:
Άντι τών πο\λεμί]ων §ηλ. νομίζω, ότι πρέπει νά
άναγνώσωμεν τό^ πο[λέμι\ον. Τότε το μεν ρήμα
άνέ&εσαν θα εχη ώ; άντικείμενα αύτοΰ λογικά τε
και γραμματικά τάς λέςεις τεν στοάν και τά όπλα
και τάκροτέρια, το δέ 'ελόντες θά έ'χη ως άντικεί-
μενον αύτοΰ επίσης λογικόν τε και γραμματικΌν
τον πολέμων. Το ελόντες όηλοΐ ένταΰθα νικήσαν-
τες 1. "Ωστε ή επιγραφή κατά ταύτα θά σημαίνη
«Αθηναίοι ανέθεσαν τήν στοάν και τά δ'πλα και
τάκρωτήρια, νικήσαντες τον πολέμιον».
Τις είνε Ό ούτως αορίστως ονομαζόμενος πολέ-
μιος;
"Αν μετατεΟώμεν εις τους παλαιούς χρόνούς
της ιδρύσεως του μνημείου τούτου, θά εύρωμεν,
ό'τι μόνον ό βάρβαρος Μήδος ήδύνατο νά νοηθή διά
τοιούτου άχρου ορισμού. Οπως ύπο τών συγγρα-
νί'ου έργου τεθήναι τάς εικόνας", Γ 10,4 «εποίησαν αφάς . . ,
άπό της νίκης, ήντινα . . . ένίκησαν άπό δέ τον αυτοϋ έργον
. . . τους Επιγόνους . . . ανέθεσαν·, Ι' 11, 5 «Οί δε θησαυροί
Θηβαίων άπό έργον τών ες πόλεμον . . . έπει Θηβαίοις γε άπό
έργον τον εν Αενκτροις και Αθηναίοις από των ες Μαραθώνα
άποβάντων όμον Δάτιδί είοιν οί θησαυροί·' (προ. τήν Ξ-ιγραφήν
τών άκροΟινίων τοϋ Μαραθώνο; «Αθεναίοι τ[ο]ι 'Λπόλ?.ον[ι άπό Μέ-
δ]ον άκ[ροθ]ίνια τές Μαραθ[ό]νι μ[άχες]) . . , τών μεν έοτιν 6 θη-
σαυρός άπό τον Άτιικοϋ πταίσματος<), Γ 13,4 ιιΦωκέων ανα-
θήματα έοτιν άπό Θεσσαλών ομόρων τε», 9 αάνέθεσαν από έργον
τον Πλαταιασιν» 10 ο Ταραντϊνοι και αλλην δεκάτην ες Δελφούς
από βαρβάρων Πενκετίων απέστειλαν», Ι' 15, 1 «τά αγάλματα
τον Απόλλωνος Έπιδανριοι τό έτερον οι εν τγι Άργολίδι άπό Μή·
6ων . ■ ■ άνέθεσαν», 4 «τό»> φοίνικα ανέθεσαν Αθεναΐοι . . . άπό
ΐργων ων έπ' Ερνμέδοντι . . . κατώρθωσαν», Γ 16, 6 «Καρν-
ατιοι . . . βοϋν έστησαν άπό έργου τον Μηδικον>, Ι' 18,7 «ό
Απόλλων . ■ ■ Μαασαλιωτών έατιν άπό της προς Καρχηδονίους
απαρχή ναυμαχίας", Ι' 19,4 «Αθηναίοι τάς ασπίδας άπό τοϋ
έργου τον Μαραθώνι ανέθεσαν· κλ. [Ίροτ='τι εκ λίθινων υ,νηυ,είων
πρβ. Μϊοΐιβΐ, Βββ. 1031-2 1082, 1084-7, 1129-30 -/..α..
1 Ούτω έν Σιαων. άπ. 36 «Πέρσας έλόντες και Μήδονς», Ξενοί".
Έλλ. Γ'5,1 «αίρήαειν βααιλήα»,Ίππαρχ Β',14 ιή βία ή τέχνχ) α'ιρεΐν
τοϋς εναντίους». Πλάτ. Νόμ. 698 Ί ατούς 'Ερετριέας», Πίνδ.ΌΑ.
Λ' 88 «ε'λεν Οίνομάον βίαν*. Πρβ. ΙηΒοΗτ. νοιι Ρβν§αιηοιι 20
«Βασιλεύς "Ατταλος νικήσας μά]χηι Τολιατ[οαγίονς Γαλάτα]ς π[ερί
πηγάς] Καΐκ[ον ποταμού χα]ριστή[ριον Α]θη[νάι· (περί τό 240
Γ.. Χ ρ.), Παυσ. Γ 11, 2 «Ανέθεσαν δε και ανδριάντας Λιπα-
ραΐοι νανμαχία. κρατήααντες Τνρρηνώνιι , κα! Γ 15, 1 «τό <5έ
(άγαλμα) αυτών Μεγαρείς άνέθεσαν, Αθηναίονς μάχβ προς Νισαία
κρατήααντες"· Γ.οοτί-ι -ρζ. Κ3Γ3ρ3110δ, Όοάοίΐβ βΐ 868 Πΐίΐ168
σ. 47=Μϊθ1ΐβ1, Κββ. 1129 Άθεναϊοι άπό Πελοποννεαίων ναυμα-
χίαι νικέσαντες ά[νέθεσαν.
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΕ 1911
φέων λέγεται άπλώς Ό Μήδος, ό Πέρσης, ό βάρ-
βαρος, ούτως ενταύθα λέγεται ό πολέμιος, ό κα-
τ' εξοχήν τότε πολέμιος. Επειδή δε ή μεγίστη
ναυτική δόξα τών Αθηναίων κατά τά Μηδικά ήτο
ή έν Σαλαμΐνι ναυμαχία, έπεται, ό'τι ή στοά και
τά πρώτα έν αύτη έκτεθέντα ναυτικά τρόπαια προ-
έρχονται έκ της έν Σαλαμΐνι ναυμαχίας. Ό Ηρό-
δοτος 2 λέγει ότι οί "Ελληνες μετά τήν έν Δελφοΐς
ΐδρυσιν τοΟ δωδεκαπήχεως Απόλλωνος 3 άπό τών
άκροθινίων της Σαλαμΐνι ναυμαχίας, έπηρώτων
τον θεόν κοινή, αν είχε λάβει πλήρη και άρεστά
τά άκροθίνια' ό δέ.άπήντησεν, ό'τι παρά μεν τών
άλλων εϊχε λάβει, παρά τών Αιγινητών 6'μως όχι,
έζήτει οέ παρά τούτων τά άριστεΐα της μάχης' οί
δε Αίγινήται άνέθεσαν τότε ιδία τρεις χρυσούς
αστέρας επί χαλκού ίστοΰ. Επειδή οί Αίγινήται
συνυπολογίζονται βεβαίως και εις τους "Ελληνας
τους κοινή άναθέντας τον δωδεκάπηχυν Απόλλωνα,
συνάγεται εντεύθεν, ό'τι οί Αίγινήται διττώς εύη-
οέστησαν τω θεώ μετά τήν ναυμαχίαν, το μεν διά
του κοινού το δε διά του ίδιου άναθήματος ώς άρι-
στεύσαντες. "Αν δε είνε αληθή τά ύπό του Παυσα-
νίου 4 λεγόμενα, οτι και ό Θεμιστοκλής ήθέλησεν
ίδια 5 νά προσενέγκη τώ θεώ λάφυρα άπό της ναυ-
μαχίας ταύτης, εινε δυνατόν νά δεχθώμεν, ό'τι οί
Αθηναίοι οί τοσούτον προς τήν επαρσιν του Θεμι-
στοκλέους ζηλότυποι6, οέν θά εσπευδον νά ίδρύ-
σωσι κοινόν άθηναϊκόν άνάθημα, και άν άκόμη δεν
είχον ιδρύσει αύτο ήδη προ της ιδιωτικής και άπο-
τυχούσης άποπείρας του ναυμάχου στρατηγού αύ-
τών; Ό Παυσανίας (ε. ά.) λέγων «θαύμα ούν
έποιούμεθα, εί άπηξίωσεν (ό θεός) εκείνον μόνου
(τοΰ Θεμιστοκλέους) μή προσέσθαι τά άπό τών
Μήδων κτλ.» ύποδηλοΐ, ότι πλήν τών κοινών
τών Πανελλήνων αναθημάτων άπό τών Μήδων
ήσαν και άλλα μερικώτερα τών πόλεων έκάστων,
έπίσης άπό τών Μήδων προερχόμενα" και αναφέρει
δε 7 τοιαύτα. Τοιούτον λοιπόν θά ήτο και ή στοά
τών Άθηναίοον, ό δε πύθιος Απόλλων, διατάσσων
τω θεμιστοκλεΐ
2 Ήροδ. ΙΙ' 121 /.έ..
8 Πρβ. Πανσ. Ι' 14, 5.
4 77αυσ. Ι' 14, 5-6.
Β Πρβ. Πλουτ. θεμ. ΙΕ'.
6 Πλουτ. ε. ά. 22
7 -. / . Πανσ. Ι' 15, 1 και 4, Ι' 16, 6 κλ..
21
101
αύτήν οί Αθηναίοι. Έκτίσθη πιθανώς έκ ν ρημάτων
προερχομένων έκ πολεμικών λάφυρων, άλλα οέν
ελήφθη αύτη αΰτη άπό τών έχθρων, ως θέλει ή
αναθηματική έπιγραφή. "Οθεν νομίζω, δ'τι πρέπει
να άναγνώσωμεν άλλως τήν έπιγραφήν ταύτην:
Άντι τών πο\λεμί]ων §ηλ. νομίζω, ότι πρέπει νά
άναγνώσωμεν τό^ πο[λέμι\ον. Τότε το μεν ρήμα
άνέ&εσαν θα εχη ώ; άντικείμενα αύτοΰ λογικά τε
και γραμματικά τάς λέςεις τεν στοάν και τά όπλα
και τάκροτέρια, το δέ 'ελόντες θά έ'χη ως άντικεί-
μενον αύτοΰ επίσης λογικόν τε και γραμματικΌν
τον πολέμων. Το ελόντες όηλοΐ ένταΰθα νικήσαν-
τες 1. "Ωστε ή επιγραφή κατά ταύτα θά σημαίνη
«Αθηναίοι ανέθεσαν τήν στοάν και τά δ'πλα και
τάκρωτήρια, νικήσαντες τον πολέμιον».
Τις είνε Ό ούτως αορίστως ονομαζόμενος πολέ-
μιος;
"Αν μετατεΟώμεν εις τους παλαιούς χρόνούς
της ιδρύσεως του μνημείου τούτου, θά εύρωμεν,
ό'τι μόνον ό βάρβαρος Μήδος ήδύνατο νά νοηθή διά
τοιούτου άχρου ορισμού. Οπως ύπο τών συγγρα-
νί'ου έργου τεθήναι τάς εικόνας", Γ 10,4 «εποίησαν αφάς . . ,
άπό της νίκης, ήντινα . . . ένίκησαν άπό δέ τον αυτοϋ έργον
. . . τους Επιγόνους . . . ανέθεσαν·, Ι' 11, 5 «Οί δε θησαυροί
Θηβαίων άπό έργον τών ες πόλεμον . . . έπει Θηβαίοις γε άπό
έργον τον εν Αενκτροις και Αθηναίοις από των ες Μαραθώνα
άποβάντων όμον Δάτιδί είοιν οί θησαυροί·' (προ. τήν Ξ-ιγραφήν
τών άκροΟινίων τοϋ Μαραθώνο; «Αθεναίοι τ[ο]ι 'Λπόλ?.ον[ι άπό Μέ-
δ]ον άκ[ροθ]ίνια τές Μαραθ[ό]νι μ[άχες]) . . , τών μεν έοτιν 6 θη-
σαυρός άπό τον Άτιικοϋ πταίσματος<), Γ 13,4 ιιΦωκέων ανα-
θήματα έοτιν άπό Θεσσαλών ομόρων τε», 9 αάνέθεσαν από έργον
τον Πλαταιασιν» 10 ο Ταραντϊνοι και αλλην δεκάτην ες Δελφούς
από βαρβάρων Πενκετίων απέστειλαν», Ι' 15, 1 «τά αγάλματα
τον Απόλλωνος Έπιδανριοι τό έτερον οι εν τγι Άργολίδι άπό Μή·
6ων . ■ ■ άνέθεσαν», 4 «τό»> φοίνικα ανέθεσαν Αθεναΐοι . . . άπό
ΐργων ων έπ' Ερνμέδοντι . . . κατώρθωσαν», Γ 16, 6 «Καρν-
ατιοι . . . βοϋν έστησαν άπό έργου τον Μηδικον>, Ι' 18,7 «ό
Απόλλων . ■ ■ Μαασαλιωτών έατιν άπό της προς Καρχηδονίους
απαρχή ναυμαχίας", Ι' 19,4 «Αθηναίοι τάς ασπίδας άπό τοϋ
έργου τον Μαραθώνι ανέθεσαν· κλ. [Ίροτ='τι εκ λίθινων υ,νηυ,είων
πρβ. Μϊοΐιβΐ, Βββ. 1031-2 1082, 1084-7, 1129-30 -/..α..
1 Ούτω έν Σιαων. άπ. 36 «Πέρσας έλόντες και Μήδονς», Ξενοί".
Έλλ. Γ'5,1 «αίρήαειν βααιλήα»,Ίππαρχ Β',14 ιή βία ή τέχνχ) α'ιρεΐν
τοϋς εναντίους». Πλάτ. Νόμ. 698 Ί ατούς 'Ερετριέας», Πίνδ.ΌΑ.
Λ' 88 «ε'λεν Οίνομάον βίαν*. Πρβ. ΙηΒοΗτ. νοιι Ρβν§αιηοιι 20
«Βασιλεύς "Ατταλος νικήσας μά]χηι Τολιατ[οαγίονς Γαλάτα]ς π[ερί
πηγάς] Καΐκ[ον ποταμού χα]ριστή[ριον Α]θη[νάι· (περί τό 240
Γ.. Χ ρ.), Παυσ. Γ 11, 2 «Ανέθεσαν δε και ανδριάντας Λιπα-
ραΐοι νανμαχία. κρατήααντες Τνρρηνώνιι , κα! Γ 15, 1 «τό <5έ
(άγαλμα) αυτών Μεγαρείς άνέθεσαν, Αθηναίονς μάχβ προς Νισαία
κρατήααντες"· Γ.οοτί-ι -ρζ. Κ3Γ3ρ3110δ, Όοάοίΐβ βΐ 868 Πΐίΐ168
σ. 47=Μϊθ1ΐβ1, Κββ. 1129 Άθεναϊοι άπό Πελοποννεαίων ναυμα-
χίαι νικέσαντες ά[νέθεσαν.
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΕ 1911
φέων λέγεται άπλώς Ό Μήδος, ό Πέρσης, ό βάρ-
βαρος, ούτως ενταύθα λέγεται ό πολέμιος, ό κα-
τ' εξοχήν τότε πολέμιος. Επειδή δε ή μεγίστη
ναυτική δόξα τών Αθηναίων κατά τά Μηδικά ήτο
ή έν Σαλαμΐνι ναυμαχία, έπεται, ό'τι ή στοά και
τά πρώτα έν αύτη έκτεθέντα ναυτικά τρόπαια προ-
έρχονται έκ της έν Σαλαμΐνι ναυμαχίας. Ό Ηρό-
δοτος 2 λέγει ότι οί "Ελληνες μετά τήν έν Δελφοΐς
ΐδρυσιν τοΟ δωδεκαπήχεως Απόλλωνος 3 άπό τών
άκροθινίων της Σαλαμΐνι ναυμαχίας, έπηρώτων
τον θεόν κοινή, αν είχε λάβει πλήρη και άρεστά
τά άκροθίνια' ό δέ.άπήντησεν, ό'τι παρά μεν τών
άλλων εϊχε λάβει, παρά τών Αιγινητών 6'μως όχι,
έζήτει οέ παρά τούτων τά άριστεΐα της μάχης' οί
δε Αίγινήται άνέθεσαν τότε ιδία τρεις χρυσούς
αστέρας επί χαλκού ίστοΰ. Επειδή οί Αίγινήται
συνυπολογίζονται βεβαίως και εις τους "Ελληνας
τους κοινή άναθέντας τον δωδεκάπηχυν Απόλλωνα,
συνάγεται εντεύθεν, ό'τι οί Αίγινήται διττώς εύη-
οέστησαν τω θεώ μετά τήν ναυμαχίαν, το μεν διά
του κοινού το δε διά του ίδιου άναθήματος ώς άρι-
στεύσαντες. "Αν δε είνε αληθή τά ύπό του Παυσα-
νίου 4 λεγόμενα, οτι και ό Θεμιστοκλής ήθέλησεν
ίδια 5 νά προσενέγκη τώ θεώ λάφυρα άπό της ναυ-
μαχίας ταύτης, εινε δυνατόν νά δεχθώμεν, ό'τι οί
Αθηναίοι οί τοσούτον προς τήν επαρσιν του Θεμι-
στοκλέους ζηλότυποι6, οέν θά εσπευδον νά ίδρύ-
σωσι κοινόν άθηναϊκόν άνάθημα, και άν άκόμη δεν
είχον ιδρύσει αύτο ήδη προ της ιδιωτικής και άπο-
τυχούσης άποπείρας του ναυμάχου στρατηγού αύ-
τών; Ό Παυσανίας (ε. ά.) λέγων «θαύμα ούν
έποιούμεθα, εί άπηξίωσεν (ό θεός) εκείνον μόνου
(τοΰ Θεμιστοκλέους) μή προσέσθαι τά άπό τών
Μήδων κτλ.» ύποδηλοΐ, ότι πλήν τών κοινών
τών Πανελλήνων αναθημάτων άπό τών Μήδων
ήσαν και άλλα μερικώτερα τών πόλεων έκάστων,
έπίσης άπό τών Μήδων προερχόμενα" και αναφέρει
δε 7 τοιαύτα. Τοιούτον λοιπόν θά ήτο και ή στοά
τών Άθηναίοον, ό δε πύθιος Απόλλων, διατάσσων
τω θεμιστοκλεΐ
2 Ήροδ. ΙΙ' 121 /.έ..
8 Πρβ. Πανσ. Ι' 14, 5.
4 77αυσ. Ι' 14, 5-6.
Β Πρβ. Πλουτ. θεμ. ΙΕ'.
6 Πλουτ. ε. ά. 22
7 -. / . Πανσ. Ι' 15, 1 και 4, Ι' 16, 6 κλ..
21