DOI Artikel:
Keramopulos, Antōnios D.: Delphikē latypē
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.13160#0174
164
Δελφική λατνπη' νπδ Ά. Κεραμοπονλον.
προσθίαν γωνίαν τούτου, έσ'/ημάτισαν δια της το-
μής ταύτης καί τών επί της αύτής ευθείας κειμέ-
νων λίθων 8 [και 9] γραμμήν σχηματίζουσαν μετά
τοΟ προς αριστερά υπολοίπου μείζονος μέρους του
μνημείου γωνίαν άμβλεΐαν.Τό δεξιόν εκείνο κεκαμ-
μένον μέρος προσήγγισεν ούτω παράλληλον προς
την νοτιοανατολικήν πλευράν της άνατολικής τρι-
γωνικής πλατείας του θησαυρού και κατέλιπεν
έλευθέραν πως την ίεράν όδόν. Ο λίθος 8 τότε συνε-
δέθη μετά τοΟ 7 και 9 διά συνδέσμων Π, έν ώ οί
λοιποί λίθοι προς τά άριστερά είνε εντελώς ασύν-
δετοι προς άλλήλους , οί δ' ΰπ' αυτούς κείμενοι
εχουσι συνδέσμους Η (ένα δε Η σύνθετον ώς ό
επί της βάσεως τοΰ τρίποδος τοΟ Γέλωνος) 1. Ή
μεταβολή αύτη (εϊκ. 1, Β) πρέπει νά εγινεν, ώς
εΐπον ήδη, κατά το 339 π. Χρ..
Γ'). Ηδη προ τοΟ 250 π. Χρ. ήτοι κατά τάνω-
τέοω προ τοΰ Αρχιδάμου άρχοντος, επειδή πι-
θανώς και ή δευτέρα διευθέτησις τοΰ μνημείου,
καλύπτοντος οπωσδήποτε έκτασιν της ίερας ό'δοΟ,
δεν εύηρέστει, προέβησαν εις ριζικωτεραν μετα-
βολήν διά της κολοβώσεως αύτοΰ' άπεμάκρυναν
δηλ. εντελώς το επί της ίερας όδοΟ έκτεινόμενον
μέρος τοΟ μνημείου ήτοι τούς λίθους 8 και 9 ού-
τως, ώστε το επίγραμμα έμεινε κολοβόν, άτε λή-
γον εις το « Μαραΰο- » ! ϊότε δε έπί της ελευθέρας
και ορατής δεξιάς πλευράς του λίθου 7 έγραψαν το
έπί Αρχιδάμου άρχοντος ψήφισμα. Εις τοιαύτην
κατάστασιν (είκ. 1, Γ) είδεν ελλιπές το μνημεΐον
και τήν έπιγραφήν ό Παυσανίας2 καί, χωρίς ουδέν
περί της ελλείψεως ταύτης νά σημείωση, ένάη-
σεν δμως εκ της κολοβής λέξεως Μαρα·&ο-, δτι ή
επιγραφή άνεφέρετο εις τήν Μαραθώνι μάχην.
Ή γνώμη αύτη περί τών τυχών καί μετασκευών
του αναθήματος μοί φαίνεται σφόδρα άπίθανος"
πρώτον διότι δέν μοι φαίνεται πολύ εύεςήγητον
πώς ο λίθος 8 απομακρυνθείς προ του 250 π. Χρ.
δέν κατεστράφη, ούδ' έβλάβη εις δευτέραν χρήσιν
τεθείς, άλλ' άνευρέθη ήδη έξω του τεμένους παρά
τήν ΝΔ γωνίαν τοΰ περιβόλου, ένθα ήσαν ιδιωτικά
οικήματα [Βεβαίως- δεύτερον διότι τά γράμματα
της αναθηματικής επιγραφής, διευρυνόμενα κατά
τά άκρα τών γραμμών ή σκελών αυτών, δέν είνε
1 ΑΜ 1909, 41 Α\
2 Πανσ. Γ 11, 5.
δυνατόν νά είνε του δ' αιώνος π. Χρ. άλλά νεώ-
τερα, αναγόμενα το πολύ μέ/ρι μεσοΰντος του β'
αιώνος π. Χ." τρίτον διότι τά γράμματα ταϋτα είνε
πάντως νεώτερα τών τον ψηφίσματος τον έπί Άρχο-
δάμον άρχοντος" τέταρτον, διότι δέν εννοώ παντά-
πασι, πώς οί Αθηναίοι ήνέχθησαν νά εινε κολοβή ή
επιγραφή έπί αιώνας, έν ώ ήδύναντο άποξέοντες
αύτήν νά συμπυκνώσωσι τά γράμματα, ώστε νά
ύπάρχη άρτία. Τω 215 π. Χρ. οί Αθηναίοι ει/ον
προσθέσει εις το ανάθημα , το προς τιμήν του Μιλ-
τιάδου ίδρυμένον 3, τον ανδριάντα τοΟ Πτολεμαίου,
τοΰτο δέτούλάχιστον δεικνύει, ότι δέν ει^ον έγκατα-
λίπει παρημελημένα καί έκθετα τά άναθήματα αυ-
τών. Πώς λοιπόν δέν έστρεψαν τήν προσοχήν αύτών
εις τό ανάθημα τών άκροθινίων του Μαραθώνος, δπεο
ήτο δόξα τών μεγίστων της πόλεως, άλλά κατέ-
λιπον αύτο κολοβόν έν τω μέσω τόσων αναθημά-
των, τηλικαύτης έπιμελείας απολαυόντων παρά
τών άναθέντων αύτά;
Νομίζω ό'τι άλλως πρέπει νά φαντασθώμεν τάς
τύχας τοΟ αναθήματος.
Μεταξύ τών γραμμάτων της νΟν σωζόμενης ανα-
θηματικής επιγραφής διακρίνονται τά ίχνη τών
άποξεσθέντων παλαιών της άρ^ικής επιγραφής
γραμμάτων. Έπί τοΰ λίθου 1 φαίνονται αμυδρά
τά ίχνη τών γραμμάτων Ο (=θ) Ε?ΝΑ, ών το
πρώτον έπί τοΟ αριστεροί! ήμίσεος τοΰ νεωτέρου Ο
το δεύτερον μεταξύ τοΟ Ο καί Ε, τό τρίτον μεταξύ
τοΰ Ε καί Ν καί τό τέταοτον έκατέοωθεν τοΰ ποώ-
Γ ι ι
του σκέλους τοΰ Ν. Έπί τοΰ λίθου 4 φαίνονται
αμυδρά τά γράμματα ΟίΑΚΡ, ών το πρώτον επί
τοΰ ί-, τό δεύτερον μεταξύ τών δύο ί-, το τρίτον
μεταξύ ί- καί Ο, τό τέταρτον έπί τοΰ Ο καί το
πέμπτον μεταξύ Ο καί Μ. Έπί τοΰ λίθου 7, του
μεγίστου πάντων, φαίνονται τρία γράμματα, με-
ταξύ τών όποιων είνε ίχνη καί άλλων. Τά φαινό-
μενα εινε Α μέν προ τοΰ νέου Ε, * δέ προ τοΰ
νέου $ 4 καί Λ μεταξύ τοΰ Α καί Ρ. Καί περαιτέρω
δέ προς δεξιά έπί τοΰ λίθου 7 φαίνονται ίχνη άπε-
3 Πανο. Γ 10, 2.
4 Πρό τοΰ Ι'χνους τοΰ ί διακρίνονται άλλα τινά Ι'/νη δυσς"ύμ.βλητα,
και ίσως ταϋτα είνε τα ανήκοντα εις τήν πάλαιαν έπιγραφήν ένεκα της
από τών προηγουμένων ιχνών τοΰ Α αποστάσεως· τότε τά άπε^εσμέ-
νον ί εινε της νέας επιγραφής, άλλά, αή '/αρα-/θεν εις κανονική ν
θέσιν, άπε£έσΟη και έ/αρά-/θη μικρόν περαιτέρω.
Δελφική λατνπη' νπδ Ά. Κεραμοπονλον.
προσθίαν γωνίαν τούτου, έσ'/ημάτισαν δια της το-
μής ταύτης καί τών επί της αύτής ευθείας κειμέ-
νων λίθων 8 [και 9] γραμμήν σχηματίζουσαν μετά
τοΟ προς αριστερά υπολοίπου μείζονος μέρους του
μνημείου γωνίαν άμβλεΐαν.Τό δεξιόν εκείνο κεκαμ-
μένον μέρος προσήγγισεν ούτω παράλληλον προς
την νοτιοανατολικήν πλευράν της άνατολικής τρι-
γωνικής πλατείας του θησαυρού και κατέλιπεν
έλευθέραν πως την ίεράν όδόν. Ο λίθος 8 τότε συνε-
δέθη μετά τοΟ 7 και 9 διά συνδέσμων Π, έν ώ οί
λοιποί λίθοι προς τά άριστερά είνε εντελώς ασύν-
δετοι προς άλλήλους , οί δ' ΰπ' αυτούς κείμενοι
εχουσι συνδέσμους Η (ένα δε Η σύνθετον ώς ό
επί της βάσεως τοΰ τρίποδος τοΟ Γέλωνος) 1. Ή
μεταβολή αύτη (εϊκ. 1, Β) πρέπει νά εγινεν, ώς
εΐπον ήδη, κατά το 339 π. Χρ..
Γ'). Ηδη προ τοΟ 250 π. Χρ. ήτοι κατά τάνω-
τέοω προ τοΰ Αρχιδάμου άρχοντος, επειδή πι-
θανώς και ή δευτέρα διευθέτησις τοΰ μνημείου,
καλύπτοντος οπωσδήποτε έκτασιν της ίερας ό'δοΟ,
δεν εύηρέστει, προέβησαν εις ριζικωτεραν μετα-
βολήν διά της κολοβώσεως αύτοΰ' άπεμάκρυναν
δηλ. εντελώς το επί της ίερας όδοΟ έκτεινόμενον
μέρος τοΟ μνημείου ήτοι τούς λίθους 8 και 9 ού-
τως, ώστε το επίγραμμα έμεινε κολοβόν, άτε λή-
γον εις το « Μαραΰο- » ! ϊότε δε έπί της ελευθέρας
και ορατής δεξιάς πλευράς του λίθου 7 έγραψαν το
έπί Αρχιδάμου άρχοντος ψήφισμα. Εις τοιαύτην
κατάστασιν (είκ. 1, Γ) είδεν ελλιπές το μνημεΐον
και τήν έπιγραφήν ό Παυσανίας2 καί, χωρίς ουδέν
περί της ελλείψεως ταύτης νά σημείωση, ένάη-
σεν δμως εκ της κολοβής λέξεως Μαρα·&ο-, δτι ή
επιγραφή άνεφέρετο εις τήν Μαραθώνι μάχην.
Ή γνώμη αύτη περί τών τυχών καί μετασκευών
του αναθήματος μοί φαίνεται σφόδρα άπίθανος"
πρώτον διότι δέν μοι φαίνεται πολύ εύεςήγητον
πώς ο λίθος 8 απομακρυνθείς προ του 250 π. Χρ.
δέν κατεστράφη, ούδ' έβλάβη εις δευτέραν χρήσιν
τεθείς, άλλ' άνευρέθη ήδη έξω του τεμένους παρά
τήν ΝΔ γωνίαν τοΰ περιβόλου, ένθα ήσαν ιδιωτικά
οικήματα [Βεβαίως- δεύτερον διότι τά γράμματα
της αναθηματικής επιγραφής, διευρυνόμενα κατά
τά άκρα τών γραμμών ή σκελών αυτών, δέν είνε
1 ΑΜ 1909, 41 Α\
2 Πανσ. Γ 11, 5.
δυνατόν νά είνε του δ' αιώνος π. Χρ. άλλά νεώ-
τερα, αναγόμενα το πολύ μέ/ρι μεσοΰντος του β'
αιώνος π. Χ." τρίτον διότι τά γράμματα ταϋτα είνε
πάντως νεώτερα τών τον ψηφίσματος τον έπί Άρχο-
δάμον άρχοντος" τέταρτον, διότι δέν εννοώ παντά-
πασι, πώς οί Αθηναίοι ήνέχθησαν νά εινε κολοβή ή
επιγραφή έπί αιώνας, έν ώ ήδύναντο άποξέοντες
αύτήν νά συμπυκνώσωσι τά γράμματα, ώστε νά
ύπάρχη άρτία. Τω 215 π. Χρ. οί Αθηναίοι ει/ον
προσθέσει εις το ανάθημα , το προς τιμήν του Μιλ-
τιάδου ίδρυμένον 3, τον ανδριάντα τοΟ Πτολεμαίου,
τοΰτο δέτούλάχιστον δεικνύει, ότι δέν ει^ον έγκατα-
λίπει παρημελημένα καί έκθετα τά άναθήματα αυ-
τών. Πώς λοιπόν δέν έστρεψαν τήν προσοχήν αύτών
εις τό ανάθημα τών άκροθινίων του Μαραθώνος, δπεο
ήτο δόξα τών μεγίστων της πόλεως, άλλά κατέ-
λιπον αύτο κολοβόν έν τω μέσω τόσων αναθημά-
των, τηλικαύτης έπιμελείας απολαυόντων παρά
τών άναθέντων αύτά;
Νομίζω ό'τι άλλως πρέπει νά φαντασθώμεν τάς
τύχας τοΟ αναθήματος.
Μεταξύ τών γραμμάτων της νΟν σωζόμενης ανα-
θηματικής επιγραφής διακρίνονται τά ίχνη τών
άποξεσθέντων παλαιών της άρ^ικής επιγραφής
γραμμάτων. Έπί τοΰ λίθου 1 φαίνονται αμυδρά
τά ίχνη τών γραμμάτων Ο (=θ) Ε?ΝΑ, ών το
πρώτον έπί τοΟ αριστεροί! ήμίσεος τοΰ νεωτέρου Ο
το δεύτερον μεταξύ τοΟ Ο καί Ε, τό τρίτον μεταξύ
τοΰ Ε καί Ν καί τό τέταοτον έκατέοωθεν τοΰ ποώ-
Γ ι ι
του σκέλους τοΰ Ν. Έπί τοΰ λίθου 4 φαίνονται
αμυδρά τά γράμματα ΟίΑΚΡ, ών το πρώτον επί
τοΰ ί-, τό δεύτερον μεταξύ τών δύο ί-, το τρίτον
μεταξύ ί- καί Ο, τό τέταρτον έπί τοΰ Ο καί το
πέμπτον μεταξύ Ο καί Μ. Έπί τοΰ λίθου 7, του
μεγίστου πάντων, φαίνονται τρία γράμματα, με-
ταξύ τών όποιων είνε ίχνη καί άλλων. Τά φαινό-
μενα εινε Α μέν προ τοΰ νέου Ε, * δέ προ τοΰ
νέου $ 4 καί Λ μεταξύ τοΰ Α καί Ρ. Καί περαιτέρω
δέ προς δεξιά έπί τοΰ λίθου 7 φαίνονται ίχνη άπε-
3 Πανο. Γ 10, 2.
4 Πρό τοΰ Ι'χνους τοΰ ί διακρίνονται άλλα τινά Ι'/νη δυσς"ύμ.βλητα,
και ίσως ταϋτα είνε τα ανήκοντα εις τήν πάλαιαν έπιγραφήν ένεκα της
από τών προηγουμένων ιχνών τοΰ Α αποστάσεως· τότε τά άπε^εσμέ-
νον ί εινε της νέας επιγραφής, άλλά, αή '/αρα-/θεν εις κανονική ν
θέσιν, άπε£έσΟη και έ/αρά-/θη μικρόν περαιτέρω.