DOI Artikel:
Keramopulos, Antōnios D.: Delphikē latypē
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.13160#0176
166 Δελφική λατνπιγ νπο
φής και έλαττώσωμεν κατά 0'20 περίπου τά ύπό
του ΜαΓίίηειιιά και Οοΐϊη εικαζόμενα μήκγ]' επειδή
έγώ φρονώ, ότι ή δεξιά άκρα του μνημείου τούτου
συνέπιπτεν ακριβώς προς την γραμμήν της ανα-
τολικής πλευράς του θησαυρού. Τά γράμματα άλ-
λως τε της αρχικής επιγραφής ήδύναντο ένιαχου
νά εϊνε και πυκνότερά πως κατά τινα χιλιοστά,
ώστε νά πληρώσι τό άθροισμα τοΟ μήκους της νο-
τιάς πλευράς τοΟ θησαυρού (9'87) και τής άπο-
στάσεως τής νοτιοδυτικής γωνίας αΰτοΟ άπό τοΟ
δυτικού χείλους τής πλατείας (1 "40), όπερ άθροι-
σμα (11 27) παρέχει τό μήκος τής ό'λης άρχικής
βάσεως τοΰ άναθήματος.
Ή ανωτέρω συμπλήρωσις τής άρχικής επιγρα-
φής, λέγουσα πλείω ή ή νέα επιγραφή, εκτείνεται
έπϊ μόνων τών 7 σωζόμενων ποώτων λίθων και
τών μεταξύ ελλειπόντων, καταλήγει δε περίπου
όλίγον προ του Ο του μεγάλου λίθου 7, καταλεί-
πουσα εις το δεξιον άκρον αυτού μείζον κενόν ή εις
το άριστερόν τοΟτο δε δεν εϊνε παράδοξον εις αρ-
χαϊκά μνημεία, άφ'ού ή επιγραφή τής στοάς τών
Αθηναίων εν Δελφοϊς καταλείπει πέραν μέν τοΟ
δεξιού άκρου αύτής κενόν μέρος μήκ.9Όϋ, πέραν
δέ τοΟ αριστερού 3Ό7 μόνον.
Επειδή δέ, ώς έβεβαιώθην, ή δεξιά πλευρά τοΟ
σωζομένου εβδόμου λίθου (ενάτου δέ τών π°τε συμ-
πάντων), ή φέρουσα τό ψήφισμα τό έπϊ Αρχιδά-
μου άρχοντος, δεικνύει τήν αυτήν λεπτομερή έργα-
σίαν τής επιφανείας, ην καΐ οί άλλοι προηγούμενοι
λίθοι καΐ δή ή αριστερά πλευρά τοΰ πρώτου πάν-
των, έν ώ ή άποτμηθεϊσα οεξιά πρόσθια γωνία του*
τε εβδόμου τών σωζομένων και όλος ό δογοος (βε-
βαίως δέ και ό ελλείπων ένατος) δεικνύουσιν άδρο-
μερεστέραν και επομένως άλλοτρίαν πρός τον άρ-
χικόν πυρήνα τοΟ μνημείου έργασίαν τής έπιφανείας,
συνάγω, ότι τό όλον άρχικόν μήκος του άναθήματος
έξετείνετο μέχρι του σημείου, εις ο συνήντα τήν
γραμμήν τής ανατολικής πλευράς του θησαυρού,
ήτοι κατέληγε δια τοΟ εβδόμου τών σωζομένων λί-
θων, έφ'οδ καταλήγει διά τής ανωτέρω συμπλη-
ρώσεως και ή άρχική επιγραφή, ή άπεξεσμένη.
Ή βάσ.ς λοιπόν του άναθήματος τών άκροθι-
νίων, ότε τό ποώτον άνετέθησαν ταύτα, ήτο εύθεΐα
και έξετείνετο άπό τοΟ δυτικοΟ χείλους τής νοτιάς
πλατείας του ΘησαυροΟ μέχ_ρι τής νοτιοανατολικής
Ά. Κεραμοποΰλον.
τούτου γωνίας. "Ωστε το σχήμα είκ. 1, Γ εινε ή
πρώτη μορφή του μνημείου. Ή κατάστασις αύτη
ύπήρχε κατά τον τρίτον αιώνα π. Χρ., ότε έχα-
ράχθη έπϊ τής ανατολικής όψεως τής βάσεως το
επί Αρχιδάμου άρχοντος ψήφισμα, έξηκολούθησε
δέ υπάρχουσα έπι πολύν άκόμη χρόνον, ώστε και
το ψήφισμα του'το νά άποτριβή σφόδρα και καταστή
λίαν δυσανάγνωστον, ότε κατά τον δεύτερον αιώνα
π.Χρ. ήθέλησαν νά αύξήσοοσι κατά μήκος τό ανά-
θημα. Επειδή δέ δέν ήδύναντο νά έπεκτείνωσιν αύτο
πρός δυσμάς, διότι τοιαύτη προσεκβολή θά άπέκλειε
τήν πρόσοδον πρός τούς αυτόθι κειμένους θησαυρούς
τών Ποτιδαιατών και τών Συρακοσίων, ού'τε δέ και
έπι τής ιεράς όδοΰ ένέκρινον νά έπεκτείνωσιν αύτό
έπ' ευθείας γραμμής, ί'να μή άποστενώσωσιν ύπερ-
βολικώς τον χώρον αυτόθι, έσχημάτισαν κεκαμμέ-
νην τήν προσθήκην, προσκολλήσαντες αυτήν παρά
τήν άνατολικήν πλατείαν τοΰ ΘησαυροΟ. Βεβαίως
και ή διάταξις αύτη, παρά πάσαν τήν έπιοειχθεΐ-
σαν εύλάβειαν πρός τήν εύταξίαν τοΟ τεμένους,
κατελάμβανεν όμως μέρος τής ιεράς όδοΟ, όπερ
άνασκαφέν εύρέθη και παραμένει και νυν έ'τι άστρω-
τον διά πλακών. Άλλά τοιαύτη καταπάτησις κατά
τούς χρόνους έκείνους δέν ήτο ού'τε ή πρώτη ού'τε
ή τελευταία. Ό άνδριάς του" Φιλοποίμενος 1 και
πλεΤσται άλλαι γνωσταί, ή έκ τής έργασίας αυτών
ή έξ επιγραφών, ώς άνήκουσαι εις τούς δύο τελευ-
ταίους π. Χρ. αιώνας και ύστερον, εϊνε πεφυτευ-
μέναι έπϊ τής ιεράς όδοΟ.
Έρρήθη ανωτέρω, πώς διά τής πλαγίας αριστε-
ράς τομής του ογδόου τών σωζομένων λίθων, όστις
εϊνε ό πρώτος τής προσθήκης και έπεκτάσεως τής
βάσεως τοΟ άναθήματος, και διά τής αποκοπής τής
δεξιάς πρόσθιας γωνίας τοΟ λίθου 7 έσχηματίσθη
ήδη ή βάσις γωνιώδης άνευ ουδεμιάς παρεκκλί-
σεως τοΟ άρχικοΟ πυρήνος αύτής' έρρήθη προσέτι,
ότι ή νέα προσθήκη, δι άστάθειαν βεβαίως τής
κατ' άνάγκην προστεθείσης κρηπΐδος αύτής, συν-
εδέθη διά συνδέσμων π · Προσθέτω ένταΟθα, ότι
ή προσθήκη αύτη προσεκολλήθη εις τον σωζόμε-
νον λίθον 7, χωρίς ούτος νά προσλάβη άναθύ-
ρωσιν, και ότι ή άποκοπή τής δεξιάς αύτου πρόσ-
θιας γωνίας συμπαρέλαβε και τήν άρχήν (εις μήκ.
1 Ροιπίονν, ΚΗο IX, α. 160 ζέ.. Βοτιγ§ιιοΙ, ΡοηϊΙΙβε άβ
ΌβΙρϊιββ III, 1 σ. 31.
φής και έλαττώσωμεν κατά 0'20 περίπου τά ύπό
του ΜαΓίίηειιιά και Οοΐϊη εικαζόμενα μήκγ]' επειδή
έγώ φρονώ, ότι ή δεξιά άκρα του μνημείου τούτου
συνέπιπτεν ακριβώς προς την γραμμήν της ανα-
τολικής πλευράς του θησαυρού. Τά γράμματα άλ-
λως τε της αρχικής επιγραφής ήδύναντο ένιαχου
νά εϊνε και πυκνότερά πως κατά τινα χιλιοστά,
ώστε νά πληρώσι τό άθροισμα τοΟ μήκους της νο-
τιάς πλευράς τοΟ θησαυρού (9'87) και τής άπο-
στάσεως τής νοτιοδυτικής γωνίας αΰτοΟ άπό τοΟ
δυτικού χείλους τής πλατείας (1 "40), όπερ άθροι-
σμα (11 27) παρέχει τό μήκος τής ό'λης άρχικής
βάσεως τοΰ άναθήματος.
Ή ανωτέρω συμπλήρωσις τής άρχικής επιγρα-
φής, λέγουσα πλείω ή ή νέα επιγραφή, εκτείνεται
έπϊ μόνων τών 7 σωζόμενων ποώτων λίθων και
τών μεταξύ ελλειπόντων, καταλήγει δε περίπου
όλίγον προ του Ο του μεγάλου λίθου 7, καταλεί-
πουσα εις το δεξιον άκρον αυτού μείζον κενόν ή εις
το άριστερόν τοΟτο δε δεν εϊνε παράδοξον εις αρ-
χαϊκά μνημεία, άφ'ού ή επιγραφή τής στοάς τών
Αθηναίων εν Δελφοϊς καταλείπει πέραν μέν τοΟ
δεξιού άκρου αύτής κενόν μέρος μήκ.9Όϋ, πέραν
δέ τοΟ αριστερού 3Ό7 μόνον.
Επειδή δέ, ώς έβεβαιώθην, ή δεξιά πλευρά τοΟ
σωζομένου εβδόμου λίθου (ενάτου δέ τών π°τε συμ-
πάντων), ή φέρουσα τό ψήφισμα τό έπϊ Αρχιδά-
μου άρχοντος, δεικνύει τήν αυτήν λεπτομερή έργα-
σίαν τής επιφανείας, ην καΐ οί άλλοι προηγούμενοι
λίθοι καΐ δή ή αριστερά πλευρά τοΰ πρώτου πάν-
των, έν ώ ή άποτμηθεϊσα οεξιά πρόσθια γωνία του*
τε εβδόμου τών σωζομένων και όλος ό δογοος (βε-
βαίως δέ και ό ελλείπων ένατος) δεικνύουσιν άδρο-
μερεστέραν και επομένως άλλοτρίαν πρός τον άρ-
χικόν πυρήνα τοΟ μνημείου έργασίαν τής έπιφανείας,
συνάγω, ότι τό όλον άρχικόν μήκος του άναθήματος
έξετείνετο μέχρι του σημείου, εις ο συνήντα τήν
γραμμήν τής ανατολικής πλευράς του θησαυρού,
ήτοι κατέληγε δια τοΟ εβδόμου τών σωζομένων λί-
θων, έφ'οδ καταλήγει διά τής ανωτέρω συμπλη-
ρώσεως και ή άρχική επιγραφή, ή άπεξεσμένη.
Ή βάσ.ς λοιπόν του άναθήματος τών άκροθι-
νίων, ότε τό ποώτον άνετέθησαν ταύτα, ήτο εύθεΐα
και έξετείνετο άπό τοΟ δυτικοΟ χείλους τής νοτιάς
πλατείας του ΘησαυροΟ μέχ_ρι τής νοτιοανατολικής
Ά. Κεραμοποΰλον.
τούτου γωνίας. "Ωστε το σχήμα είκ. 1, Γ εινε ή
πρώτη μορφή του μνημείου. Ή κατάστασις αύτη
ύπήρχε κατά τον τρίτον αιώνα π. Χρ., ότε έχα-
ράχθη έπϊ τής ανατολικής όψεως τής βάσεως το
επί Αρχιδάμου άρχοντος ψήφισμα, έξηκολούθησε
δέ υπάρχουσα έπι πολύν άκόμη χρόνον, ώστε και
το ψήφισμα του'το νά άποτριβή σφόδρα και καταστή
λίαν δυσανάγνωστον, ότε κατά τον δεύτερον αιώνα
π.Χρ. ήθέλησαν νά αύξήσοοσι κατά μήκος τό ανά-
θημα. Επειδή δέ δέν ήδύναντο νά έπεκτείνωσιν αύτο
πρός δυσμάς, διότι τοιαύτη προσεκβολή θά άπέκλειε
τήν πρόσοδον πρός τούς αυτόθι κειμένους θησαυρούς
τών Ποτιδαιατών και τών Συρακοσίων, ού'τε δέ και
έπι τής ιεράς όδοΰ ένέκρινον νά έπεκτείνωσιν αύτό
έπ' ευθείας γραμμής, ί'να μή άποστενώσωσιν ύπερ-
βολικώς τον χώρον αυτόθι, έσχημάτισαν κεκαμμέ-
νην τήν προσθήκην, προσκολλήσαντες αυτήν παρά
τήν άνατολικήν πλατείαν τοΰ ΘησαυροΟ. Βεβαίως
και ή διάταξις αύτη, παρά πάσαν τήν έπιοειχθεΐ-
σαν εύλάβειαν πρός τήν εύταξίαν τοΟ τεμένους,
κατελάμβανεν όμως μέρος τής ιεράς όδοΟ, όπερ
άνασκαφέν εύρέθη και παραμένει και νυν έ'τι άστρω-
τον διά πλακών. Άλλά τοιαύτη καταπάτησις κατά
τούς χρόνους έκείνους δέν ήτο ού'τε ή πρώτη ού'τε
ή τελευταία. Ό άνδριάς του" Φιλοποίμενος 1 και
πλεΤσται άλλαι γνωσταί, ή έκ τής έργασίας αυτών
ή έξ επιγραφών, ώς άνήκουσαι εις τούς δύο τελευ-
ταίους π. Χρ. αιώνας και ύστερον, εϊνε πεφυτευ-
μέναι έπϊ τής ιεράς όδοΟ.
Έρρήθη ανωτέρω, πώς διά τής πλαγίας αριστε-
ράς τομής του ογδόου τών σωζομένων λίθων, όστις
εϊνε ό πρώτος τής προσθήκης και έπεκτάσεως τής
βάσεως τοΟ άναθήματος, και διά τής αποκοπής τής
δεξιάς πρόσθιας γωνίας τοΟ λίθου 7 έσχηματίσθη
ήδη ή βάσις γωνιώδης άνευ ουδεμιάς παρεκκλί-
σεως τοΟ άρχικοΟ πυρήνος αύτής' έρρήθη προσέτι,
ότι ή νέα προσθήκη, δι άστάθειαν βεβαίως τής
κατ' άνάγκην προστεθείσης κρηπΐδος αύτής, συν-
εδέθη διά συνδέσμων π · Προσθέτω ένταΟθα, ότι
ή προσθήκη αύτη προσεκολλήθη εις τον σωζόμε-
νον λίθον 7, χωρίς ούτος νά προσλάβη άναθύ-
ρωσιν, και ότι ή άποκοπή τής δεξιάς αύτου πρόσ-
θιας γωνίας συμπαρέλαβε και τήν άρχήν (εις μήκ.
1 Ροιπίονν, ΚΗο IX, α. 160 ζέ.. Βοτιγ§ιιοΙ, ΡοηϊΙΙβε άβ
ΌβΙρϊιββ III, 1 σ. 31.