Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1911)

168 Εργατών σήματα και ονόματα έν τω Φεάτρω της Θεσσαλονίκης· υπό Π. Παπαγεωργίον.

ένταΟθα άντί αρχηγός πρέπει νά γράψωμεν άρχηίς. ΡΙ&νίβΐΏ ΟΙβαΐΏ, βαηάβηι ίονίαβββ νβΐ ροϋιΐ8

Άλλ' ήδη προ μακροΟ1 παρετηρήθη, 'ότι αϊ θυιά- βμιβάβιη ΗΙΐαηι οαί Ρ1ιιίειι·0Γΐιΐ8 Πβπιηι άθ Ιβίάβ

δες ήσαν ώρισμέναι περί τον Διόνυσον γυναίκες, βί Οδΐπάβ Ιϊΐίβίί α§ηθ80θπιιΐ8 ». Δέν γνωρίζω τί

σύλλογος τις εχων έπ\ κεφαλής μιαν γυναίκα και ήτο ή Ουγάτηρ της Φλαβίας Κλέας, άλλ' έκ της

κεκτημένος—προσθέτω εγώ — ιδίας οΥ έπιγρα- διορθώσεως, ήν προτείνω εις το ανωτέρω χωρίον

<ρών επί τών εδωλίων δηλουμένας θέσεις έν τω το° Πλουτάρχου, εξάγεται δτι ή Κλέα, προς ήν

δελφικώ θεάτρω.Ή έπϊ κεφαλής λοιπόν τοΟ συλ- έ'πεμψεν ό Παυσανίας το βιβλίον περί "Ισιδος και

λόγου τών θυιάδων γυνή έλέγετο άρχηίς, ώς δη- Όσίριδος, ήτο πάντως άρχηίς. Επειδή δε ώς άρ-

λοΟσιν άλλαι δελφικαί έπιγραφαί. Τούτων τών χη^ έγνώριζε τάς περί Διονύσου μυθολογικάς ή

έπιγραφών τινας άναφερομένας εις άρχηίδας γυναϊ- Ορησκευτικάς ή φιλοσοφικάς εύημερικάς θεωρίας,

κας έδημοσίευσεν ήδη ή αίνίττεται ό ΒουΓ§αβί 2 ήτο & προσέτι καθωσιωμένη εις τά Όσιριακά ιερά

λέγων προσέτι (σ. 18): «Ρπα8 (ηοιηβη) άρχηίδος άπό πατρός και μητρός, διά τοΟτο λέγει ό Πλού-

.βδί, φΐο Μβπιΐϊπαιη Ι,υρ&ιη βί ΟβΠί&πι ϋΐοηγ- ταρχος,δτι αύτη προσήκε μάλλον νά γνωρίζη, αν

δϊ&ιη ΟΓΠ31&8 Θ88Θ οοηιρθΠΠίιΐδ; ρΓ&βίθΐ' β&8 άληθώς ό Όσιρις και ό Διόνυσος ήσαν όμοιοι θεοί

ή έταυτίζοντο δλως.

1 Κ3ρρ έν Βίιβίη. Μηβ. 27 (72), σ. 1, 4 κΐ., 562 χί.·.

2 Ζ>β ί·β&Μ8 ΌβΙρΜβίβ ίηιρβταίοΗαβ αβΙαΙΪΒ 1905 σ. 13, , » \

14, 18. Αντώνιος Δ. Κεραμόπονλλος.

Εργατών σήματα και ονόματα έπι τών μαρμάρων του θεάτρου

της Θεσσαλονίκης

ύπό

Πέτρου Ν. Παπαγεωργίου.

Μέχρι τοΟ έ'τους 1873 ή πόλις της Θεσσαλονί-
κης άκέραια διέσφζε τά Βυζαντιακά τείχη και περί
τήν κάτω μοΐραν αύτής, την έκ της Εγνατίας όδοΟ
μέχρι της θαλάσσης, καί δή: α') τοΟ άνατολικοΟ
τείχους 1 καί το μέρος τό έκ τής πύλης Κασσαν-
δρεωτικής έκτεταμένον μέ'/ρι τής προς τή θαλάσση
πύλης 'Ρώμης' β ) τοΟ δυτικοΟ καί τό εκ τής πύ-
λης Χρυσής μέχρι τοΰ προς τή θαλάσση Τοπ
χανέ' γ') ό'λον το τείχος τό μεταξύ τής πύλης'Ρώ-
μης καί του Τοπ χανέ, τό μακρότατον παραθαλά-
σιον.— Τοις εΐρημένοις προσθετέον δτι ή Εγνατία
όδός τήν θεσσαλονίκην διασχίζει δλην έκ τής Κασ-
σανδρεωτικής πύλης μέχρι τής Χρυσής (β) πα-

1 Οί ορισμοί ανατοΧικον καί δντικόν γίνονται, κατά τήν πάρα πασι
κρατούσαν συνήθειαν, συμφώνως προς τά ύπ' αρχαίων ιστορικών, Ιω-
άννου τοΰ Καμενιάτου καί Ευσταθίου του μητροπολίτου καί άλλων,
εϊρηαένα, τούτοις δε προέκειτο ονγι καΟο'λου τής πόλεως ή ακριβής
γεωγραφική Οέσις, άλλ'ιδία τό έκ τής θαλάσσης μέρος, κατά συνθήκην
τοΰτο ώς νότιον λααβανοαενον.

ράλληλος δέ προς τήν Έγνατίαν είναι ή όδός του
Μιδάτ πασίά, ήτις τήν 'πόλιν διασχίζει εκ τίνος
άνατολικής πύλης, άνωθεν καί προς βορράν τής
Κασσανδρεωτικής κειμένης, μέχρι τής Λη(ι)ταίας
πύλης (α), τής κειμένης άνωθεν καί προς βορράν
τής Χρυσής.

Τω 1873 έπί διοικητοΟ τής πόλεως Μιδάτ ήρ-
ξατο καί κατόπιν κατά ποικίλα διαλείμματα έξε-
τελέσθη ή καθαίρεσις τών μερών α' καί β' καί τοΟ
τείχους γ', τούτου μεν χάριν προσαυξήσεως τής
γης καί κατασκευής τής προκυμαίας, εκείνων δέ
χάριν τής έ'ξω τοΟ περιβόλου επεκτάσεως τής πό-
λεως. Προ οκτώ έτών καθηρέθη ο') τό μέρος τό
μεταξύ τής Κασσανδρεωτικής πύλης καί τής άνω-
θεν αύτής κειμένης, εφέτος δέ (από τής 13 Φεβρου-
αρίου) καθαιρείται ε') τό μεταξύ τής Χρυσής πύ-
λης καί τής Ληταίας.

Κατά τά μέρη α', β', δ', καί ε' τά τείχη έπε-

Έτνπ. 18.1.12.