ετηνη
Μετεώρου πίναξ αφιερωθείς υπό της βασιλίσσης Παλαιολογίνης- νπό Ν. Βέη. 181
Προς τάριστερά ταύτης παράστασις παρ'ήν ή δ' όμως διαγινώσκεται — παρ'δλην τήν φθοράν —
'αφή· νεανικόν. Φορεί ό άγιος στολήν πολύχρωμον και
4. ^ρ·- —' διάκοσμον' τη δεξιά /ειρί κρατεί διπλοΟν σταυ-
\\ Α — Π ΛΓΙ "4 ρον μετά διπλής κεραίας, τη εύωνύμω, ώς εστίν
είκάσαι — της παραστάσεως φθαρείσης και κατά
Φορεί δέ ή άγια Πελαγία καλύπτραν τά λοιπά Τ0.0το το σημεΐον —, θά ηύλόγει.
καθ',εκαστον, φθαρείσης της παραστάσεως, άδιά- ΤαΟτα περί των έν τω πινάκι αγιολογικών πα-
γνωστα. Αδύνατον νά βεβαιωθη άσφαλώς αν πρό- ραστάσεων. Τπο σημείωσιν δτι παραβαλλόμενχι
κείται περι της μάρτυρος Πελαγίαο (έορταζομένης αυται π^ς τ£ς άγιολογικάς παραστάσεις τάς δια-
παρ' ήμΐν τη δ' Μαίου) ή της ομωνύμου όσιας της τυπουμένας έν τη καλούμενη «Ερμηνεία των Ζω-
έν Αντιόχεια (έορταζομένης παρ' ήμΐν τη θ ίου- γράφων » και ταΐς γνωσταΐς ταύτης πηγαΐς 1 παρέ-
νιου) ι. Τό γ'έπ'έμοι φρονώ δτι πρόκειται περι της χρυσι $ιαφ0ράς, πο0· μν έπουσιώδεις, ποΟ δε ση-
μάρτυρος Πελαγιας. μαντικάς όπωσοΟν. ΤοΟ δέ Άγιου Νικολάου του έν
Άνωθεν της Άγιας Πελαγίας έτερα γυναικεία Βουνένη άθλήσαντος — ρητέον και τούτο — μνεία
παραστασις, παρ ην ή επιγραφή αγιολογικής παραστάσεως δεν ύ-άρχει απολύτως
έν τη « Ερμηνεία των Ζωγράφων » και ταϊς γνω-
Η 4- β^ΒΑ
Ρ
σταΐς μέχρι τοΰδε ταύτης πηγαϊς.
Τοιούτον τδ μνημεΐον ημών. ΠρόσΟες δτι ύφ' έ-
καστην των περι την κεντρικην παράστασιν της
Παρίσταται αύτη νεάνιΐ, φοροΟσα καλύπτραν βρεφοκρατούσης Θεοτόκου καϊ της προ αύτής δεο-
καΟήκουσαν μέχρι ώμων και διαχεομένην έπ' αύ- βασίλίσσης Μαρίας Άγγελίνης Κομνηνής
των. Φορεί και διάδημα βασΓλικόν, δ δέ χιτών αϋ· Δουκαίνης Παλαιολογίνης, ύφ' έκάστην λέγω άγιο-
της έρυθρόχρους· φΟαρείσης της παραστάσεως δέν λογικήν παράστασιν υπάρχει έπ'ι τοΟ ξύλου του
διαγινώσκεται ή διάθεσις τών χειρών της άγιας. πίνακος γεγλυμμένη οπή τις σχήματος παραλλη-
"Ανωθεν της Αγίας Βαρβάρας εικονίζεται ό Ά- λογράμμου, βάθους συνήθως οκτώ περίπου' χιλιο-
γιος Ευστράτιος, άνήρ καθεστηκώς, μελανόθριξ, στ0μέτρων. Διατί αρά γε ένεκολάφθησαν αί όπαί
όξυγένειος φορών πολύχρωμον διάκοσμον στολήν. κδ Ίσώ -(ν% ^ώσ„ έν αύταϊς ■ ά ■_
* ι ι! ' 1 χια λείψανων των άγιων έκαστου των εικονιζομε-
3ΐρ--ι ι Γ~ ~| ~~ ΙΓ ~ϊ € ^ τ^ πίνακί· πιθανώτερον, ώς φαίνεται
^ ^ Ι^ν \— Ι^νΙΤΡ^ |13"^|^ μοι, ένεκολάφθησαν έπί τοΟ πίνακος αί όπαϊ αΰται,
I '— I ίνα έν αΰταΐς τεθώσι πολύτιμοι λίθοι, ύπό βεβή-
Καΐ διά μέν της δεξιάς ό άγιος ούτος κρατεί δι- λων λει?ών ήδγ) άφηρημένοι. — Προς τελείαν δέ
πλοΟν σταυρόν μετά διπλής κεραίας, διά δέ της περιγραφήν τοΟ μνημείου γνώριζε, δτι κατά τήν
αριστεράς ευλογεί. *νω "?αν τοΟ παραλληλεπιπέδου του σχηματίζον-
Άνωθεν τοΟ Άγιου Ευστρατίου έτέρα παρά- τος τ°ν πίνακα ήμών υπάρχει καθηλωμένος μικρός
στασις, παρ'ήν ή έπιγραφή· μετάλλινος κρίκος χρησιμεύων προς έξάρτησιν της
εικόνος.
Και τοιούτον μέν καθ' έαυτό το πολύτιμον μνη-
μεΐον, δ'περ διέσωσεν ήμΐν τήν μορφήν της βασι-
— 1 Πρβ. «Διονυσίου τοϋ έκ Φουρνα—Ερμηνεία της Ζωγραφικής
τέ/_νης χαί αί κύριαι αΰτης ανέκδοτοι πηγαί, εκδιδομένη μετα προλό-
^ γου υϋν τό πρώτον πλήρης κατά τό πρωτότυπον αϋτης κείμενον υπό
1 θύτθυ τΟ πρόσωπον θυστυ"χώς έφθαρμενον, ώς Ά. Παπαδοπούλου Κεραμέως. Δα-άναις της αυτοκρατορικής 'Ρωσι-
κης Άρ-/αιο/ογικης Εταιρείας. Έν Πετρουπόλει τυπογραφεΐον Β.
1 Ίδε τούς διαφόρους βίους τών αγίων Πελαγιών παρα Μϊ(/ηβ, ΚίΓ8θ1ΐΙ)3ηΐι 1909». Σελ. να'+351. Εις δον. (Έν τοις προλεγο-
ΡαΐΓθ1θ£Ϊ3 ΟΓ360& του.. ΡΙΤ', σελ. 908-20 κα! Η. ΐΐΒβηβν, αένοις τοϋ βιβ/ίου ΐδέ περί τών προγενεστέρων έ/.δόσεων και μετα"
Εβ^βηεΙβη άβΓ 1ΐθϊ1ί§βη Ρβΐ3£Ϊ&. Βοηη 1879. φράσεων).
^ ο Γ
0 Α
Μετεώρου πίναξ αφιερωθείς υπό της βασιλίσσης Παλαιολογίνης- νπό Ν. Βέη. 181
Προς τάριστερά ταύτης παράστασις παρ'ήν ή δ' όμως διαγινώσκεται — παρ'δλην τήν φθοράν —
'αφή· νεανικόν. Φορεί ό άγιος στολήν πολύχρωμον και
4. ^ρ·- —' διάκοσμον' τη δεξιά /ειρί κρατεί διπλοΟν σταυ-
\\ Α — Π ΛΓΙ "4 ρον μετά διπλής κεραίας, τη εύωνύμω, ώς εστίν
είκάσαι — της παραστάσεως φθαρείσης και κατά
Φορεί δέ ή άγια Πελαγία καλύπτραν τά λοιπά Τ0.0το το σημεΐον —, θά ηύλόγει.
καθ',εκαστον, φθαρείσης της παραστάσεως, άδιά- ΤαΟτα περί των έν τω πινάκι αγιολογικών πα-
γνωστα. Αδύνατον νά βεβαιωθη άσφαλώς αν πρό- ραστάσεων. Τπο σημείωσιν δτι παραβαλλόμενχι
κείται περι της μάρτυρος Πελαγίαο (έορταζομένης αυται π^ς τ£ς άγιολογικάς παραστάσεις τάς δια-
παρ' ήμΐν τη δ' Μαίου) ή της ομωνύμου όσιας της τυπουμένας έν τη καλούμενη «Ερμηνεία των Ζω-
έν Αντιόχεια (έορταζομένης παρ' ήμΐν τη θ ίου- γράφων » και ταΐς γνωσταΐς ταύτης πηγαΐς 1 παρέ-
νιου) ι. Τό γ'έπ'έμοι φρονώ δτι πρόκειται περι της χρυσι $ιαφ0ράς, πο0· μν έπουσιώδεις, ποΟ δε ση-
μάρτυρος Πελαγιας. μαντικάς όπωσοΟν. ΤοΟ δέ Άγιου Νικολάου του έν
Άνωθεν της Άγιας Πελαγίας έτερα γυναικεία Βουνένη άθλήσαντος — ρητέον και τούτο — μνεία
παραστασις, παρ ην ή επιγραφή αγιολογικής παραστάσεως δεν ύ-άρχει απολύτως
έν τη « Ερμηνεία των Ζωγράφων » και ταϊς γνω-
Η 4- β^ΒΑ
Ρ
σταΐς μέχρι τοΰδε ταύτης πηγαϊς.
Τοιούτον τδ μνημεΐον ημών. ΠρόσΟες δτι ύφ' έ-
καστην των περι την κεντρικην παράστασιν της
Παρίσταται αύτη νεάνιΐ, φοροΟσα καλύπτραν βρεφοκρατούσης Θεοτόκου καϊ της προ αύτής δεο-
καΟήκουσαν μέχρι ώμων και διαχεομένην έπ' αύ- βασίλίσσης Μαρίας Άγγελίνης Κομνηνής
των. Φορεί και διάδημα βασΓλικόν, δ δέ χιτών αϋ· Δουκαίνης Παλαιολογίνης, ύφ' έκάστην λέγω άγιο-
της έρυθρόχρους· φΟαρείσης της παραστάσεως δέν λογικήν παράστασιν υπάρχει έπ'ι τοΟ ξύλου του
διαγινώσκεται ή διάθεσις τών χειρών της άγιας. πίνακος γεγλυμμένη οπή τις σχήματος παραλλη-
"Ανωθεν της Αγίας Βαρβάρας εικονίζεται ό Ά- λογράμμου, βάθους συνήθως οκτώ περίπου' χιλιο-
γιος Ευστράτιος, άνήρ καθεστηκώς, μελανόθριξ, στ0μέτρων. Διατί αρά γε ένεκολάφθησαν αί όπαί
όξυγένειος φορών πολύχρωμον διάκοσμον στολήν. κδ Ίσώ -(ν% ^ώσ„ έν αύταϊς ■ ά ■_
* ι ι! ' 1 χια λείψανων των άγιων έκαστου των εικονιζομε-
3ΐρ--ι ι Γ~ ~| ~~ ΙΓ ~ϊ € ^ τ^ πίνακί· πιθανώτερον, ώς φαίνεται
^ ^ Ι^ν \— Ι^νΙΤΡ^ |13"^|^ μοι, ένεκολάφθησαν έπί τοΟ πίνακος αί όπαϊ αΰται,
I '— I ίνα έν αΰταΐς τεθώσι πολύτιμοι λίθοι, ύπό βεβή-
Καΐ διά μέν της δεξιάς ό άγιος ούτος κρατεί δι- λων λει?ών ήδγ) άφηρημένοι. — Προς τελείαν δέ
πλοΟν σταυρόν μετά διπλής κεραίας, διά δέ της περιγραφήν τοΟ μνημείου γνώριζε, δτι κατά τήν
αριστεράς ευλογεί. *νω "?αν τοΟ παραλληλεπιπέδου του σχηματίζον-
Άνωθεν τοΟ Άγιου Ευστρατίου έτέρα παρά- τος τ°ν πίνακα ήμών υπάρχει καθηλωμένος μικρός
στασις, παρ'ήν ή έπιγραφή· μετάλλινος κρίκος χρησιμεύων προς έξάρτησιν της
εικόνος.
Και τοιούτον μέν καθ' έαυτό το πολύτιμον μνη-
μεΐον, δ'περ διέσωσεν ήμΐν τήν μορφήν της βασι-
— 1 Πρβ. «Διονυσίου τοϋ έκ Φουρνα—Ερμηνεία της Ζωγραφικής
τέ/_νης χαί αί κύριαι αΰτης ανέκδοτοι πηγαί, εκδιδομένη μετα προλό-
^ γου υϋν τό πρώτον πλήρης κατά τό πρωτότυπον αϋτης κείμενον υπό
1 θύτθυ τΟ πρόσωπον θυστυ"χώς έφθαρμενον, ώς Ά. Παπαδοπούλου Κεραμέως. Δα-άναις της αυτοκρατορικής 'Ρωσι-
κης Άρ-/αιο/ογικης Εταιρείας. Έν Πετρουπόλει τυπογραφεΐον Β.
1 Ίδε τούς διαφόρους βίους τών αγίων Πελαγιών παρα Μϊ(/ηβ, ΚίΓ8θ1ΐΙ)3ηΐι 1909». Σελ. να'+351. Εις δον. (Έν τοις προλεγο-
ΡαΐΓθ1θ£Ϊ3 ΟΓ360& του.. ΡΙΤ', σελ. 908-20 κα! Η. ΐΐΒβηβν, αένοις τοϋ βιβ/ίου ΐδέ περί τών προγενεστέρων έ/.δόσεων και μετα"
Εβ^βηεΙβη άβΓ 1ΐθϊ1ί§βη Ρβΐ3£Ϊ&. Βοηη 1879. φράσεων).
^ ο Γ
0 Α