DOI Artikel:
Bersakēs, Friderikos: Zaberdas stēlē epitymbios
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.13160#0202
192
Ζαβέρδας στήλη επιτύμβιος- νπδ Φ. Βερσάκη.
Λωμενης κατα τα ακρα και ©ερουσης εν οωρικη
διαλέκτω το δνομα τοΟ νεκρού Σασάμα.
Τό σχήμα των Σειρήνων κατεσκευάσθη κατά τον
από των μέσων περίπου τοΟ Δ' π. Χρ. αιώνος συ-
νήθη τύπον, δ όποιος διετηρήθη αμετάβλητος έν
πολλοίς και έπι των μακεδόνικων και ρωμαϊκών
χρόνων (8β/ιτάάβν Όϊβ δΪΓΘηβη κτλ. ΒβιΊίη1860,
σ. 109 κέ., ΕοβοΙίθΓ'δ Εβχ., δβΐΓβηθη, Ψβίβ&βν
σελ. 635). Ή τεχνοτροπία τών επί της στήλης
ταύτης Σειρήνων δεικνύει τους μακεδόνικους χρό-
νους. Διότι αί γραμμαί τοΟ σώματος είναι λίαν
στρογγύλαι και μαλΟακαί, ή περί τοΰς μαστούς
και την κοιλίαν χώρα μετά πολλής πραγματικότη-
τος έξειργασμένη, αί δέ λαγόνες πολύ εύρεΐαι, τό
δέ πρόσωπον διατηρεί το τραγικον υφος. Μεθ'όμοίας
πραγματικότητος είναι έξειργασμένα και τά μέρη
τού' πτηνοΰ και αί μακραί πτέρυγες εκατέρωθεν.
Λαμβάνοντες όπ'δψιν και την άρίστην έκτέλεσιν
τών γραμμάτων του ονόματος του νεκροΟ και τών
κάτωθεν αύτοΟ έγκεχ αραγμένων γραμμάτων της
προς τον νεκρον πρόσφωνήσεως, χαίρε, δυνάμεθα
νά τάξωμεν την στήλην εις τάς αρχάς ή τά μέσα
τοΟ Γ' π. Χρ. αιώνος. Διότι το σ έχει τάς εκατέ-
ρωθεν γραμμάς λοξάς, τά δέ γράμματα της προσ-
φωνήσεως δεν εχουσιν άκρεμόνας. Ένεκα της κα-
κής φωτογραφίας δεν διακρίνονται ταύτα καλώς.
Ή πινακις ή φέρουσα τό δνομα τοΟ νεκροΟ ένε-
|σκάφη εσωτερικώς άφίνουσα έκτυπον μικρόν κρά-
σπεδον κύκλω. Εντός δέ της έγγλυφής ταύτης
ές"ειργάσθησαν έκτυπα τά γράμματα του ονόματος
τοΟ νεκρού. Τούτο φαίνεται δ'τι έγένετο κατ' έπί-
τμήμα της επιφανείας της στήλης στενώτερον αύ- δρασιν της μεταλλουργίας.
της, άπολήγον δέ πρός τά άνω εις κυμάτιον. Έπι Τό όνομα Σασάμα κείται κατά κλητικήν πτώσιν
τοΟ κυματίου τούτου χρησιμεύοντος άντ'ι εδάφους έκ τοΟ δωρικού Σασάμας. Τό όνομα τοΟτο άπαντα
Γστανται άντωποί δύο Σειρήνες, α'ίτινες έ'χουσι τό έν 01(3 8483 και παρ' Αίσχύλω (Πέρσ. 322: Σει-
άπό τών γονάτων μέχρι τών ποδών μέρος τοΟ σώ- σάμης δ Μνσιος) ώς Σεισάμης, έν δέ 016 4212
ματος πτηνού, τό δέ λοιπόν γυναικός μετά μακράς μετά της δωρικής καταλήξεως ώς Σησάμας, της
κόμης χωριζόμενης έν τω μέσω τής κεφαλής και πρώτης συλλαβής έχούσης Ση άντι Σει. Επί δέ
πιπτούσης έπι τών ώμων, και μετά δύο μακρών τής περί ής ό λόγος στήλης ή πρώτη συλλαβή
πτερύγων. Αί πρός τά έξω χείρες τών Σειρήνων μετεβλήθη κατά δωρικήν έξιν εις Σα (Αλκμάν άπ.
φέρονται έπι τής κεφαλής, διά δέ τών δύο άλλων ο, 6 σάσαμος = σήσαμος και Στησίχορος άπ. 2, 1
χειρών κρατοΰσι τάς ταινίας, αί'τινες κρέμανται σασαμίδας — ΰησαμίδας).
εκατέρωθεν είδος εκτύπου πινακίδος άπεστρογγυ- Φριδερίκος Βεραάκης.
Έτνπ. 20.2.12.
Ζαβέρδας στήλη επιτύμβιος- νπδ Φ. Βερσάκη.
Λωμενης κατα τα ακρα και ©ερουσης εν οωρικη
διαλέκτω το δνομα τοΟ νεκρού Σασάμα.
Τό σχήμα των Σειρήνων κατεσκευάσθη κατά τον
από των μέσων περίπου τοΟ Δ' π. Χρ. αιώνος συ-
νήθη τύπον, δ όποιος διετηρήθη αμετάβλητος έν
πολλοίς και έπι των μακεδόνικων και ρωμαϊκών
χρόνων (8β/ιτάάβν Όϊβ δΪΓΘηβη κτλ. ΒβιΊίη1860,
σ. 109 κέ., ΕοβοΙίθΓ'δ Εβχ., δβΐΓβηθη, Ψβίβ&βν
σελ. 635). Ή τεχνοτροπία τών επί της στήλης
ταύτης Σειρήνων δεικνύει τους μακεδόνικους χρό-
νους. Διότι αί γραμμαί τοΟ σώματος είναι λίαν
στρογγύλαι και μαλΟακαί, ή περί τοΰς μαστούς
και την κοιλίαν χώρα μετά πολλής πραγματικότη-
τος έξειργασμένη, αί δέ λαγόνες πολύ εύρεΐαι, τό
δέ πρόσωπον διατηρεί το τραγικον υφος. Μεθ'όμοίας
πραγματικότητος είναι έξειργασμένα και τά μέρη
τού' πτηνοΰ και αί μακραί πτέρυγες εκατέρωθεν.
Λαμβάνοντες όπ'δψιν και την άρίστην έκτέλεσιν
τών γραμμάτων του ονόματος του νεκροΟ και τών
κάτωθεν αύτοΟ έγκεχ αραγμένων γραμμάτων της
προς τον νεκρον πρόσφωνήσεως, χαίρε, δυνάμεθα
νά τάξωμεν την στήλην εις τάς αρχάς ή τά μέσα
τοΟ Γ' π. Χρ. αιώνος. Διότι το σ έχει τάς εκατέ-
ρωθεν γραμμάς λοξάς, τά δέ γράμματα της προσ-
φωνήσεως δεν εχουσιν άκρεμόνας. Ένεκα της κα-
κής φωτογραφίας δεν διακρίνονται ταύτα καλώς.
Ή πινακις ή φέρουσα τό δνομα τοΟ νεκροΟ ένε-
|σκάφη εσωτερικώς άφίνουσα έκτυπον μικρόν κρά-
σπεδον κύκλω. Εντός δέ της έγγλυφής ταύτης
ές"ειργάσθησαν έκτυπα τά γράμματα του ονόματος
τοΟ νεκρού. Τούτο φαίνεται δ'τι έγένετο κατ' έπί-
τμήμα της επιφανείας της στήλης στενώτερον αύ- δρασιν της μεταλλουργίας.
της, άπολήγον δέ πρός τά άνω εις κυμάτιον. Έπι Τό όνομα Σασάμα κείται κατά κλητικήν πτώσιν
τοΟ κυματίου τούτου χρησιμεύοντος άντ'ι εδάφους έκ τοΟ δωρικού Σασάμας. Τό όνομα τοΟτο άπαντα
Γστανται άντωποί δύο Σειρήνες, α'ίτινες έ'χουσι τό έν 01(3 8483 και παρ' Αίσχύλω (Πέρσ. 322: Σει-
άπό τών γονάτων μέχρι τών ποδών μέρος τοΟ σώ- σάμης δ Μνσιος) ώς Σεισάμης, έν δέ 016 4212
ματος πτηνού, τό δέ λοιπόν γυναικός μετά μακράς μετά της δωρικής καταλήξεως ώς Σησάμας, της
κόμης χωριζόμενης έν τω μέσω τής κεφαλής και πρώτης συλλαβής έχούσης Ση άντι Σει. Επί δέ
πιπτούσης έπι τών ώμων, και μετά δύο μακρών τής περί ής ό λόγος στήλης ή πρώτη συλλαβή
πτερύγων. Αί πρός τά έξω χείρες τών Σειρήνων μετεβλήθη κατά δωρικήν έξιν εις Σα (Αλκμάν άπ.
φέρονται έπι τής κεφαλής, διά δέ τών δύο άλλων ο, 6 σάσαμος = σήσαμος και Στησίχορος άπ. 2, 1
χειρών κρατοΰσι τάς ταινίας, αί'τινες κρέμανται σασαμίδας — ΰησαμίδας).
εκατέρωθεν είδος εκτύπου πινακίδος άπεστρογγυ- Φριδερίκος Βεραάκης.
Έτνπ. 20.2.12.