DOI Artikel:
Euangelidēs, Dēmētrios E.: Lakōnikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.13160#0208
198
Λακωνικοί έπιγραφαί' υπό Δ. Εναγγελίδον.
στρώσεως της κλίματος της οικίας, ή 4 είναι έν-
τετειχισμένη εις την άριστεράν παραστάδα θύρας
τοΰ προς τα δεξιά της κλίμακος ισογείου οικήμα-
τος και ή 5 ε!ς την δεξιάν παραστάδα της θύρας
της οικίας, εις ήν άνέρχεταί τις δια της μνημονευ-
θείσης κλίμακος.
Ή 4 είναι μαρμάρινη στήλη, ολίγον άποκε-
κρουμένη δεξιά."Γψ. 0'45, πλ.0'17,τό δέ μέγεθος
των γραμμάτων ποικίλλει μεταξΰ 0Ό15 καίΟΌ25'
ΕΙκων 5. Αναθηματική επιγραφή.
Αΰτοκροί[το-
Άριϋ'. 6 (είκ. 6). Μαρμάρινη πλάξ λοξώς
ρος Αδρι[α- άποκεκρουμένη τα άνω. "Υψ. 0'26, πλ. 0'27' ύψ.
νοΰ Καί[σα- γραμμ. 0Ό23.
Σωτηρ(ο)[ς. |ίιώσα. λε<
Ροδίνη Στ[α- Χείκων.
(τ)ίου.
^ΙΗημΒΜ^ΕΗΒηΗΚΒΙΗ ώσαςη' μ(ηνας) δ'
Εικων 6. Επιτύμβιος επιγραφή.
Είκών 4. Αναθηματική επιγραφή. Του χαίρε τοΟ πρώτου στίχου σώζεται μόνον ή
Ό αυτοκράτωρ Αδριανός δις έπεδήμησεν εις την κάτω οριζόντιος κεραία τοΐί ε, κατά τά λοιπά είναι
Σπάρτην, το πρώτον τώ 125 και εϊτα τω 128 μ. ασφαλής ή άνάγνωσις και συμπλήρωσις. Ή πλάξ
Χρ. (ΑΜ 1903, 294 κα) 295 σημ. 1 ("ννΌΙίθΓβ)), περιείχε τά ονόματα δυο τουλάχιστον νεκρών, ων
εις τάς δυο δέ ταύτας αύτου επιδημίας αναφέρονται τό του πρώτου δεν διεσώθη. Ό τύπος ούτος τών
πολλαί έν Σπάρτη εύρεθεϊσαι έπιγραφαί, καλοΟσαι επιτύμβιων επιγραφών είναι συνηθέστατος κατά
αύτόν «σωτήρα της Λακεδαίμονος» (8ΜΟ 381 τους τελευταίους ρωμαϊκού: χρόνους.Έν τισι προσ-
και 507), «σωτήρα καϊ εύεργέτην τής Αακεδαί- τίθεται και ό αριθμός τών μηνών προς τοις έ'τεσιν,
μονός» (Β8Α XII 458 άρ. 7), «τον τής Αακεδαί- ώς έν 8Μ0 άρ. 395 και Β8Α XII σελ. 475 άρ.
μονός σωτήρα και κτιστην» (ΑΜ 1877,438 άρ. 34, ένθα προς τούτοι; έδηλουντο και ήμέραι, έν
13) και «σωτήρα Λακεδαιμονίων». τή έκ Γυθείου ΑΕ 1910,53, έν Ι,θ Β&8 2481»,
Ή κάτωθεν τής πρώτης κεχαραγμένη έπιγραφή 203ΐι (ενθα λέγεται «βιώσας έ'τη δύο παρά ήμέρας
είναι πιθανώτατα σύγχρονος, διότι τό σχήμα και δύο;)) και ιδίως έν Αΐγυπτιακαϊς έπιγραφαΐς, αί'τινες
τό μέγεθος τών γραμμάτων είναι άκριβώς τό αυτό, πολλάς λεπτομέρειας έχουσιν, ώς 010-5198 κτλ..
ίσως δ'είναι τό όνομα τήςάναθείσης την έπιγραφήν. Νείκων. Η διά του ει εκφορά τοΟ ι μακρού ή'ο-
Ή κατά γενικήν εκφορά τών έπιγραφών τούτων ξατο ήδη άπό τής δ' π.Χρ. εκατονταετή ρ ίδος μάλι-
είναι λίαν συνήθης, ώς καϊ ή κατά δοτικήν (πρβ. στα έν ταΐς διαλέκτοις" πρβ. πολιτείαν έκ Δωδώνης,
Β8Α XII 456 και 457). Νεικόλαος εξ Αχαίας, Τειμαγόρα έκ Ρόδου (Γ.Χα-
»λ 9. ' κ /* κ\ ν * ' "ΐ τζιδάκι Άκαδ. Άναγν. Α' σελ. 403), έν δέ ταΐς
Αριν>. Ο (είκ. Ο). Δτήλη εκ μάρμαρου υψ. , ?>\ >
η οη \ η / η ιη φ, , ' τ , νεωτέραις και οή ρωααϊκών γρόνων έπιγραφαΐς κα'ι
Ό'4I πλ. υ-λ /, παχ. Ό' ΙΟ. Ια γράμματα είναι απε- 1 , , -
, , » , <ν ~ , „ τοις παλαιοτέοοις άντιγράΐ>οις είναι συγνοτάτη
ςεσμενα ολίγον, ενια όε και ουσοιακριτα ένεκα του " ' *· 1
,. , , τ , , , λ ,λ ' (Κόντον Αθηνά; 1 σελ. 306 .
κονιάματος, υ φ ου είναι επικε/ρισμενος ο λισος
και ε/ουσιν ύψ. 0 035. Δημήτριος Εναγγελίδης.
Λακωνικοί έπιγραφαί' υπό Δ. Εναγγελίδον.
στρώσεως της κλίματος της οικίας, ή 4 είναι έν-
τετειχισμένη εις την άριστεράν παραστάδα θύρας
τοΰ προς τα δεξιά της κλίμακος ισογείου οικήμα-
τος και ή 5 ε!ς την δεξιάν παραστάδα της θύρας
της οικίας, εις ήν άνέρχεταί τις δια της μνημονευ-
θείσης κλίμακος.
Ή 4 είναι μαρμάρινη στήλη, ολίγον άποκε-
κρουμένη δεξιά."Γψ. 0'45, πλ.0'17,τό δέ μέγεθος
των γραμμάτων ποικίλλει μεταξΰ 0Ό15 καίΟΌ25'
ΕΙκων 5. Αναθηματική επιγραφή.
Αΰτοκροί[το-
Άριϋ'. 6 (είκ. 6). Μαρμάρινη πλάξ λοξώς
ρος Αδρι[α- άποκεκρουμένη τα άνω. "Υψ. 0'26, πλ. 0'27' ύψ.
νοΰ Καί[σα- γραμμ. 0Ό23.
Σωτηρ(ο)[ς. |ίιώσα. λε<
Ροδίνη Στ[α- Χείκων.
(τ)ίου.
^ΙΗημΒΜ^ΕΗΒηΗΚΒΙΗ ώσαςη' μ(ηνας) δ'
Εικων 6. Επιτύμβιος επιγραφή.
Είκών 4. Αναθηματική επιγραφή. Του χαίρε τοΟ πρώτου στίχου σώζεται μόνον ή
Ό αυτοκράτωρ Αδριανός δις έπεδήμησεν εις την κάτω οριζόντιος κεραία τοΐί ε, κατά τά λοιπά είναι
Σπάρτην, το πρώτον τώ 125 και εϊτα τω 128 μ. ασφαλής ή άνάγνωσις και συμπλήρωσις. Ή πλάξ
Χρ. (ΑΜ 1903, 294 κα) 295 σημ. 1 ("ννΌΙίθΓβ)), περιείχε τά ονόματα δυο τουλάχιστον νεκρών, ων
εις τάς δυο δέ ταύτας αύτου επιδημίας αναφέρονται τό του πρώτου δεν διεσώθη. Ό τύπος ούτος τών
πολλαί έν Σπάρτη εύρεθεϊσαι έπιγραφαί, καλοΟσαι επιτύμβιων επιγραφών είναι συνηθέστατος κατά
αύτόν «σωτήρα της Λακεδαίμονος» (8ΜΟ 381 τους τελευταίους ρωμαϊκού: χρόνους.Έν τισι προσ-
και 507), «σωτήρα καϊ εύεργέτην τής Αακεδαί- τίθεται και ό αριθμός τών μηνών προς τοις έ'τεσιν,
μονός» (Β8Α XII 458 άρ. 7), «τον τής Αακεδαί- ώς έν 8Μ0 άρ. 395 και Β8Α XII σελ. 475 άρ.
μονός σωτήρα και κτιστην» (ΑΜ 1877,438 άρ. 34, ένθα προς τούτοι; έδηλουντο και ήμέραι, έν
13) και «σωτήρα Λακεδαιμονίων». τή έκ Γυθείου ΑΕ 1910,53, έν Ι,θ Β&8 2481»,
Ή κάτωθεν τής πρώτης κεχαραγμένη έπιγραφή 203ΐι (ενθα λέγεται «βιώσας έ'τη δύο παρά ήμέρας
είναι πιθανώτατα σύγχρονος, διότι τό σχήμα και δύο;)) και ιδίως έν Αΐγυπτιακαϊς έπιγραφαΐς, αί'τινες
τό μέγεθος τών γραμμάτων είναι άκριβώς τό αυτό, πολλάς λεπτομέρειας έχουσιν, ώς 010-5198 κτλ..
ίσως δ'είναι τό όνομα τήςάναθείσης την έπιγραφήν. Νείκων. Η διά του ει εκφορά τοΟ ι μακρού ή'ο-
Ή κατά γενικήν εκφορά τών έπιγραφών τούτων ξατο ήδη άπό τής δ' π.Χρ. εκατονταετή ρ ίδος μάλι-
είναι λίαν συνήθης, ώς καϊ ή κατά δοτικήν (πρβ. στα έν ταΐς διαλέκτοις" πρβ. πολιτείαν έκ Δωδώνης,
Β8Α XII 456 και 457). Νεικόλαος εξ Αχαίας, Τειμαγόρα έκ Ρόδου (Γ.Χα-
»λ 9. ' κ /* κ\ ν * ' "ΐ τζιδάκι Άκαδ. Άναγν. Α' σελ. 403), έν δέ ταΐς
Αριν>. Ο (είκ. Ο). Δτήλη εκ μάρμαρου υψ. , ?>\ >
η οη \ η / η ιη φ, , ' τ , νεωτέραις και οή ρωααϊκών γρόνων έπιγραφαΐς κα'ι
Ό'4I πλ. υ-λ /, παχ. Ό' ΙΟ. Ια γράμματα είναι απε- 1 , , -
, , » , <ν ~ , „ τοις παλαιοτέοοις άντιγράΐ>οις είναι συγνοτάτη
ςεσμενα ολίγον, ενια όε και ουσοιακριτα ένεκα του " ' *· 1
,. , , τ , , , λ ,λ ' (Κόντον Αθηνά; 1 σελ. 306 .
κονιάματος, υ φ ου είναι επικε/ρισμενος ο λισος
και ε/ουσιν ύψ. 0 035. Δημήτριος Εναγγελίδης.