Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Hinweis: Ihre bisherige Sitzung ist abgelaufen. Sie arbeiten in einer neuen Sitzung weiter.
Metadaten

Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]
Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias — 1911

DOI Artikel:
Orlandos, Anastasios K.: Hē krēnē tēs Lykosouras
DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.13160#0214

DWork-Logo
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
204

Ή κρήνη τής Λνκοσονρας' νπο Ά. 'Ορλάνδου.

έ'νει πάχος μείζον των Ο' 40. Δεν είναι δέ άπίθανον δέ αμφιβολία δτι αύται είσιν αί έ'δραι (Ββ1ίαη§βη)

να άντικατέστησεν αύτη την άρχαιοτέραν (έλλη- έφ ών ετίθεντο αί βάσεις των όρθοστατών οίτινες

νιστικήν) τής δεξαμενής στρώσιν.Αέγω δέ τούτο διότι εκλειον έμπροσθεν τό διαμέρισμα II. Των δρθοστα-

ή επιφάνεια το0 νυν πυθμένος (του όωμαϊκοΟ) κει- των τούτων σώζονται σήμερον, ούχϊ κατά χώραν,

ται κατά Ο' 15 ύψηλότερον των εκατέρωθεν αύλά- τέσσαρα τεμάχια, ών σχεδόν άκέραιον σώζεται μό-

κων εκκενώσεως (είκ. 2, Α, Α') και φράσσει αύ- νον το έν, έχον ΰψος 1Ό2 και πλάτος 0.994' τά

τάς. "Ωστε διά την έκκένωσιν της δεξαμενής προς λοιπά τεθραυμένα κατά τό άνω αύτών μέρος ίγουσι

καθαρισμόν, έν ρωμαϊκοΐς χρόνοις, άπητεΐτο έκά- πλάτος Ο 867, 0-728 και 0"72 πάχος οέ κοινόν

στοτε ή καταστροφή μέχρι βάθους 0Ί5 του παρά 0'24 όσον δηλ. και το της έδρας. Πάντων των

τάς αύ'λακας τμήματος του πυθμένος και ή έκ νέου όρθοστατών αί κατά την βάσιν άκμαι εΐσϊ λοξώς

συμπλήρωσις αύτοΰ. Έν ώ, της άνω επιφανείας άποτετμημέναι (θπ 1»Ϊ8Θ&α) ώς έπ' ίσης λοξώς άπο-

τής κοιτοστρώσεως ευρισκομένης έν τω αύτώ ύψο- τετμημέναι είσί και αί παρειαϊ τών εΐρημένων

μέτρω τών αύλάκων (έν έλληνιστικοΐς χρόνοις) εδρών. Ή οιάταξις αύτη συμβάλλεται εις την

δι' άπλής έμφράξεως της οπής έπετυγχάνετο τε- κρείττονα έναρμογήν καϊ μείζονα στεγανότητα,

λεία της δεξαμενής στεγανότης. Καϊ οί μεν όρθοστάται εβαινον έπι τών έδρών'

Όλως ιδιαιτέρα προφύλαξις ελήφθη όπως μή τίνας δέ διαστάσεις εϊχον οί τά μεταξύ τών εδρών

τό ύδωρ εϊσδύη κατά τάς γωνίας. Ούτω τό διαμέ- κενά πληροΰντες λίθοι, ήδυνήθην νά συμπεράνω έκ

ρισμα I φέρει κατά τάς γωνίας τοΟ ύψηλοτέρου τοΟ έξής: Εξετάζων τό του διαμερίσματος II έπί-

αύτοΟ ήμίσεος παχύ κάλυμμα έξ υδραυλικής χρίσμα παρετήρησχ ότι τούτο κάμπτει κατά τον

άσβεστου, τομής τετάρτου κύκλου άκτΐνος 0' 12 βόρειον τοΐχον (εϊκ. 2, Κ) εις άπόστασιν 0'453

(είκ. 4). άπό του έξωτερικοΰ άκρου τής βορείου παραστάδος,

ΤοΟ δέ διαμερίσματος II αί καλύπτουσαι τό δά- φαίνεται δέ σαφώς ή καμπή. Τούτου ούτως έχοντος

πεδον κεραμίδες έτέθησαν κε- ό κατά τήν βόρειον γωνίαν λίθος θά έφθανε μέχρι

κλιμέναι κατά τάς γωνίας κα- τής καμπής ταύτης τοΟ έπιχρίματος ήτοι θά πρού-

θιστώσαι ούτω όμαλωτέραν χωρεί κατά 0Ό75 ένδότερον τής εσωτερικής τών

τήν άπο τών κατακορύφων προς όρθοστατών παρειάς. Προς τά έξω θά ήδύνατό τις

τάς οριζοντίους επιφανείας με- νά ύποθέση δτι έξικνεΐτο μέχρι τοΟ επιπέδου τής

ΕΊκων 4. Λεπτομέρεια τάβασιν. έξωτερικής τών όρθοστατών έπιοανείας. Έν τού-

Έρχόμενοι νυν έπι τήν έξέ- τοις έρευνών μεταξύ τών περί τήν κρήνην κα-

τασιν τής προόψεως παρατη- τεσπαρμένων λίθων άνευρον τεμάχιόν τι λελεα-

ρουμεν ότι αί άκμαί τών εκατέρωθεν παραστάδων σμένον, έργασίας και ύλικοΟ όμοιου τοις τών όο-

Φερουσι τήν χαρακτηριστικήν λάξευσιν (είκ. 5) θοστατών αλλά πάχους 028 μήκους δέ 0 453.

^ ήτις συχνάκις άπαντα έπι μακεδονι- Επειδή δέ τοσούτον απέχει και το σημεΐον καμ-

ί| κών χρόνων έργων 1 χρησιμεύουσα πής του έπιχρίματος άπό τοΰ άκρου, τό τεμάχιον

πράς τε τον κόσμον και τήν αίσθητι- τοΟτο (ώς ενόν πάχος 0'28) ανήκει εις το κενόν

χήν τής γωνίας ένίσχυσιν. Ε είκ. 2. Κατά ταύτα παραδεχόμενοι τέσσαρας

επενδύσεως τών γωνιών
της κρήτης

παραστάδων τής
κρήνης

Είκών 5. Γωνι- Έπι δέ τής πρώτης ύπέρ τήν εύ- όμοιους τοιούτους λίθους πληρουντας τά μεταξύ

αιαλάξενπιςτων θυντηρίαν στρώσεως παρατηροΟμεν, τών όρθοστατών κενά, λαμβάνομεν τήν έν τή είκ. Θ

κατά μήκος τής προάψεως, τρεις έπι- άπεικονιζομένην διάταξιν. Διά ταύτης ή όλη ποό-

μήκεις ορθογώνιους έπιφανείας πλά- σοψις διαιρείται εις τρία ουτω; ειπείν τμήματα,

τους 0'24 άπεχούσας δ' αλλήλων και τών έκατέ- Διά τών καθέτως τοις άρθοστάταις διηκόντων δια-

ρωθεν πα.ραστάδων κατά 0'25-0'30, άνωμάλως μέσων τούτων λίθων έπιτυγχάνομεν δύο τινά, δη-

έξειργασμένας μέχρι βάθους 0Ό1. Τό μήκος τών >αδή άποφεύγομεν άφ'ένος τήν μονοτονίαν και

άκρων είναι 2'59, τής δέ μέσης 2'708, ουδεμία κτώμεθα άφ' έτερου βάσεις διά τούς ύποβαστάζον-

1 Όμττπ Όίβ ΒΗυΙίυηβί άβΓ ΟπβοΙιβη σ. 214 — Ρπβηβ. τας τήν στέγην ξύλινους στύλους (ίδέ σελ. 206).
 
Annotationen