DOI Artikel:
Oikonomos, Georgios P.: Epigraphai ek tēs Athēnais agoras
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.13160#0234
224
Έπιγραφαί έκ τής έν ' Αθήναις αγοράς υπό Γ. Οικονόμου.
1904, 229).
Ο Καλλίας Θρασίππου Γ[αργήττιος] δεν είναι
ρ.έν αμέσως παραδεδομένος-, ανήκει δ'δμως πιθανώ-
τατα εις τον οίκον Θρασίππου Κάλλια 'Αθηναίου
περί το 200 π. ΧΡ. άκμάσαντος (ΙΟ II 547. ΟΒΙ
5148. ΚίΓοΙιηβΓ ΡΑ) και Θρασίππου Καλλίου Αί-
γεϊδος φυλής ΙΟ II 446, 70 τοΟ 150 π. Χρ. πε-
ρίπου, ών πιθανώς πατήρ του Ίζροτέροα. Επί του
ημετέρου λίθου σώζεται ίχνος γράμματος, δ'περ
δύναται νά είναι Γ" ή Π. Το. δημοτικον Γαρ-
γήττιος, όπερ συνεπλήρωσα, πληροί το κενόν ακρι-
βώς, καθίσταται δέ πιθανώτατον και έκ του Θρ.
Καλλ. Αιγεΐδος φ., καθ' δ'σον εις τήν Αίγεΐδα
φυλήν άνήκεν ό δήμος Γαργηττός προ της συστά-
σεως της Άντιγονίδος καί μετά τήν κατάλυσιν
αύτης.
Απομένει νΟν δ 'Αγαθαΐος Προσπάλτιος. Έκ
του διπλού ψηφίσματος ΙΟ II 307 γινώσκομεν
Άγαθαΐον Αύτοκλέους [Προσπάλτιον] (κατά συμ-
πλήρωσιν τοΟ Λνΐΐΐΐθΐηι εξ ΙΟ II 990,4 παρά Οΐί*.
8γ11θ§'θ 635 σημ. 7) έπαινούμενον ώς εύσεβώς
και φιλοτίμως έπιτελέσαντα τά καθήκοντα του άγω-
νοθέτου. Ουδείς άλλος ή ό Άγαθαΐος εκείνος είναι,
νομίζω, καί ό έν τω ήμετέρω ψηφίσματι απαντών,
άλλως τε καί διά τήν προς τοΰς άθλοθέτας καί τά
Παναθήναια σχέσιν αύτου. -ένος τω παρόντι, πι-
θανώτατα δέ εγγονός τοΟ ομωνύμου πρώτου αύτού'
εξαδέλφου είναι ό έν ΙΟ II 990 οοΐ. I, 3 «τοΟ 2ου
αί. τελευτώντος» αναφερόμενος Αγαθαϊος Άγα-
θάρχου Προσπάλτιος. Τών επί του λίθου II 307
ψηφισμάτων τδ μεν πρώτον, ενθα ρητώς αναφέ-
ρεται δ Άγαθαΐος, έγένετο επί Καλλιμήδους, τδ δέ
δεύτερον, εν ώ ασφαλώς έμνημονεύετο δ αύτδς
Άγαθαΐος-, έπί θερσιλόχου. Ο Καλλιμήδης ήρξε
κατά κοινήν έκδοχήν τω 246/5, δ δέ θερσίλοχός
τώ 244/3 (ΚοΙ&θ 58/59).
Διά τών άπο τών προσώπων ένδείξεων άρα κα-
ταλήγομεν εις τους περί τον Καλλιμήδη καί τον
Θερσίλοχον χρόνους, έ'τη δέ, άτινα κατά τον περί
της διαδοχής τών γραμματέων νόμον έξευρισκό-
μενα έκ της περιόδου εκείνης δύνανται νά ληφθώ-
σιν ΰπ δψιν είναι τδ 252/1 καί τδ 240/39. Εις
το πρότερον τούτων τίθεται δ άρχων Διογείτων,
περί οδ δ'μως είναι έπίσης πιθανόν καί τδ ετος
240/39 (Κοί&θ 55). Ή Οεσις άρα τοΟ Αθηνοδώ-
ρου, δι' ον τά αύτά δύο έτη είναι δυνατά, καθο-
ριζομένη θά έξησφάλιζε, μέχρι τουλάχιστον άλλης
άποδείξεως, καί τήν του Διογείτονος. Έν ΙΟ II
301 δ Άγαθαΐος ονομάζεται πατρόθεν, Άγαθαΐος
Αύτοκλέους Προσπ., έν ώ έν τω έπ' Αθηνο-
δώρου ψηφίσματι καλείται άπλώς Άγαθαΐος
Προσπάλτιος, οιονεί ώς γνωστός ήδη καί εναυ-
λος ταΐς άκοαΐς. Εις τήν διαφοράν ταύτην, καίπερ
έστερημένην απολύτου αποδεικτικής άξιας, στη-
ριζόμενος θά ήόύνατό τις μετά πιθανότητας νά θέση
τον Άθηνόδωρον μετά τον Καλλιμήδη καί τον θερ-
σίλοχον ήτοι εις τδ ετος 240/39. Διστάζω δ' δ'μως
νά δεχθώ άνεπιφυλάκτως το χρονολογικόν τοΟτο
πόρισμα πριν έξετάσω το έκ τής μνείας τών Πανα-
θηναίων καί τών άθλοθετών γεννώμενον ζήτημα.
Έν ταΐς άττικαΐς δηλονότι έπιγραφαΐς διακρίνονται
σαφώς τά δύο είδη τών Παναθηναίων, τά μέν μικρά
καλούμενα Π, τά κατ ένιαυτδν ή τά μικρά ή καί
άπλώς Παναθήναια, τά δέ μεγάλα κανονικώς Πα-
ναθήναια τά μεγάλα (ΜϊοΙι&β1Ϊ8 Ραι-Ιΐίθηοη 319.
Α. Μοιηιηββη Ρβδίβ άβΓ 8ΐ&άί ΑΙΙιβη 41 εξ..).
Άπαξ έν επιγραφή ΙΟ II 678Α στ. 17-19: άρι-
στεϊον εκ Παναθηναίων τών έπϊ Ναυσινίχου άρ-
χοντος (Όλυμπ. 100,3=378/7 π. Χρ.) νοείται
ή πεντετηρίς. Έν στίχ- 7ν του έπ' Αθηνοδώρου
ψηφίσματος τής λ. Παναθηναίων δεν προηγεΐτο ή
λ. μεγάλων ή μικρών, διότι έκτος δ'τι έν τή έπι-
γραφική γλώσση άπαρεγκλίτως επιτάσσεται το
έπίθετον, καί λόγοι σπουδαίοι τής οικονομίας τοΟ
κειμένου δυσκάλως, νομίζω, έπιτρέπουσι τοιαύτην
συμπλήρωσιν. Απομένει άρα τδ όνομα τής έορτής
άνευ έπιθέτου, οτε συμφώνως προς τήν έπιγραφικήν
συνήθειαν νοείται ενταύθα ή άμφιετηρίς. Βεβαίως
δεν άποκλείεται έντελώς ή πεντετηρίς, τότε δέ
δέν δύνανται νά είναι ορθά τά έ'τη τοΟ Αθηνοδώ-
ρου, εις ά ανωτέρω κατέληξα, καθ' δ'σον τά με-
γάλα Παναθήναια ήγοντο έν τω τρίτω ετει εκά-
στης Όλυμπιάδος (ΜοπιπίΒθη Ρθδίθ 47), έν ω τό
μέν ετος 252/1-Όλυμπ. 132,1, τόδέ 240/ 39
— Όλυμπ. 135,1.Άλλα τούτο θά άπετέλει έξαί-
ρεσιν.
"Ερχομαι εις τοΰς άθλοθέτας (πρβ. καθόλου
Ρ£ΐυ1γ2 ΚΕ II 2063 καί ϋεΐΓθΐηΙ)θΓ§ 8&§1ίο Ό Α
IV, 1 σελ. 304 έν λ. Ρ^ηαίΐίθηβθδ). Περί τούτων δι-
δάσκει ακριβώς δ Αριστοτέλης έν ΑΠ 60 κληροϋσι
Έτνπ 28.3.12.
Έπιγραφαί έκ τής έν ' Αθήναις αγοράς υπό Γ. Οικονόμου.
1904, 229).
Ο Καλλίας Θρασίππου Γ[αργήττιος] δεν είναι
ρ.έν αμέσως παραδεδομένος-, ανήκει δ'δμως πιθανώ-
τατα εις τον οίκον Θρασίππου Κάλλια 'Αθηναίου
περί το 200 π. ΧΡ. άκμάσαντος (ΙΟ II 547. ΟΒΙ
5148. ΚίΓοΙιηβΓ ΡΑ) και Θρασίππου Καλλίου Αί-
γεϊδος φυλής ΙΟ II 446, 70 τοΟ 150 π. Χρ. πε-
ρίπου, ών πιθανώς πατήρ του Ίζροτέροα. Επί του
ημετέρου λίθου σώζεται ίχνος γράμματος, δ'περ
δύναται νά είναι Γ" ή Π. Το. δημοτικον Γαρ-
γήττιος, όπερ συνεπλήρωσα, πληροί το κενόν ακρι-
βώς, καθίσταται δέ πιθανώτατον και έκ του Θρ.
Καλλ. Αιγεΐδος φ., καθ' δ'σον εις τήν Αίγεΐδα
φυλήν άνήκεν ό δήμος Γαργηττός προ της συστά-
σεως της Άντιγονίδος καί μετά τήν κατάλυσιν
αύτης.
Απομένει νΟν δ 'Αγαθαΐος Προσπάλτιος. Έκ
του διπλού ψηφίσματος ΙΟ II 307 γινώσκομεν
Άγαθαΐον Αύτοκλέους [Προσπάλτιον] (κατά συμ-
πλήρωσιν τοΟ Λνΐΐΐΐθΐηι εξ ΙΟ II 990,4 παρά Οΐί*.
8γ11θ§'θ 635 σημ. 7) έπαινούμενον ώς εύσεβώς
και φιλοτίμως έπιτελέσαντα τά καθήκοντα του άγω-
νοθέτου. Ουδείς άλλος ή ό Άγαθαΐος εκείνος είναι,
νομίζω, καί ό έν τω ήμετέρω ψηφίσματι απαντών,
άλλως τε καί διά τήν προς τοΰς άθλοθέτας καί τά
Παναθήναια σχέσιν αύτου. -ένος τω παρόντι, πι-
θανώτατα δέ εγγονός τοΟ ομωνύμου πρώτου αύτού'
εξαδέλφου είναι ό έν ΙΟ II 990 οοΐ. I, 3 «τοΟ 2ου
αί. τελευτώντος» αναφερόμενος Αγαθαϊος Άγα-
θάρχου Προσπάλτιος. Τών επί του λίθου II 307
ψηφισμάτων τδ μεν πρώτον, ενθα ρητώς αναφέ-
ρεται δ Άγαθαΐος, έγένετο επί Καλλιμήδους, τδ δέ
δεύτερον, εν ώ ασφαλώς έμνημονεύετο δ αύτδς
Άγαθαΐος-, έπί θερσιλόχου. Ο Καλλιμήδης ήρξε
κατά κοινήν έκδοχήν τω 246/5, δ δέ θερσίλοχός
τώ 244/3 (ΚοΙ&θ 58/59).
Διά τών άπο τών προσώπων ένδείξεων άρα κα-
ταλήγομεν εις τους περί τον Καλλιμήδη καί τον
Θερσίλοχον χρόνους, έ'τη δέ, άτινα κατά τον περί
της διαδοχής τών γραμματέων νόμον έξευρισκό-
μενα έκ της περιόδου εκείνης δύνανται νά ληφθώ-
σιν ΰπ δψιν είναι τδ 252/1 καί τδ 240/39. Εις
το πρότερον τούτων τίθεται δ άρχων Διογείτων,
περί οδ δ'μως είναι έπίσης πιθανόν καί τδ ετος
240/39 (Κοί&θ 55). Ή Οεσις άρα τοΟ Αθηνοδώ-
ρου, δι' ον τά αύτά δύο έτη είναι δυνατά, καθο-
ριζομένη θά έξησφάλιζε, μέχρι τουλάχιστον άλλης
άποδείξεως, καί τήν του Διογείτονος. Έν ΙΟ II
301 δ Άγαθαΐος ονομάζεται πατρόθεν, Άγαθαΐος
Αύτοκλέους Προσπ., έν ώ έν τω έπ' Αθηνο-
δώρου ψηφίσματι καλείται άπλώς Άγαθαΐος
Προσπάλτιος, οιονεί ώς γνωστός ήδη καί εναυ-
λος ταΐς άκοαΐς. Εις τήν διαφοράν ταύτην, καίπερ
έστερημένην απολύτου αποδεικτικής άξιας, στη-
ριζόμενος θά ήόύνατό τις μετά πιθανότητας νά θέση
τον Άθηνόδωρον μετά τον Καλλιμήδη καί τον θερ-
σίλοχον ήτοι εις τδ ετος 240/39. Διστάζω δ' δ'μως
νά δεχθώ άνεπιφυλάκτως το χρονολογικόν τοΟτο
πόρισμα πριν έξετάσω το έκ τής μνείας τών Πανα-
θηναίων καί τών άθλοθετών γεννώμενον ζήτημα.
Έν ταΐς άττικαΐς δηλονότι έπιγραφαΐς διακρίνονται
σαφώς τά δύο είδη τών Παναθηναίων, τά μέν μικρά
καλούμενα Π, τά κατ ένιαυτδν ή τά μικρά ή καί
άπλώς Παναθήναια, τά δέ μεγάλα κανονικώς Πα-
ναθήναια τά μεγάλα (ΜϊοΙι&β1Ϊ8 Ραι-Ιΐίθηοη 319.
Α. Μοιηιηββη Ρβδίβ άβΓ 8ΐ&άί ΑΙΙιβη 41 εξ..).
Άπαξ έν επιγραφή ΙΟ II 678Α στ. 17-19: άρι-
στεϊον εκ Παναθηναίων τών έπϊ Ναυσινίχου άρ-
χοντος (Όλυμπ. 100,3=378/7 π. Χρ.) νοείται
ή πεντετηρίς. Έν στίχ- 7ν του έπ' Αθηνοδώρου
ψηφίσματος τής λ. Παναθηναίων δεν προηγεΐτο ή
λ. μεγάλων ή μικρών, διότι έκτος δ'τι έν τή έπι-
γραφική γλώσση άπαρεγκλίτως επιτάσσεται το
έπίθετον, καί λόγοι σπουδαίοι τής οικονομίας τοΟ
κειμένου δυσκάλως, νομίζω, έπιτρέπουσι τοιαύτην
συμπλήρωσιν. Απομένει άρα τδ όνομα τής έορτής
άνευ έπιθέτου, οτε συμφώνως προς τήν έπιγραφικήν
συνήθειαν νοείται ενταύθα ή άμφιετηρίς. Βεβαίως
δεν άποκλείεται έντελώς ή πεντετηρίς, τότε δέ
δέν δύνανται νά είναι ορθά τά έ'τη τοΟ Αθηνοδώ-
ρου, εις ά ανωτέρω κατέληξα, καθ' δ'σον τά με-
γάλα Παναθήναια ήγοντο έν τω τρίτω ετει εκά-
στης Όλυμπιάδος (ΜοπιπίΒθη Ρθδίθ 47), έν ω τό
μέν ετος 252/1-Όλυμπ. 132,1, τόδέ 240/ 39
— Όλυμπ. 135,1.Άλλα τούτο θά άπετέλει έξαί-
ρεσιν.
"Ερχομαι εις τοΰς άθλοθέτας (πρβ. καθόλου
Ρ£ΐυ1γ2 ΚΕ II 2063 καί ϋεΐΓθΐηΙ)θΓ§ 8&§1ίο Ό Α
IV, 1 σελ. 304 έν λ. Ρ^ηαίΐίθηβθδ). Περί τούτων δι-
δάσκει ακριβώς δ Αριστοτέλης έν ΑΠ 60 κληροϋσι
Έτνπ 28.3.12.