DOI Artikel:
Kuruniōtēs, Kōnstantinos: Ex Attikēs
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.13160#0258
248
Έξ Αττικής· νπδ Κ. Κονρουνιώτον.
Εικων 6. Τάφος (άμφορενς) μικρόν παιδίον.
νηθες μέγεθος αυτών εΐνε μεταξύ 0-80 και Ο160, τό
άνοιγμα τον στομίου των πλείστων μέχρι 0*18, ένίων
δε και μέχρι 0'35 και ή περιφέρεια της κοιλίας μεταξύ
0'4δ και 0'55. Επί πολλών έξ αυτών, ών τό στόμιον
δεν ήτο αρκούντως εύρύχωρον, δπως εΐσβληθη ό σκε-
λετός εις τό άγγεΐον, άπεκόπη προσεκτικώς κατά τήν
μίαν πλευράν μέγα καρδιόσχημον συνήθως τεμάχιον,
δπερ μετά τήν ένθεσιν τοΰ νεκρού προσαρ|*οζόμενον
έπεκάλυπτεν εκ νέου τό άνοιγμα (είκ. 7).Έπι αμφοτέρων
Είκων 7. Τάφος (άμφορενς) μικρόν παιδίον.
τών πλευρών τοϋ λαιμού τών αμφορέων υπάρχει σχεδόν
πάντοτε τυπικόν κόσμημα άποτελούμενον έκ δύο συγ-
κεντρικών μικρών κύκλων μεταξύ ολίγων καθέτων δφιο-
ειδώνγραμμών ή συγκεντρικών τριγώνων μεταξύ ομοίων
δφιοειδών γραμμών, πλην τούτων δ' εΐχον και κοσμη-
ματικάς γραμμάς περιθεούσας κατά τό μέσον τήν κοι-
λίαν.
Όλίγοι αμφορείς εΐχον τό σχήμα τοΰ γνωστού άμ-
φορέως τοΰ Νέτον, ούτοι δέ δεν έ'φερον τό κόσμημα
τοΰ λαιμοΰ.
Δύο έκ τών αμφορέων άπετελοΰντο έκ τεμαχίων
συνδεδεμένων διά μολύβδου. Πλην τών αμφορέων
τούτων τών έκ καλού πηλοΰ και γεγανωμένων ύπήρχον
και άλλοι αμφορείς, ως καί τίνες πίθοι (βλ. εικ. 3) έκ
πηλοΰ μετρίας ποιότητος και άγάνωτοι.
Οί αμφορείς συνήθως ήσαν κεκλιμένοι έν τη άμμω
(βλ. είκ' 3 και 5) ύπεστηρίζοντο δέ ενίοτε διά λίθων
κατά τάς πλευράς, τά στόμια αυτών εκαλύπτοντο συνή-
θως μεν διά τοΰ κάτω μέρους ά'λλων ομοίων τεθραυ-
σμένων αμφορέων, η σπανιώτερον διά πλακών, ά'παξ
δ'έχρησίμευεν ως κάλυμμα καί ολόκληρος μεγάλη υδρία
(ύψ. 040 ά'νευ λαιμού καί διαμ. κοιλίας 0 40) έχουσα
έρυθρωπόν γάνωμα καί άνωθνν της κοιλίας κύκλον
καί σπείρας. Πολλάκις εύρίσκοντο δύο ή καί πλείονες
αμφορείς σχεδόν έπ' αλλήλων τεθειμένοι.
Έκτος τών αμφορέων τούτων, ή συχνότερον έξωθεν
αυτών, παρά τον λαιμόν εύρίσκοντο σχεδόν πάντοτε
εις μικρός κύαθος καί μία ή δύο οινοχόαι, σπανιώ-
τερον δέ καί πυξίδιόν τι ή βομβυλιός.
Οί διά πώρινων πλακών κατεσκευασμένοι τάφοι συ-
νήθως ουδέν εΐχον κτέρισμα, σπανιώτερον δέ μόνον
εΐχον μικρόν τι γεωμετρικόν άγγεΐον εντός ενός έκ
τούτων ευρέθη μετά μιας γεωμετρικής κύλικος τεθραυ-
σμένης ή έπι της εικόνος 8 δεξιά κατά τήν ά'να) γωνίαν
απεικονιζόμενη κορινθιακή οινοχόη. Καί έντός δέ τών
πυρών μόνον ολίγα τεμάχια αγγείων εύρίσκοντο. Καί
ό γεωμετρικός άμφορεύς (άνω εικ. 4), έν φ ύπήρχον
κεκαυμένα οστά νεκρού, ούδέν είχε κτέρισμα, μόνον ώς
πώμα αύτοΰ έχρησίμευε γεωμετρική φιάλη γνωστού
σχήματος καί διακοσμήσεως.
Δείγματα τών έν τοις τάφοις τούτοις ευρισκομένων
αγγείων παρέχουσιν αί εικόνες 8 καί 9. Εΐνε ταΰτα
γεωμετρικά τών τελευταίων χρόνων, προχοΐδια πρώιμα
αττικά τών δνομαζομένων Φαληρικών, καί γνήσια Κο-
ρινθιακά ή κατ' άπομίμησιν τοιούτων κατεσκευασμένα
αγγεία. Πάντα ταΰτα ευρίσκονται συνήθως μετ' αλλή-
λων χωρίς νά δύνηται νά γίνη διάκρισις τάφων εχόν-
των μόνον μιας κατηγορίας αγγεία.
Μεταξύ τών τάφων, έν τή έπιχώσει, προερχόμενα
Έτνπ. 13.4.12.
Έξ Αττικής· νπδ Κ. Κονρουνιώτον.
Εικων 6. Τάφος (άμφορενς) μικρόν παιδίον.
νηθες μέγεθος αυτών εΐνε μεταξύ 0-80 και Ο160, τό
άνοιγμα τον στομίου των πλείστων μέχρι 0*18, ένίων
δε και μέχρι 0'35 και ή περιφέρεια της κοιλίας μεταξύ
0'4δ και 0'55. Επί πολλών έξ αυτών, ών τό στόμιον
δεν ήτο αρκούντως εύρύχωρον, δπως εΐσβληθη ό σκε-
λετός εις τό άγγεΐον, άπεκόπη προσεκτικώς κατά τήν
μίαν πλευράν μέγα καρδιόσχημον συνήθως τεμάχιον,
δπερ μετά τήν ένθεσιν τοΰ νεκρού προσαρ|*οζόμενον
έπεκάλυπτεν εκ νέου τό άνοιγμα (είκ. 7).Έπι αμφοτέρων
Είκων 7. Τάφος (άμφορενς) μικρόν παιδίον.
τών πλευρών τοϋ λαιμού τών αμφορέων υπάρχει σχεδόν
πάντοτε τυπικόν κόσμημα άποτελούμενον έκ δύο συγ-
κεντρικών μικρών κύκλων μεταξύ ολίγων καθέτων δφιο-
ειδώνγραμμών ή συγκεντρικών τριγώνων μεταξύ ομοίων
δφιοειδών γραμμών, πλην τούτων δ' εΐχον και κοσμη-
ματικάς γραμμάς περιθεούσας κατά τό μέσον τήν κοι-
λίαν.
Όλίγοι αμφορείς εΐχον τό σχήμα τοΰ γνωστού άμ-
φορέως τοΰ Νέτον, ούτοι δέ δεν έ'φερον τό κόσμημα
τοΰ λαιμοΰ.
Δύο έκ τών αμφορέων άπετελοΰντο έκ τεμαχίων
συνδεδεμένων διά μολύβδου. Πλην τών αμφορέων
τούτων τών έκ καλού πηλοΰ και γεγανωμένων ύπήρχον
και άλλοι αμφορείς, ως καί τίνες πίθοι (βλ. εικ. 3) έκ
πηλοΰ μετρίας ποιότητος και άγάνωτοι.
Οί αμφορείς συνήθως ήσαν κεκλιμένοι έν τη άμμω
(βλ. είκ' 3 και 5) ύπεστηρίζοντο δέ ενίοτε διά λίθων
κατά τάς πλευράς, τά στόμια αυτών εκαλύπτοντο συνή-
θως μεν διά τοΰ κάτω μέρους ά'λλων ομοίων τεθραυ-
σμένων αμφορέων, η σπανιώτερον διά πλακών, ά'παξ
δ'έχρησίμευεν ως κάλυμμα καί ολόκληρος μεγάλη υδρία
(ύψ. 040 ά'νευ λαιμού καί διαμ. κοιλίας 0 40) έχουσα
έρυθρωπόν γάνωμα καί άνωθνν της κοιλίας κύκλον
καί σπείρας. Πολλάκις εύρίσκοντο δύο ή καί πλείονες
αμφορείς σχεδόν έπ' αλλήλων τεθειμένοι.
Έκτος τών αμφορέων τούτων, ή συχνότερον έξωθεν
αυτών, παρά τον λαιμόν εύρίσκοντο σχεδόν πάντοτε
εις μικρός κύαθος καί μία ή δύο οινοχόαι, σπανιώ-
τερον δέ καί πυξίδιόν τι ή βομβυλιός.
Οί διά πώρινων πλακών κατεσκευασμένοι τάφοι συ-
νήθως ουδέν εΐχον κτέρισμα, σπανιώτερον δέ μόνον
εΐχον μικρόν τι γεωμετρικόν άγγεΐον εντός ενός έκ
τούτων ευρέθη μετά μιας γεωμετρικής κύλικος τεθραυ-
σμένης ή έπι της εικόνος 8 δεξιά κατά τήν ά'να) γωνίαν
απεικονιζόμενη κορινθιακή οινοχόη. Καί έντός δέ τών
πυρών μόνον ολίγα τεμάχια αγγείων εύρίσκοντο. Καί
ό γεωμετρικός άμφορεύς (άνω εικ. 4), έν φ ύπήρχον
κεκαυμένα οστά νεκρού, ούδέν είχε κτέρισμα, μόνον ώς
πώμα αύτοΰ έχρησίμευε γεωμετρική φιάλη γνωστού
σχήματος καί διακοσμήσεως.
Δείγματα τών έν τοις τάφοις τούτοις ευρισκομένων
αγγείων παρέχουσιν αί εικόνες 8 καί 9. Εΐνε ταΰτα
γεωμετρικά τών τελευταίων χρόνων, προχοΐδια πρώιμα
αττικά τών δνομαζομένων Φαληρικών, καί γνήσια Κο-
ρινθιακά ή κατ' άπομίμησιν τοιούτων κατεσκευασμένα
αγγεία. Πάντα ταΰτα ευρίσκονται συνήθως μετ' αλλή-
λων χωρίς νά δύνηται νά γίνη διάκρισις τάφων εχόν-
των μόνον μιας κατηγορίας αγγεία.
Μεταξύ τών τάφων, έν τή έπιχώσει, προερχόμενα
Έτνπ. 13.4.12.