Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1912)

Ό τον Ά&ήνησιν "Ασκληπιείου περίβολος και τό Έλευσίνιον υπό Φρ. Βερσάκη. 59

ΰιον έλΰεΐν, οί νϋν ώρμηται). Διότι τό μεν τέρμα Οΰτω έκ της ευτυχούς εύρέσεως των κατά τό

τοΰλά/ιστον της έκ τοΟ Δίπυλου έκκινούσης πομ- νότιον μέρος της Ακροπόλεως λειψάνων άποκαθί-

πικης όδοΟ ε/ει καθορισθή σαφώς έκ των έν πλεί- σταται πλήρης τάξις εις την μέχρι τοαδε έπικρα-

στοις σημείοις δυτικώς της Ακροπόλεως ύπαρχόν- τήσασαν σύγχυσιν περί το Έλευσι'νιον, ήτις θέλει

των λειψάνων αυτής. Ή δέ άπό του Αρείου Πά- πάντοτε υπάρχει, όταν αί τοπογραφικοί εργασία!

γου πορεία αυτής ει/ε, φαίνεται, ώς ορθώς ό στηρίζωνται μόνον έπ'ι άορίστων γραπτών ειδήσεων

(ΙβίοΗ εικάζει (259, 167) την σημερινήν διεύΟυνσιν επιδεχομένων παντοίας ερμηνείας,

της άμαξιτου, άλλ' ή στροφή αυτής και ή άνοδος Κατά την δημοσίευσιν της πρώτης περί τών

προς την Άκρόπολιν εύρίσκοντο δυτικώς του θεά- μνημείων του Ασκληπιείου μικρας ημών εργασίας

τοου τοΟ Ίίρωδου. Ένταΰθα δε άπέληγεν έν τοις δεν ήδυνήθημεν και ήμεϊς νά δώσωμεν άκριβή πε-

μεταγενεστέροις χρόνοις καϊ το Έλευσι'νιον. Δια ριγραφήν πάντων τών μνημονευθέντων τοίχων,

τούτο Ό Φιλόστρατος μη γνωρίζων την υπαρξιν Άλλα τοΟτο συνέβη, διότι πάσα ή προσοχή ημών

τοΟ τμήματος τοΟ Ελευσίνιου, τοΰ έν τω Άσκλη- περιεστράφη περί την πρόχειρον μελέτην τών έν

πιείω περιεχομένου, άπολέσαντος, ώς εΐπομεν, τήν τω Ασκληπιεία» αρχιτεκτονικών μνημείων, ώς

άρ/ικήν σημασίαν αϋτοΟ, αλλά μόνον τήν μετα- άναφέρομεν κα'ι έν άρ/ή τοΟ άρθρου τούτου (ΑΕ

γενεστέραν εκτασιν αύτοΟ μέχρι τοΟ θεάτρου τοΟ 1908, 255).

Ήρωδου, λέγει ότι ή ναΟς περικάμπτουσα τόΈλευ- Τελευτώντες παραθέτομεν ολίγας λέξεις τοΰ

σίνιον διήρχετο προ τοΟ Πελασγικού, τοΟ δυτικού ΚόιΊθ έν ΑΜ 1896, 332 δημοσιευθείσας. Προσ-

δηλ. της Ακροπόλεως μέρους, καϊ κατέληγεν εις παθών ούτος νά έξηγήση τον λόγον της έριδος με-

τό Πύθιον (πρβ. ,ΓιιάβίοΙι ε. ά. 107 και ΚδδίβΓ, ταξύ τοΰ Τηλεμάχου και τών Κηρύκων τοΟ Έλευ-

Ό&8 Ρβΐ3Γ§ΐ^οη 1909). Προ τής ιδρύσεως του σινίου έπάγεται τάδε" «Η&ίίβη βί\ν& άίβ βίβιΐδί-

Άσκληπιείου δυνατόν νά ήκολούθει ή πομπή άλ- « ηΐδοΐίθη ΡΗθδίθΓ ά&8 Κοιηπιβη άθδ Οοίίθδ Χΐηά

λην διεύθυνσιν, ίνα μή διάσχιση τό Έλευσι'νιον. « 8βίηβ ΕΐηΙίθΙΐΓ ΐηι Εΐβαδΐπίοη ΐη άθΓ Ηο££-

Άλλακ παρά τον Άρειον Πάγον ύπήρ/ον πολλαϊ « ηαη§ §βΙ)ϊ11ϊ§1;, θγ \νβΓ(1θ βϊοΐι άβυβπκΐ ιώϊϊ θϊ-

διακλαοώσεις τής κυρίας όοοΟ, ών ή μία θά ήγεν « ηθΠ1 ΡΙ&Ιζ ΐηι Είθΐΐδϊηϊοη ββ§ηϋ§βη, §1θϊο1ΐ8&ιη

εις τήν Άκρόπολιν (^άβίοΐι ε. ά. 167). Άποδει- « &1δ δοΙιυίζνθΓντβηάίθΓ άβΓ Οόίίίηηβη? Ο&ηη

κνύεται λοιπόν ό'τι οί τοποθετήσαντες τό Έλευσί- * ™'ά™ ^Γθ Α&ηθί§ϋη£ £6§βη <*ίθ Αη1α§·θ βίηβδ

νιον εις τό νοτιοδυτικόν μέρος τής Ακροπόλεως * βί2θηθη Ηθίΐϊβίυπιβ £ίΐΓ άθη ηβαβη ΑιΛδπιπι-

έξέφοασαν τήν όρθοτέραν γνώμην. * 1ίη2 ννοΜ νθΓ8ίαηά1ίβ1ι».

Προς αποφυγήν επαναλήψεως γνωστών πρα- ^ πε?ίεΡΥ°ν πόσον ό ΚόΠβ έπλησίασε προς

γμάτων άποφεύγομεν πδίσαν μνείαν κερί τής μέχρι ^ *λήθειβν· ,^τεύσας τούς λόγους τής Ιριδος,

τοΟδε γενομένης ύπό πολλών έπιστημόνων έργα- άλλ' ούΧ1 κα1 πραγματικήν αυτών άφορμην,

σίας, παραπέμποντε; όμως εις τό ρηθέν έργον τοΟ ^ δγ1λονότί ™ μόνον αυτοτελούς Άσκλη-

^άβΐοΐι, ένθα υπάρχει έν σ. 257 σημ. 5" σ. 258 πΐεί'°υ' άλλά κ<ΧΕ ^ ^?υσιν τούτου έν άποσπα-

σημ. 6 χ.αϊ σ. 259 πασα προς τό Έλευσι'νιον σχε- σθέντΐ ™0 Ελευσίνιου,

τική πληροφορία. Φρώερίκος Βεραάκης.