DOI article:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.14281#0072
Θεσσαλικαι έπιγραφαί' ΰπο Ά. 'Αρβανιτοπονλον.
είναι τις άγνωστος" διότι έν Ιβ IX2 1231 ανα-
γράφεται ταγός των Φαλανναίων Νικίας Θερσιμέ-
νονς, πιθανώτατα Ό αυτός τω ενταύθα, ώς και εκ
τοΰ σχήματος των γραμμάτων αμφοτέρων των επι-
γραφών συμπεραίνομεν.
Στίχ- 14-45. Ή φράσις ον&εν ένλείπων είναι
στερεότυπος, ώς εκ των πολλών προσκομισθέντων
παραδειγμάτων έκ τών Θεσσαλικών επιγραφών κα-
τεδείξαμεν έν ΑΕ 1910, 337· ούτως άρα συμπλη-
ρωτέον οριστικώς τον στίχ. 14 της εκεί άριθ. 1
έπιγραφής, άλλως τε και της μετοχής μή άντι-
κειμένης προς την σύνταξιν.
Στίχ. 16-17. Συνεπληρώσαμεν ονσ]ης, ουχί
γενομέν]ης, διότι ό άριστερόθεν κενός χώρος όλίγα
μόνον γράμματα έλλείποντα εμφαίνει, είναι δε καϊ
άλλως έκφραστικώτερον το ονοης. Η δέ άναγραφο-
μένη σ'.τοδεία, ήν καλεί σπανοαιτίαν τό ψήφισμα,
φαίνεται ούχΐ άσχετος προς την άναφερομένην έν
ψη^ίσμασι τών Λαρισαίων, ώς έπισυμβάσαν έν τη
τριακονταετία τη μεταξύ τοΰ 220-190 π. Χρ.
-λειστάκις' βλ. τά λεχθέντα περί αυτής έν ΑΕ
1910, 344. 348. Ουτω"τό περί οδ ό λόγος ψήφι-
σμα θα έχρονο~Κογιϊ~ο ώς γραφέν περί το 200 π.
Χρ. στρογγύλως ειπείν.
Ή δέ προς τους Γοννεΐς ευεργεσία του Νικίου
ήτο σπουοαιοτάτη, καίτοι έγένετο υπό τύπον δα-
νείου εις είδος, ήτοι με διορίαν ή έπι έπιστροφη~, ώς
σήμερον λέγομεν κοινώς' διότι τοΰτο σημαίνει τό
έπ Αναβολή" τοΰ ψηφίσματος (πρβ. ΙΟ IX2 20ο
στίχ. 22). Έγένετο δέ το δάνειον πρός την πόλιν
αυτήν τών Γοννέων υπό τοΟ λίαν πλουσίου βεβαίως
γεωκτήμονος Νικίου, ό'στις και έκάστοις πολίταις
Γοννεΰσι, τοις κατ Ιδίαν έντνγχάνονσι, θά παρέσχε
δωρεάν σΐτον, ώς ΰποδηλοΐ τό ψήφισμα δια της
λέξεοχ δαπάνης έν στί/. 14.
Ή Οπό της πόλεως χρήσις του σίτου θά έγένετο
ούχΐ μόνον πρός τροφήν, αλλά μάλιστα πρός σπο-
ράν ομοίως και σήμερον τοιαΟτα δάνεια έπι άπο-
δόσει τελούνται έν Θεσσαλία ου μόνον πρός γεωρ-
γούς, αλλά καϊ πρός ο'λα χωρία ύπ άλλων πολι-
τών ή χωρίων εύπορησάντων κατά τό παρελθόν
έ'τος' θεωρείται δ' αύτη μεγίστη ευεργεσία υπό τών
γεωργών, και άν έπι άποδόσει -/ορηγήται ό σίτος
και ετι μάλλον έπϊ τόκω.
Περίπου εις την αυτήν ή περί τούς αυτούς χρό-
νους σπανοσιτίαν άναφέρονται και τά κάτω άριθ.
90 και 96 ψηφίσματα ύπέρ ξένων πολιτών έκδο-
θέντα, εύχρηστησάντων σΐτον πιθανώς τη πόλει
τών Γοννέων, ομοίως ώς ό Νικίας.
Στίχ. 32. Μνημονεύεται ό έτερος μόνον τών τα-
μιών, ό της έξαμήνου, καθ'ήν θά άνετίθετο ή στήλη
αύτη έντός τοΟ έτους, καθ' ό ήρχον οί κατονομα-
ζόμενοι ταγοί, συμφώνως τω στίχ. 27-28 (έπι της
αυτών αρχής)- τοΰτο δ' ίνα μή έπέλθη αναβολή και
βραδύτης.
Άριϋ'. 90 (είκ. 2. — Εύρετ. άρι&. 99).
Στήλη μαρμάρου ύπομέλανος κάτω μόνον άπο-
κεκομμένη' άνω λήγει εις ήπίως προέχον όοιζόν-
τιον γεΐσον. —Τψ.0-40, πλ.0-317, πάχ.0-078.
Ευθύς ΰπο τό γεΐσον έχαράχθη ή επιγραφή σχε-
δόν βαθέως κα'ι καλώς, άλλ' άποτριβείσης πάλαι
της επιφανείας, μάλιστα παρά τάς άκμάς και κατά
τό κάτω τρίτον περίπου της ό'λης στήλης, έφθάρη
ίκανώς και μετά πολλής δυσχέρειας διαγιγνώσκον-
ται νΰν τά γράμματα, ών υψ. 0Ό06-0Ό09, διά-
στιχ. 0-005-
5
10
15
Είκών 2 (εκ φωτογραφίας της όπιο&ίας δψεως εκτνπον)·
έπιγρ. άριΰ. 90. Προξενικόν ψήφισμα τών Γοννέων
νπερ Απολλοδώρον και Διόδωρου τών
Διόδωρου Φαλανναίων.
Άγαθηι τύ]χ[ηι/ στρα]τ<|[γ]οϋντος
τών Περρ]«[ιβ]ών Κλ[έ]ωνος τοΰ Τιμο-
θέου] Γ[οννέ]ως τό δεύτερον Ιερέω[ς
τοΰ Άσκλη]πιο[Γ'] Σ[τρ]'ΐτονίκου [τοΰ
είναι τις άγνωστος" διότι έν Ιβ IX2 1231 ανα-
γράφεται ταγός των Φαλανναίων Νικίας Θερσιμέ-
νονς, πιθανώτατα Ό αυτός τω ενταύθα, ώς και εκ
τοΰ σχήματος των γραμμάτων αμφοτέρων των επι-
γραφών συμπεραίνομεν.
Στίχ- 14-45. Ή φράσις ον&εν ένλείπων είναι
στερεότυπος, ώς εκ των πολλών προσκομισθέντων
παραδειγμάτων έκ τών Θεσσαλικών επιγραφών κα-
τεδείξαμεν έν ΑΕ 1910, 337· ούτως άρα συμπλη-
ρωτέον οριστικώς τον στίχ. 14 της εκεί άριθ. 1
έπιγραφής, άλλως τε και της μετοχής μή άντι-
κειμένης προς την σύνταξιν.
Στίχ. 16-17. Συνεπληρώσαμεν ονσ]ης, ουχί
γενομέν]ης, διότι ό άριστερόθεν κενός χώρος όλίγα
μόνον γράμματα έλλείποντα εμφαίνει, είναι δε καϊ
άλλως έκφραστικώτερον το ονοης. Η δέ άναγραφο-
μένη σ'.τοδεία, ήν καλεί σπανοαιτίαν τό ψήφισμα,
φαίνεται ούχΐ άσχετος προς την άναφερομένην έν
ψη^ίσμασι τών Λαρισαίων, ώς έπισυμβάσαν έν τη
τριακονταετία τη μεταξύ τοΰ 220-190 π. Χρ.
-λειστάκις' βλ. τά λεχθέντα περί αυτής έν ΑΕ
1910, 344. 348. Ουτω"τό περί οδ ό λόγος ψήφι-
σμα θα έχρονο~Κογιϊ~ο ώς γραφέν περί το 200 π.
Χρ. στρογγύλως ειπείν.
Ή δέ προς τους Γοννεΐς ευεργεσία του Νικίου
ήτο σπουοαιοτάτη, καίτοι έγένετο υπό τύπον δα-
νείου εις είδος, ήτοι με διορίαν ή έπι έπιστροφη~, ώς
σήμερον λέγομεν κοινώς' διότι τοΰτο σημαίνει τό
έπ Αναβολή" τοΰ ψηφίσματος (πρβ. ΙΟ IX2 20ο
στίχ. 22). Έγένετο δέ το δάνειον πρός την πόλιν
αυτήν τών Γοννέων υπό τοΟ λίαν πλουσίου βεβαίως
γεωκτήμονος Νικίου, ό'στις και έκάστοις πολίταις
Γοννεΰσι, τοις κατ Ιδίαν έντνγχάνονσι, θά παρέσχε
δωρεάν σΐτον, ώς ΰποδηλοΐ τό ψήφισμα δια της
λέξεοχ δαπάνης έν στί/. 14.
Ή Οπό της πόλεως χρήσις του σίτου θά έγένετο
ούχΐ μόνον πρός τροφήν, αλλά μάλιστα πρός σπο-
ράν ομοίως και σήμερον τοιαΟτα δάνεια έπι άπο-
δόσει τελούνται έν Θεσσαλία ου μόνον πρός γεωρ-
γούς, αλλά καϊ πρός ο'λα χωρία ύπ άλλων πολι-
τών ή χωρίων εύπορησάντων κατά τό παρελθόν
έ'τος' θεωρείται δ' αύτη μεγίστη ευεργεσία υπό τών
γεωργών, και άν έπι άποδόσει -/ορηγήται ό σίτος
και ετι μάλλον έπϊ τόκω.
Περίπου εις την αυτήν ή περί τούς αυτούς χρό-
νους σπανοσιτίαν άναφέρονται και τά κάτω άριθ.
90 και 96 ψηφίσματα ύπέρ ξένων πολιτών έκδο-
θέντα, εύχρηστησάντων σΐτον πιθανώς τη πόλει
τών Γοννέων, ομοίως ώς ό Νικίας.
Στίχ. 32. Μνημονεύεται ό έτερος μόνον τών τα-
μιών, ό της έξαμήνου, καθ'ήν θά άνετίθετο ή στήλη
αύτη έντός τοΟ έτους, καθ' ό ήρχον οί κατονομα-
ζόμενοι ταγοί, συμφώνως τω στίχ. 27-28 (έπι της
αυτών αρχής)- τοΰτο δ' ίνα μή έπέλθη αναβολή και
βραδύτης.
Άριϋ'. 90 (είκ. 2. — Εύρετ. άρι&. 99).
Στήλη μαρμάρου ύπομέλανος κάτω μόνον άπο-
κεκομμένη' άνω λήγει εις ήπίως προέχον όοιζόν-
τιον γεΐσον. —Τψ.0-40, πλ.0-317, πάχ.0-078.
Ευθύς ΰπο τό γεΐσον έχαράχθη ή επιγραφή σχε-
δόν βαθέως κα'ι καλώς, άλλ' άποτριβείσης πάλαι
της επιφανείας, μάλιστα παρά τάς άκμάς και κατά
τό κάτω τρίτον περίπου της ό'λης στήλης, έφθάρη
ίκανώς και μετά πολλής δυσχέρειας διαγιγνώσκον-
ται νΰν τά γράμματα, ών υψ. 0Ό06-0Ό09, διά-
στιχ. 0-005-
5
10
15
Είκών 2 (εκ φωτογραφίας της όπιο&ίας δψεως εκτνπον)·
έπιγρ. άριΰ. 90. Προξενικόν ψήφισμα τών Γοννέων
νπερ Απολλοδώρον και Διόδωρου τών
Διόδωρου Φαλανναίων.
Άγαθηι τύ]χ[ηι/ στρα]τ<|[γ]οϋντος
τών Περρ]«[ιβ]ών Κλ[έ]ωνος τοΰ Τιμο-
θέου] Γ[οννέ]ως τό δεύτερον Ιερέω[ς
τοΰ Άσκλη]πιο[Γ'] Σ[τρ]'ΐτονίκου [τοΰ