DOI article:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.14281#0076
ΘεσσαλικαΙ έπιγραφαί' υπό Ά. 'Αρβανιτοπούλου.
άλλ' αύτη ή παρεφθαρμένη ή άλλη τις αύτών τε-
τάρτη- παρά τω αϋτώ έτερον του Περραιβικοΰ
Έρικίνιον είναι το μεταξύ Αίγινίου και Γόμφων
κείμενον.
Στίχ. 4-7. Οί τιμώμενοι Ο. Πανίιΐδ Ο. ί. Α-
ροΐΐοηίαβ και Ο. ΡΊανΐαδ Ο. ί. Κοοοο είναι εμφα-
νώς "Ελληνες έκρωμαϊσΟέντες ή απελεύθεροι, άσχε-
τοι προς την αύτοκρατορικήν γενεάν τών Φλαυΐων
ώς λίαν μεταγενεστέραν της επιγραφής ταύτης"
περί τιμών απονεμομένων 'Ρωμαίοις ήδη από του
τέλους της Γ' και τών άρ/ών της Β' π. Χρ. εκα-
τονταετηρίδας βλ. τά προειρηαένα εν ΑΕ 1910,
347 κέ·. Οί αναφερόμενοι ένταΰθα ίσως ήσαν υπάλ-
ληλοι τίνες, ή ίθ§&Ιϊ εμπορευόμενοι· ούτω θά εί/ον
ανάγκην τών έν Γόννοις τιμών, ώ: είπομεν έν άριθ.
80 Α.
Τό όνομα Ρόκκων είναι νέον ίν ταΐς Θεσσαλι-
καΐς έπιγραφαϊς.
Στίχ. 13. Ό δήμος άντι του τιόλις είναι εν τοις
ψηφίσμασι τούτοις ολως ασύνηθες" άλλ' έν στίχ.
17 έδοξε τί} πόλει.
Στίχ. 17-20. Άντι της κατονομασίας τών άρ-
χόντων αναγράφεται γενικώς ή έννομος εκκλησία,
περί ής βλ. τά προειρημένα έν άριθ. /2 και 90.
Άντι οέ της συνηΟεστάτης εικοστής του Διθυραμ-
βίου μηνός άναγράφεται ίνταΰθα μόνον και έν άριθ.
73 ή δεκάτη αύτοΰ.
Έκ τών διαφορών τούτων του τυπικού κα'ι έκ
του σχήματος τών γραμμάτων φαίνεται ήμΐν δτι
το ψήφισμα τούτο έςεδόθη περ'ι τά τέλη της Β' ή
τάς άρχάς τής Α' π. Χρ. έκατονταετηρίδος' είναι
άρα τό νεώτατον τών εύρεθέντιυν.
Άρι&. 92 (είκών 4. — Εύρετ. άρι&. 87).
Στήλη λευκού γονζρο·/.6'/.'/.ον μαρμάρου, άριστερά
μόνον άκέραιος.—"Τψ. 0 213, πλάτ. 0*22, πάχ .
0Ό75.
Ή έπιγραφή έχαράχθη σχεδόν βαθέως και έπι-
μελώς, έφθάρη δ ίκανώς, άποτριβείσης πάλαι τής
έπιφανείας, αάλιστα άνω και δεξιά" ΰψ. γραμμ.
0Ό06-0Ό12, οιάστιχ. 0-003.
Τά ίχνη τών στίχ. 1-3 είναι λίαν άφανή και έκ
τούτου αί συμπληρώσεις αβέβαιοι" πάντως ένταΰθα
άναμένομεν ή το ιστορικόν, ήτοι την διήγησιν τοΰ
ψηφίσματος, ή την άναγραφήν τών άρχόντων τής
Είκών 4 (εκ φωτογραφίας της όπιο&ίας δψεως έκτύπον)·
επιγρ. άριΰ. 92. ΙΤροξενικόν ψήφισμα τών Γοννέων
νπ'ερ Τίτον Κο'ίνχτίον ατρατηγον νπάτον 'Ρωμαίων.
.....Γοννέ]ων [...........
.......ο]υς [κ]«[ί -----.....
......]ο[υς] «[ντ.....διό δεδό-
χί)αι έπαινέ]σα[ι] τε Τ[ίτον Κο'ΐνκτιον στρα-
5 ιηγόν υπ]ατον Τω[μαίων χαΐ στεφανώ-
σει χ[ρ]υσώι στεφα[νωι· και άναγορεϋσαι αυ-
τόν άρετής ενεχ[εν και εύνοιας, ής έ'χων
διατελεί προς τή[ν πόλιν είναι δέ αυτόν και
πρόξενον τής [π]όλ[εως τής Γοννέων και
10 πολίτην και αύτό[ν και εγγονούς· είναι
δέ αύ[τ]ώι και γης [έ'νκτησιν και ως σωτ-
Γ)[ρ]ι άφ[ιεροΰν;· ε]π[ι]στ[εϊ]λαι δέ και προς
[την σύγκλητον 'Ρωμαίων και τον δήμον κτλ.].
πόλεως' το δεύτερον φαίνεται πιΟανώτερον" ούτως
έν στί/. 3 θά εκείτο "Αντιγόνου ή τι ομοιον.
Στίχ. 4-Η. Ιχνος του Τ του ονόματος διακρί-
νεται έπαοκώς' τούτου ένεκα συνεπληρώσαμεν διά
τοΰ περίφημου Τίτου Κοϊνκτίου Φλαμινίνου, διότι
έτερος ύπατος Ρωμαίων ουδαμώς προσαρμόζεται
ούτε προς τους χρόνους και την ίστορίαν τοΰ τό-
που και τής έπιγραφής ταύτης, ούτε προς τας με-
γάλας και έξαιρετικάς τιμάς, τάς άπονεμομένας
διά τοΰ ψηφίσματος.
Διότι αληθώς ό Τίτος έλογίσθη έλευθερωτής τών
Περραιβών και τών άλλων έθνών (πρβ. Πολυβ.
18, 46) τω 196 π.Χρ., ώς γνωστόν τό ψήφισμα
άρα θά εξεδόθη τω 196 ή τω 19ο π. Χρ., καίτοι
ό Τίτος ΰπάτευσε τώ 198 π.Χρ. ' άλλ'έν έπιστολή
άλλ' αύτη ή παρεφθαρμένη ή άλλη τις αύτών τε-
τάρτη- παρά τω αϋτώ έτερον του Περραιβικοΰ
Έρικίνιον είναι το μεταξύ Αίγινίου και Γόμφων
κείμενον.
Στίχ. 4-7. Οί τιμώμενοι Ο. Πανίιΐδ Ο. ί. Α-
ροΐΐοηίαβ και Ο. ΡΊανΐαδ Ο. ί. Κοοοο είναι εμφα-
νώς "Ελληνες έκρωμαϊσΟέντες ή απελεύθεροι, άσχε-
τοι προς την αύτοκρατορικήν γενεάν τών Φλαυΐων
ώς λίαν μεταγενεστέραν της επιγραφής ταύτης"
περί τιμών απονεμομένων 'Ρωμαίοις ήδη από του
τέλους της Γ' και τών άρ/ών της Β' π. Χρ. εκα-
τονταετηρίδας βλ. τά προειρηαένα εν ΑΕ 1910,
347 κέ·. Οί αναφερόμενοι ένταΰθα ίσως ήσαν υπάλ-
ληλοι τίνες, ή ίθ§&Ιϊ εμπορευόμενοι· ούτω θά εί/ον
ανάγκην τών έν Γόννοις τιμών, ώ: είπομεν έν άριθ.
80 Α.
Τό όνομα Ρόκκων είναι νέον ίν ταΐς Θεσσαλι-
καΐς έπιγραφαϊς.
Στίχ. 13. Ό δήμος άντι του τιόλις είναι εν τοις
ψηφίσμασι τούτοις ολως ασύνηθες" άλλ' έν στίχ.
17 έδοξε τί} πόλει.
Στίχ. 17-20. Άντι της κατονομασίας τών άρ-
χόντων αναγράφεται γενικώς ή έννομος εκκλησία,
περί ής βλ. τά προειρημένα έν άριθ. /2 και 90.
Άντι οέ της συνηΟεστάτης εικοστής του Διθυραμ-
βίου μηνός άναγράφεται ίνταΰθα μόνον και έν άριθ.
73 ή δεκάτη αύτοΰ.
Έκ τών διαφορών τούτων του τυπικού κα'ι έκ
του σχήματος τών γραμμάτων φαίνεται ήμΐν δτι
το ψήφισμα τούτο έςεδόθη περ'ι τά τέλη της Β' ή
τάς άρχάς τής Α' π. Χρ. έκατονταετηρίδος' είναι
άρα τό νεώτατον τών εύρεθέντιυν.
Άρι&. 92 (είκών 4. — Εύρετ. άρι&. 87).
Στήλη λευκού γονζρο·/.6'/.'/.ον μαρμάρου, άριστερά
μόνον άκέραιος.—"Τψ. 0 213, πλάτ. 0*22, πάχ .
0Ό75.
Ή έπιγραφή έχαράχθη σχεδόν βαθέως και έπι-
μελώς, έφθάρη δ ίκανώς, άποτριβείσης πάλαι τής
έπιφανείας, αάλιστα άνω και δεξιά" ΰψ. γραμμ.
0Ό06-0Ό12, οιάστιχ. 0-003.
Τά ίχνη τών στίχ. 1-3 είναι λίαν άφανή και έκ
τούτου αί συμπληρώσεις αβέβαιοι" πάντως ένταΰθα
άναμένομεν ή το ιστορικόν, ήτοι την διήγησιν τοΰ
ψηφίσματος, ή την άναγραφήν τών άρχόντων τής
Είκών 4 (εκ φωτογραφίας της όπιο&ίας δψεως έκτύπον)·
επιγρ. άριΰ. 92. ΙΤροξενικόν ψήφισμα τών Γοννέων
νπ'ερ Τίτον Κο'ίνχτίον ατρατηγον νπάτον 'Ρωμαίων.
.....Γοννέ]ων [...........
.......ο]υς [κ]«[ί -----.....
......]ο[υς] «[ντ.....διό δεδό-
χί)αι έπαινέ]σα[ι] τε Τ[ίτον Κο'ΐνκτιον στρα-
5 ιηγόν υπ]ατον Τω[μαίων χαΐ στεφανώ-
σει χ[ρ]υσώι στεφα[νωι· και άναγορεϋσαι αυ-
τόν άρετής ενεχ[εν και εύνοιας, ής έ'χων
διατελεί προς τή[ν πόλιν είναι δέ αυτόν και
πρόξενον τής [π]όλ[εως τής Γοννέων και
10 πολίτην και αύτό[ν και εγγονούς· είναι
δέ αύ[τ]ώι και γης [έ'νκτησιν και ως σωτ-
Γ)[ρ]ι άφ[ιεροΰν;· ε]π[ι]στ[εϊ]λαι δέ και προς
[την σύγκλητον 'Ρωμαίων και τον δήμον κτλ.].
πόλεως' το δεύτερον φαίνεται πιΟανώτερον" ούτως
έν στί/. 3 θά εκείτο "Αντιγόνου ή τι ομοιον.
Στίχ. 4-Η. Ιχνος του Τ του ονόματος διακρί-
νεται έπαοκώς' τούτου ένεκα συνεπληρώσαμεν διά
τοΰ περίφημου Τίτου Κοϊνκτίου Φλαμινίνου, διότι
έτερος ύπατος Ρωμαίων ουδαμώς προσαρμόζεται
ούτε προς τους χρόνους και την ίστορίαν τοΰ τό-
που και τής έπιγραφής ταύτης, ούτε προς τας με-
γάλας και έξαιρετικάς τιμάς, τάς άπονεμομένας
διά τοΰ ψηφίσματος.
Διότι αληθώς ό Τίτος έλογίσθη έλευθερωτής τών
Περραιβών και τών άλλων έθνών (πρβ. Πολυβ.
18, 46) τω 196 π.Χρ., ώς γνωστόν τό ψήφισμα
άρα θά εξεδόθη τω 196 ή τω 19ο π. Χρ., καίτοι
ό Τίτος ΰπάτευσε τώ 198 π.Χρ. ' άλλ'έν έπιστολή