DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14281#0080
Θεσσαλικοί επιγραφαί' νπό Ά. Άρβανιτοπονλον.
Είκών 7 (εκ φωτογραφίας της όπιοΰίας όψεως έκτνπον)"
επιγρ. αριϋ·. 95. Προξενικόν ψήφισμα των Γοννεων
υπερ Νίχωνος Ά. . . Ήραχλειώτον (Μακεδόνος).
Ά]γαθή τΰχη· τ[αγε]υόν[των
Ε]υβιότου τοϋ Ά[σάνδ]ρου, [Π]υ[ρρί-
ο[υ τ]οΰ Νικα[ίου], Πα[ρμενίωνος τοϋ Αν-
τιγόνου, [Άρ]ιστ[οκλέους τοϋ Τι]μ[ο-
5 κράτους, [Παρ]μ[ε]ν[ί]ωνο[ς] τοϋ [ΑΙν-
ησίου' ταμιε[υόντ]ων Άρ[ιστί]ωνο[ς
τοϋ Ξενομένου, [Σω]στ[ράτο]υ
τοϋ Άσάνδρ[ου' γραμμ]ατ[ε]ΰ-
οντος Άριστοκρ[άτ]ου τοϋ Άρι-
10 σ]τομήδου' μηνός Διθυρανβ[ί-
ο]υ [είκά]δΐ' εδοξε τή πόλει τη
Γοννεων ε]πειδή Νίκων [Ά-
----Ήρακλειώ]της (δ) κ[αλός
[κάγαθός και εΰνους τη ι πόλει]
[ημών διατελεί διακείμενος κτλ ].
φαίνεται δτι εκ δευτέρας φροντίδας έχάραςε μόλις
τό I τοΟ Νίκων έν δέ στίγ. 13 δεν διακρίνεται άν
μικρόν τι Ο μεταξύ ^ και κ έγράφη ύπό του χαρά-
κτου και έξηλείφθη ή ού, ή προήλθεν έκ φθοράς"
βλ. περί τούτου άνω αριθ. 93 στίχ. 7.
Αί συμπληρώσεις δύνανται να θεωρηθώσι πά-
σαι ασφαλείς, στηριχθεϊσαι έπί ύπολειφθέντιον
ιχνών γραμμάτων" περί ολίγων μόνον δύναται να
έκφρασθή μικρά τις άμφιβολία, ώς θά είπωμεν έν
τοις κάτω.
Στίχ. 1-6. Έκ των ταγών ό Ενβίοτος τον 'Α-
σάνδρον είναι ομώνυμος και πιθανώτατα Ό αύτος
τώ έν τώ άνω άριθ. 80 Β ψηφίσματι, υίος δέ του
Άσάνδρον τον Ενβιότον άπαντώντος έν νεωστί εύ-
ρεθέντι ψηφίσματι' άλλων πατρικών Ενβίοτος άρ-
χων άπαντα πλειστάκις, ώς και πατρικόν άλλων
αρχόντων ύπάρχει το Ενβίοτος.
ΤοΟ δευτέρου ταγοΟ ή άνάγνωσις είναι ασφαλής.
Ταγός Παρμενίων τον Αντιγόνον, Ό αύτος πι-
θανώς τώ ένταΰθα, άπαντα έν τοις κάτω δημοσι-
ευθησομένοις ύπ'άριθ. 149 καϊ 150 ψηφίσμασιν,
άλλ' έκ συμπληρώσεως.
Του τετάρτου ταγοΟ ή συμπλήρωσις είναι πι-
θανωτάτη ώς προς τό όνομα, ασφαλής ώς προς τό
πατρικόν ίσως ό άνω άριθ. 81 γραμματεύς Τιμο-
κράτης τον (Άριστοκλέονς;) είναι πατήρ του ταγού
τούτου, μηδαμοΟ άλλαχοΟ άπαντώντος του δνόμα-
τος Τιμοκράτης' άλλ' ουδείς δύναται βεβαίως να
άτΐοκλείση έτερα ονόματα άρχόμενα άπο του Α-
ριστ----, οία πολλά ΰπάρχουσιν αρχόντων τών
Γοννεων.
Ό δέ πέμπτος ταγός Παρμενίων τον Αίνησίον
είναι πιθανώτατα δ αυτός τώ έν τοις άνω άριθ.
65-68 ψηφίσμασιν, οπόθεν άποκλείεται άλλη συμ-
πλήρωσις, οίον Ήγ ησίον κττ..
Στί/· 6-10. Δέν εύρομεν έν άλλοις ψηφίσμασιν
ού'τε τινά τών ταμιών τούτων ού'τε τον γραμματέα,
ών αί συμπληρώσεις έξ άλλου είναι άσφαλεΐς" όνό-
ματά τινα ό'μοια ταγών ή πατέρων αυτών έμφα-
νίζονται εν τισι ψηφίσμασιν, ώς και έν μεταγενε-
στέραις άπελευθερωτικαΐς έπιγραφαί'ς τών Γόννων.
Στίχ. 13. Τό έθνικόν είναι πιθανώτατον ή Μα-
κεδονική ασπίς δηλοΐ ό'τι Ηράκλεια νοείται ό νυν
Πλαταμών' άλλα προς τούς Ήρακλειώτας μεγί-
στη έχθρα έπεκράτει άπο τών Γοννέων ένεκα τών
προς αυτούς αμφισβητουμένων όρων, περί ών βλ.
τάς κάτω ύπ' άριθ. 165 κέ. δημοσιευθησομένας
έπιγραφάς. Ήδύνατο βεβαίως νά ύπάρξη έξαίρεσίς
τίνων Ήρακλειωτών φίλων όντων προς τούς Γον-
νεΐς, ών ό τιμώμενος ένταυθα δια σπουδαίας βε-
βαίως προς αυτούς ευεργεσίας.
Νέα ονόματα εμφανίζονται τό Αίνησίας και Α-
ριστο μήδης.
Άριϋ>. 96 (εικ. 8. — Ενρετ. άρι&. 10).
Στήλη λευκού μαρμάρου κάτω μόνον άποκεκομ-
μένη' άνω λήγει εις έλαφρώς προέ/ον όριζόντιον
Είκών 7 (εκ φωτογραφίας της όπιοΰίας όψεως έκτνπον)"
επιγρ. αριϋ·. 95. Προξενικόν ψήφισμα των Γοννεων
υπερ Νίχωνος Ά. . . Ήραχλειώτον (Μακεδόνος).
Ά]γαθή τΰχη· τ[αγε]υόν[των
Ε]υβιότου τοϋ Ά[σάνδ]ρου, [Π]υ[ρρί-
ο[υ τ]οΰ Νικα[ίου], Πα[ρμενίωνος τοϋ Αν-
τιγόνου, [Άρ]ιστ[οκλέους τοϋ Τι]μ[ο-
5 κράτους, [Παρ]μ[ε]ν[ί]ωνο[ς] τοϋ [ΑΙν-
ησίου' ταμιε[υόντ]ων Άρ[ιστί]ωνο[ς
τοϋ Ξενομένου, [Σω]στ[ράτο]υ
τοϋ Άσάνδρ[ου' γραμμ]ατ[ε]ΰ-
οντος Άριστοκρ[άτ]ου τοϋ Άρι-
10 σ]τομήδου' μηνός Διθυρανβ[ί-
ο]υ [είκά]δΐ' εδοξε τή πόλει τη
Γοννεων ε]πειδή Νίκων [Ά-
----Ήρακλειώ]της (δ) κ[αλός
[κάγαθός και εΰνους τη ι πόλει]
[ημών διατελεί διακείμενος κτλ ].
φαίνεται δτι εκ δευτέρας φροντίδας έχάραςε μόλις
τό I τοΟ Νίκων έν δέ στίγ. 13 δεν διακρίνεται άν
μικρόν τι Ο μεταξύ ^ και κ έγράφη ύπό του χαρά-
κτου και έξηλείφθη ή ού, ή προήλθεν έκ φθοράς"
βλ. περί τούτου άνω αριθ. 93 στίχ. 7.
Αί συμπληρώσεις δύνανται να θεωρηθώσι πά-
σαι ασφαλείς, στηριχθεϊσαι έπί ύπολειφθέντιον
ιχνών γραμμάτων" περί ολίγων μόνον δύναται να
έκφρασθή μικρά τις άμφιβολία, ώς θά είπωμεν έν
τοις κάτω.
Στίχ. 1-6. Έκ των ταγών ό Ενβίοτος τον 'Α-
σάνδρον είναι ομώνυμος και πιθανώτατα Ό αύτος
τώ έν τώ άνω άριθ. 80 Β ψηφίσματι, υίος δέ του
Άσάνδρον τον Ενβιότον άπαντώντος έν νεωστί εύ-
ρεθέντι ψηφίσματι' άλλων πατρικών Ενβίοτος άρ-
χων άπαντα πλειστάκις, ώς και πατρικόν άλλων
αρχόντων ύπάρχει το Ενβίοτος.
ΤοΟ δευτέρου ταγοΟ ή άνάγνωσις είναι ασφαλής.
Ταγός Παρμενίων τον Αντιγόνον, Ό αύτος πι-
θανώς τώ ένταΰθα, άπαντα έν τοις κάτω δημοσι-
ευθησομένοις ύπ'άριθ. 149 καϊ 150 ψηφίσμασιν,
άλλ' έκ συμπληρώσεως.
Του τετάρτου ταγοΟ ή συμπλήρωσις είναι πι-
θανωτάτη ώς προς τό όνομα, ασφαλής ώς προς τό
πατρικόν ίσως ό άνω άριθ. 81 γραμματεύς Τιμο-
κράτης τον (Άριστοκλέονς;) είναι πατήρ του ταγού
τούτου, μηδαμοΟ άλλαχοΟ άπαντώντος του δνόμα-
τος Τιμοκράτης' άλλ' ουδείς δύναται βεβαίως να
άτΐοκλείση έτερα ονόματα άρχόμενα άπο του Α-
ριστ----, οία πολλά ΰπάρχουσιν αρχόντων τών
Γοννεων.
Ό δέ πέμπτος ταγός Παρμενίων τον Αίνησίον
είναι πιθανώτατα δ αυτός τώ έν τοις άνω άριθ.
65-68 ψηφίσμασιν, οπόθεν άποκλείεται άλλη συμ-
πλήρωσις, οίον Ήγ ησίον κττ..
Στί/· 6-10. Δέν εύρομεν έν άλλοις ψηφίσμασιν
ού'τε τινά τών ταμιών τούτων ού'τε τον γραμματέα,
ών αί συμπληρώσεις έξ άλλου είναι άσφαλεΐς" όνό-
ματά τινα ό'μοια ταγών ή πατέρων αυτών έμφα-
νίζονται εν τισι ψηφίσμασιν, ώς και έν μεταγενε-
στέραις άπελευθερωτικαΐς έπιγραφαί'ς τών Γόννων.
Στίχ. 13. Τό έθνικόν είναι πιθανώτατον ή Μα-
κεδονική ασπίς δηλοΐ ό'τι Ηράκλεια νοείται ό νυν
Πλαταμών' άλλα προς τούς Ήρακλειώτας μεγί-
στη έχθρα έπεκράτει άπο τών Γοννέων ένεκα τών
προς αυτούς αμφισβητουμένων όρων, περί ών βλ.
τάς κάτω ύπ' άριθ. 165 κέ. δημοσιευθησομένας
έπιγραφάς. Ήδύνατο βεβαίως νά ύπάρξη έξαίρεσίς
τίνων Ήρακλειωτών φίλων όντων προς τούς Γον-
νεΐς, ών ό τιμώμενος ένταυθα δια σπουδαίας βε-
βαίως προς αυτούς ευεργεσίας.
Νέα ονόματα εμφανίζονται τό Αίνησίας και Α-
ριστο μήδης.
Άριϋ>. 96 (εικ. 8. — Ενρετ. άρι&. 10).
Στήλη λευκού μαρμάρου κάτω μόνον άποκεκομ-
μένη' άνω λήγει εις έλαφρώς προέ/ον όριζόντιον