Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1912)

Θεσσαλικοί έπιγραφαί: Γ') Γόννων υπό "Α. Άρβανιτοπούλου.

87

Άριϋ>. 120. (—Εύρετ. άριΰ. 9). Στήλη λευ· Έκ τοΟ τέρματος του στίχ. 2 παρεκινήθημεν

κοΟ μαρμάρου κάτω μόνον άποκεκομμένη' ή άρι- ε!ς τον καθορισμον και την συμπλήρωσιν του ψη-

στερά πλάγια έδρα έφθάρη τελείως ύπο των ύδά- φίσμάτος.

τουν και της ατμοσφαίρας, φαίνεται δ εκ τούτου Επειδή έκ της διαίρώσεως των υδάτων έσχη-

ώς άποκοπεΐσα" άνω λήγει εις έλαφρώς προέχον ματίσΟησαν μϊκρά αυλάκια εμφασιν γραμμάτων

όριζόντιον γεΐσον, ου τΌ άριστερον ήμισυ άπεσχί- έ'/οντα, τά άπο του στίχ. 4 σημειωΟέντα ίχνη

σΟη.—Ύψ. 0 273, πλάτ. 0 " 18, πάχ. 0Ό55. γραμμάτων δύνανται να είναι εν τισιν άπατηλά' το

Ή έπιγραφή έ/αρά'/θη βαθέως και έπιμελώς, έΟνικόν ΟεωροΟμεν πιθανόν, τΌ οέ μετ' αύτΌ Ν ή

άλλ'άπετρίβη τά πολλά' οιε/ρι'ναμεν τά έξης ίχνη σφάλμα του χαράκτου ή φθοράν. Φεΐδις έμφα-

γραμμάτων, ων ύψ. 0 007-0 014, οιάστ. 0-004- νίζε ται έν τή μεγάλη επιγραφή (του Ομολίου)

Κβν. άβ ΡΚΪΙ. 1911, 134" αύτη ανήκει τοις Γόν-
ο ' Αγαθή ι τυχηι/ η π]ο[λ. , , ,

, „, , νοις επίσης, ως νυν πιθανωτεοον συνηγαγομεν ρλ.
ΔΩΚΕ ις ή Γοννεων ε]δωκε , 1 ' , ,

-, κάτω αριθ. 1θ5)' βλ. και τα προειρημένα εν

μο γ νος] Μοψ[ειάτηι προ- α?ί,' ' '

5 I ΙΝ 15 ξενίαν, επ]ιν[ομ]ί-

Ο αν, ?σοπ]ο[λιτείαν, ΆρίΦ. 122. (— Εύρετ. άριϋ*. 104). Στήλη

έ'γκτη]σ[ιν, καθάπερ μαρμάρου λευκοφαίου κάτω μόνον και τι δεξιά άπο-

ΟΙ Γ]ο[ννεϋσιν ταγευόντων κεκομμένη' άνω λήγει εις ελαφρώς προέ/ον δρι-

ΣΙΜΙΟΔΙκ Σιμίο(υ) Δικ|—ου(ς), ζόντιον γεΐσον, ύφ'ό μέχρι της επιγραφής υπάρχει

10 Ρ Ρ Α 10 Πρ-----α........ κενόν 0Ό37 δια γραπτήν ποτε κορωνίδα, ώς έν

Μ© ------κο-------- ά?ιΘ< 91 κττ.·— Ύψ. 0 255, πλάτ. 0-27, πάχ.

0-068.

Έν στίχ. 9 φαίνεται πιΟανώτατον ότι παοέλι- Ή έπ<γ?α?ή ^/αράχθη βαθέως και καλώς, άλ-

πεν ό χαράκτης το Υ. λ άπε~?'βγ) τα πολλά' δΨ· ΥΡα^· 0 009-0 015,

γρ\ ,α , - , „ λ _ , ~ δίάστιν. 0Ό08" συνεκομίσααεν έκ αέν τών δύο

Ιο εθνικον, οπερ Οεωοουμεν ασφαλώς συμπλη- ^ 1 >

ρούμενον ούτως, άπαντα έν ΙΟ IX2 521" έλέγετο π?ώτων στ^ων άσ?αλ^' έκ δέ τών λο'πών ίκανώ?

και Μο>ίος χαί Μοψιεύς. πί0ανά τάδε:

Ούδένα τών άογόντων ή φρουρών εύρομεν προς

άσφαλή συμπλήρωσιν του έν στίχ. 9 ταγοΟ. "ΛοΗΓΡ'Χ Άγα]θτμ τ[ύ]χ[ηι· ή πόλις

ΟΝ Ε Ζ- ή Γ]ον[ν]έ(ων έ']δ[ωκεν δεινι

Άρίΰ1. 121. (—Εύρετ. άρι&. 17). Στήλη ΓΛΛ I δεινός] Γλα[φυραίωι προ-

μαρμάρου ΰπομέλανος δεξιά μόνον άκέραιος' άνω ίίΕ ξενία]ν, ε[πινομίαν, κτλ.,
διακρίνεται ίχνος του οριζοντίου γείσου, εις δ ελη-

γεν. — Ύψ. 0-175, πλάτ. 0-14, πάχ. 0-05. Είναι άρκούντως πιθανόν τό έΟνικόν, νΟν τό πρώ-

ΕόρέΘη όλως άνω έπί τοΰ νυν έδάφους όλίγον τον άπαντών, της ύπέρ την Βοιβηίδα λίμνην γνω-

πρό της ένάρξεως τών ανασκαφών τούτου δ ένεκα στ-^ σημαντικής πόλεως τών Γλαφυρών.
άπετρίβη ή σχεδόν βαθέως και καλώς /αρα/θεΐσα

επιγραφή" υψ. γραμμ. 0Ό1-0Ό13, διάστ.0Ό05· '4ρι#. 123 (ε£*. 26. —Εύρετ. άρ«λ 70/

ν Άγαθηι τ]ΰ[χηι· ή Στήλη μαρμάρου λευκοφαίου άριστερά μόνον άκέ-

I /> νΙΕΔλ πόλις ή Γοννέ]ων εδω- ?αίος' ? επ'?άνε'α κατέστη εύθρυπτος έκ της φθο-

I I Κ ΦΙΔΙΟ κεν . . .ν]ίκ[ωι] Φίδιο[ς ράς.—Τψ. 0-122, πλάτ. 0144, πάχ. 0 06.

Ο ΙΕΙΝ Όμ]ο[λ]ιεϊ(ν> [προξε- Ή έπιγραφή έχαράχθη βαθέως και έπιμελώς

δ Ν Α δ νίαν, έπι]ν[ομί]α[ν, άσ- έπϊ οριζοντίων χαραγών ήγμένων δια του κανόνος,

Ε φάλειαν και] ε[ν πολέ- άλλά λίαν άφανών' ύψ. γραμμ. 0 007-0-013,

[μωι και εν εΐρήνηι κτλ.] διάστι/. Ο'ΟΟο-