Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1912)

100

Θεσσαλικοί έπιγραφαί: Γ ) Γόννων νπο Α. Αρβανιτοπονλον.

Προηγοϋνται τούτων 8-0 στίχοι, έπονται οέ
4-5, ή διάστημα ύψ. ΟΊΟ. Τούτου ένεκα είναι
δύναται αί συμπληρώσεις, αΐς όμοιας φράσεις βλ.
έν αριθ. 91" θα έτάσσομεν οέ και τούτο εν τη τά-
ξει τοΟ άριΟ. εκείνου, αν μη ήσαν αβέβαια τά
γράμματα.

Αρι&. 159. (—Ενρετ. άρι&. 107). Στήλη
μαρμάρου ύποφαίου πανταχόθεν άποκεκομμένη.—
Τψ. 015, πλάτ. 0 305, πάχ. 0Ό75.

ΊΙ έπίφάνεια άπετρίβη εντελώς κα'ι μόλις άσαοη
τινα ίννη γραμμάτων διεκρίναμεν, ών ύψ. 0Ό12,
οιαστιχ ■ 0-007-

:,-:ΠθΛ καΐ Ι]ν πολ[έμωι και έν ειρήνη ι κτλ..

Ούτω θα ήδύνατό τις νά τάςη το ψήφισμα και
τινι του συνεπτυγμένόυ τύπου, ώς και τινι των
λοιπών. Προηγούνται ίχνη τριών και έπονται όμοια
έννέα ώς εγγιστα στί/ων.

Αρϊ&. 160. (—Ενρετ. άρι&. 75). Στήλη
μαρμάρου ύπομέλανος οεςιά μόνον ακέραιος. —
Τψ. 0 082, πλάτ. 0-194, πάχ. 0-08.'

ΊΙ επιγραφή φαίνεται ότι έχαράχθη άβαθώς κα'ι
καλώς, άλλ' έξηφανίσθη όλως, άποτριβείσης της
επιφανείας ούτως, ώστε κατέστη άμφίβολον άν
εφερεν δλως επιγραφήν τό τμήμα τουτο' οπωσδή-
ποτε ένομίσαμεν ότι διεκρίναμέν τινα ίχνη γραμ-
μάτων, ών ίσως ύψ. 0·00ο-0·011 και οιαστι/.
0-015-

ΛΟΙΙ ι ( Άγα]θή[ι τ]υχ[ηι; κτλ..

Πεοι αύτου λεκτέον ότι έν άριθ. 159..'Ανάθεσις
τή Αϋη ναι κτλ. φαίνεται ήττον πιθανή.

Άριϋ>. 161. (—Ενρετ. άριϋ.103). Στήλη
μαρμάρου λευκοφαίου κάτω μόνον άποκεκομμένη-
άνω λήγει εις μετρίους προέχον όριζόντιον γεΤσον.
—Τψ. 0-35, πλάτ. 0 255 πάχ. 0-08.

Η επιγραφή τά μέν κάτω άπετρίβη όλως, άνω
οέ μόλις διακρίνονται ίχνη τινά γραμμάτων, ών
δψ. 0Ό07-0Ό11, διάστιχ. 0Ό06"

3 Άγα]9[ήι τΰχηΐ' εδοξε τη ι πόλει

ΓΟΝ τήι] Γον[νέων μηνός Διθυραμβίου εϊ-

ΛΓΕ κάδι' τ]αγ[ευόντων δεινός τοϋ . .

Ο Υ . . ]ου, [κτλ..

Μή όντων άσφαλών πάντων τών γραμμάτων
πρέπει και αί συμπληρώσεις νά θεωρηθώσιν εικα-
στικά! τά πολλά.

Άρι&. 162. (— Ενρετ. άρι&. 53). Στήλη
λευκοΰ εύθρύπτου μαρμάρου, αριστερά μόνον ακέ-
ραιος, πολλαχοΟ δ' άπεσχισμένη.—Τψ. Ο-178,
πλάτ. 0 148, πάχ. 0 078.

Η επιγραφή έχαράχθη άβαθώς κα'ι καλώς' ύψ.
γραμμ. 0 016-0 021) διάστιχ. 0 008"

[Αγαθή τΰχη- ή πόλις]
ΧλΛη [ή Γοννέων εδωκεν . . .]

ΧΤ I / . . ]χω Άν[. . πατρικ&ν

. . . ] Άτ[ραγίω, δς
ϊ'.ηΝΥ ταγε]ΰων [τών έν......

Ούτω Θά είχομεν ψήφισμα κοινον προςενικόν
ασφαλώς, ώ άρμόττουσιν οί δύο πρώτοι στί/οι, άν
μή τά μέν ίχνη του τρίτου στί/ου είσηγον «βέ-
βαιον αίτιολογικον [δικαστε νων; ποβ. άοιθ.70 στ.
13), όπερ ποικίλως συμπληρούμενον δύναται νά
μετατρέψη τήν τάςιν του όλου ψηφίσματος, ύπο δέ
τον τελευταΐον στί/ον ένεφανίζετο πιθανώτατον
κενόν ύψ. 0Ό95, ές ού κα'ι ή προταθείσα συμ-
πλήρωσίς καθίσταται άΐΛϋίβολο; έτι υ,άλλον. Τού-

11 ι τ ι

των ένεκα ήδύνατό τις νά άναγνώση έν στί/. 3
ταγε\υ(όν)τ\ων δεινός κτλ., συμπληρών άναλόγως
τούτων τά υπερκείμενα και άποδίδων τώ /αράκτη
τά δυσνόητα.

Άρι&. 163 (είκ. 34.— Ενρετ. άρι&. 179).
Στήλη μαρμάρου λευκοφαίου, ολίγον ύπομέλανος,
έκ τριών τμημάτων κα'ι μιας σ/ίίης, άποκοπείσης
έν τή ανασκαφή κα'ι περισωθείσης, συναρμοσθεϊσα,
άνω μόνον άποκεκομμένη κα'ι ελλείπουσα' κάτω
είναι έσ/ηματισμένη ώς εις γόμφον λήγουσα έπ'ι
ύψ. 0"03 προς άρμογήν τής όλης στήλης έπϊ τόρ-
μου βάθρου ή τίνος τών έν τώ βράχω (πρβ. άριθ.
132).—Τψ. μετά του γόμφου 0'48, πλ. 0 354,
πά/. (3 ()7;).

Ή επιγραφή έχαράχθη βαθέως κα'ι καλώς, εκά-
στου στί/ου περιορισθέντος μεταξύ δύο οριζοντίων
/αραγών ήγμένων διά του κανόνος- μόνον κατά
τους πέντε τελευταίους στίχους δέν έχαράχθησαν
αύται, άλλ' ίσως απεδόθησαν διά βαφής κα'ι έςηφα-
νίσθησαν■ ύψ. γραμμ. 0 ■ 007- 0·014, διάστ. 0·008■