DOI Artikel:
Kuruniōtēs, Kōnstantinos: To en Lykossoura Megaron tēs Despoinēs
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14281#0169
Το εν Αυκοσούρα Μέγαρον τής Δεσποίνης- υπό Κ. Κουρουνιώτον.
Είχών 34. 'Επιγραφή κοροπλάστου Ύγένον.
Αί ζωόμορφοί παραστάσεις οέν είνε τόσον συνή-
θεις έν τη Ελληνική τέχνη1, ώς έκ τούτου δικαίως
τά ημέτερα ειδώλια έθεωρήθη 6'τι συνδέονται προς
την τοπικήν λατρειαν της Δεσποίνης έν Αυκοσού-
ρα. Την ίδέαν ταύτην έπιρρωννύει έ'τι μάλλον ή
έπι του πέπλου του αγάλματος της Δεσποίνης
άπεικόνισις των αορφών ζώων, άτινα άνθοωπίνως
α οοω
ενοεουμενα και ορωντα, όρχουνται υπο τον ηχον
αύλών ή άλλων μουσικών οργάνων.
Τών ημετέρων ειδωλίων ή τυπική στάσις, τό Ε!*ών 35. Πρόσωπον γυναικείου τιηλίνου ειδωλίου.
έπι κεφαλής κάνιστρον, το σχήμα τής χειρός, ώς
και ό σεμνοπρεπής βηματισμός ένθυμίζουσι μορ- τά άνω. Οπίσω είνε
φας προς λατρειαν προσερχόμενων κανιστροφορων επιπεοον.
ίκετίδων. Λοιπόν είνε πιΟανώτατον ό'τι μορφάς προς Μέρος σώματος άρ-
λατρείαν προσερχομένας εΐκονίζουσι και ταΟτα, χαϊκου σανιοο,μόρφου
πολΰ δυνατή δ' είνε ή ΰπόθεσις ό'τι κατά τήν τελε- ειόωλίου συνήθους τύ-
τήν προς τιμήν τής Δεσποίνης έν Αυκοσούρα εγί- που (ΰψ. 0 05), κα'ι
νοντο πομπή και χοροί οπό ανθρώπων φερόντων μεροζ ομοίως συνήθους
πρόσωπα, ίσως δε καί άκρα ζώων, εις άνάμνησιν αρχαϊκού πτηνομόρφου
πανάρχαιου τινός εθίμου 2. ΐππέως" έπι του δεςιοΰ
Πλήν τών ανωτέρω περιγραφέντων ζωομόρφων ωμου σώζεται μέρος
ειδωλίων εύρέθησαν έν Αυκοσούρα και τά έςής τής άσπίοος ( υψ. ()'()/,
πήλινα.
Μέρος προσώπου γυναικός (ύψ. 0 " 1Ί, εΐκ. 35),
ίσως μιας τών έν Αυκοσούρα λατρευομένων θεών ^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
τύπου καλών Ελληνικών χρόνων. "Αδηλον είνε άν β#^ίΐ
άπεσπάσθη ές ολοκλήρου αγαλματίου ή ήτο μόνον V 1^^^^
προσο:>πεΐον. = ■•■^**^Τ^^^^Η
Κεφαλή αρχαϊκού ειδωλίου τύπου έν γένει ούχι μ'$βΜ&· Γ*\ι '
ασυνήθους:! (ύψ. 0 05, εί«. 301. Έπι κεφαλής 1 ,^^Μί- Μ^ΒΚ' ^' £
φέρει στεφάνην (κάλαθος δεν φαίνεται νά είνε το ^3*?£§|^(
επίθημα), ή ς εκατέρωθεν ήτο προσηρτημένον ρο- Μ μΒ Β^1*" 8
δακοειδές τι κόσμημα, άφ'ού έκρέματο ταινία. Έπι «I Μ
τοϋ κρανίου υπάρχει μικρά όςεΐα άπόφυσι; πρός
1 Πρβ. ΡβΓάΓΪζθί, ε. ά,.ΗΠΙβΓν. ΟδΓίπη^βη-Ι,Ηίίθπηαηη
Ατίΐαά. ΡονββΗ. π£ν. XIII 3»·ι>.
2 Πρβ. Οοοίί εν ,ΙΗ8 1894 σελ. 162. £7κών 57. Πήλινον ειδώλων Ίππέως και κορμός
3 Πρβ. \νίηίβΓ, Ζ)ϊβ Τί/ρβΠ I 27. σανίβοσ^μου ειδωλίου.
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΕ 1912 " 22
είκ.37). , .ν**» 36.
Κεφαλή τιηλινον ειδωλίου
Είχών 34. 'Επιγραφή κοροπλάστου Ύγένον.
Αί ζωόμορφοί παραστάσεις οέν είνε τόσον συνή-
θεις έν τη Ελληνική τέχνη1, ώς έκ τούτου δικαίως
τά ημέτερα ειδώλια έθεωρήθη 6'τι συνδέονται προς
την τοπικήν λατρειαν της Δεσποίνης έν Αυκοσού-
ρα. Την ίδέαν ταύτην έπιρρωννύει έ'τι μάλλον ή
έπι του πέπλου του αγάλματος της Δεσποίνης
άπεικόνισις των αορφών ζώων, άτινα άνθοωπίνως
α οοω
ενοεουμενα και ορωντα, όρχουνται υπο τον ηχον
αύλών ή άλλων μουσικών οργάνων.
Τών ημετέρων ειδωλίων ή τυπική στάσις, τό Ε!*ών 35. Πρόσωπον γυναικείου τιηλίνου ειδωλίου.
έπι κεφαλής κάνιστρον, το σχήμα τής χειρός, ώς
και ό σεμνοπρεπής βηματισμός ένθυμίζουσι μορ- τά άνω. Οπίσω είνε
φας προς λατρειαν προσερχόμενων κανιστροφορων επιπεοον.
ίκετίδων. Λοιπόν είνε πιΟανώτατον ό'τι μορφάς προς Μέρος σώματος άρ-
λατρείαν προσερχομένας εΐκονίζουσι και ταΟτα, χαϊκου σανιοο,μόρφου
πολΰ δυνατή δ' είνε ή ΰπόθεσις ό'τι κατά τήν τελε- ειόωλίου συνήθους τύ-
τήν προς τιμήν τής Δεσποίνης έν Αυκοσούρα εγί- που (ΰψ. 0 05), κα'ι
νοντο πομπή και χοροί οπό ανθρώπων φερόντων μεροζ ομοίως συνήθους
πρόσωπα, ίσως δε καί άκρα ζώων, εις άνάμνησιν αρχαϊκού πτηνομόρφου
πανάρχαιου τινός εθίμου 2. ΐππέως" έπι του δεςιοΰ
Πλήν τών ανωτέρω περιγραφέντων ζωομόρφων ωμου σώζεται μέρος
ειδωλίων εύρέθησαν έν Αυκοσούρα και τά έςής τής άσπίοος ( υψ. ()'()/,
πήλινα.
Μέρος προσώπου γυναικός (ύψ. 0 " 1Ί, εΐκ. 35),
ίσως μιας τών έν Αυκοσούρα λατρευομένων θεών ^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
τύπου καλών Ελληνικών χρόνων. "Αδηλον είνε άν β#^ίΐ
άπεσπάσθη ές ολοκλήρου αγαλματίου ή ήτο μόνον V 1^^^^
προσο:>πεΐον. = ■•■^**^Τ^^^^Η
Κεφαλή αρχαϊκού ειδωλίου τύπου έν γένει ούχι μ'$βΜ&· Γ*\ι '
ασυνήθους:! (ύψ. 0 05, εί«. 301. Έπι κεφαλής 1 ,^^Μί- Μ^ΒΚ' ^' £
φέρει στεφάνην (κάλαθος δεν φαίνεται νά είνε το ^3*?£§|^(
επίθημα), ή ς εκατέρωθεν ήτο προσηρτημένον ρο- Μ μΒ Β^1*" 8
δακοειδές τι κόσμημα, άφ'ού έκρέματο ταινία. Έπι «I Μ
τοϋ κρανίου υπάρχει μικρά όςεΐα άπόφυσι; πρός
1 Πρβ. ΡβΓάΓΪζθί, ε. ά,.ΗΠΙβΓν. ΟδΓίπη^βη-Ι,Ηίίθπηαηη
Ατίΐαά. ΡονββΗ. π£ν. XIII 3»·ι>.
2 Πρβ. Οοοίί εν ,ΙΗ8 1894 σελ. 162. £7κών 57. Πήλινον ειδώλων Ίππέως και κορμός
3 Πρβ. \νίηίβΓ, Ζ)ϊβ Τί/ρβΠ I 27. σανίβοσ^μου ειδωλίου.
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΕ 1912 " 22
είκ.37). , .ν**» 36.
Κεφαλή τιηλινον ειδωλίου