Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Editor]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1912)

Ευβοϊκά υπό Α. }¥ίΙΙΐβΙπΐ. 235

Τη βοήθεια τοΟ αντιγράφου τούτου συμπληρώ και τώ> συμφραζομένων. Άλλ' οίκοθεν είναι προ-

τήν έπιγραφήν ώς έξης: φανές ότι συμπλήρωσις, ήτις εισάγει εις τήν άο-

χήν έςαμέτρου στίχου το Ιποτάμ ιοι και εις άλ-
Απατουριος 9έσιν αύτοΟ λέξιν μ.έ/ρι τοΟδε άγνωστον ά^αΓον,

Δαίμα1ρμενου ϊ! ν' » α ~ > < » , λ> .

1 _ οεν ουναται να θεωρηται εζιτυ-/ής ουτε ορθή ή

>Γ1, , - , Γ,ΊΧαΐρε< , ,. αντιγραφή, έφ'ής βασίζεται. Ό κ. Π. άντέγραψεν

ΜνοαΓδε κηρι δα]μ[ε]ντα τον εξοχον εν πραπιοεσσιν ν „ , τ , ,

Γ1,Γΰ Ί- «ο ' α τον π?ωΐον στι/ον, εν ω γράμματα τινα κατά την

Ε]ΰ[βο]ι[ας ερατ]ας αδε κεκευΟε κονις, Γ * , ,

.-ι α, < γ> * α/ ν ι* ' " α' 'ϋ μαρτυρίαν αύτου είνε έφθαραένα, ώς έςη;:

έ]σθλον [εν ηισεοι]ς Απατουριον, ον ϋ Εκαδημου ι ι ι γ γ" * ^

λέ]σχαι κ[αι σοφία]ς μϋθος έναγλάϊσεν. .....ΙΟΙΝΥΜφΑΙΤΟΔΑΠΟΙ ΔΟΔ/ \ ΧΖ_ΑΙΟΝΥΔΩΡ

Ά]λλά σύ μ[ή λείβ]ων πάριθι, ξένε, δάκρυα κανθοΐς·

ούχ δσίη [φθιμίνοκ;] ώιδε νέμ«ιν χάριτας, θί *1 *Χ· Ηδη8 δοΐΐΓΒάβΓ και ΤΙιβοάοΡ Ψίβ^ηά,

άλ]λ« προ[σαυδη]σας δνομα κλυτόν εννεπε χαίρειν οί ε?δον ™ν λίθον εν έτει 1895 (πρβ. ΑΜ XXI 1 1 ,

και] τό παρ[ερχομένοι]ς ξυνόν αμειβόμενος- XXIV 458), κατά το άντίγραφον, όπερ ευγενώς

β]ώ[λός] σοι κο[ΰφα] Έλεφηνορίς δστέα κρυπτοί μοί παρεχώρησαν, ανεγνώρισαν:

ά]ν[0ο]φυής [πολλά]ς εί'νεκα σωφροσΰνας. ΛΝίΛΙΝΟΥΝΥΜφΑΙΤΟΔΑ'ΟΝεΟΣΗΓΑΓΟΝ

ΥΔΩΡ

Έν στ. 4 ό Κ&ϊΙ)β1 έ'γραψεν: ε π αγλάϊοεν, έν ν^^,,^β - ; _~, - > , λ -

'γ 1 ' Στηριχθείς επί της πληρεστέρας και ορθοτερας

δέ στ. 5: τιο λλά σύ μ εν λείβ ων και έν στ. 6: >..,.' - > β ι ? ϊ'

™ι ν- αναγνώσεως των εν μέρει εφθαρμενων και ουσοια-

ούγ όσ'ΐΎΐ κενεάς τω ιδε νέμειν γάρι,τας (ώς προς < >

λ ' "-1 " α «τ » \ "» γ -» κριτών γραμμάτων τολμώ οπως εκφράσω την υπο-

τήν γραφήν ΩΙΔΕ ίοε ^. ΟδηβΓί, Μθΐϊίοπα §ταβο& νο[αν §τ[ , χ,6ο; ε?χ£.
ΗθΓοαΙΗηβηδΪΒ ρ. 42. Εά\ν. ΜαγδθΓ, ΟΓ&ιηιιι&ίίΙί

άθΓ £Πβο1ιΪ8θ1ιβη ΡβΡ7Η, Εααί- αηά ^οΠΙθΙΐΓΘ ΑΙΓΕΙΝΟ ΥΝ ΥΜφΑΙΤΟΔΑΓΟΥΡΕΟΣΗΓΑΓΟΝ

σελ. 134 κέ.), έν δέ στ. 7: προφωνήσας καϊ έν ^ ^ ΥΔΩΡ
στ. 10 μεγάλας. Έν στ. 6 \φΰ·ιμένοις έφαίνετο

προτιμότερον άντ'ι νεκροί; - άμφίβολον όμως άν Α[ίπει]νοϋ Νΰμφαι τόδ' ά[π'] ο[ΰρ]εος ήγαγον ΰδωρ.
υπάρχει αρκετός χώρος προς συμπλήρωσιν της λέ· Παρομοίως λέγει μεταγενέστερον έπίγραμμα ευ-
θέως ταύτης" ίσωςέ'τι καλλίτερον: [μακάροις], εάν ?ε6έν έν Λαοδικεία τη προς Λύκ'ω, δημοσιευθέν έν
παραδεχώμεΟα τον τύπον τούτον γνωστόν εξ έπι- χχχ 470:
γραμμάτων μεταγενεστέρων (Ο. Καίββΐ, Ερί§Γ. Άγαθήι τΰχηι.
§Γ. 453. 656), πρβ. και ΚϋΙιιΐθΓ-Βΐ888, Αυδ£. Αίδίσκου γλυκερόν Πηγηΐδες άγλαόν ΰδωρ
ΟΓαηΐΠΐ. I σ. 519. ΐσχουσ' εξ δρεος χρόνιον κατά θέσκελον 'ίχνος

Β'_ τερπόμεναι κατά ά'στυ θεόκτιστον αύτίκα πάσαι

πέμπωμεν βλοσυροΐσιν έφ' έ'ργμασιν άφθονίηι τε
"Αλλο έπίγραμμα εύρεθέν επί βάσεως μαρμα- Σευήρου καμάτοις τε και ήνορέηι γανόωσαι.

ρίνης έν Καρύστω (ΑΕ 1905, 14) άρχεται κατά

τον κ. Παπαβασιλείου ώς έςής: Επειδή ρητώς έδήλωσεν ό εκδότης: ϋίθ Εθ-

8πιί§ ίβί ϋΙ)θΐ'9ΐ1 δΐοΙίθΓ, φαίνεται δτι έν τη άρχη

Ποτάμΐιοι Νΰμφαι τόδ' άΓγνόν δΊόίσαν άδίαϊον ΰδωρ , , » > κ"ΐ"ΐ.Α,.,

^Ύ 11 11 1 * του ποωτου στι/ου κείται όνομα κυριον αλλοΟεν

Εύκλείτει τέκνων μητρι χαριζόμεναι, „ ·ττ>' * ί) . . - γ.'

, , , , , „ αγνωστον. ιΐουνατο οε και ο ποιητής του εκ 1\α-

οΰνεκεν Ευσεβειών τέμενος τόδ' έπώνυμον αΰξει , , ,

- , , , ρυστου επιγράμματος να αναφερη εν τη αρχη

αφοονον ιμερτην τευξαμενη Λιραοα κτλ.. ν „ Υ Τ , , ΛΤ, ,

αύτοΟ το όνομα του ορούς, ες ου αύται αι ΙΝυμφαι,

Ο έκδοτης έπεχείρησεν ό'πως δικαιολογήση κά- οπως λέγει, κατήγαγον το ύδωρ εϊς το Ευσεβειών

πως τήν ύπ' αύτοΟ προταθεϊσαν άνάγνωσιν του τέμενος- μή κατορΟώσας ομως ό'-ως εύρω όνομα

πρώτου στί/ου, λέγων ότι: Τϊ/ν πρώτην λέξιν πο- κατάλληλον προτείνω τήν άνάγνωσιν αίπεινοϋ - -

τάμ ιοι (;) συνεπληρώσαμεν εκ μόνης της Φάσεως απ οϋρεος ήτις ίκανώς συνάδει προς τά έν τω άν-

είκάσαντες, τήν δε λέξιν άδ αίον εκ τε τοϋ χώρου τιγράφω γράμματα.