Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Hinweis: Ihre bisherige Sitzung ist abgelaufen. Sie arbeiten in einer neuen Sitzung weiter.
Metadaten

Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]
Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias — 1912

DOI Artikel:
Wilhelm, Adolf: Paratērēseis
DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.14281#0261

DWork-Logo
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
Παρατηρήσεις (εις ΑΕ 1911, 2 κλπ.)- υπό Α. λνίΙΚβΙΐΎί.

251

μνών των - ένους και Σωστράτου, εν ' Αρκεσίνψ
δε μηνός Μιλτοφοριώνος άρχοντος Κτησιφώντος.
Περί δέ συνδίκων πρβ. Ιηβοηπίίθη νοη Οίγιηρϊα
47 (8γ11θ£β 304) στ. 9. Α.ννΊΙηβΙιη, «Ιαηΐ'θδηΘίίβ
VIII 289. Ηϊίζί§·, Α1ί§π6οηΪ3οηβ δίδ&ίδνθΓίΓ&^β
ϊίΙ)θΓ Κβοΐιΐθΐιϊΐίβ σ. 52 και ΖβϋδοηπίΙ άβι- 8&-
νΐ£ην-8ίί£ΐιιη§; ί. Κβοηίδ^βδοηϊοΐιίβ, Κοιη&ηΐ-
δίίδοΐιβ ΑοΙβΠηη§ XXVIII 248, και ως προς
το ομόλογοι, όπως λέγονται οί σύνδικοι, πρβ.
Ιιΐ8οηπ£ΐβη νοη Μα^ηβδίΒ. 93 (8γ]1θ£'θ 928) στ.
48: δπως Αίμύλιος Μαάρκου νιος στρατηγός δή-
μον ελεύθερον κριτήν δώι, δς αν εν αντοΐς ομόλο-
γος γενηΰήι. Εϊς όίκην Ναξίων χαΐ Παρίο^ν και
σύλλυσιν αυτών γενομένην κατά κρίσιν δικαστών
έξ Ερέτριας άποσταλέντων αναφέρεται στήλη ή ς
σώζονται δύο τεμάχια ών το μέν ευρέθη εν Πάρω
16 XII 5, 128, το δέ εν Δήλω ΟΙΟ 216ο1 8τι
οέ το οεύτερον τεμά/ιον, όπερ νυν απόκειται έν
ΕθθοΙκ της Αγγλίας, ανήκει εις την στήλην ταύ-
την, άπέδειςα έν ^ΠΓθδΙιβίίβ 1905, 285, πρβ. 10
XII 5, 2 σ. 308. Ή έπιγραφή αύτη ήτις κατά την
γνώμην του ΕιΊι. Εγ. ΗϊΙΙθι· νοη Ο&βιΊπη^βη
ανάγεται εις το ποώτον ήμισυ του δευτέοου π.Χο.
αιώνος ονομάζει ώς έπώνυμον άρχοντα των Να-
ξίων τον ιερέα του Διονύσου, ού'/ι δύο αϊσιμνήτας
όπως αί δύο άρναιότεραι έπιγραφαΐ ΙΟ XII /, 67
Β και ή έξ Έρετρίας Α Ε 1911, 34.

4# ύ?Ρϋ σ. 55 άρ. 23. Άξιοπαρατήρητον
εΐνε ότι έν τέλει της επιτύμβιου επιγραφής1 οι ής
έτιμήθη Ενρώπα Αιγύπτια ίέρηα ' Αρτάμίτος Περ-
γαίας, γυνά δε Μαρσνα Ασπενδίου προστίθεται
μακάρια, πρβ. το ές Ερέτριας έπίγραμμα ΑΕ

1911, 34 οδ ή άρ/η· '

Λαμπροθέου τάφος έσσθ' δδε τοϋ μακαρίτου,

και Αριστοφάνους Γαγηνιστών άπόσμασμα 488
Κοοίί, ΟΑΕ I ρ. 517 έν ω περι των αποθανόντων
τάδε λέγει ό ποιητής:

δια ταΰτα γάρ τοι και καλούνται μακάριοι ·
πάς γάρ λέγει τις" δ μακαρίτης ο'ίχεται,
κατέδαρθεν κτλ..

Ξενοφ. Άγησ. 11,8. Πλάτ. Νόμ. σ. 947 ά. Ε.
ΕοΙκΙθ, Ρδνοΐιβ3 I 308, II 347. Ή Πέργη έν ή
κυρίως έλατρεύετο "Αρτεμις ή ΙΙεργ^ία (ποβ. Ε.

ΡθίΘΓβθΐι έν Ε&ηοΙίΟΓοηδΙίί, Βΐ&Γΐίβ ΡδηιρΙινΠβηδ
σ. 37. Ο. Ε. ΗΐΠ, Ο&ίαΐο^υβ οί ίηβ Ογθθ1{ Οοϊπβ
ϊη ί,ηβ Βπίίδη Μαδβαηι, 8γπ3, Ραιηρηνίϊα βηά
ΡϊδίάΪΕ ρ. ΕΧΧνίΙΙ) εΐνε γείτων της Άσπένδου
έξ ής κατήγετο δ άνήρ της ίερείας' ότι δέ και έν
Αϊγύπτω έλατρεύετο ή Αρτεμις αύτη, αποδεικνύει
έπιγραφή ίσως έν Ναυκράτει ευρεθείσα ,Ιοιιπι. οί
Ηβΐΐ. 8ίαά. 1901, 285 (Αι-οηΐν £. Ρ8ργπΐ8ΐοι·8οη.
II 550, «I. Ο. Μίΐιΐθ, ΟαΙ&Ιο^ιΐθ £βηβΓα1 α!β8 3πίϊ-
(ραϊΐθδ ό»γρίϊθηη68 ^α Μιΐ8ββ άα Ο&ϊγθ, XVIII,
Οΐ'ββίί ϊηβοΐ'ίρίίοηδ ρ. 44, η. 9230).

ΑΕ 1911 α. 58 άρ. 40. Έν στ. 1 εκείτο
ού'/Ί :Άπολλοδότο ν , άλλα Απολλόδοτο ς ■ το
έλεγεΐον έ'χει λοιπόν ώς έςής:

'Αγήνακτος ' Απολλόδοτο[ς] τειδει κατάκειται
αθάνατο ν πένΟο[ς π]ατρί, φίλο ις δέ πόθος.

Ιο ονου,α του πατοος ποοηνεΐται του ονόαατος του

» ι ^ ι I I ι Τ

υίου όπως έν άλλοις έπιγράμμασι περί ών ιδε Ββΐ-
ίι·&§β ζαΐ' ^Γϊβοΐιϊδοΐιβη ΙηδοηΓΪΐίβηΙίαηάβ σ. 38
κέ., ΙηβοηπίΙθη νοη Οίνιηρΐα άρ. 293. Σημειω-
τέον ότι έν τω εκ Ρόδου καταλόγω ΙΟ XII 1, 49
στ. 20, όστις κατά Μ. Ηοΐΐβααχ και Ε. ΗΠΙβι·
νοη Οίΐθΐ·Ιπη£6ΐι ανήκει εις τον ποώτον αιώνα π.

Ο I - ι

Χρ., μνημονεύεται Άγη σιάναξ Άπολλοδότου
κα'&' νίοϋ'εσίαν δε Γόργωνος. Ό άνήρ ούτος κατά
πάσαν πιθανότητα εΐνε μέλος της αύτής οικογε-
νείας εις ήν άνήκεν ό έν τω τετάρτω π. Χρ. αΐώνι
έν νεαρά ηλικία άποθανών Άπολλόδοτος Αγή-
νακτος.

ΑΕ 1911 α. 59 άρ. 44 "Οτι το όνομα Φιλο-
κράτης έν τή έκ Φοίνικος της Περαίας τών 'Ροδίων
έπιτυμβίω έπιγρα-ρή ΒΟΗ 1886, 24/ κακώς άν-
τεγράφη ύπό τών κκ. Όϊ'ιγι'ΟβοΙι και Είΐο)βΙ: Η/Ιο-
κράΡης, έσημείωσα ήδη έν ΑγοΙι. βρϊ^γ. Μϊίί. 3118
Οθ8ΐ. 189/, / 1 , ή δέ ύπ'έμου προταθείσα διόρθωσις
έπιοεβαιοΰται νυν διά του αντιγράφου τών κκ. Μ.
και Ν. Χαβιαρά και διά της εικόνος του λίθου.
Ότι οέ και έν άλλαις έπιγραφαϊς έξελήφθησαν
ένίοτε τά δύο γράμματα Φ| κατά λάθος ώς έν Η
ή Ν και ότι και άντιστρόφως έν τοις δήθεν γράμ-
μασι Η ή Ν κρύπτονται ένίοτε Φ και I, άπέδειςα έν
ΒβίΐΓΗί>·β κτλ. σ. 21 / παραπέμψας άμα και εις
προηγουμένας παρατηρήσεις μου (άντι ΑΜ XX
434 πρέπει νά άναγνωσθή XXIII 434).
 
Annotationen