DOI Artikel:
Phylaktou, Kodros K.: Kypria sphrageis
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14281#0273
263
Κυπριά σφραγίς
Κόδρου Φυλακτού.
Είκων 1 ΕΙκων 1'
(δακτυλίου λί&ου εκμαγμα). (του άρι&. 1 εκμαγμα).
Εις πάν μεν είδος της αρχαίας τέχνης πλουσία ρον αέρος ώς προς την εννοιαν της σφραγΐοος ταύ-
εϊνε ή Κύπρος, τα μέγιστα δε εις σφραγιδολίθους. της, 6'περ την ολην παράστασιν χαρακτηρίζει και
Και μετά αιώνων οέ συλήσεις, συστηαατικάς και καθορίζει.
μή, ούναται έ'τι νά καυχάται ότι δέν εϊνε όλως Ή μορφή, λίαν φυσικώς καΟεζομένη, αποπνέει
έστερημένη διαφερόντων και λίαν χαρακτηριστι- ήρεμον μεγαλεΐον, έκδηλούμενον ίδιαίτατα εν τη
κών της παλαιάς ακμής αντικειμένων, ένος δε τοι- κεφαλή, έφ' ής δηλοΟται και στέφανος, θαυμαστός
ούτου, ούπερ τελευταίως ελαβον γνώσιν, θά έπι- δ' ο τεχνίτης επιτυχών έν οΰτω στενώ χώρω καί
χειρήσω νυν την έρμηνείαν. έπι τοσούτον σκληρού λίθου νά άποτυπώση τάς
Εϊνε τούτο ώραιοτάτη, εις δακτύλιον έν τοις γραμμάς της ζωής καϊ την εκφρασιν του μεγα-
καΟ' ήμας χρόνοις δεδεμένη, σφραγϊς έκ διαυγούς λείου.
αδάμαντος τών ορέων, σχήματος ωοειδούς έπιπέ- Προτείνο; ώς έρμηνείαν ότι έπϊ της σφραγΐδος
δου, ουπερ ή μεγίστη διάμετρος περ. 0Ό12. ταύτης παρίσταται κατά την μορφήν σχεδόν όλως
Φέρει παράστασιν έπιμεμελημένης τέχνης. Μορ- του Νικηφόρου Διός, Ρωμαίος τις αυτοκράτωρ, έν
φή, προς τά δεΗιά βλέπουσα, κατά τον Όλύμπιον τη δεξιά βαστάζων την οίκουμένην, ένώ ή Νίκη
Δία εικονίζεται. Κάθηται έπϊ θρόνου, διά της άρι- προς αυτόν αποβλέπει και προσπέτεται. Τίς δ' ο
στεράς, ώς και έκεΐνος, σκήπτρον άνέχουσα, άλ- εικονιζόμενος ακριβώς δηλοΐ ή μι ν Ό όπισθεν του
λ έν τη δεξιά, προτεταμένη, σφαΐραν Τοΰς πόδας θρόνου αστήρ, όσ~ερ αμέσως ϋπομιμνήσκει του
στηρίζει έπϊ βάθρου, έπϊ τούτου δ' 'ίσταται, προς Όρατίου τους στίχους (έν Ώδ. I, XII, 46):
τον έπϊ του θρόνου καΟήμενον τήν κεφαλήν εχων «οίο»* ΐηΙβΓ οιηηββ
έστραμμένην, άετός, ό'σπερ έν τώ της Ολυμπίας «Ιυΐϊυΐϊΐ δϊάυβ, νβΐιιί ϊηίβι· ϊ^ηβΒ
άγάλματι έπϊ του σκήπτρου έκαθέζετο. Του Ορό- Ευηα ιηϊηοΓβδ.
νου φαίνεται ό όπισθεν πούς, έκ δύο έπιμήκων και Άλλ' ό Όβίδιος εινε ό ποιητής, έν ώ τά περϊ
επαλλήλων κοιλώσεων συγκείμενος.Ή μορφή πα- του Αστέρος του Ιουλίου Καίσαρος εϋρίσκομεν έν
ρίσταται γυμνή, μόνον δε άπο της οσφύος και κάτω πλήρει έκτάσει, από του στίχου 746 κέ. του XV
περιβάλλει αυτήν ίμάτιον. βιβλίου τών χΜεταμορφώσεων, εχουσι δ' ώς επε-
Έμπροσθεν της κεφαλής, προς αυτήν άτενί- ται τά πρός έρμηνείαν της προκειμένης σφραγϊδος
ζούσα, όλως οέ έν τή περιφέρεια της λίθου είργα- ιδίως συντελοΰντα άποσπάσματα:
σμένη, υπάρχει είκών Νίκης πιθανώτατα, ήπερ
ν , , ,1 03Θ83Γ ίη ϋιΊ)θ 8Π3 άβιΐ8 β8έ. (2αβιη Μ&Γίβ Ιο^ίίςυβ
ωσει^ προς^ την κυριαν μορφην καταπετεται, ενω ρΓ3βοίριιυιΤ1 ηοη ΐ,βΐΐα ταα&Β ίίηΐίβ ίπαιηρίιΐβ
έν τω του Ολυμπίου άγάλματι ή Νίκη στηρίζεται Κββςιυβ άοιηϊ £ββ(;3β ρι-ορβΓΗΐ&ςιυ.θ §1ογϊ& γθπιιϊι
έπϊ τή; δεςιάς νειοός. Όπισθεν δε παρίσταται Ιη ήάη8 νβΗβΤβ ηονηηι βίβΐ^ηιςιιβ οοιη^ηίβιπ,
άστήρ, οδ αΐ τρεις ακτίνες, αί προ:
εικόνα, μείζονες είσι τών λοιπών. Τοΰτο δ' άκρι- Κατωτέρω δέ, έν στ. 818, λέγει Ό Ζευς πρός
βώς το σήμα του αστέρος εϊνε το μάλιστα διαοέ- τήν Άοροδίτην, άγωνιζομένην ν' άττοτρέψη άπό
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΕ 1912 35
Κυπριά σφραγίς
Κόδρου Φυλακτού.
Είκων 1 ΕΙκων 1'
(δακτυλίου λί&ου εκμαγμα). (του άρι&. 1 εκμαγμα).
Εις πάν μεν είδος της αρχαίας τέχνης πλουσία ρον αέρος ώς προς την εννοιαν της σφραγΐοος ταύ-
εϊνε ή Κύπρος, τα μέγιστα δε εις σφραγιδολίθους. της, 6'περ την ολην παράστασιν χαρακτηρίζει και
Και μετά αιώνων οέ συλήσεις, συστηαατικάς και καθορίζει.
μή, ούναται έ'τι νά καυχάται ότι δέν εϊνε όλως Ή μορφή, λίαν φυσικώς καΟεζομένη, αποπνέει
έστερημένη διαφερόντων και λίαν χαρακτηριστι- ήρεμον μεγαλεΐον, έκδηλούμενον ίδιαίτατα εν τη
κών της παλαιάς ακμής αντικειμένων, ένος δε τοι- κεφαλή, έφ' ής δηλοΟται και στέφανος, θαυμαστός
ούτου, ούπερ τελευταίως ελαβον γνώσιν, θά έπι- δ' ο τεχνίτης επιτυχών έν οΰτω στενώ χώρω καί
χειρήσω νυν την έρμηνείαν. έπι τοσούτον σκληρού λίθου νά άποτυπώση τάς
Εϊνε τούτο ώραιοτάτη, εις δακτύλιον έν τοις γραμμάς της ζωής καϊ την εκφρασιν του μεγα-
καΟ' ήμας χρόνοις δεδεμένη, σφραγϊς έκ διαυγούς λείου.
αδάμαντος τών ορέων, σχήματος ωοειδούς έπιπέ- Προτείνο; ώς έρμηνείαν ότι έπϊ της σφραγΐδος
δου, ουπερ ή μεγίστη διάμετρος περ. 0Ό12. ταύτης παρίσταται κατά την μορφήν σχεδόν όλως
Φέρει παράστασιν έπιμεμελημένης τέχνης. Μορ- του Νικηφόρου Διός, Ρωμαίος τις αυτοκράτωρ, έν
φή, προς τά δεΗιά βλέπουσα, κατά τον Όλύμπιον τη δεξιά βαστάζων την οίκουμένην, ένώ ή Νίκη
Δία εικονίζεται. Κάθηται έπϊ θρόνου, διά της άρι- προς αυτόν αποβλέπει και προσπέτεται. Τίς δ' ο
στεράς, ώς και έκεΐνος, σκήπτρον άνέχουσα, άλ- εικονιζόμενος ακριβώς δηλοΐ ή μι ν Ό όπισθεν του
λ έν τη δεξιά, προτεταμένη, σφαΐραν Τοΰς πόδας θρόνου αστήρ, όσ~ερ αμέσως ϋπομιμνήσκει του
στηρίζει έπϊ βάθρου, έπϊ τούτου δ' 'ίσταται, προς Όρατίου τους στίχους (έν Ώδ. I, XII, 46):
τον έπϊ του θρόνου καΟήμενον τήν κεφαλήν εχων «οίο»* ΐηΙβΓ οιηηββ
έστραμμένην, άετός, ό'σπερ έν τώ της Ολυμπίας «Ιυΐϊυΐϊΐ δϊάυβ, νβΐιιί ϊηίβι· ϊ^ηβΒ
άγάλματι έπϊ του σκήπτρου έκαθέζετο. Του Ορό- Ευηα ιηϊηοΓβδ.
νου φαίνεται ό όπισθεν πούς, έκ δύο έπιμήκων και Άλλ' ό Όβίδιος εινε ό ποιητής, έν ώ τά περϊ
επαλλήλων κοιλώσεων συγκείμενος.Ή μορφή πα- του Αστέρος του Ιουλίου Καίσαρος εϋρίσκομεν έν
ρίσταται γυμνή, μόνον δε άπο της οσφύος και κάτω πλήρει έκτάσει, από του στίχου 746 κέ. του XV
περιβάλλει αυτήν ίμάτιον. βιβλίου τών χΜεταμορφώσεων, εχουσι δ' ώς επε-
Έμπροσθεν της κεφαλής, προς αυτήν άτενί- ται τά πρός έρμηνείαν της προκειμένης σφραγϊδος
ζούσα, όλως οέ έν τή περιφέρεια της λίθου είργα- ιδίως συντελοΰντα άποσπάσματα:
σμένη, υπάρχει είκών Νίκης πιθανώτατα, ήπερ
ν , , ,1 03Θ83Γ ίη ϋιΊ)θ 8Π3 άβιΐ8 β8έ. (2αβιη Μ&Γίβ Ιο^ίίςυβ
ωσει^ προς^ την κυριαν μορφην καταπετεται, ενω ρΓ3βοίριιυιΤ1 ηοη ΐ,βΐΐα ταα&Β ίίηΐίβ ίπαιηρίιΐβ
έν τω του Ολυμπίου άγάλματι ή Νίκη στηρίζεται Κββςιυβ άοιηϊ £ββ(;3β ρι-ορβΓΗΐ&ςιυ.θ §1ογϊ& γθπιιϊι
έπϊ τή; δεςιάς νειοός. Όπισθεν δε παρίσταται Ιη ήάη8 νβΗβΤβ ηονηηι βίβΐ^ηιςιιβ οοιη^ηίβιπ,
άστήρ, οδ αΐ τρεις ακτίνες, αί προ:
εικόνα, μείζονες είσι τών λοιπών. Τοΰτο δ' άκρι- Κατωτέρω δέ, έν στ. 818, λέγει Ό Ζευς πρός
βώς το σήμα του αστέρος εϊνε το μάλιστα διαοέ- τήν Άοροδίτην, άγωνιζομένην ν' άττοτρέψη άπό
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΕ 1912 35