Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1912)

26!

Εις Θεσσαλίας έπιγραφάς

(10 IX2 129ο 1296· 1300)

ύπό

Αποστόλου Άρβανιτοπούλου.

ΙΟ IX2 1295. Στίχ. 1-2 το άφεΟέν άνερμή- άντι ΤΟΟΤΟΥφίΛΛΑ, δπερ μεταγράφει δ Κθγπ
νευτον γράψον Ε(ν)ρνδάμαντος τον (ηοιηβη ρ&ιπβ [Ιδρίοΐάδ

ΛΗ[ΙΑΜΞΝΟΥί_ίι· ι ΙΜκ, · οιηί8ίί]) Φιάλα κτλ·' ΥΡάΨον ροορ^υφιλλα

καΐ άνάγνωθι Ε§ν2ρνδάμαν\{ρ){τ)ος Ρονψιλλα ή

και άνάγνωθι: £[^ρν5ίί/ίαν|τος τοϋ 'Λ/αΛί^ρος (πρβ. 10

έπιμε;]λησαμένου Σε[πτ]ιμ[ίου τοϋ ΐχ* 1042) Ρονψίλλα κτλ.. Στί/. 32 άνάγνωθι Εν-

Νικάνδρου. ΐ^χα άπελεν&έρα Νικαγόρον άντί του υπό Κθγπ

Ή πρώτη λέξις δύναται νά άναπληρωθη έπιμε)- -ν.... ή άπελενϋέρα Νίκας εδ- κτλ.. Στίχ. 35

λησαμένον, εί καί ό χώρος αριστερά1 μόλις έπαρ- "37 άντ1 ί™ω νο? τοΰ ^ο|^ον | Πραξις ή άπε-

κεΐ εις ύποδοχήν τοσούτων γραμμάτων δρθώς ό λενΜρα' Σάωνος τον Φίλωνος άνάγνωθι ηωνος

Κθγπ σημειοΐ δτι οί περί ών ό λόγος στίχοι αά Τοΰ Φ^&ον Ε[ν}\πραξις ή άπελενϋέρα | <Μω-

ιηαηιιιηί88Ϊοηθΐιι ηοιι ρβΓίίηβηί· ό μέγας τετρά- νο$ τοϋ ^^νος. Στίχ. 39 κέ. άνάγνωθι:

■ ι

γωνος τόρμος έπι της άνω επιφανείας μηνύει δι
έγομφουτο άγαλμά τι μαρμάρινον ή τι παραπλή

39 (VI) Ταμιεΰοντος της πόλεως Εύ-

βιότου τον ενιαυτόν τον επί στρα-

σιον. Ύπό τον στίν· 2 ύπάονει λίαν άβαθώς κενά- „ ,. „ 7 > , „ , , Γ

' τηγου Ακύλα" ϋυ<^ν)φροσυνη η απελε[υ-

ραγμένη επιγραφή απελευθερωτική τριών στίχων θερωθεΐσα υπό Φιλίππου κτλ.·
ην δεν διέκρινεν ό Κθγπ (επίσης ύ~ό τον στίχ. 18

υπάρχει επιγραφή 14 έ'τι στίχων, μή όφθέντων ^ β ^ ^ ^ £;?γ,μένον

ύπό του Κθγπ διότι ήτο κατακεχωμένος άπό τοΟ χ<γογ §<ν ^ ■ ΚβΠ1 _ Π_?ι τού_ων Θά εί;_ω_

κάτω ήμίσεος σχεδόν του ύψους αύτου ό λίθος" ^ »τ[ τά §έοντα χ(χ1 έν ε0Οετωτέρω χρόνω.

άνέγνωμεν και τήν όψιν Ο, εχουσαν 36 στίχους). ' Ι& ιχ2 ±296. Έπι της δεξιάς έδρας του αΰ-

Στίχ. 3 άνάγνωθι Γαζαίον, ουχί Πα\ν)αχαίον τοΰ λ{θου ύπά?χεί κα; έτέ?α |πιγραφή σ~/χων 30,

Στίχ. 9 γράψον ΕΥΡΥΤΙΩΝΟΣ και άνάγνωθι Εν- ^ δ(ρθεϊσα ,^ό τοΟ Κθγπ, ίσως διότι ήτο κατα-

ρντίωνος, ούν/ΐ Ενρνπώνος, καίτοι τό ΤΙ έχα- κενωμένη

ράχΟησαν σχεδόν συμφυώς ούτως, ώστε ό Κθγπ ΙΟ IX2 1300. Ύπό τόν στίχ. 19, 6ν άνά-

νά χαρακτηρίση τήν άνάγνωσιν ώς Ιβοίΐο οθγΙβ, γνω0, ^ωκε τ^ ] ΐ9πο7[ε{ ΛΚΒ<, ύπάρχουσιν ετι

ώς και τήν τοΟ στίχ. 1. Ή θέσις του λίθου έν στ^0( 7· ?έ?ε, §έ ό αυτός λίθος και έπι της έτέ-

σκοτεινή γωνία του ίεροΟ της έκκλησίας πα- ?ας πλευράς έπιγραφήν, ην ώς κεκαλυμμένην ύπό

ρεΐχε μεγάλας δυσχέρειας προ: άνάγνωσιν, είναι #λλων πετρών δεν ειδεν ό ΚθΓΠ.

δε Οαυυ,αστον ό'τι και ούτως ό Κθγπ ήδυνήΟη νά ,

' ^ Έν Έλασσων:, τί) 21τ; ιανουαριου 191.3 .

άντιγράψη τά πλείστα ού/\ έσφαλμένως. Στίχ.

20 άνάγνωθι !4&«Όυ άντϊ . . αίον. Στίχ. 29 3^?τό<ττο>Ιος 2". Άρβανιτόπονλλος.