DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14277#0057
25
Θεσσαλικοί επιγραφαΐ
(συνέχεια- δρα ΑΕ 1912 60)
υπό
Αποστόλου Αρβανιτοπούλου.
Γ'). Έπιγραφαϊ Γόννων (συνέχεια)-
Ψ'). Μαρτυρίαι και νόμοι περί ό'ρων
βασιλικαι διαιτηαίαι· κατάλογοι εισφορών
συγγ$αφαί' νόμοι ιεροί.
Άρΐ&. 165 (είκ. 1' καταλ. άριϋ. 28). Στήλη
ύποκυανίζοντος μελανολίθου εύθρύπτου μετά λευ-
κών που φλεβών, άνω μόνον άποκεκομμένη' κα-
τωτάτω έξειργάσθη άδρότερον καθ'ό'λον το πλάτος
και έπ'ι ΰψος 0Ό8 δια της σφύρας πρΌς σχημα-
τισμόν γόμφου εις άρμογήν της στήλης έν τόρμω
βάθρου, όπερ φαίνεται ον τό έγγϋς τοΟ ναοΟ της
Αθήνας Πολιάδος εύρεθέν, τεθραυσμένον εις τρία
τμήματα καΐ ώς δυσμετακόμιστον κατά /ώραν άφε-
θέν. Ή επιφάνεια της στήλης έξειργάσθη επιμε-
λώς λεία διά τοΟ πυκνοΟ λιθογλυφικοΟ κτενός.ΐψ.
0-685, πλ. 0-535, πάχ. 015.
Έπϊ της πρόσθιας επιφανείας Α, διατηρηθείσης
κάλλίον, διότι ή στήλη εκείτο έπ' αυτής, ευρε-
θείσα ες άλλου εις βάθος δλίγων εκατοστών τοΟ
μέτρου από του νυν έδάφους, έχαράχθη σχεδόν
άβαθώς άλλ επιμελώς ή επιγραφή, εκάστου στί-
χου περιοριζόμενου μεταςύ δύο οριζοντίων χαρα-
γών ήγμένων οιά του κανόνος, ών όλίγαι περ'ι το
τέλος διακρίνονται- άλλ άποτριβείσης πάλαι της
επιφανείας, πολλών στίχων άνω και παρά τάς
άκμάς ελάχιστα και αβέβαια ίχνη γραμμάτων οίε-
τηρήΟησαν' ΰψ. γραμμ. 0 007-0Ό13, διάστιχ.
0-00/' είναι δέ και έπ'ι της οπίσθιας επιφανείας
έπιγεγραμμένη ή στήλη- βλ. κάτω την έπιγραφήν
ταύτην ώς 1).
σφάλματα του χαρακτου ύπαρ'/ουσι πολλαί πα-
ραλείψεις γραμμάτων, συλλαβών και ό'λων λέ-
ξεων, άς το πλείστον εγραψεν έκ δευτέρας φρον-
• '.οος υπεράνω επι του οιαστίΥου, ως ο ομότεχνος
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΕ 1913
αΰτου της άνω αριθ. (38 (πρβ. 95Ί13) έπιγραφής'
τούτου ένεκα φαίνεται σπεύδων νά εκτέλεση δσον
τάχιστα την έγγραφήν της στήλης' περί τούτων
θά λεχθώσι τά δέοντα έν έκάστω στίχω, ένθα και
περ'ι της πιθανότητος ή βεβαιότητος τών ήμετέρων
συμπληρώσεων θά διαλάβωμεν.
Ό οέ νοΟς της μεγάλης ταύτης και σημαντι-
κωτάτης επιγραφής είναι έμφανής- αναγράφονται
δήλον ότι μαρτυρικά! αποδείξεις αύτοπτών, δι' ών
προσδιορίζονται θέσεις άμφισβητουμένης κτήσεως
και χρήσεως, κείμεναι έν τοις όρίοις τών Γοννέων
προς έτέραν ομορον πάλιν, ήτις έκ του στίχ. 24
βεβαιοΰται ούσα ή Μακεδόνικη Ηράκλεια ή Ήρά-
κλειον, ό νυν Πλαταμών. Περ'ι ομοίων μαρτυριών
έν ταϊς θεσσαλικαΐς έπιγρα^αΐς είπομεν έν Ββνιιβ
άβ ΡΙιίΙ. 1911 149 (ΙΟΙΧ2 7 σελ. VIII- 205
σελ. Χ. I, II, III καΐ σελ. 53' άρ. 89" 261 · 301 ·
487· 521· πρβ. 1229 και 488,507, 508, 510,
520,1075,1100,1106, Όίίΐβηύβτ9βν 8^11.453).
Αί οέ θέσεις, περ'ι ών Ό λόγος έν τη έπιγραφή,
φαίνεται πιθανόν ότι κείνται το μεν κατά την έξο-
δον και την κοιλάδα τών Τεμπών παρά τον Πη-
νειόν (στίχ. 8. 12), το δε παρά την Άσκουρίδα λί-
μνην κατά τά νοτιοδυτικά τέρματα του δάσους της
Καλλιπεύκης (στίχ. 15. 18-20).
Τοσαύτην έκτασιν τών Γόννων ουδείς ποτε θά
ανέμενε προ της ευρέσεως της επιγραφής ταύτης
διότι κατ' ευθείαν γραμμήν ή έκ Γόννων εις τά άνω
σημεία άπόστασις είναι 20 περίπου χιλιομέτρων,
βάδην δέ διπλασία, ύπολογιζομένης της όδοΟ έκ
Γόννων δια Τσιούρβα-Μαντριά-ΝεζεροΟ εις την
γέφυραν Καραβίδα, περ'ι ής βλ. ΠΑΕ 1910 243
κέ. και 1911 304" διότι έξ άλλου τά όρια της
Ηράκλειας δεν ήτο δυνατόν νά έκτείνωνται νο-
τιώτερον του νΟν ποταμίου Κρύα Βρύσι το πολύ,
κειμένου βορείως και εις άπόστασιν μιας περίπου
4
Θεσσαλικοί επιγραφαΐ
(συνέχεια- δρα ΑΕ 1912 60)
υπό
Αποστόλου Αρβανιτοπούλου.
Γ'). Έπιγραφαϊ Γόννων (συνέχεια)-
Ψ'). Μαρτυρίαι και νόμοι περί ό'ρων
βασιλικαι διαιτηαίαι· κατάλογοι εισφορών
συγγ$αφαί' νόμοι ιεροί.
Άρΐ&. 165 (είκ. 1' καταλ. άριϋ. 28). Στήλη
ύποκυανίζοντος μελανολίθου εύθρύπτου μετά λευ-
κών που φλεβών, άνω μόνον άποκεκομμένη' κα-
τωτάτω έξειργάσθη άδρότερον καθ'ό'λον το πλάτος
και έπ'ι ΰψος 0Ό8 δια της σφύρας πρΌς σχημα-
τισμόν γόμφου εις άρμογήν της στήλης έν τόρμω
βάθρου, όπερ φαίνεται ον τό έγγϋς τοΟ ναοΟ της
Αθήνας Πολιάδος εύρεθέν, τεθραυσμένον εις τρία
τμήματα καΐ ώς δυσμετακόμιστον κατά /ώραν άφε-
θέν. Ή επιφάνεια της στήλης έξειργάσθη επιμε-
λώς λεία διά τοΟ πυκνοΟ λιθογλυφικοΟ κτενός.ΐψ.
0-685, πλ. 0-535, πάχ. 015.
Έπϊ της πρόσθιας επιφανείας Α, διατηρηθείσης
κάλλίον, διότι ή στήλη εκείτο έπ' αυτής, ευρε-
θείσα ες άλλου εις βάθος δλίγων εκατοστών τοΟ
μέτρου από του νυν έδάφους, έχαράχθη σχεδόν
άβαθώς άλλ επιμελώς ή επιγραφή, εκάστου στί-
χου περιοριζόμενου μεταςύ δύο οριζοντίων χαρα-
γών ήγμένων οιά του κανόνος, ών όλίγαι περ'ι το
τέλος διακρίνονται- άλλ άποτριβείσης πάλαι της
επιφανείας, πολλών στίχων άνω και παρά τάς
άκμάς ελάχιστα και αβέβαια ίχνη γραμμάτων οίε-
τηρήΟησαν' ΰψ. γραμμ. 0 007-0Ό13, διάστιχ.
0-00/' είναι δέ και έπ'ι της οπίσθιας επιφανείας
έπιγεγραμμένη ή στήλη- βλ. κάτω την έπιγραφήν
ταύτην ώς 1).
σφάλματα του χαρακτου ύπαρ'/ουσι πολλαί πα-
ραλείψεις γραμμάτων, συλλαβών και ό'λων λέ-
ξεων, άς το πλείστον εγραψεν έκ δευτέρας φρον-
• '.οος υπεράνω επι του οιαστίΥου, ως ο ομότεχνος
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΕ 1913
αΰτου της άνω αριθ. (38 (πρβ. 95Ί13) έπιγραφής'
τούτου ένεκα φαίνεται σπεύδων νά εκτέλεση δσον
τάχιστα την έγγραφήν της στήλης' περί τούτων
θά λεχθώσι τά δέοντα έν έκάστω στίχω, ένθα και
περ'ι της πιθανότητος ή βεβαιότητος τών ήμετέρων
συμπληρώσεων θά διαλάβωμεν.
Ό οέ νοΟς της μεγάλης ταύτης και σημαντι-
κωτάτης επιγραφής είναι έμφανής- αναγράφονται
δήλον ότι μαρτυρικά! αποδείξεις αύτοπτών, δι' ών
προσδιορίζονται θέσεις άμφισβητουμένης κτήσεως
και χρήσεως, κείμεναι έν τοις όρίοις τών Γοννέων
προς έτέραν ομορον πάλιν, ήτις έκ του στίχ. 24
βεβαιοΰται ούσα ή Μακεδόνικη Ηράκλεια ή Ήρά-
κλειον, ό νυν Πλαταμών. Περ'ι ομοίων μαρτυριών
έν ταϊς θεσσαλικαΐς έπιγρα^αΐς είπομεν έν Ββνιιβ
άβ ΡΙιίΙ. 1911 149 (ΙΟΙΧ2 7 σελ. VIII- 205
σελ. Χ. I, II, III καΐ σελ. 53' άρ. 89" 261 · 301 ·
487· 521· πρβ. 1229 και 488,507, 508, 510,
520,1075,1100,1106, Όίίΐβηύβτ9βν 8^11.453).
Αί οέ θέσεις, περ'ι ών Ό λόγος έν τη έπιγραφή,
φαίνεται πιθανόν ότι κείνται το μεν κατά την έξο-
δον και την κοιλάδα τών Τεμπών παρά τον Πη-
νειόν (στίχ. 8. 12), το δε παρά την Άσκουρίδα λί-
μνην κατά τά νοτιοδυτικά τέρματα του δάσους της
Καλλιπεύκης (στίχ. 15. 18-20).
Τοσαύτην έκτασιν τών Γόννων ουδείς ποτε θά
ανέμενε προ της ευρέσεως της επιγραφής ταύτης
διότι κατ' ευθείαν γραμμήν ή έκ Γόννων εις τά άνω
σημεία άπόστασις είναι 20 περίπου χιλιομέτρων,
βάδην δέ διπλασία, ύπολογιζομένης της όδοΟ έκ
Γόννων δια Τσιούρβα-Μαντριά-ΝεζεροΟ εις την
γέφυραν Καραβίδα, περ'ι ής βλ. ΠΑΕ 1910 243
κέ. και 1911 304" διότι έξ άλλου τά όρια της
Ηράκλειας δεν ήτο δυνατόν νά έκτείνωνται νο-
τιώτερον του νΟν ποταμίου Κρύα Βρύσι το πολύ,
κειμένου βορείως και εις άπόστασιν μιας περίπου
4