36 Θεσσαλικοί επιγραφαί: Γ) Γόννων νπο Α. Αρβανιτοπονλον.
Β.
(στίχ. 1-9 άπετρίβησαν.)
10-------------------- - ιστάναι επί] τ[ώι] δρ[ωι - -
- - - - - - - - - - -. - ο ι δέ ήδικηκότές έ'ν]οχ[οι έ'στω-
σαν - ----- και προσοφειλόντω τάλαντα πεντακό]σια' ν- - - - -
.............--.....χών έπ]οπτών - - - -
______________ ...... -από] τοϋ Δαισίο[υ] έ'ω[ς τοΰ
1δ θέσις - -- -- -- -- -- -- -- -- - ]χ[ίδ]ας [Ά]λεξάνδρ[ου - -
-.....___-.----. τάς (σημύδας;)] ατάκτως [επιγεγραμ-
μένας - - - -] άπ[άσας], ά[π]οδόντω τ[ηι] πό[λ]ε[ι] τ[άλαντα - -
και άφέ]ντω [τά δ]πλ[α]· το[ύ]ς δέ επισ[τ]άτα[ς πρ]ον[οη]·&έν[τας άνα-
γράψαι πάντα ταΰ]τα γ[ρ]άμμασιν μ[εγ]άλ[οι]ς [και ΐτωσ;]αν
20 π[άλι]ν [προς τ]ούς δρους ίστάναι [επί τά σημοφόρια -----
κα]θά[πε]ρ ε[ν τ]ώι δ[ι]α[γ]ράμμ[ατι] γέ[γραπται- κολαζόντω δέ
και τους] πε[ρικόπ]το[ντ]ας ο[ί] έπισ[τάται - - - τά] γρ[άμμα-
τα - - - - την δέ γ]ήν οι<(οι)κ[εΙ]ν [τ]ού[ς - - δ]ΰο[;.....έ'ως
αν άπ]ο[διδ]ώι μάλιστ[α ή] πό[λις......-.....- - - -
25 τό]ν μη (ι) έχοντα γρ[άμμα] σ[ημοφόρον;........, εάν
εν τ]οΐς ίεροΐς μή ϊδ[η] ε[γγε]γρ[αμμένον - - - Ήρακλειώται δέ άποδότω;-
σαν] τ[ά] άφωρισμ[ένα τ]ώι [ίερώι τοϋ Απόλλωνος; εί δέ μή, δφειλόν-
τ]ω [τή] πόλει τά[λαντα] χ[ίλια.............οί δέ ήδι-
κη]κότες έ'νοχο[ι έ]σ[τωσαν.............κα'ι προσοφειλόντω
30 τάλαντα π]εν[τακόσια;..............και άποδόντω τη ι πό-
λει τήι] Γο[ννέων........-...................
Έν τη μεταγραφή έτηρήσαμεν το εξής σύστη- ταί τι ένταύθα' αλλ είναι δυνατόν νά ύποθέσωμεν
μα: δσα γράμματα διεκρίναμεν ώς βέβαια ή σχε- δτι τά σχετικά τούτοις περιεί/οντο κατά την άρ-
δόν βέβαια, έθέσαμεν έκτος αγκυλών, εντός δέ αύ- χήν που τοΟ νόμου, ή κατά τους διαφθαρέντας
των έθέσαμεν τά αμφίβολα και προσηρμάσαμεν, στίχους 1-9.
οπού ήτο δυνατόν, ταύτα προς λέξεις είκαστικώς Αν ούτως είχεν όντως το πράγμα, ή επιγραφή Β
τά πολλά, ί'να άποδώσωμεν νουν τινα εύαρμο- θά ήτο προγενεστέρα οπωσδήποτε της Α-προς τούτο
στοΟντα οπωσδήποτε. δμως αντίκεινται πολλά και ασφαλή διανοήματα
Σημειωτέον δ' δτι έκ τών στίχ. 1-9, καθ ά έμε- της επιγραφής ταύτης, ιδίως ποιναί και διαταγαί,
τρήσαμεν, ούδέ έν γράμμα βέβαιον ή σχεδόν βέ- έξ ών δηλοΰται δ'τι ή μεν έρις Γοννέων και Ήρα-
βαιον δύναται νά συγκομισθή' ομοίως τών στί/· κλειωτών θεωρείται λήξασα, τά δέ αποτελέσματα
30-31 άμοιβάλλομεν άν τά σημειωθέντα γράμ- τής διαιτησίας επιβάλλονται προς τήρησιν ύπό τών
ματα είναι άσφαλή.Έν στί/. 23 φαίνεται τις διτ- διαμφισβητούντων. Κατά ταύτα φαίνεται ήμΐν πι-
τογραφία τοΰ ΟΙ, έν δέ στί/. 2ο κεραία τις ί φαί- Οανώτερον δτι ή Β αύτη είναι μεταγενέστερα τής Α,
νεται άτόπως τεθείσα ή έν μέρει ύπό τού' χαρά- ουχί πολύ βεβαίως, έχαράχΟη δε μετά τών μαρ-
κτου αύτου άποξεσθεΐσα. τυριών προς διάγνωσιν τών άμφισβητουμένων Οέ-
Καίτοι ή επιγραφή έσώθη έν απελπιστική κα- σεων. Τον δέ περί μαρτύρων νόμον ανάγκη νά άνα-
ταστάσει, καθίσταται πιθανόν έκ τών βέβαιων γραμ- ζητήσωμεν έν άλλη επιγραφή,
μάτων και τών κατ' αυτά ασφαλών ένιαχοΟ συμ- Στίχ. 10-12. Ή φράσις του στίχ. 10 άπαντα
πληρώσεων δτι περιέχει νόμον τινά' ακριβώς εις μάλλον εύδιακρίτως έν στίχ. 20, δν βλέπε' ομοίως
νόμον αναφέρεται ό στίχ. 28 τής πλευράς Α, άλ- ή του 11 έν στίχ. 29 και ή τοΟ 12 έν στί/. 30,
λ' έν σ/έσει μόνον προς τάς μαρτυρίας και τον δ'ρ- κατά τά αύτά δμως δυσδιάκριτος και αμφίβολος
κον τών μαρτύρων, περί ών ούδαμοΰ διαγιγνώσκε- προς συμπλήριυσιν.
Β.
(στίχ. 1-9 άπετρίβησαν.)
10-------------------- - ιστάναι επί] τ[ώι] δρ[ωι - -
- - - - - - - - - - -. - ο ι δέ ήδικηκότές έ'ν]οχ[οι έ'στω-
σαν - ----- και προσοφειλόντω τάλαντα πεντακό]σια' ν- - - - -
.............--.....χών έπ]οπτών - - - -
______________ ...... -από] τοϋ Δαισίο[υ] έ'ω[ς τοΰ
1δ θέσις - -- -- -- -- -- -- -- -- - ]χ[ίδ]ας [Ά]λεξάνδρ[ου - -
-.....___-.----. τάς (σημύδας;)] ατάκτως [επιγεγραμ-
μένας - - - -] άπ[άσας], ά[π]οδόντω τ[ηι] πό[λ]ε[ι] τ[άλαντα - -
και άφέ]ντω [τά δ]πλ[α]· το[ύ]ς δέ επισ[τ]άτα[ς πρ]ον[οη]·&έν[τας άνα-
γράψαι πάντα ταΰ]τα γ[ρ]άμμασιν μ[εγ]άλ[οι]ς [και ΐτωσ;]αν
20 π[άλι]ν [προς τ]ούς δρους ίστάναι [επί τά σημοφόρια -----
κα]θά[πε]ρ ε[ν τ]ώι δ[ι]α[γ]ράμμ[ατι] γέ[γραπται- κολαζόντω δέ
και τους] πε[ρικόπ]το[ντ]ας ο[ί] έπισ[τάται - - - τά] γρ[άμμα-
τα - - - - την δέ γ]ήν οι<(οι)κ[εΙ]ν [τ]ού[ς - - δ]ΰο[;.....έ'ως
αν άπ]ο[διδ]ώι μάλιστ[α ή] πό[λις......-.....- - - -
25 τό]ν μη (ι) έχοντα γρ[άμμα] σ[ημοφόρον;........, εάν
εν τ]οΐς ίεροΐς μή ϊδ[η] ε[γγε]γρ[αμμένον - - - Ήρακλειώται δέ άποδότω;-
σαν] τ[ά] άφωρισμ[ένα τ]ώι [ίερώι τοϋ Απόλλωνος; εί δέ μή, δφειλόν-
τ]ω [τή] πόλει τά[λαντα] χ[ίλια.............οί δέ ήδι-
κη]κότες έ'νοχο[ι έ]σ[τωσαν.............κα'ι προσοφειλόντω
30 τάλαντα π]εν[τακόσια;..............και άποδόντω τη ι πό-
λει τήι] Γο[ννέων........-...................
Έν τη μεταγραφή έτηρήσαμεν το εξής σύστη- ταί τι ένταύθα' αλλ είναι δυνατόν νά ύποθέσωμεν
μα: δσα γράμματα διεκρίναμεν ώς βέβαια ή σχε- δτι τά σχετικά τούτοις περιεί/οντο κατά την άρ-
δόν βέβαια, έθέσαμεν έκτος αγκυλών, εντός δέ αύ- χήν που τοΟ νόμου, ή κατά τους διαφθαρέντας
των έθέσαμεν τά αμφίβολα και προσηρμάσαμεν, στίχους 1-9.
οπού ήτο δυνατόν, ταύτα προς λέξεις είκαστικώς Αν ούτως είχεν όντως το πράγμα, ή επιγραφή Β
τά πολλά, ί'να άποδώσωμεν νουν τινα εύαρμο- θά ήτο προγενεστέρα οπωσδήποτε της Α-προς τούτο
στοΟντα οπωσδήποτε. δμως αντίκεινται πολλά και ασφαλή διανοήματα
Σημειωτέον δ' δτι έκ τών στίχ. 1-9, καθ ά έμε- της επιγραφής ταύτης, ιδίως ποιναί και διαταγαί,
τρήσαμεν, ούδέ έν γράμμα βέβαιον ή σχεδόν βέ- έξ ών δηλοΰται δ'τι ή μεν έρις Γοννέων και Ήρα-
βαιον δύναται νά συγκομισθή' ομοίως τών στί/· κλειωτών θεωρείται λήξασα, τά δέ αποτελέσματα
30-31 άμοιβάλλομεν άν τά σημειωθέντα γράμ- τής διαιτησίας επιβάλλονται προς τήρησιν ύπό τών
ματα είναι άσφαλή.Έν στί/. 23 φαίνεται τις διτ- διαμφισβητούντων. Κατά ταύτα φαίνεται ήμΐν πι-
τογραφία τοΰ ΟΙ, έν δέ στί/. 2ο κεραία τις ί φαί- Οανώτερον δτι ή Β αύτη είναι μεταγενέστερα τής Α,
νεται άτόπως τεθείσα ή έν μέρει ύπό τού' χαρά- ουχί πολύ βεβαίως, έχαράχΟη δε μετά τών μαρ-
κτου αύτου άποξεσθεΐσα. τυριών προς διάγνωσιν τών άμφισβητουμένων Οέ-
Καίτοι ή επιγραφή έσώθη έν απελπιστική κα- σεων. Τον δέ περί μαρτύρων νόμον ανάγκη νά άνα-
ταστάσει, καθίσταται πιθανόν έκ τών βέβαιων γραμ- ζητήσωμεν έν άλλη επιγραφή,
μάτων και τών κατ' αυτά ασφαλών ένιαχοΟ συμ- Στίχ. 10-12. Ή φράσις του στίχ. 10 άπαντα
πληρώσεων δτι περιέχει νόμον τινά' ακριβώς εις μάλλον εύδιακρίτως έν στίχ. 20, δν βλέπε' ομοίως
νόμον αναφέρεται ό στίχ. 28 τής πλευράς Α, άλ- ή του 11 έν στίχ. 29 και ή τοΟ 12 έν στί/. 30,
λ' έν σ/έσει μόνον προς τάς μαρτυρίας και τον δ'ρ- κατά τά αύτά δμως δυσδιάκριτος και αμφίβολος
κον τών μαρτύρων, περί ών ούδαμοΰ διαγιγνώσκε- προς συμπλήριυσιν.